Printable View
Καλησπέρα στην παρέα, Φίλλιπε ωραίο τόπικ :yes::yes:
Σημείωση από σεμινάριο που παρακολούθησα πρόσφατα σχετικά με διατροφή και διατροφικές διαταραχές:
Έρευνες έχουν δείξει ότι οι άνθρωποι που κατάφεραν να χάσουν κιλά και να τα διατηρήσουν έχουν τα εξής κοινά χαρακτηριστικά:
1) Σχεδιασμός
2) Δεξιότητες επίλυσης προβλημάτων
3) Πρωινό
4) ʼσκηση
5) Μικρές αλλαγές στην καθημερινότητά τους αλλά συγκεκριμένες
6) Όχι στόχος για συγκεκριμένο βάρος
7) Σούπερ τροφές
Αν κι εγώ είμαι πολύ μακριά ακόμη για να σκέφτομαι τη συντήρηση σας παραθέτω ένα άρθρο του vita.gr με τίτλο
Πώς θα συντηρηθείτε στα κιλά σας μετά τη δίαιτα
http://www.vita.gr/html/ent/403/ent.6403.asp
Οι συμβουλές καλές Ντόρα που αναφέρονται στο άρθρο και καλό είναι να την σκεφτόμαστε από τώρα την συντήρηση γιατί είναι κάτι που θέλει αρκετή δουλίτσα. Θα διαφωνήσω όμως σε κάτι. Θεωρώ ότι τον τρόπο που υποδεικνύει για την συντήρηση θα πρέπει να τον έχουμε υιοθετήσει ήδη από την φάση της δίαιτας. Δηλαδή τα πέντε γεύματα, με το πρώτο και βασικότερο το πρωινό είναι εξίσου σημαντικά και στην απώλεια βάρους. Ίσως σε μικρότερες ποσότητες ειδικά το βραδινό αλλά πρέπει όλα τα γεύματα μας να είναι πλήρη και ισορροπημένα καθ όλη τη διάρκεια της απώλειας. Έτσι μόνο θα εκπαιδεύσουμε τον εαυτό μας σε ένα νέο πλάνο διατροφής που θα το συνεχίσουμε για το υπόλοιπο της ζωής μας. ʼρα δεν είναι μόνο ένας μήνας συντήρηση. όπως αναφέρει το άρθρο, ο οποίος βέβαια θεωρώ ότι είναι πολύ λίγο. Πιστεύω και ας είμαι αυστηρή ότι για όση διάρκεια έχεις απώλεια για άλλη τόση μην σου πω και παραπάνω πρέπει να κάνεις συντήρηση. Επίσης θεωρώ ότι ειδικά για όσους από εμάς είμαστε παχύσαρκοι αν μετά την απώλειά μας δεν διατηρήσουμε ένα υγιεινό και σωστό τρόπο διατροφής, παράλληλα με άσκηση θα είναι θέμα χρόνου να ξαναβάλουμε τα κιλά που χάσαμε, το ξέρω γιατί το έχω πάθει στο παρελθόν και ας έκανα και συντήρηση. Με το που σταμάτησα την άσκηση και κινήθηκα προς ένα πιο ανθυγιεινό τρόπο διατροφής τα κιλά άρχισαν να μπαίνουν χωρίς έλεος. Δυστυχώς το σώμα μας έχει μνήμη και θυμάται ότι έχει κάτι αποθήκες στα λιποκύτταρα μας οι οποίες έχουν περιθώρια να ξαναγεμίσουν. Δεν λέω ότι δεν θα ξαναφάμε γλυκό ή χάμπουργκερ και πατάτες τηγανητές αλλά αυτό θα πρέπει να γίνεται με μέτρο ούτως ή άλλως. Τις ισορροπίες μας και τις συνήθειες που θα κρατήσουμε για μια ολόκληρη ζωή θα πρέπει να τις αποκτήσουμε από την στιγμή που ξεκινάμε δίαιτα και όχι αφού χάσουμε τα κιλά. Γι'αυτό είναι καλό να πειραματιζόμαστε και να βλέπουμε τι μας ταιριάζει καλύτερα κατά τη διάρκεια της δίαιτας, να μάθουμε να μαγειρεύουμε