ρατσισμός...:(

Νομίζω πως το παρακάτω κείμενο περιγράφει με απόλυτη σαφήνεια τη συμπεριφορά του DNA των σύγχρονων ελλήνων να θεωρούμε αποκλειστικότητά μας την ικανότητα να έχουμε αντίληψη, συνειδητοποίηση και γνώση, διαγράφοντας με ευκολία κάθε άλλη άποψη που μας ξενίζει...

Μάλλον είναι στα γονίδιά μας. Να πρέπει πάντα να αμαυρώσουμε, να υποτιμήσουμε, να «χαμηλώσουμε» οτιδήποτε διαφορετικό μπορεί να συμβαίνει γύρω μας, ό,τι όμορφο κινείται μπροστά μας και καταλαμβάνει έστω και λίγα εκατοστά του οπτικού μας πεδίου. Να μη μιλήσω για προσπάθειες και προσωπικότητες που άνετα διαγράφονται ως ποτέ να μην υπήρξαν... Πολλές φορές έτυχε να ακούσω ανθρώπους να σχολιάζουν αρνητικά ακόμα και την πιο θετική ή ελπιδοφόρα είδηση, να απαξιώνουν και να ειρωνεύονται συναδέλφους, φίλους, ακόμα και ολόκληρες ομάδες ανθρώπων, σε έναν αγώνα δρόμου επιβολής της δικής τους, συνήθως προβληματικής, προσωπικότητας. Πάντα πίστευα ότι τέτοιου είδους χαρακτήρες πάσχουν από σοβαρό έλλειμμα αυτοεκτίμησης, σε συνδυασμό με ένα είδος ψυχολογικού κηνσορισμού - αν υπάρχει όρος για τους τιμητές της ζωής των άλλων. Σήμερα διαπίστωσα ότι η μικροψυχία παντρεύεται άνετα με τη μικροπολιτική και φτύνει χολή...

Πηγή : Λίζα Δουκακάρου, Metro http://www.metrogreece.gr/News.aspx?a_id=18040&NewsType=1

Χειροκροτω

Quote:

---

Originally posted by anna65
Νομίζω πως το παρακάτω κείμενο περιγράφει με απόλυτη σαφήνεια τη συμπεριφορά του DNA των σύγχρονων ελλήνων να θεωρούμε αποκλειστικότητά μας την ικανότητα να έχουμε αντίληψη, συνειδητοποίηση και γνώση, διαγράφοντας με ευκολία κάθε άλλη άποψη που μας ξενίζει...

Μάλλον είναι στα γονίδιά μας. Να πρέπει πάντα να αμαυρώσουμε, να υποτιμήσουμε, να «χαμηλώσουμε» οτιδήποτε διαφορετικό μπορεί να συμβαίνει γύρω μας, ό,τι όμορφο κινείται μπροστά μας και καταλαμβάνει έστω και λίγα εκατοστά του οπτικού μας πεδίου. Να μη μιλήσω για προσπάθειες και προσωπικότητες που άνετα διαγράφονται ως ποτέ να μην υπήρξαν... Πολλές φορές έτυχε να ακούσω ανθρώπους να σχολιάζουν αρνητικά ακόμα και την πιο θετική ή ελπιδοφόρα είδηση, να απαξιώνουν και να ειρωνεύονται συναδέλφους, φίλους, ακόμα και ολόκληρες ομάδες ανθρώπων, σε έναν αγώνα δρόμου επιβολής της δικής τους, συνήθως προβληματικής, προσωπικότητας. Πάντα πίστευα ότι τέτοιου είδους χαρακτήρες πάσχουν από σοβαρό έλλειμμα αυτοεκτίμησης, σε συνδυασμό με ένα είδος ψυχολογικού κηνσορισμού - αν υπάρχει όρος για τους τιμητές της ζωής των άλλων. Σήμερα διαπίστωσα ότι η μικροψυχία παντρεύεται άνετα με τη μικροπολιτική και φτύνει χολή...

Πηγή : Λίζα Δουκακάρου, Metro http://www.metrogreece.gr/News.aspx?a_id=18040&NewsType=1

---

ʼννα...βοήθησε με λίγο.
Τι εννοείς με αυτό?

