Το κοκκινο τετραδιο

Δε θέλω να σπείρω ζιζάνια, αλλά θέλω να πω κάτι που διαισθάνθηκα. Μην υποτιμάς το ένστικτό σου Ciciliana. Ελπίζω να έχεις μία υπέροχη σχέση, που τη χαλάει λιγάκι η απόσταση. Που θα ήθελες να μοιραστείς πράγματα, στιγμές και συναισθήματα τη στιγμή που θέλεις εσύ και όχι να τα αποθηκεύεις στο μυαλό σου για να τα μεταφέρεις στο ταίρι σου πχ. το Σαββατοκύριακο που θα βρεθείτε. Κάτι πρέπει να μοιράζεται "φρέσκο", αλλιώς ξεθυμαίνει, φεύγει η ένταση του συναισθήματος και ακούγεται σαν απλή παράθεση γεγονότων.
Υπάρχουν όμως και οι σχέσεις "του Σαββατοκύριακου". Όπου όλα είναι τέλεια, για όσες στιγμές το ζευγάρι είναι μαζί και μετά γίνονται δύο καλοί φίλοι, που μιλούν σποραδικά στο τηλέφωνο. Σε αυτού του τύπου τη σχέση μην περιμένεις να τα δώσει ο σύντροφος όλα. Πρόκειται για μία σιωπηρή συμφωνία, όπου περνούν και οι δύο καλά, χωρίς περαιτέρω απαιτήσεις και δεσμεύσεις. Ελπίζω να μην είναι αυτή η περίπτωσή σου.

Ευχομαι να εξελιχθει με τον καλυτερο δυνατο τροπο...
Αβα αντροχωριστρα χαχαχαχαχα

οσα λεει ο space με βρισκουν απολυτως συμφωνη, μονο που για να τα κανεις αυτα θελει κοτσια...
απο την αλλη, προσωπικα με βαραινουν οσα δεν ειπα κ οχι οσα ειπα (οσο δυσκολο κ αν ηταν να τα πω.)
επισης, οσο κ αν θεωρουσα εντελως ματαιο να πω καποια πραγματα σε καποιους ανθρωπους κ οσο κ αν ενιωσα λιγο οτι ξεφτυλιζομαι, τελικα ανακαλυψα οτι υπαρχουν ανθρωποι που νιωθουν τι τους λες... ακομη καν τους βριζεις.
κ μ αυτους τους ανθρωπους μπορει να μην διατηρω πλεον στενες σχεσεις αλλ ειανι πολυ ψηλα στα ματια μου κ νιωθω κ εγω ψηλα στα δικα τους.
επειδη ομως κοριτσι, αν εχεις σχεση απο αποσταση νιωθεις λιγο κριμα να χαλασεις τις λιγες στιμες που εχετε μαζι, γιατι δε δοκιμαζεις να τα γραφεις σε μεηλ?
(ΟΧΙ μην στο κιν-εχει καταστραφει κοσμος κ κοσμακης ετσι).
οπου θα εξηγεις πως νιωθεις, θα διευκρινιζεις οτι δεν καταλογιζεις καποια ευθυνη σ αυτον, κτλ..
πιστευω θα βοθησει :)

Πωλινάκι μου, ευθύνες έχουν όλοι οι άνθρωποι. Κάποιες στιγμές πνιγόμαστε από αυτές και κάποιες ανασαίνουμε. Και πάλι από την αρχή. Στα πρακτικά τώρα: Το παιδί σου είναι πρώτη προτεραιότητα και δε γίνεται να το βάλεις στην άκρη, ούτε και πρέπει. Όσο για τα άλλα, όμως, είμαι σίγουρη πως θα βρεις τον τρόπο να τα βολέψεις, αρκεί να το θέλεις και να μην έχεις την ψυχολογία του οσιομάρτυρα. Το περιβάλλον μας πρέπει να είναι καθαρό, είναι πολιτισμός αυτός, αλλά δεν είναι ανάγκη και να είναι όλα τέλεια, κάθε ώρα και στιγμή. Ιδίως όταν υπάρχει μικρό παιδί. Μπορείς κάποια στιγμή μέσα στη μέρα να πας για έναν καφέ. Μπορείς, επίσης, να μαγειρεύεις από το βράδυ για την επόμενη μέρα, άλλη μια ιδέα. Σίγουρα θα βρεις τρόπους για να εξοικονομήσεις χρόνο για σένα και τις ανάγκες σου. Εσύ ξέρεις την καθημερινότητά σου και τις ανάγκες της οικογένειάς σου. Στο χέρι σου είναι να τα ρυθμίσεις όλα προς όφελός σου.

