Printable View
το επιβεβαίωσα
σήμερα είχα ραντεβού με τη γιατρό μου η οποία τρέχει μαραθώνιους
μου είπε ότι προσπάθησε να κάνει low-carb αλλά είχε φοβερούς πόνους στους μύες όταν έτρεχε μεγάλες αποστάσεις γιατί δεν υπάρχει αρκετό "καύσιμο" αποθηκευμένο
τρώει ψωμί και ρύζι, έχει κοψει την ζάχαρη
υποθέτω κάτι τέτοιο σου είπε και η διατροφολόγος σου
μου είπε να μείνω σε low-carb μέχρι να τα χάσω γιατί έχει αποτελέσματα σε παχύσαρκους και μετά να προσέχω να μην ξαναπέσω στα σκληρά (ζάχαρη) ;)
καλημερα κοριτσια μου να εχετε μια πολυ πολυ πολυ ομορφη μερα!:grin:
λοιπον η διατροφολογος μονο που δεν με εδιρε που ηθελα να κανω ατκινς, εγω εχω λιπος στα ορια του φυσιολογικου σκεδον οποτε μου ειναι παρα πολυ δυσκολο να χασω γιατι δεν με αφηνει ο οργανισμος.. και εχω καλο ποσοστο μυων τους οποιους δεν πρεπει να χασω.
μου ειπε οτι δεν θα κοψω τους υδατανθρακες γιατι μου ειναι απαρετιτοι απλα αντι για μπαρες δημιτριακων μου εβαλε κι αλλα φρουτα και ξηρους καρπους! πολυ χαιρομε!:P
εσεις πως τα πατε ολα καλα???
λοιπον απο τωρα 9:20 μεχρι αυριο ιδια ωρα βαζω στοιχιμα να μην κανω εμετο.ΚΑΘΟΛΟΥ.
ελπιζω να το καταφερω και να κλεισω 24ωρο.(μετα μπορει να βαλω νεα προθεσμια)
θα ξαναμπενω να λεω πως παει για να μην ξεχνιεμε.:wink2:
συνεχιζω και συγγρατιεμεεεεε.. αααχ περιμενω να παει μιαμιση για να μαγειρεψωωωω..
λοιπων κανω λιστα με το τι μπορω να κανω για να απασχολουμε οταν με πιανει λιγουρα ή ταση για εμετο.πιστευω θα με βοηθισει.:wink2:
ααααααα τα εκανα σκατααα.. :(
γιατι γιατι γιατι γιατι γιατι να με τοσο χαζη???
το ξερω σας πριζω αλλα γιατι ρε γαμοτο τα χα καταφερει τοσο καλα..
λοιπον αυριο θα κλεισω μια ολοκληρη μερα χωρις να κανω εμετο κανενα γευμα μου... δεν ξερω αν θα χρειαστει να κανω ολη μερα δουλειες μεχρι να παω προπονιση αλλα δεν θα κανω εμετο που να σκασω. :'(
αααχ αντε να δουμε!καλη μου επιτυχια!
καλα τα παω μεχρι τωρα σημερα.. νιωθω παλι οτι πρεπει αλλα θα τη νικισω αυτη τη φωνη μεσα μου θα τη νικησω!
Λιλούκο μου γλυκιά κράτα γεράααα!