Αυτό που εννοώ, το γράφω πριν την παραπομπή. Έχουμε μάθει να θεωρούμε τους εαυτούς μας αυθεντίες και "ξερόλες" (και δεν εξαιρώ ούτε και τον εαυτό μου από αυτό...) και κάθε διαφορετικό να το θεωρούμε αρνητικά και να το προσπερνάμε. Έτσι, τα άτομα με παραπάνω ύψος από το κανονικό θεωρούν τους χαμηλότερους "κοντούς" και τους υποτιμούν. Τα άτομα με παραπάνω επίπεδο μόρφωσης θεωρούν τους λιγότερο σπουδαγμένους "αγράμματους". Και τα άτομα με καλό μεταβολισμό θεωρούν τα άτομα που είναι υποχρεωμένα σε διαρκή δίαιτα "αδύνατα ανθρωπάκια". Κάπου εκεί υπάρχουν και τα άτομα που προσπαθούν να ενταχθούν σε μια ομάδα που δεν ανήκουν : οι μελαχρινές βάφουν τα μαλλιά τους ξανθά, οι κοντοί φοράνε παπούτσια με τακούνια, και τα άτομα με αργό μεταβολισμό υποβάλλουν τον εαυτό τους σε συνεχείς δίαιτες.
Πρέπει να καταλάβουμε πως θα υπάρχουν πάντα διαφορές μεταξύ των ανθρώπων. Και πως όσοι βρίσκουν σε αυτές τις διαφορές λόγους να απαξιώσουν τους διαφορετικούς, κρύβουν τη δική τους χαμηλή αυτοεκτίμηση. Κια φτάνουν μέχρι και τη χολή - αν τους το επιτρέψουμε...

Quote:

---

Originally posted by anna65
Αυτό που εννοώ, το γράφω πριν την παραπομπή. Έχουμε μάθει να θεωρούμε τους εαυτούς μας αυθεντίες και "ξερόλες" (και δεν εξαιρώ ούτε και τον εαυτό μου από αυτό...) και κάθε διαφορετικό να το θεωρούμε αρνητικά και να το προσπερνάμε. Έτσι, τα άτομα με παραπάνω ύψος από το κανονικό θεωρούν τους χαμηλότερους "κοντούς" και τους υποτιμούν. Τα άτομα με παραπάνω επίπεδο μόρφωσης θεωρούν τους λιγότερο σπουδαγμένους "αγράμματους". Και τα άτομα με καλό μεταβολισμό θεωρούν τα άτομα που είναι υποχρεωμένα σε διαρκή δίαιτα "αδύνατα ανθρωπάκια". Κάπου εκεί υπάρχουν και τα άτομα που προσπαθούν να ενταχθούν σε μια ομάδα που δεν ανήκουν : οι μελαχρινές βάφουν τα μαλλιά τους ξανθά, οι κοντοί φοράνε παπούτσια με τακούνια, και τα άτομα με αργό μεταβολισμό υποβάλλουν τον εαυτό τους σε συνεχείς δίαιτες.
Πρέπει να καταλάβουμε πως θα υπάρχουν πάντα διαφορές μεταξύ των ανθρώπων. Και πως όσοι βρίσκουν σε αυτές τις διαφορές λόγους να απαξιώσουν τους διαφορετικούς, κρύβουν τη δική τους χαμηλή αυτοεκτίμηση. Κια φτάνουν μέχρι και τη χολή - αν τους το επιτρέψουμε...

---

μα αυτός είναι και ο λόγος που έκανα αυτο το θρεντ.
Για να μιλήσουμε γι αυτα τα ανθρωπάκια και αν υπάρχουν...:)