Quote:

---

Originally posted by Ava
Πωλινάκι μου, ευθύνες έχουν όλοι οι άνθρωποι. Κάποιες στιγμές πνιγόμαστε από αυτές και κάποιες ανασαίνουμε. Και πάλι από την αρχή. Στα πρακτικά τώρα: Το παιδί σου είναι πρώτη προτεραιότητα και δε γίνεται να το βάλεις στην άκρη, ούτε και πρέπει. Όσο για τα άλλα, όμως, είμαι σίγουρη πως θα βρεις τον τρόπο να τα βολέψεις, αρκεί να το θέλεις και να μην έχεις την ψυχολογία του οσιομάρτυρα. Το περιβάλλον μας πρέπει να είναι καθαρό, είναι πολιτισμός αυτός, αλλά δεν είναι ανάγκη και να είναι όλα τέλεια, κάθε ώρα και στιγμή. Ιδίως όταν υπάρχει μικρό παιδί. Μπορείς κάποια στιγμή μέσα στη μέρα να πας για έναν καφέ. Μπορείς, επίσης, να μαγειρεύεις από το βράδυ για την επόμενη μέρα, άλλη μια ιδέα. Σίγουρα θα βρεις τρόπους για να εξοικονομήσεις χρόνο για σένα και τις ανάγκες σου. Εσύ ξέρεις την καθημερινότητά σου και τις ανάγκες της οικογένειάς σου. Στο χέρι σου είναι να τα ρυθμίσεις όλα προς όφελός σου.

---

:thumbup::thumbup::thumbup:

Quote:

---

Originally posted by Ciciliana
smart είσαι smart τελικά, αλλά δεν επικοινωνούμε με μειλ, μονο με το κινητό.
δε πειράζει...την επόμενη φορά που θα βρεθώ σε τετοια κατάσταση θα προσπαθήσω να του πω έστω κ ένα "μου λείπεις".
κ ας είναι κ απο sms....

η επόμενη φορά θα είναι τα χριστούγεννα γιατί θα λείπει 1 μήνα. οπότε........περιμένω "μαυρα χριστούγεννα":love:

---

ε οχι και μαυρα... που εισαι? ανθρακωρυχος στο Βελγιο..Μια χαρα ασπρα θα ειναι.. Θα δεις και τον φιλο σου..Μια χαρα:spin:

Χαίρομαι γι' αυτό. Καλό είναι να είμαστε υποψιασμένοι, αλλά όχι καχύποπτοι. Μην ξεχνάς ότι δεν ξέρω τίποτα για τη σχέση, ούτε ηλικίες, ούτε χαρακτήρες, ούτε καταστάσεις. Πάντως, μιλώντας γενικά, δεν είμαι κατά της καλοπέρασης και δεν εννοώ μόνο το σεξουαλικό κομμάτι. Θεωρώ απόλυτα θεμιτό να συμφωνήσουν δύο ενήλικες να περνούν καλά, να έχουν ρομαντικές στιγμές μαζί, να μοιράζονται απόψεις, ιδέες και σεξ.

Quote:

---

Originally posted by Ava
Πωλινάκι μου, ευθύνες έχουν όλοι οι άνθρωποι. Κάποιες στιγμές πνιγόμαστε από αυτές και κάποιες ανασαίνουμε. Και πάλι από την αρχή. Στα πρακτικά τώρα: Το παιδί σου είναι πρώτη προτεραιότητα και δε γίνεται να το βάλεις στην άκρη, ούτε και πρέπει. Όσο για τα άλλα, όμως, είμαι σίγουρη πως θα βρεις τον τρόπο να τα βολέψεις, αρκεί να το θέλεις και να μην έχεις την ψυχολογία του οσιομάρτυρα. Το περιβάλλον μας πρέπει να είναι καθαρό, είναι πολιτισμός αυτός, αλλά δεν είναι ανάγκη και να είναι όλα τέλεια, κάθε ώρα και στιγμή. Ιδίως όταν υπάρχει μικρό παιδί. Μπορείς κάποια στιγμή μέσα στη μέρα να πας για έναν καφέ. Μπορείς, επίσης, να μαγειρεύεις από το βράδυ για την επόμενη μέρα, άλλη μια ιδέα. Σίγουρα θα βρεις τρόπους για να εξοικονομήσεις χρόνο για σένα και τις ανάγκες σου. Εσύ ξέρεις την καθημερινότητά σου και τις ανάγκες της οικογένειάς σου. Στο χέρι σου είναι να τα ρυθμίσεις όλα προς όφελός σου.

