Printable View
Συμφωνω απολυτα με τη Θεοφανια εδω.Quote:
Originally posted by Θεοφανία
Ποτέ δεν κρατάει δραματικά πολύ. Ζήστο, όσο πιο έντονα μπορείς.
ΠΡΟΣΟΧΗ weird, μη το αναλύσεις, θα έχεις πολύ χρόνο αργότερα να το΄κάνεις. Μόνο ζήστο, μπες στη δίνη του, αστο να σε σηκώσει και να σε ταξιδέψει, να σε ρουφήξει και μετά να σε αφήσει με δύναμη. Στο χέρι σου είναι αν θα χτυπήσεις πολύ από την πτώση....
ωστοσο δεν με απασχολει το ποσο θα διαρκεσει!!
Ουτε μπαινω στην διαδικασια να προσπαθω να φανταστω το μελλον , που θα με βγαλει αυτο το παθος.
απλα....
αν υπαρχει ηδη καποιος στον μυαλο μου για τον οποιο τρεφω συναισθηματα αγαπης? Τι γινεται τοτε...
ετσι διαισθανόμουν κ εγώ, το γνωριζα απολυτα κ εκλεισα 3 χρονια.Quote:
Originally posted by weird
Ποτε δεν μπορεις να ξερεις που θα καταληξει.
Μπορεις ομως οταν βιωνεις ενα τοσο εντονο συναισθημα να διαισθανεσαι οτι θα ειναι κατι δυνατο αλλα θα διαρκεσει για λιγο.
πολύ εντονο για να είναι αληθινο όπως σου έλεγα
οι συνθηκες δεν επετρεπαν τιποτα παραπανω κ ομως ποιος μπορει να κανει φραγη στα συναισθήματα;
ούτε εγω που λειτουργώ βάση λογικής
Σου ειπα, σε θαυμαζω που αφεθηκες, για μενα, δεν φαινεται να ειναι αυτονοητο...
Ισως η καλυτερη μου φραγη στο συναισθημα ειναι το να αποκοβομαι απο αυτο.
ξερεις εχω προβλημα με το συναισθημα γενικότερα, αυτα που μου συμβαινουν τα εξιστορω στην ψυχιατρο απολύτως κενα απο συναίσθημα.
ίσως ήταν κ η μονη φορα που εβγαλα καποιο συναισθημα εκτος απο θυμό.
χαιρομαι που δεν σε απασχολεί η διάρκεια, αυτο ήθελα κ εγω να πω, λεγοντας μέσα απο αυτά που διαισθάνεσαι πως μπορείς να γνωρίζεις.. που θα σε βγάλει αυτό το πάθος είναι κ αυτό κατι που δεν μπορείς να ξέρεις παρά μονο να δείς την εξέλιξη, εφοσον αφεθείς, το μέλλον όπως είπες δεν μπορούμε να το φανταστούμε βάση των θέλων μας κ συνήθως απέχει πολύ απ\'την πραγματικότητα κ καλά κάνεις που δεν μπαίνεις σε αυτή την διαδικασία.
το συναίσθημα αγάπης για κάποιον σημαίνει ότι απλά νοιάζεσαι κ ανησυχείς για εκείνον
αλλο το παθος που δημιουργεί την εντονα ερωτικη ελξη
μπορεί όμως να υπάρξει κ συνδυασμός των δύο, όπως στην περίπτωσή μου νιώθω τον υπέρτατο συνδυασμό, άσχετο αν κ σε αυτή την περίπτωση προσπαθώ να αφαιρέσω κάθε συναίσθημα.
τωρα δεν ξερω αν καταλαβες τι γραφω, γιατι είναι λιγο μπερδεμενη η σκεψη μου σήμερα, αλλά την σκέτη αγάπη μπορείς να την πεις κ φιλία.
δεν ξερω αν καταλαβα σωστα, εισαι με καποιον που αγαπάς, αλλά ποθείς κάτι που σε εξιτάρει η ιδέα του κ μόνο;
Quote:
Originally posted by weird
ωστοσο δεν με απασχολει το ποσο θα διαρκεσει!!
