Originally Posted by
Natalia_sups
Αυτο που εχω βαλει σε bold δειχνει οτι σε απασχόλει υπερβολικα το να "ικανοποιησεις" το αλλο ατομο, καθεσαι και αναλωνεσαι στο τι θελει απο εσενα χωρις να τσεκαρεις τι θελεις απο εκεινο και αν στο προσφερει. Βαζεις τον ευατο σου ψυχολογικα σε θεση να "κριθει", σε θεση "αντικειμενου" χωρις να τον βαζεις σε θεση υποκειμενου και να κρινεις κι εσυ αν σου κανει το αλλο ατομο.
Καθεσαι και αναλωνεσαι στο αν αξιζεις για καποια χωρις να τη βαζεις στο τρυπακι να αναρωτηθει αν αξιζει για εσενα. Ειναι δηλαδη εγωκεντρικη η προσεγγιση σου.
Στο κατω κατω ας πουμε πως καποια θελει να εισαι λιγομιλητος και μυστηριος αλλα εσυ εισαι ομιλητικος και ανοιχτος ανθρωπος απο τη φυση σου. Τι θα κανεις θα παιζεις ενα ρολο; Για ποσο καιρο; Αρα αντι να κοιτας τι θελει η αλλη απο εσενα κοιτα κατα ποσο ταιριαζετε ενω εισαι ο ΕΑΥΤΟΣ σου. Εσυ δεν ξερεις αν εισαι λιγομικητος η ομιλητικος; Ποια ειναι η φυσικη σταση του σωματος σου; Ποιος εισαι; Αυτα να προβαλλεις τι θα πει "πως πρεπει να εισαι". Ναι θα φας απορριψεις. Πολυ απλα επειδη δεν ταιριαζεις με ολες ομως. Και αυτο ειναι καλο, ειναι ενα ξεσκαρταρισμα η απορριψη δεν σημαινει οτι πρεπει να πεφτει η αυτοπεποιθηση σου. Μα πρεπει να θελεις να σε απορριψει μια που δεν σου ταιριαζει και δεν μπορεις να εισαι μαζι της ο εαυτος σου! Ειναι καλο, δε θα χανετε το χρονο σας. Ενω αν φερεσαι οπως γουσταρεις οποια ανταποκριθει θα ειναι καταλληλοτερη.