Υπάρχουν. Και είμαστε εμείς οι ίδιοι. Ακόμη και συ που απορείς "τι θέλει αυτός να πλησιάσει μια με τόσο λίπος". Δεν είναι άλλοι. Το από ποια μεριά του ρατσισμού βρισκόμαστε, του θύτη ή του θύματος, αλλάζει σε δευτερόλεπτα. Κρίνουμε αρνητικά τις άσχημες κριτικές από τους άλλους για το άτομό μας, αλλά κριτικάρουμε χαιρέκακα τους "χειρότερους" από μας. Υπάρχει ρατσισμός, το θέμα είναι πώς θα τον αντιμετωπίσουμε. Θα δεκτούμε ότι τα παραπάνω κιλά είναι λόγος να μας μειώνουν οι άλλοι, ή θα τους επιστρέψουμε την προσβολή λέγοντάς τους "και συ είσαι αδύνατος γιατί δεν σε χωνεύουν ούτε τα έντερά σου"; Θυμήσου και τον Οβελίξ, που επιμένει να εξηγεί "δεν είμαι χοντρός, λίγο εύσωμος μόνο"...

Quote:

---

Originally posted by anna65
Υπάρχουν. Και είμαστε εμείς οι ίδιοι. Ακόμη και συ που απορείς "τι θέλει αυτός να πλησιάσει μια με τόσο λίπος". Δεν είναι άλλοι. Το από ποια μεριά του ρατσισμού βρισκόμαστε, του θύτη ή του θύματος, αλλάζει σε δευτερόλεπτα. Κρίνουμε αρνητικά τις άσχημες κριτικές από τους άλλους για το άτομό μας, αλλά κριτικάρουμε χαιρέκακα τους "χειρότερους" από μας. Υπάρχει ρατσισμός, το θέμα είναι πώς θα τον αντιμετωπίσουμε. Θα δεκτούμε ότι τα παραπάνω κιλά είναι λόγος να μας μειώνουν οι άλλοι, ή θα τους επιστρέψουμε την προσβολή λέγοντάς τους "και συ είσαι αδύνατος γιατί δεν σε χωνεύουν ούτε τα έντερά σου"; Θυμήσου και τον Οβελίξ, που επιμένει να εξηγεί "δεν είμαι χοντρός, λίγο εύσωμος μόνο"...

---

Διαφωνώ...

Ρατσισμός δεν είναι αν αναρωτηθώ εγώ πως ένας άντρας κάνει σεξ με μια γυναίκα με πολλά κιλά. Είναι θέμα αισθητικής καθαρά.
Εγώ δεν θα πήγαινα ποτέ με εναν άντρα 150 κιλά, όπως δεν θα πήγαινα, με κάποιον που είναι πετσί και κόκκαλο, όπως (και μιλάω πολύ ειλικρινά), δεν θα πήγαινα με κάποιον γεμάτο μυς.
Είναι τρεις κατηγορίες αντρών που δεν θα επέλεγα ποτέ και θα τους ακύρωνα μόνο από την εμφάνιση γιατί από εκεί θα έκρινα κάποια πράγματα που με χαλάνε.
Το ίδιο λοιπόν μπορεί να συμβεί και με έναν άντρα απέναντι σε μια παχύσαρκη/ανορεξική γυναίκα.
Αυτό δεν είναι ρατσιμός, είναι γούστα του καθένα.
Ρατσισμός είναι όταν κάποιος δεν προσλαμβάνει στη δουλειά του κάποιον παχουλό, όταν δεν τον κάνει παρέα, όταν τον χλευάζει, όταν τον ακυρώνει σαν άνθρωπο πριν τον γνωρίσει.

Σε αυτό διαφωνούμε. Το πρόβλημα με τα κιλά δεν είναι αισθητικό. Είναι γενικότερο. Και όπως δεν προσλαμβάνει κάποιος στη δουλειά του έναν παχουλό, έτσι και κάποιος άλλος τον ακυρώνει σε σεξουαλικό επίπεδο. Είναι η ίδια ακριβώς αρνητική "ρατσιστική" άποψη. Για αυτό λέω πως όλοι είμαστε εν δυνάμει ρατσιστές. Και γω ας πούμε δεν θα πήγαινα με απόφοιτο δημοτικού, θεωρώντας πως δεν μου ταιριάζει - δεν είναι θέμα γούστου, είναι θέμα επιλογών.