Είμαι σε διακοπές αυτές τις μέρες γι αυτό χάθηκα. Κάνω μπανάκια στην Αιτολοκαρνανία :D
Είμαι στο πατρικό μου μαζί με τους γονείς μου την αδερφή μου και την ανιψιά μου και περνάμε όμορφα :D. Από διατροφή το παλεύω επάξια και μάλιστα στην τελευταία επισκεψη στον διαιτολόγο είχα χάσει και αρκετούς πόντους! Η ζυγαριά λόγω κατακρατήσεων δεν μας έκανε την χάρη αλλά δεν πειράζει, θα φανεί τώρα που μου τελείωσε και η περίοδος. Ευτυχώς έχω την μαμά εδώ και μαγειρεύει κάθε μέρα και τρώμε σωστά και υγιεινά ;)
Εσύ κοριτσάρα μου το παλεύεις βλέπω και είμαι πολυ χαρούμενη! Μπήκα να σου δώσω λίγο κουράγιο γλυκιά μου γιατί πιστεύω το χρειάζεσαι. Να ξέρεις ότι η προσπάθεια είναι που παίζει ρόλο αυτή τη στιγμή, οι επιτυχίες σιγά σιγά θα ακολουθήσουν. Χαίρομαι που τα βρήκατε και με την διατροφολόγο και βελτιώνετε σιγά σιγά το διατροφολόγιο σου :). Συνέχισε να προσπαθείς Λιλούκο μου, μην το βάζεις κάτω ε;
το παλευω ελλη μου.. μαλλον δεν ειμε ακομα ετοιμη να μην κανω καθολου μεσα στη μερα εμετο αλλα δεν πειραζει (οχι πολυ δηλαδη) θα σηνεχισω να το παλευω μεχρι να το καταφερω! :grin:
χερομε που τα περνας ομορφα και που πανε ολα καλα με τη διατροφη σου, συνεχισε ετσι!;)
ναι τα χουμε βρει οντος με την διατροφολογο μια χαρα.
αχ βρε ελλη σε φχαριστω πολυ, οντος μου δεινεις κουραγιο οποτε μου γραφεις ειτε για τα δικα σου ειτε για μενα.
μην ανισιχεις αμα βρισκεις χρονο να μπενεις να μιλαμε αλλα μη χανεις ουτε ευκερια για να χαρεις τις διακοπες σου.μολλις γυρισεις εγω εδω θα μαι να τα λεμε!
φιλακια! :bisou:
πώς πας?
πώς πάνε οι προπονήσεις?
είναι σημαντικό ότι καταλαβαίνεις ότι δεν είσαι έτοιμη να μην κάνεις εμετό κάθε μέρα
είναι βασικό να μαθαίνουμε τον εαυτό μας
όταν άρχισα να γυμνάζομαι λίγο παραπάνω είχα αποφασίσει ότι δεν θα κόψω την ζάχαρη και τα βουλιμικά, γιατί απλά δεν αισθανόμουν έτοιμη. Είναι σαν τα μωρά με την πιπίλα. Σιγά σιγά θα μπορούσες να ψάξεις και να βρεις άλλες ασχολίες και ενδιαφέρονται για να γεμίζεις τον εαυτό σου συναισθηματικά και μετά δεν χρησιμοποιείς την πιπίλα τόσο πολύ
καλα σχετικα.. δεν ειμε στα καλυτερα μου ψυχολογικα αλλα οκ θα ανακαμψω!
πρεπει να παω οποσδιποτε να κανω εξετασεις, χτες ειχα ενα μουδιασμα σε ολο μου το σωμα και τρομαξα λιγο αλλα οκ σημερα ειμε καλα.:)
μαλλον θα παω αυριο (σιγουρα παντος μεσα στη βδομαδα)
εσεις πως τα πατε?ολα καλα?;)
Η αδερφή μου το είχε αυτό, και έκανε ακριβώς αυτό που είπε ο απο κάτω σου:Quote:
Originally posted by Eli
Lilouko μου καλημέρα :)
Αχ αυτή η άτιμη βουλιμία!!! Υπάρχει τρόπος να βγεις από την βουλιμία καλή μου αλλά θέλει θέληση και πείσμα και επιμονή. Βεβαίως και υπάρχει διατροφή που μπορεί να σε βοηθήσει αλλά θέλει πρόγραμμα και δέσμευση από την πλευρά σου ότι θα την τηρήσεις παλεύοντας παράλληλα με τις τύψεις. Στα τρίωρα και στις τριάδες έχουμε γράψει πολλά για την βουλιμία και για την διατροφή που κάνουμε για την απαλλαγή των υπερφαγικών επεισοδίων. Παράλληλα ακόμη και αν κάνεις επεισόδια θα πρέπει να βρίσκεις το κουράγιο να μένεις πιστή στην διατροφή σου.