σωστά και υγιεινά και νόστιμα γεύματα, να μην στερούμαστε υπερβολικά αλλά με μέτρο, να εντάξουμε ήπια άσκηση στην καθημερινότητά μας που θα μας γίνει βίωμα και κυρίως να το απολαμβάνουμε. Και αν χάσουμε και 5 κιλάκια λιγότερο από το στόχο μας δεν έγινε και τίποτα βρε παιδιά το σημαντικό είναι να είμαστε ευτυχισμένοι με τις νέες μας συνήθειες και να περνάμε καλά και όχι να είμαστε καταπιεσμένοι και στερημένοι. Ουπς ξέφυγα λίγο :crazy::lol:
Ντόρα καλή επιτυχία στην προσπάθειά σου :D
Eli θα συμφωνήσω απόλυτα μαζίσου , αν δεν το δούμε σαν τρόπο ζωής κι όχι σαν ένα διάστημα που στερούμαστε θα χάσουμε κάποια κιλά και μετά πάλι πίσω . Κι εγώ έχασα 2 φορές τη μια 24 Kg και την άλλη 18 Κg , και τις 2 φορές τα πήρα πίσω + καμμιά δεκαριά επιπλέον την κάθε φορά για ... bonus . ΄Έτσι κι αλλιώς σε μας τους παχύσαρκους αδυνατίζοντας τα λιποκύταρα αδειάζουν ( αν χάνουμε μάλιστα λίπος κι όχι μυικο ιστό ) , δεν εξαφανίζονται , περιμένουν τις επόμενες ατασθαλίες μας για να ξαναγεμίσουν . Αμφιβάλλω λοιπόν αν οι παχύσαρκοι μπορούμε ποτέ να φύγουμε κι άν πρέπει να φύγουμε απ΄τη συντήρηση έστω ακόμη κι άν φτάσουμε και στα κατώτατα όρια φυσιολογικού bmi .
Το άρθρο το παρέθεσα γιατί νομίζω έχει καλές συμβουλές που πρέπει να κρατήσουμε: πρωινό - 5-6 γεύματα -
Ναι dora_th έχεις απόλυτο δίκιο και εκεί είναι που συμφωνώ και εγώ με το άρθρο.
Ομοιοπαθούσα γαρ :wink2:
σωστη!!Quote:
Γιατί υπάρχουν τόσες πολλές δίαιτες; Γιατί καμία δεν έχει αποτέλεσμα!!!
Το διάβασα κάπου και μου χτύπησε πολλά καμπανάκια χεχεχεQuote:
Originally posted by click
σωστη!!Quote:
Γιατί υπάρχουν τόσες πολλές δίαιτες; Γιατί καμία δεν έχει αποτέλεσμα!!!
:starhit::starhit::starhit:
Αν και δεν ειμαι το καταλληλο παραδειγμα για να μιλαω (μιας κ τα ξαναπηρα τα κιλα κ με το παραπανω) μπορω να πω ότι για οσο καιρο (δηλ.1 χρονο) ακολουθουσα τις συμβουλες τις διαιτολογου μου κ μετα τη συντηρηση δεν πηρα γραμμαριο.... τα κιλα ηρθαν μαζι με τις κακες διατροφικες συμπεριφορες...
οσο ετρωγα πρωινο, εκανα πολλα κ μικρα γευματα, επελεγα οσο πιο ακατεργαστες τροφες γινεται, ετρωγα φρουτα κ λαχανικα, επινα νερο, ζυγιζομουν για τσεκαρισμα καθε βδομαδα κ ψιλογυμναζομουν, δεν ειχα κανενα προβλημα...
κ τα τυχερα μου ειχα (πιτσες,σουβλακια,εξοδους σε ταβερνες κτλ), και συνολικα περισσοτερο φαγητο ετρωγα κ ποιοτικοτερο και δεν ειχα παρει ουτε μισο κιλο...
μολις αρχισα να κοβω το πρωινο, να τρωω το πρωτο γευμα της ημερας στις 2, να τρωω αντι για βραδινο γλυκα (ή ακομα χειροτερα αντι για βραδινο, ετοιμα φαγητα απεξω κ γλυκα), εκοψα το νερο, τα φρουτα, τις σαλατες κτλ...εφτασα σταδιακα +28κιλα!