Quote:

---

Originally posted by anna65
Σε αυτό διαφωνούμε. Το πρόβλημα με τα κιλά δεν είναι αισθητικό. Είναι γενικότερο. Και όπως δεν προσλαμβάνει κάποιος στη δουλειά του έναν παχουλό, έτσι και κάποιος άλλος τον ακυρώνει σε σεξουαλικό επίπεδο. Είναι η ίδια ακριβώς αρνητική "ρατσιστική" άποψη. Για αυτό λέω πως όλοι είμαστε εν δυνάμει ρατσιστές. Και γω ας πούμε δεν θα πήγαινα με απόφοιτο δημοτικού, θεωρώντας πως δεν μου ταιριάζει - δεν είναι θέμα γούστου, είναι θέμα επιλογών.

---

διαφωνω....:)

το σεξ είναι καθαρά θέμα χημείας και αισθητικής.
Αν εμένα με χαλάει το λίπος που έχει πάνω του ο άλλος και δεν με ...ξεσηκώνει σεξουαλικά, ο καλύτερος άνθρωπος του κόσμου να είναι ο σούπερ ουάου, δεν θα πάω μαζί του.
Είναι θέμα γούστου.
Όμως, δεν θα χαλάσει ένας παχουλός την αισθητικη μου ως φίλος, ως υπάλληλος, ως παρέα. Σε καμία περίπτωση.
Αυτό είναι ρατσισμός.

Quote:

---

Originally posted by anna65
Υπάρχει ρατσισμός, το θέμα είναι πώς θα τον αντιμετωπίσουμε.

---

σε αυτο συμφωνουμε ολες... απλα καποιοι δεν δεχονται το πρωτο... γι' αυτο κιολας ειπα οτι συμφωνω 100% με τη λιανα στο οτι υπάρχει, υποστηριζω δε τον τροπο με τον οποιο τον αντιμετωπιζει η πωλινα...

κ οπως ανεφερα και πρωτυτερα....

Quote:

---

Originally posted by konina
Τέλος ας μην ξεχνάμε πως και οι ίδιες -μιλάω για τις γυναίκες- φερόμαστε ρατσιστικά στον εαυτό μας... αν μόνος μας στόχος ήταν η υγεία θα ήμασταν ικανοποιημένες με 70-90 κιλά... όμως οι περισσότερες τουλάχιστον επιθυμούμε να δούμε το 5 ή το 6 ανάλογα το ύψος μας στην ζυγαριά μας... Όλες θέλουμε να μπαίνουμε σε όποιο μαγαζί μας αρέσουν τα ρούχα και να ψωνίζουμε (ας είναι και το xxl, δεν έχει σημασία, αρκεί να νιώθεις ότι βρίσκεις).. Και δεν λέω ότι αυτό είναι κακό...Το να θες να σου αρέσεις και να νιώθεις ότι έχεις θέση σε αυτή την κοινωνία χωρίς ειδικές προύποθεσεις δεν είναι κακό, φυσιολογικό είναι... Απλά το θέμα είναι όλο αυτό να λειτουργεί κινητοποιητικά στη ζωή μας και όχι κατακρεουργιστικά!...

---

Μα τι σχέση έχει το προσωπικό γούστο με τον ρατσισμό? Γιατί σε αυτο το τόπικ ταυτίζοται αυτα τα 2, ενω στη ούσια είναι άσχετα? :crazy:
Δηλαδή για να σκεφτώ...εγω είμαι ρατσίστρια με ξανθούς, με κοκκινομάλληδες, με μακρυμάλληδες, με αυτούς που έχουν πεταχτά αυτια...καλα δεν συνεχίζω, αλλά πόσο κ@λορατσίστρια είμαι?:crazy:

Quote:

---

Originally posted by Ασημένια
Μα τι σχέση έχει το προσωπικό γούστο με τον ρατσισμό? Γιατί σε αυτο το τόπικ ταυτίζοται αυτα τα 2, ενω στη ούσια είναι άσχετα? :crazy:
Δηλαδή για να σκεφτώ...εγω είμαι ρατσίστρια με ξανθούς, με κοκκινομάλληδες, με μακρυμάλληδες, με αυτούς που έχουν πεταχτά αυτια...καλα δεν συνεχίζω, αλλά πόσο κ@λορατσίστρια είμαι?:crazy:

---

ναι, αυτό λέω...
Η κουβέντα ξεκίνησε για τον κοινωνικό ρατσιμό και καταλήξαμε να μιλάμε για σχέσεις με παχουλους/παχουλες.
Κουβέντα κάνουμε και χαίρομαι που την κρατάμε και σε ένα επίπεδο ....:)

Λιάνα μου πραγματικά ωραία κουβέντα, που η διαφωνία μένει διαφωνία και δεν εξελίσσεται σε καβγά! Πάντως απόσα έχω διαβάσει συμφωνώ 100% μαζι σου και επειδη πάω για ύπνο, να εκπροσωπείς και εμένα :P

Quote:

---

Originally posted by anna65
Υπάρχουν. Και είμαστε εμείς οι ίδιοι. Ακόμη και συ που απορείς "τι θέλει αυτός να πλησιάσει μια με τόσο λίπος". Δεν είναι άλλοι. Το από ποια μεριά του ρατσισμού βρισκόμαστε, του θύτη ή του θύματος, αλλάζει σε δευτερόλεπτα. Κρίνουμε αρνητικά τις άσχημες κριτικές από τους άλλους για το άτομό μας, αλλά κριτικάρουμε χαιρέκακα τους "χειρότερους" από μας. Υπάρχει ρατσισμός, το θέμα είναι πώς θα τον αντιμετωπίσουμε. Θα δεκτούμε ότι τα παραπάνω κιλά είναι λόγος να μας μειώνουν οι άλλοι, ή θα τους επιστρέψουμε την προσβολή λέγοντάς τους "και συ είσαι αδύνατος γιατί δεν σε χωνεύουν ούτε τα έντερά σου"; Θυμήσου και τον Οβελίξ, που επιμένει να εξηγεί "δεν είμαι χοντρός, λίγο εύσωμος μόνο"...

---

:thumbup::thumbup::thumbup::thumbup::thumbup::thum bup:

Quote:

---

Originally posted by liana12345
........


....ακριβώς...!!!

Μη πιάνουμε τα άκρα. Δε συγκρίνουμε μια γυναίκα όμορφη αλλά ηλίθια με μια παχουλή αλλα πανέξυπνη και τον καλύτερο άνθρωπο.
Εγώ μιλησα για δυο γυναίκες με ίδιο χαρακτήρα/ψυχη/μυαλό αλλά διαφορετική εμφάνιση. Ποια θα διάλεγε ένας άντρας?
Εννοείται πως δεν είμαι της άποψης του να είμαστε μοντέλα και να ζούμε γύρω από αυτό το άγχος. Αυτό είναι άλλη αρώστια. Επιμένω όμως πως πρέπει να σεβόμαστε τον εαυτό μας και τον άνθρωπο που έχουμε δίπλα μας και όχι, δεν θα ήθελα να είμαι με ένα τύπο με μπυροκοιλιά που τρώει και πίνει ότι θέλει επειδή εγώ έχω παραπάνω κιλά και νιώθει άνετος.
Θέλω να είμαι με έναν άντρα που να μη φοβάται αν ομορφύνω και να με βοηθάει σε αυτό, όπως και να σέβεται και ο ίδιος τονε ατό του.
΄
Σήμερα έκανα αυτή την κουβέντα με μια φίλη μου ψυχολόγο και τη ρώτησα πάνω στο θέμα των αντρών που προτιμούν παχουλές γυναίκες. Τι μπορεί να τους ωθήσει σε μια τέτοια σχέση εκτός από την σεξουαλική προτίμιση τους στις παχουλές? Ξέρετε τι μου απάντησε? Η χαμηλή αυτοπεποίθηση.
Ένας άντρας που για τον α β γ λόγο δεν πιστεύει στον εατό του, νιώθει πως μια γυναίκα με περισσότερα κιλά έχει λιγότερες επιλογές και είναι πιο εύκολο να την κατακτήσει από μια άλλη που η εξωτερική της εμφάνιση της επιτρέπει να έχει μεγαλύτερη γκάμα επίδοξων συντρόφων λόγω εμφάνισης.