Αν μένεις Αθήνα μπορείς να πας στην Μονάδα Εφηβικής Υγείας της Β' Παιδιατρικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών - Νοσοκομείο Παίδων "Π. & Α. Κυριακού
http://www.youth-health.gr/gr/index.php
Εκεί αναλαμβάνουν ανήλικους με διατροφικές διαταραχές και δίνουν ψυχολογική και διατροφική υποστήριξη και πληρώνεις κάτι εντελώς συμβολικό, σαν να πήγαινες για ένα καφέ.
"Αν μένεις Αθήνα μπορείς να πας στην Μονάδα Εφηβικής Υγείας της Β' Παιδιατρικής Κλινικής του Πανεπιστημίου Αθηνών - Νοσοκομείο Παίδων "Π. & Α. Κυριακού
http://www.youth-health.gr/gr/index.php
Εκεί αναλαμβάνουν ανήλικους με διατροφικές διαταραχές και δίνουν ψυχολογική και διατροφική υποστήριξη και πληρώνεις κάτι εντελώς συμβολικό, σαν να πήγαινες για ένα καφέ. "
Το αποτέλεσμα; Όλα μια χαρά!
Πέρασα να πω ένα γεια!
Λιλούκο μου πως τα περνάς; Πήγες διακοπές;
Εγώ μόλις επέστρεψα και προσπαθώ να συγκεντρωθώ στις δουλειές μου και στην επανένταξη στην καθημερινότητα. Εύχομαι να είσαι καλά και ο Αύγουστος να περνάει ανέμελα ;)
γεια σε ολους!
φχαριστω που συνεχιζετε να ασχολιστε με την κλαψα μου.. ειμε διαλιμενη σε χιλια κοματια..
πως εχω καταντισει ετσι?γιατι? γιατι εχω γινει ετσι εγω που ειμουν παντα το χαρουμενο κοριτσακι που μπορει να ζω μεσα σε αυτο το μπουρδελο αλλα τουλαχιστων εβλεπα τα θετικα.. τωρα δεν βλεπω τιποτα
πηγα διακοπες και καταφερα να το νικησω για μια ολοκληρη βδομαδα
(ειμουν σε καμπινγκ οποτε ειμουν μακρια απο ολα τα κομματια της ζωης μου)
και μετα πριν γυρισω καλα καλα οι δικοι μου μου γαμισανε παλυ την καρδια..
φετος τελειωνω και θα φυγω.. αμα αντεκσω μεχρι τοτε
πριν φυγω ειχα φτασει τα 50 κιλα και τωρα ειμε 52!! να παιθανω.. το ξερω οτι ακουγομε τρελη, ειμε τρελη για δεσιμο
θελω να πω ελα τωρα ειναι 2 κιλα αλλα εγω τα βλεπω σαν να ειναι 22.. και με ποναει πολυ αυτο
νιωθω σαν να ειμε ενα τερας που ξεχιλιζει απο λιπος κουνιετε σα ζελε.. με κοιταω στον καθρεφτη και δεν μπορω να μην ελενχω αμα ειναι επιπεδη η κοιλια μου.. και τελευτεα δεν ειναι το βλεπω.πρεπει να τα χασω τα 2 κιλα πρεπει.
δεν θελω να μου θιμωσει κανεις που εχει παραπανω κιλα εδω.. για ενα περιεργο λογο στους αλλους δεν μου φενοντε τοσο ασχημα λιγα παραπανω κιλα αλλα εγω δεν δικεολογουμε να ειμε χοντρη η ασχημη δεν μου το επιτρεπω...