οποτε θεωρω ότι η συντηρηση ειναι σχετικα ευκολο πραγμα, απο την αποψη οτι εξαρταται καθαρα απο εμας...για μενα πιο δυσκολη ειναι η διαιτα που πρεπει να ακολουθεις πολλους κ συγκεκριμενους κανονες, που χαλαει ευκολα, που επηρεαζεται κ απο αλλους παραγοντες κτλ...αν τη συντηρηση και μετα την διατηρηση την κανεις σωστα κ εχεις ηδη υιοθετησει απο τη διαιτα μια σωστη νοοτροπια ουτε πεινας ουτε στερεισαι ουτε ξεφευγεις κ αν ξεφυγεις το μαζευεις νωρις ...
Θα συμφωνήσω μαζί σου Κονίνα, θεωρητικά η συντήρηση είναι μια πιο απλή περίοδος από τη περίοδο που χάνουμε το βάρος. Μπορούμε να τρώμε περισσότερο, έχουμε περιθώρια για κάποιες "αμαρτίες" χωρίς επιπτώσεις, συμφωνώ με όλα όσα είπες για να μην επαναλαμβανόμαστε.
Γιατί ομως το συντριπτικό ποσοστό των ανθρώπων που φτάνουν εκεί αποτυγχάνουν;
Δύο λόγοι που μου έρχονται αμέσως στο μυαλό είναι:
1. Έλλειψη συγκέντρωσης. Όσο χάνουμε βάρος είμαστε συγκεντρωμένοι και προσηλωμένοι στο σκοπό μας, έτσι καταφέρνουμε κάποια στιγμή να φτάσουμε στο στόχο μας. Το πρώτο καιρό είμαστε εξίσου προσεκτικοί και τη περίοδο της συντήρησης αλλά μετά από λίγο καιρό πρώτον θεωρούμε οτι το θέμα είναι λήξαν σε μεγάλο βαθμό και ξεμπερδέψαμε και δεύτερον βλέπουμε οτι κάποιες ατασθαλίες που κάναμε δεν είχαν αντίκτυπο. Αν εκεί χαλαρώσουμε τη βάψαμε, ανεβήκαμε σε ένα τρένο που δύσκολα θα σταματήσει πριν να είναι πολύ αργά και έχουμε καταστρέψει όλη μας τη προσπάθεια.
2. Κάποιοι λίγο πιο αφελείς θεωρούν οτι από τη στιγμή που έφτασαν στο στόχο τους έχουν το ελεύθερο πλέον να κάνουν οτι θέλουν, δεν είχαν ποτέ σκοπό να αλλάξουν τις συνήθειες τους παρά μόνο για τη διάρκεια της δίαιτας. Έχουμε και στο φόρουμ τέτοια άτομα. Αυτοί όσες φορές και να φτάσουν στο επιθυμητό βάρος θα ξαναπαχύνουν μέχρι να αντιληφθούν το λάθος τους.
Δε λέω και καμιά σοφία αλλά μου φαίνεται απ'τη πορεία μου μέχρι τώρα ο απλός τρόπος σκέψης αρκεί σε όλο αυτό το παιχνίδι της διατροφής και της σχέσης με το φαγητό, απλά πολλές φορές δε σκεφτόμαστε καθόλου ακόμα και για μεγάλα χρονικά διαστήματα και δεν αντιδρούμε σε οτι συμβαίνει, κάπου εκεί αρχίζουν τα θέματα μας.
filippara πιστεύω πως ο δεύτερος λόγος είναι κ ο σημαντικότερος που τελικά αποτυγχάνουμε.
Το θέμα είναι να αλλάξουμε τη στάση μας απέναντι στο φαγητό, δεν λέω είναι πάρα πολύ δύσκολο αλλά όποιος το καταφέρει για εμένα έχει πετύχει!!!!!!!!!