---

Το παιδί μου ποτέ δεν το έβαλα στην άκρη, και ούτε πρόκειτε. όσο για το σπίτι, δεν μπορώ να φύγω να πάω για καφέ και να ξέρω πως δεν είναι πεντακάθαρο. Δεν θα είμαι καν χαλαρή και ήρεμη άρα καλύτερα να μην πάω. τώρα όσο αφορά το φαγητό, πάντα μαγειρευω βράδυ και τρώμε εκείνο το βράδυ και τη επομένη το μεσημέρι. 4 Σχολάω απτην δουλιά, μέχρι να πάω σπίτι 5, να φτιαξω τα κρεβάτια, να μαγειρεψω, να ταισω τον μικρο, μπανιο κτλ, παει 10 η ώρα, και είμαι πτώμα. ότι λίγο ελέυθερο χρόνο μπορεί να έχω, παράδειγμα σαβατο πρωί που συνήθως πάω στην υπεραγορά ή στην λαική, και μπορώ να κλέψω κανένα μισάωρο, παίρνω τον μικρό στο πάρκο να παίξει. δεν μπορω να τον αφήσω κάπου και να πω θα πάω μόνη μου και θα πάω και για καφέ.

Να του πεις ότι σου λείπει. Γι' αυτό είναι η σύντροφοι. Μου φαίνεται πολύ γλυκό. Αλλά, να τολμήσω, εγώ, η joykiller, να προτείνω κάτι? Ακόμη και γυναίκα που είμαι, πόσο μάλλον αν ήμουν άντρας, θα ξενέρωνα αν λάβαινα ένα μήνυμα με γκρίνιες, παράπονα και υπερανάλυση συναισθημάτων. Κάτι απλό, σύντομο και γλυκό αρκεί.

Quote:

---

Originally posted by Ava
Να του πεις ότι σου λείπει. Γι' αυτό είναι η σύντροφοι. Μου φαίνεται πολύ γλυκό. Αλλά, να τολμήσω, εγώ, η joykiller, να προτείνω κάτι? Ακόμη και γυναίκα που είμαι, πόσο μάλλον αν ήμουν άντρας, θα ξενέρωνα αν λάβαινα ένα μήνυμα με γκρίνιες, παράπονα και υπερανάλυση συναισθημάτων. Κάτι απλό, σύντομο και γλυκό αρκεί.

---

Εγω που ειμαι αντρας να σου πω οτι απο το καθολου που ισχυει μεχρι τωρα θα ηθελα να μου στειλει η καλη μου ενα μηνυμα να μου λεει πως αισθανεται..εξαλλου η γκρινια δεν κατευθυνεται προς εκεινον αν καταλαβα καλα, αλλα προς την κατασταση που εχει διαμορφωθει

Δε γλιτώνεις από μένα, Πωλίνα, έχω για όλα λύσεις. Μπορείς να πάρεις μια φίλη σου με παιδί και να πάτε σε έναν παιδότοπο να πιείτε τον καφέ σας και να παίξουν και τα παιδιά. Σου είπα, θέληση να υπάρχει...
Κάποτε δούλευα πρωί και απόγευμα. Στο σπίτι γύριζα κατά τις 9 με 10 και ήμουν ράκος. Αλλά... Το σκέφτηκα και προγραμμάτιζα μεσημεριανό διάλειμμα με φίλους, ταβερνάκι, ουζάκι, καφετέρια, ανάλογα με τις μέρες και τις εργασιακές απαιτήσεις. Ψώνιζα στο ενδιάμεσο, αφού έκανα λίστες. Το Σαββατοκύριακο δουλειές και διασκέδαση. Με τον τρόπο αυτό και αποδοτική στην εργασία μου ήμουν και κοινωνική ζωή είχα και καθαρό σπίτι. Κουραζόμουν λίγο παραπάνω, αλλά τι να κάνουμε? Δε μπορούμε να τα έχουμε κι όλα.