Ουτε μπαινω στην διαδικασια να προσπαθω να φανταστω το μελλον , που θα με βγαλει αυτο το παθος.
απλα....
αν υπαρχει ηδη καποιος στον μυαλο μου για τον οποιο τρεφω συναισθηματα αγαπης? Τι γινεται τοτε...
Εδώ κοριτσάκι μπαίνει άλλο κεφάλαιο που πρέπει, (αν θες φυσικά), να συζητήσουμε.
Αν υπάρχει άλλος άνθρωπος μπαίνει ζήτημα \"ηθικής\" και καταλαβαίνεις τι εννοώ.....
που να καταλαβεις βρε Μαρια μου, ετσι οπως τα λεω...Quote:
Originally posted by mmaria
ξερεις εχω προβλημα με το συναισθημα γενικότερα, αυτα που μου συμβαινουν τα εξιστορω στην ψυχιατρο απολύτως κενα απο συναίσθημα.
ίσως ήταν κ η μονη φορα που εβγαλα καποιο συναισθημα εκτος απο θυμό.
χαιρομαι που δεν σε απασχολεί η διάρκεια, αυτο ήθελα κ εγω να πω, λεγοντας μέσα απο αυτά που διαισθάνεσαι πως μπορείς να γνωρίζεις.. που θα σε βγάλει αυτό το πάθος είναι κ αυτό κατι που δεν μπορείς να ξέρεις παρά μονο να δείς την εξέλιξη, εφοσον αφεθείς, το μέλλον όπως είπες δεν μπορούμε να το φανταστούμε βάση των θέλων μας κ συνήθως απέχει πολύ απ\'την πραγματικότητα κ καλά κάνεις που δεν μπαίνεις σε αυτή την διαδικασία.
το συναίσθημα αγάπης για κάποιον σημαίνει ότι απλά νοιάζεσαι κ ανησυχείς για εκείνον
αλλο το παθος που δημιουργεί την εντονα ερωτικη ελξη
μπορεί όμως να υπάρξει κ συνδυασμός των δύο, όπως στην περίπτωσή μου νιώθω τον υπέρτατο συνδυασμό, άσχετο αν κ σε αυτή την περίπτωση προσπαθώ να αφαιρέσω κάθε συναίσθημα.
τωρα δεν ξερω αν καταλαβες τι γραφω, γιατι είναι λιγο μπερδεμενη η σκεψη μου σήμερα, αλλά την σκέτη αγάπη μπορείς να την πεις κ φιλία.
δεν ξερω αν καταλαβα σωστα, εισαι με καποιον που αγαπάς, αλλά ποθείς κάτι που σε εξιτάρει η ιδέα του κ μόνο;
Ειναι μια μεγαλη ιστορια.
Με το ατομο που με ενδιαφερει, εχουνε γινει καποια πραγματα. Βγαιναμε, φιλιομαστε.Μετα του ζητησα να χωρισουμε γιατι με ειχαν φοβισει-ενοχλησει διαφορα...μεχρι τις προαλλες που του ειπα να βρεθουμε για να συζητησουμε, να λυσουμε καποιες παρεξηγησεις.
ο αλλος ειναι απλα μια παλια μακροχρονια σχεση μου, που φαινεται οτι δεν μπορω να αποχωριστω.Ακομα κι οταν τον χωριζω, τον εχω παλι μεσα μου. Ειναι εκει και με στοιχειωνει σε οτι καινουργιο ξεκινω. Σαν να μη με αφηνει να παω μπροστα. Δεν φταιει αυτος. Ενα δικο μου κομματι γαντζωνεται πανω του.
Μου φαινεται πως δεν εχω την δυναμη που χρειαζεται, να τον αποχαιρετησω, για παντα.
Αυτο το για παντα, μου φερνει ασχημα πραγματα στον νου.