Φίλλιπε θεωρώ μετά από πολύ σκέψη και διάβασμα (ουφ έχω βγάλει τα ματάκια μου:lol::lol:) ότι δεν έχει να κάνει μόνο με τις διατροφικές μας συνήθειες το γεγονός ότι ξαναβάλαμε τα κιλά μας. Έχει να κάνει γενικά με το γεγονός ότι δεν αλλάξαμε νοοτροπία και στάση ζωής.
Δηλαδή ένα μεγάλο κομμάτι είναι πράγματι το διατροφικό. Απλά δεν γίνεται να επιστρέψουμε στις παλιές μας διατροφικές συνήθειες και να έχουμε την αυταπάτη ότι αυτή τη φορά δεν θα παχύνουμε είναι όντως τεράστιο ΛΑΘΟΣ! Το έχω κάνει πολλές φορές αυτό το λάθος :flaming::flaming::flaming:. Εκτός αυτού όμως που είναι και το προφανές θεωρώ ότι οι περισσότεροι δεν καταλαβαίνουμε ότι η απώλεια κιλών και η διατήρησή τους είναι το ένα και το αυτό και όχι δύο διαφορετικές φάσεις. Είναι δύο φάσεις που πρέπει να πάνε χέρι - χέρι. Καταρχήν η απώλεια των κιλών πρέπει να γίνεται πολύ αργά και παράλληλα με την απώλεια να πειραματιζόμαστε και να αποκτούμε πιο υγιεινές διατροφικές επιλογές , να αλλάξουμε τις τροφές που αγοράζουμε, πως τις μαγειρεύουμε, πως τις τρώμε και πότε τις τρώμε. Να αποκτήσουμε άλλη νοοτροπία και στάση ζωής, για παράδειγμα κάνουμε άσκηση για μία ζωή και όχι για να χάσουμε απλά τα κιλά μας. Αν κουραζόμαστε επειδή πιέσαμε παραπάνω τον εαυτό μας για να χάσουμε κάποια κιλά να κάνουμε διαλείμματα συντήρησης (ειδικά για αυτούς που έχουν πολλά κιλά να χάσουν) όπου το πρόγραμμα μας θα είναι πιο ελαστικό για να μην νιώθουμε στερημένοι και πέφτουμε μετά με τα μούτρα σε ότι βρούμε μπροστά μας. Γενικά το πρόγραμμα που βάζουμε στο εαυτό μας ή μας το δίνει ο διαιτολόγος να είναι ένα πρόγραμμα που να μπορεί να πάει για μία ζωή. Δεν υπάρχουν απαγορευμένες τροφές, τα γλυκά, το αλκοόλ, οι ταβέρνες και το delivery μπορούν να είναι στην ζωή μας ακόμη και καθ' όλη την διάρκεια της δίαιτας μας απλά θέλει λίγο πιο έξυπνες επιλογές. Γενικά θεωρώ ότι όσο λιγότερο στερηθούμε κατά την διάρκεια της δίαιτας και όσο πιο αργά χάσουμε τα κιλά μας τόσο πιο εύκολα θα τα κρατήσουμε εφόσον και το τονίζω καταλάβουμε ότι πρέπει να σηκωνόμαστε καθημερινά από τον καναπέ μας και να κάνουμε κάτι έστω και λίγο περπάτημα για το υπόλοιπο της ζωής μας.
Γενικά πιστεύω ότι τις αλλαγές στον τρόπο διατροφής μας και την νοοτροπία μας πρέπει να τις παγιώσουμε όσο χάνουμε τα κιλά μας και όχι αφού τα χάσουμε. Απλά το κακό είναι ότι οι περισσότεροι λένε θα χάσω πρώτα τα κιλά όσο γίνεται πιο γρήγορα για να ξαλαφρώσω και μετά θα δω πως θα χειριστώ την συντήρησή τους. Και έχουν την αυταπάτη ότι ξαφνικά χάνοντας τα κιλά θα γίνουν πιο ευτυχισμένοι, πιο ισορροπημένοι πιο δυνατοί. Λάθος! Πρέπει επιτέλους να καταλάβουμε ότι οι ισορροπίες στην ζωή μας δεν έρχονται με την απώλεια του περιττού μας βάρους αλλά με μία ισορροπημένη διατροφή και με μία ισορροπημένη ψυχή. Αυτό όμως θέλει περισσότερη δουλειά και ο πιο πολύς κόσμος δεν είναι διατεθειμένος να μπει σε τόση ταλαιπωρία είτε γιατί δεν έχει τις γνώσεις είτε γιατί απλά δεν θέλει να ξεβολευτεί , γι' αυτό και οι περισσότεροι (συμπεριλαμβανομένου και εμού μέχρι πρότινος) μπλέκουν σε φαύλους κύκλους και νιώθουν παγιδευμένοι.