Φυσικά τίποτα δεν είναι πανάκεια. Κουβέντα κάνουμε και πάντα υπάρχουν οι εξαιρέσεις.

---

σιγουρα, καποιος θα προτιμουσε Η ΙΔΙΑ κοπελα, να ειναι κανονικη, παρα χοντρη η ανορεκτικη, και λεω Η ΙΔΙΑ, γιατι αυτο που λες, να συγκρινει δλδ δυο κοπελες με τα ιδια ακριβως χαρακτηριστικα, ειναι απλα αδυνατον... θα διαφερουν και μαλιστα σε πολλα.
ειναι ομως πολυ πιθανοτερο απ οτι πιστευεις, να συγκρινει μια λεπτη και μια χοντρη και να προτιμησει την χοντρη, οχι επειδη ειναι χοντρη, αλλα παρολο που ειναι χοντρη
αυτο δεν τον κανει ουτε βιτσιοζο, ουτε "με προτιμηση στις παχουλες", κανει απλα την ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΗ χοντρη να κερδιζει εναν αντρα απο μια αδυνατη, χωρις να χρειαζεται καν η αδυνατη να ειναι ηλιθια... υπαρχουν πολλα χαρακτηριστικα εκτος απο την εξυπναδα και το βαρος που ελκυουν ενανν αντρα...

και να μην εισαι καθολου σιγουρη επισης, οτι ενας ανδρας, μεταξυ δυο γυναικων, αν διαλεγε με καθαρα αισθητικα κριτηρια, θα διαλεγε αυτη με το λιγοτερο βαρος. η εμφανιση ειναι κι αλλα πραγματα εκτος απο το βαρος (ΣΑΦΩΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΒΑΡΟΣ), ειναι ο περιβοητο "ομορφο προσωπο" ειναι οι καλες αναλογιες, η περιποιηση, το γουστο στο ντυσιμο, η συμπεριφορα στην παρεα κλπ...

ο δικος μου φιλος για παραδειγμα θα ηθελε πολυ να χασω κιλα, και με ενθαρρυνει σε αυτο, αλλα παντα μου τονιζει οτι με γουσταρει και τωρα .δεν εχει βιτσιο με το παχος, αντιθετα.. ετυχε μαλιστα να δει φωτο μιας λεπτης φιλης μου και μου ειπε οτι δειχνει πολυ αντισεξουαλικη. οχι λογω κιλων, η γενικη εικονα, ενω εγω την θεωρω πολυ κομψη κοπελα και θεωρουσα οτι ειναι επιθυμητη στους ανδρες.

εχω μαλιστα να συμπληρωσω στην επιθυμια σου, ο φιλος σου να σε στηριζει να χασεις κιλα οταν το θελεις , αντι να ζηλευει, οτι καλο θα ειναι να σε στηριζει κι οταν βαλεις κιλα και να μην ειναι λογος αυτος να σε παρατησει,....

οσο για την φιλη σου την ψυχολογο, εγω εχω παρτηρησει επανειλλημενα το ακριβως αντιθετο απο αυτο που λεει.
οτι οι ανδρες που ειναι ωραιοι ανδρες με αυτοπεποιθηση μπορει να ενδιαφερθουν για μια υπερβαρη, αν αυτο δεν τους χαλαει (το "παρολα αυτα " που λεγαμε) γιατι ενας ανδρας χωρις αυτοπεποιθηση, κερδιζει αυτοπεποιθηση "δειχνοντας διπλα του μια λεπτη γυναικα . νομιζει ετσι οτι παιρνει κοινωνικα κρεντιτς , των οποιων στερειται...

για τον ιδιο ακριβως λογο κι εγω, διαλεγα παντα λεπτους και ωραιους ανδρες, επειδη εχω κομπλεξ με τα κιλα μου.
δεν θα αντεχα το βαρος της κριτικης διπλα σε εναν ασχημο ανδρα, λες κι αν ειμαι με εναν ωραιο, αδυνατιζω κι εγω :Ρ κατα βαθος δλδ εχω την αισθηση οτι διπλα σε εναν παχυ ανδρα οι αλλοι θα λενε "ε βεβαια, ποιος αλλος θα της καθοταν!"