Ας το συζητησουμε μεχρι εκει που αντεχω. ωστοσο να σου πω, οτι δεν πιστευω στην κοινωνικη ηθικη. Πιστευω στην ηθικη που εχει μεσα του για τον εαυτο του ο καθενας.Στο πως νιωθει σε αρμονια με τον εαυτο του.Quote:
Originally posted by Θεοφανία
Quote:
Originally posted by weird
ωστοσο δεν με απασχολει το ποσο θα διαρκεσει!!
Ουτε μπαινω στην διαδικασια να προσπαθω να φανταστω το μελλον , που θα με βγαλει αυτο το παθος.
απλα....
αν υπαρχει ηδη καποιος στον μυαλο μου για τον οποιο τρεφω συναισθηματα αγαπης? Τι γινεται τοτε...
Εδώ κοριτσάκι μπαίνει άλλο κεφάλαιο που πρέπει, (αν θες φυσικά), να συζητήσουμε.
Αν υπάρχει άλλος άνθρωπος μπαίνει ζήτημα \"ηθικής\" και καταλαβαίνεις τι εννοώ.....
Γι αυτό το έβαλα σε εισαγωγικά καλή μου.
Η μόνη ηθική, είναι η ηθική της ψυχής μας και ο πιο αμείλικτος δικαστής είναι ο εαυτός μας......
\"Ενα δικο μου κομματι γαντζωνεται πανω του.
Μου φαινεται πως δεν εχω την δυναμη που χρειαζεται, να τον αποχαιρετησω, για παντα.
Αυτο το για παντα, μου φερνει ασχημα πραγματα στον νου. \"
αυτο το νιωθω weird, ξερω πως είναι...
απο εκεί κ περα για εσενα ποια θα ήταν η καλυτερη επιλογη;
μεγαλη ιστορια αλλα εχω βρει τις ακρες μου.
το παθος θα περιμενει.
Το κλεισιμο παλιων λογαριασμων προηγειται.
Κι οταν λεω κλεισιμο εννοω
ή να βρω την δυναμη να αποχωριστω τον ανθρωπο εκεινο, με την ουσιαστικη εννοια
ή να δεσμευτω μαζι του ουσιαστικα, αποδεχόμενη το κόστος.
Για μενα?
Μαρια.
Αχ, αν ηξερα οτι το μπορω θα ανοιγα τα φτερα μου να πεταξω.
Ακομα ομως δεν ειμαι αρκετα ελευθερη.
Μαλλον τα μεγαλα παθη δεν ειναι για μενα στην φαση αυτη.
Μιζερο αλλα ετσι νιωθω.
την μια παιρνω φορα, την αλλη προσγειωνομαι.
Μεγάλο δίλημμα μικρή μου....Quote:
Originally posted by weird
μεγαλη ιστορια αλλα εχω βρει τις ακρες μου.
το παθος θα περιμενει.
Το κλεισιμο παλιων λογαριασμων προηγειται.
Κι οταν λεω κλεισιμο εννοω
ή να βρω την δυναμη να αποχωριστω τον ανθρωπο εκεινο, με την ουσιαστικη εννοια
ή να δεσμευτω μαζι του ουσιαστικα, αποδεχόμενη το κόστος.
Ξεκίνα όπως λες με τους παλιούς σου λογαρασμούς και πάνω από όλα δες αν τους επηρεάζουν οι καινούργιοι που περιμένουν να ανοίξεις.
Είναι κομβικό σημείο και θέλω να το σκεφτείς.......
Θεοφανια,
αν καταλαβα σωστα εννοεις οτι δεν μπορω να νιωθω ερωτευμενη με αλλον και να εχω καθαρη κριση σχετικα με το κλεισιμο των παλιων λογαριασμων, σωστα?
μωρε, ετσι οπως το βλεπω με κοβω να περναω ενα απιστευτα ομορφο μοναχικο καλοκαιρι!! Ειμαι εναμιση χρονο μονη κι εχω βρει την υγιεια μου. Νομιζα ειχε φτασει η στιγμη να παιχνιδισω με την αγαπη, με τον ερωτα.
Αναρωτιεμαι τωρα αν εκανα λαθος.
Ακομα δεν ξερω.