Πόσο αληθινό είναι αυτό που γράφεις! Όντως δε σκεφτόμαστε και δεν αντιδρούμε ακόμα και για μεγάλα διαστήματα. Το παρατηρώ στον ευατό μου ακόμα και τώρα, που υποτίθεται, ότι το έχω δουλέψει και κάπως το θέμα. Τη στιγμή που με κατακλύζει η επιθυμία να φάω πολύ παραπάνω, η λογική σκέψη ξαφνικά εκλίπει και οι δικαιολογίες μου για να ενδώσω ξεφυτρώνουν σα μανιτάρια. 'Όυτε καν το καταλαβαίνω, ενστικτωδώς νιώθω ότι δεν είναι οκ αλλά αυτό το ένστικτο το εξοστρακίζουν σε δευτερόλεπτα σκέψεις που γίνονται ακούσια. Συνήθως, για μένα, είναι του τύπου "εντάξει, με παίρνει, είμαι λεπτή τώρα" και "οκ, το γ@μ... που το γ@μ σήμερα ας φάω και ότι άλλο θέλω και από αύριο ξανά στο πρόγραμμα", συν μερικά άλλα παλιά και αγαπημένα "ένα γλυκάκι θα με χαλάρωνε τώρα" :thumbdown: . Όλα αυτά βέβαια χωρίς την επίγνωση ότι τα σκέφτομαι όντως και τελείως τυχαία όταν τα παρατηρώ είναι κατάλοιπα από την εποχή που το μόνο που με ένοιαζε ήταν να χάσω βάρος και όχι να αντιμετωπίσω τη διατροφική μου διαταραχή.Quote:
Originally posted by filipparas
Δε λέω και καμιά σοφία αλλά μου φαίνεται απ'τη πορεία μου μέχρι τώρα ο απλός τρόπος σκέψης αρκεί σε όλο αυτό το παιχνίδι της διατροφής και της σχέσης με το φαγητό, απλά πολλές φορές δε σκεφτόμαστε καθόλου ακόμα και για μεγάλα χρονικά διαστήματα και δεν αντιδρούμε σε οτι συμβαίνει, κάπου εκεί αρχίζουν τα θέματα μας.
Το μόνο που βοήθησε σε όλο αυτό ήταν όταν κατά τη διάρκεια της ψυχοθεραπείας η σύμβουλος με προέτρεπε να μην τρώω τίποτε παραπάνω πριν καταγράψω πλήρως όλες τις σκέψεις-δικαιολογίες που χρησιμοποιούσα. Το έκανα αυτό για αρκετό καιρό και σιγά σιγά η επίγνωση έγινε σύμμαχος. Τώρα πλέον δε χρειάζεται να τα γράφω, εξασκήθηκα να αναγνωρίζω αυτές τις σκέψεις και με βοήθησε να ενδίδω λιγότερο και σαφώς πιο συνειδητά. Εννοείται βέβαια ότι ακόμη ενδίδω, αλλά γίνεται τόσο σποραδικά με αποτέλεσμα να μην καταστρέφω όλα όσα έχω χτίσει και μετά να ξυπνάω σαν από λήθαργο, ξανά στο σημείο μηδέν, ξανά να ψάχνω τους λόγους, ξανά να γκρινιάζω ότι έφταιγε οποιοσδήποτε και οτιδήποτε εκτός από μένα και ξανά μια νέα δίαιτα.
Βλέπω φίλες μου που με απόλυτη φυσικότητα διώχνουν τέτοιες δικαιολογίες όταν τους προτρέπουν να φάνε παραπάνω.