στο σπιτι ολα ειναι σκατα.. θελω να φυγω δεν μπορω αλλο αμα δεν φυγω με βλεπω να πηδαω απο το μπαλκονι
πως εγινα ετσι.. γιατι κλαιω που εχω 2 κιλα παραπανω? γιατι δεν μπορω να φαω τιποτα και να το κρατισω ολοκληρο μεσα μου...
νιωθω τοσο μα τοσο πολυ κουρασμενη που ειναι μερικες φορες (λιγες ευτυχως..) που απλα θελω να παω σε ενα μακρυνο ησυχο μερος και να κλεισω τα ματια μου.. να μεινω εκει και να κοιταζω το κενο
δεν το θελω το σπιτι μου δεν το θελω μου θυμιζει το παρελθον και εγω θελω να φυγω μακρια απο αυτο
τελευτεα μου ερχετε συνεχια η αναγκη να νιωσω εκεινη την αισθηση οπως οταν κανεις πολυ ωρα ηλιοθεραπια νταλα μεσημερι και μετα μπενεις στη θαλασσα και οπως κανεις βουτια νιωθεις το παγομενο νερο να περναει μεσα στα μαλλια σου και να περνει ολη τη δυσφορια και τη ζεστη και καθε κιταρο του κορμιου σου νιωθει καινουργιο.. αυτο θελω και γω
και μετα να ειμε μεσα σε ενα ασπρο δροσερο παπλομα μαζι με εναν συγκεκριμενο ανθρωπο που ειναι απ τους λιγους που εμπιστευομε και αγαπω και απλα να ειμαστε μαζι.. αυτες οι δυο αισθισεις τελευτεα γυρνανε παρα πολυ στο κεφαλι μου..
δεν ειμε αχαριστη γαμοτο το ξερω οτι μπορει να εχω πλουσιο παρελθον αλλα υπαρχουν και χειροτερα.. απλα εχω την αναγκη να πιστεπσω και γω σε ενα ******** θαυμα.. αλλα αυτο αργει λιγακι...
γιατι κλαιγομε ετσι γαμοτο εγω δεν ημουν ευαισθιτη στους εξω.. την κρατουσα την ευαισθισια μου και ημουνα δυνατη.. ατσαλι και τωρα εχω γινει χειροτερα και απο πλαστελινη
και εντομεταξυ το νιωθω καθε κυταρο του κορμιου μου το νιωθει οτι θελω να φυγω απο αυτο το μερος.. να παω να ζησω σε καποιο αλλο σπιτι οπου νανε δεν με νιαζει πια.. ειναι λιγα πραγματα που θελω να τα κρατισω στη ζωη μου αλλα ολα τα αλλα πεταμα στα σκουπιδια..
με τους δικους μου πλεον κοπσαμε τελιως και ξαφνικα τους ηρθε να μου το παιξουν ενδιαφερον και ετσι αλλα μετα απο οσα μου εχουν κανει (και κανουν ακομα μερικες φορες για να μην ξεχνιομαστε βεβεα) εγω δεν μπορω να νιωσω κατι αλλο απο απεχθια και σιχαμα.. με θιμαμε να κλαιω και να σκεφτομε γιατι μου το κανουν αυτο τι τους εχω κανει? και τοτε θα μπορουσα να τους αγαπισω.. τοτε τους αγαπουσα βασικα αλλα πλεον δεν μπορω να το πω αυτο.. δεν μπορω να νιωσω κατι γι αυτους ακομα και εαν προσπαθισω.. απλα δεν μπορω και δεν θελω πια.. δεν αξιζει τον κοπο..
τι να κανω? να φυγω και οπου με βγαλει? εαν φυγω θα ηρεμισω αλλα που να παω και πως να ζησω? μισω να γινομε φορτομα και δεν ξερω τι να κανω.. και αμα φυγω τοτε δεν εχει γυρισμο θα πρεπει να αφησω οτι εχω εδω μεσα..