Quote:

---

Originally posted by Ava
Δε γλιτώνεις από μένα, Πωλίνα, έχω για όλα λύσεις. Μπορείς να πάρεις μια φίλη σου με παιδί και να πάτε σε έναν παιδότοπο να πιείτε τον καφέ σας και να παίξουν και τα παιδιά. Σου είπα, θέληση να υπάρχει...
Κάποτε δούλευα πρωί και απόγευμα. Στο σπίτι γύριζα κατά τις 9 με 10 και ήμουν ράκος. Αλλά... Το σκέφτηκα και προγραμμάτιζα μεσημεριανό διάλειμμα με φίλους, ταβερνάκι, ουζάκι, καφετέρια, ανάλογα με τις μέρες και τις εργασιακές απαιτήσεις. Ψώνιζα στο ενδιάμεσο, αφού έκανα λίστες. Το Σαββατοκύριακο δουλειές και διασκέδαση. Με τον τρόπο αυτό και αποδοτική στην εργασία μου ήμουν και κοινωνική ζωή είχα και καθαρό σπίτι. Κουραζόμουν λίγο παραπάνω, αλλά τι να κάνουμε? Δε μπορούμε να τα έχουμε κι όλα.

---

:thumbup::thumbup::thumbup::thumbup:
εγω θα κανω κερκιδα στην Αβα
χαχαχαχα

Ο καθένας ξέρει τις απαιτήσεις του εαυτού του, του νοικοκυριού του, του συντρόφου του και πράττει αναλόγως. Εμείς ιδέες λύνουμε. Εύχομαι να πάνε όλα καλά για τις δύο φίλες μας. :yes:

Quote:

---

Originally posted by Ava
Δε γλιτώνεις από μένα, Πωλίνα, έχω για όλα λύσεις. Μπορείς να πάρεις μια φίλη σου με παιδί και να πάτε σε έναν παιδότοπο να πιείτε τον καφέ σας και να παίξουν και τα παιδιά. Σου είπα, θέληση να υπάρχει...
Κάποτε δούλευα πρωί και απόγευμα. Στο σπίτι γύριζα κατά τις 9 με 10 και ήμουν ράκος. Αλλά... Το σκέφτηκα και προγραμμάτιζα μεσημεριανό διάλειμμα με φίλους, ταβερνάκι, ουζάκι, καφετέρια, ανάλογα με τις μέρες και τις εργασιακές απαιτήσεις. Ψώνιζα στο ενδιάμεσο, αφού έκανα λίστες. Το Σαββατοκύριακο δουλειές και διασκέδαση. Με τον τρόπο αυτό και αποδοτική στην εργασία μου ήμουν και κοινωνική ζωή είχα και καθαρό σπίτι. Κουραζόμουν λίγο παραπάνω, αλλά τι να κάνουμε? Δε μπορούμε να τα έχουμε κι όλα.

---

Το έχω κάνει κάπιες φορές, αλλά επιδή η μόνη φίλη που έχω και έχει μωρό είναι η ξαδέλφη μου, η οποία μένει και 1 ώρα μακρια σε άλλη πόλη, δεν μπορούμε εύκολα να το προγραμματήσουμε. Οκ το προπερασμένο Σαββατο πχ το κανονίσαμε από 1 μήνα πριν, και πήγα από το πρωί, κάναμε τις βόλτες μας, και στις 4 πήγαμε τα μωρά για φωτογραφιση στον φωτογράφο. Αλλά αυτό για να κανονιστεί το είπαμε 1 μήνα πριν!!!!!

το να πει καποιος τι αισθανεται γιατι να ειναι γκρινια?
αμα πχ εγω στειλω ενα μεηλ στον ανθρωπο που σχετιζομαι κ του πω οτι νιωθω οτι μου λειπει η οτι εχω αναγκη να ειναι περισσοτερο ¨διπλα¨μου κτλ γιατι αν ειναι γκρινια?
κ αν αυτο θεωρειται γκρινια, τοτε ποιο το νοημα μιας σχεσης?