Εγώ ευτυχώς ή δυστυχώς ήμουν τόσο εθισμένη στην υπερφαγία που έπρεπε να εκπαιδεύσω τον ευατό μου για να το πετύχω.
ps. Eli, συμφωνώ απόλυτα με τον τρόπο σκέψης σου, καλή συνέχεια στην προσπάθειά σου! :thumbup:
Εσύ break μου την ξεκίνησες την προσπάθεια σου για να αλλάξεις την ζωή σου και τις διατροφικές σου συνήθειες, αφού κατάφερες να αναγνωρίσεις το πρόβλημά σου και να ζητήσεις βοήθεια από τους κατάλληλους ανθρώπους. Η αρχή είναι ήμισυ του παντός :wink2:Quote:
Originally posted by break
filippara πιστεύω πως ο δεύτερος λόγος είναι κ ο σημαντικότερος που τελικά αποτυγχάνουμε.
Το θέμα είναι να αλλάξουμε τη στάση μας απέναντι στο φαγητό, δεν λέω είναι πάρα πολύ δύσκολο αλλά όποιος το καταφέρει για εμένα έχει πετύχει!!!!!!!!!
φιλιππε συμφωνω απόλυτα.... νομίζω δε ότι ο πρώτος λόγος είναι αποτελεσμα του δευτερου... ουσιαστικα δεν πρεπει να υπαρχει συγκεντρωση αλλα τρόπος ζωης!! κ σαφως πρεπει να υπαρχει κ το σωστο κινητρο.... το να θελουμε να χασουμε κιλα για μια συγκεκριμενη εκδηλωση, για το καλοκαιρι,για την πρωτοχρονια, για να αδυνατησουμε κ να εχουμε αυτοπεποιθηση ειναι τελειως λαθος λογοι που θα μας κανουν να χασουμε την κινητοποιηση μας, να κουραστουμε κ να νιωθουμε "αδικημενοι"...αν μεσα σε μια ισορροπημενη διαιτα νιωθεις στερημενος τοτε το πιο πιθανο ειναι οτι θα τα ξαναπαρεις τα κιλα....σκοπος ειναι να νιωθεις (προφανως αφου υπαρχουν κανονες) εγκρατης κ πιεσμενος αλλα σιγουρα οχι στερημενος....Quote:
Originally posted by filipparas
Θα συμφωνήσω μαζί σου Κονίνα, θεωρητικά η συντήρηση είναι μια πιο απλή περίοδος από τη περίοδο που χάνουμε το βάρος. Μπορούμε να τρώμε περισσότερο, έχουμε περιθώρια για κάποιες "αμαρτίες" χωρίς επιπτώσεις, συμφωνώ με όλα όσα είπες για να μην επαναλαμβανόμαστε.
Γιατί ομως το συντριπτικό ποσοστό των ανθρώπων που φτάνουν εκεί αποτυγχάνουν;
Δύο λόγοι που μου έρχονται αμέσως στο μυαλό είναι:
1. Έλλειψη συγκέντρωσης. Όσο χάνουμε βάρος είμαστε συγκεντρωμένοι και προσηλωμένοι στο σκοπό μας, έτσι καταφέρνουμε κάποια στιγμή να φτάσουμε στο στόχο μας. Το πρώτο καιρό είμαστε εξίσου προσεκτικοί και τη περίοδο της συντήρησης αλλά μετά από λίγο καιρό πρώτον θεωρούμε οτι το θέμα είναι λήξαν σε μεγάλο βαθμό και ξεμπερδέψαμε και δεύτερον βλέπουμε οτι κάποιες ατασθαλίες που κάναμε δεν είχαν αντίκτυπο. Αν εκεί χαλαρώσουμε τη βάψαμε, ανεβήκαμε σε ένα τρένο που δύσκολα θα σταματήσει πριν να είναι πολύ αργά και έχουμε καταστρέψει όλη μας τη προσπάθεια.
2. Κάποιοι λίγο πιο αφελείς θεωρούν οτι από τη στιγμή που έφτασαν στο στόχο τους έχουν το ελεύθερο πλέον να κάνουν οτι θέλουν, δεν είχαν ποτέ σκοπό να αλλάξουν τις συνήθειες τους παρά μόνο για τη διάρκεια της δίαιτας. Έχουμε και στο φόρουμ τέτοια άτομα. Αυτοί όσες φορές και να φτάσουν στο επιθυμητό βάρος θα ξαναπαχύνουν μέχρι να αντιληφθούν το λάθος τους.
Δε λέω και καμιά σοφία αλλά μου φαίνεται απ'τη πορεία μου μέχρι τώρα ο απλός τρόπος σκέψης αρκεί σε όλο αυτό το παιχνίδι της διατροφής και της σχέσης με το φαγητό, απλά πολλές φορές δε σκεφτόμαστε καθόλου ακόμα και για μεγάλα χρονικά διαστήματα και δεν αντιδρούμε σε οτι συμβαίνει, κάπου εκεί αρχίζουν τα θέματα μας.
αν περιμενω να αδυνατησω για να μπορω να φαω τα παντα τοτε πιθανως θα αδυνατησω σιγουρα ομως θα ξαναπαχυνω.... ή αν δεν "νοείται" σουβλακι με αλαδωτη πιτα σε περιοδο εκτός διαιτας τοτε λυπαμαι που το λεω αλλα εμεις οι ιδιοι θα σαμποταρουμε τον εαυτο μας...κ ουτε λεω ότι ργω τα εχω κατακτησει ολα αυτα κ τα εχω καταφερει (ακομα παλευω με τους δαιμονες μου)....ξερω ομως ότι ΜΠΟΡΩ να τα καταφερω
Συμφωνώ και με τους 2 σας απόλυτα. Πόσες φορές δεν έκανα στο παρελθόν αυτό το λάθος. Ας κάνω δίαιτα για να αδυνατίσω, και μετά να τρώω ότι θέλω. Χειρότερη αυταπάτη από αυτή τη σκέψη δεν υπάρχει.Quote:
Originally posted by konina
φιλιππε συμφωνω απόλυτα.... νομίζω δε ότι ο πρώτος λόγος είναι αποτελεσμα του δευτερου... ουσιαστικα δεν πρεπει να υπαρχει συγκεντρωση αλλα τρόπος ζωης!! κ σαφως πρεπει να υπαρχει κ το σωστο κινητρο.... το να θελουμε να χασουμε κιλα για μια συγκεκριμενη εκδηλωση, για το καλοκαιρι,για την πρωτοχρονια, για να αδυνατησουμε κ να εχουμε αυτοπεποιθηση ειναι τελειως λαθος λογοι που θα μας κανουν να χασουμε την κινητοποιηση μας, να κουραστουμε κ να νιωθουμε "αδικημενοι"...αν μεσα σε μια ισορροπημενη διαιτα νιωθεις στερημενος τοτε το πιο πιθανο ειναι οτι θα τα ξαναπαρεις τα κιλα....σκοπος ειναι να νιωθεις (προφανως αφου υπαρχουν κανονες) εγκρατης κ πιεσμενος αλλα σιγουρα οχι στερημενος....Quote:
Originally posted by filipparas
Θα συμφωνήσω μαζί σου Κονίνα, θεωρητικά η συντήρηση είναι μια πιο απλή περίοδος από τη περίοδο που χάνουμε το βάρος. Μπορούμε να τρώμε περισσότερο, έχουμε περιθώρια για κάποιες "αμαρτίες" χωρίς επιπτώσεις, συμφωνώ με όλα όσα είπες για να μην επαναλαμβανόμαστε.
Γιατί ομως το συντριπτικό ποσοστό των ανθρώπων που φτάνουν εκεί αποτυγχάνουν;
Δύο λόγοι που μου έρχονται αμέσως στο μυαλό είναι:
1. Έλλειψη συγκέντρωσης. Όσο χάνουμε βάρος είμαστε συγκεντρωμένοι και προσηλωμένοι στο σκοπό μας, έτσι καταφέρνουμε κάποια στιγμή να φτάσουμε στο στόχο μας. Το πρώτο καιρό είμαστε εξίσου προσεκτικοί και τη περίοδο της συντήρησης αλλά μετά από λίγο καιρό πρώτον θεωρούμε οτι το θέμα είναι λήξαν σε μεγάλο βαθμό και ξεμπερδέψαμε και δεύτερον βλέπουμε οτι κάποιες ατασθαλίες που κάναμε δεν είχαν αντίκτυπο. Αν εκεί χαλαρώσουμε τη βάψαμε, ανεβήκαμε σε ένα τρένο που δύσκολα θα σταματήσει πριν να είναι πολύ αργά και έχουμε καταστρέψει όλη μας τη προσπάθεια.
2. Κάποιοι λίγο πιο αφελείς θεωρούν οτι από τη στιγμή που έφτασαν στο στόχο τους έχουν το ελεύθερο πλέον να κάνουν οτι θέλουν, δεν είχαν ποτέ σκοπό να αλλάξουν τις συνήθειες τους παρά μόνο για τη διάρκεια της δίαιτας. Έχουμε και στο φόρουμ τέτοια άτομα. Αυτοί όσες φορές και να φτάσουν στο επιθυμητό βάρος θα ξαναπαχύνουν μέχρι να αντιληφθούν το λάθος τους.
Δε λέω και καμιά σοφία αλλά μου φαίνεται απ'τη πορεία μου μέχρι τώρα ο απλός τρόπος σκέψης αρκεί σε όλο αυτό το παιχνίδι της διατροφής και της σχέσης με το φαγητό, απλά πολλές φορές δε σκεφτόμαστε καθόλου ακόμα και για μεγάλα χρονικά διαστήματα και δεν αντιδρούμε σε οτι συμβαίνει, κάπου εκεί αρχίζουν τα θέματα μας.
αν περιμενω να αδυνατησω για να μπορω να φαω τα παντα τοτε πιθανως θα αδυνατησω σιγουρα ομως θα ξαναπαχυνω.... ή αν δεν "νοείται" σουβλακι με αλαδωτη πιτα σε περιοδο εκτός διαιτας τοτε λυπαμαι που το λεω αλλα εμεις οι ιδιοι θα σαμποταρουμε τον εαυτο μας...κ ουτε λεω ότι ργω τα εχω κατακτησει ολα αυτα κ τα εχω καταφερει (ακομα παλευω με τους δαιμονες μου)....ξερω ομως ότι ΜΠΟΡΩ να τα καταφερω
Όμως δεν ξέρω τι θα έλεγα από τα δυο. Είναι η συντήρηση ή η δίαιτα το πιο δύσκολο; Δεν ξέρω. Αν η δίαιτα γίνει με σωστό τρόπο ώστε να καλλιεργήσει τη συντήρηση, ΟΚ. και πάλι όμως ποιος μου λέει ότι όταν φτάσω εκεί δεν θα μου τη βαρέσει. Πώς θα νιώσω ανεβάζοντας τις θερμίδες μου.Θα μου φαίνονται πολλές ή λίγες για να αρκεστώ μ'αυτές σε όλη μου τη ζωή; Δεν ξέρω...
Για μένα σκοπός είναι ότι κάνω τώρα να το κάνω για πάντα. Να μην ξαναβάλω στο στόμα μου λίπος από μπριζόλα και παιδάκι, να μη φάω ποτέ ξανά μια ολόκληρη σακούλα πατατάκια, να μην κάνω παπάρες στη χωριάτικη, να αποχαιρετήσω για πάντα μπέικον, γύρους και τα λοιπά. και τα γλυκά που δεν ήταν ποτέ η μεγάλη μου αγάπη να τα έχω σαν κάτι που θα τρώω 1-2 φορές το μήνα.
Μπορεί να μην το θεωρείτε κάποιοι φυσιολογικό, όμως συμφωνείτε πως είναι υγιές; Να, αυτό θέλω από εδώ και πέρα, να είμαι πάντα υγιής, σε όλη την προηγούμενη ζωή μου ήμουν άρρωστη...βουλιμίες, υπερφαγίες, αηδιαστικά γεύματα και συνδυασμοί. Τώρα αυτή θέλω να είναι η αλλαγή μου. ʼρα και η συντήρησή μου και η διατροφή μου για την υπόλοιπη ζωή