(αν και εχω αρχισει να μειωνω τα πραγματα μου.. τουλαχιστων αμα φυγω να μπορω να εχω λιγες αποσκευες και μονο τα απαρετιτα.. πραγμα σχετικο για τον καθενα βεβεα..)
και με τα κιλα και τους εμετους και το φαγητο.. και με αυτα τι να κανω παλι?
περιμενω τα νεα σας και ελπιζω να ειστε ολοι καλα!!!
Βρε λικουκο μην απελπιζεσαι.εχεις τοση οργη μεσα σου και πρεπει να την εκτονωσεις.στην ψυχολογο πηγαινεις η σταματησες???θα σε βοηθησει αν συζητας με καποιο ειδικο.οι δικοι σου τι σου εχουν κανει και εισαι τοσο οργισμενη μαζι τους???
γενικα εχουμε περασει διαφορες φασεις.. παντα ηταν αδιαφοροι για μενα, τα βρισιδια ειναι καθημερινο φαινομενο και καποτε επεφτε και ξυλο αλλα ενταξι αυτο κρατισε πολυ λιγο γιατι ειδαν οτι δεν τους επερνε.. δεν σκοπευα να το κρατισω κρυφο αν το συνεχιζαν κατι τετιο.εχουν αποδοκιμασει οτι κι αν εχω κανει στη ζωη μου και οτι επιτευγμα και αν εχω καταφερει και οτι επιτυχια θεωρουν παντα οτι καποιος αλλος το εκανε για μενα η οτι κατα τυχη το καταφερα, ποτε δεν αναγνωριζουν κατι δικο μου, η μανα μου με θεωρει μια αχρηστη τεμπελα που την νιαζει μονο να ειναι ομορφη και να βγενει εξω σαν τσουλι. ετσι ακριβως το χε πει. ολες μου τις σχεσεις τις θεωρει αποτυχιμενες και πιστευει οτι οποιος μου φερθει καλα δεν θελει να ειμε εγω καλα αλλα να παρει καποιο ανταλαγμα. μου λεει να μην σπουδασω γιατι θα αποτυχω και αλλα τετια.. σημειοτεον οπως σου εχω πει ελλη μου οτι εγω ξεσκιζομε να τους κανω δουλειες εδω μεσα απ το πρωι και στο τελος ακουω οτι ειμε μια αχρηστη εγωιστρια που μονο να γινετε βαρος ξερει και να τους τρωει λεφτα. (και γω εχω να το λεω αυτο, δεν ζηταω ποτε χρηματα και ειδικα απο αυτους)
αλλα το τελειοτικο χτυπιμα ηταν πριν κατι βδομαδες που εμαθα τυχεα οτι η μανα μου το ειχε καταλαβει οτι δεν ειμουν καλα και οτι εκανα εμετους.
και δεν εκανε τιποτα.. το πιστευεις?
θελω να πω οκ το ξερω οτι δεν τους νιαζει αλλα ειμε παιδι τους ρε συ και κοντευα να πεθανω (η γιατρος μου ειπε οτι ειχα πολυ χαμηλες σφυξεις και το καλιο μου ηταν παρα πολυ χαμηλο και εκει οδηγει αυτο)
ε απο τοτε πλεον δεν με νιαζει πια.. δεν μπορω να νιωσω κατι για αυτους.. δεν ειναι οργη καλη μου ειναι σιχαμα οπως ειπα... θελω να κανω παιδια (αν καταφερω ετσι σκατα που ειναι μιαλο και σωμα) και φοβαμε να μην τους φερθω ποτε ετσι..
και για να μην με πουνε αδικη της μιλισα κιολας και της ειπα οτι το εμαθα και οτι θα θελα να μου πει γιατι δεν εκανε τιποτα για να με βοηθισει και οτι αυτο με στεναχωρισε και αυτη αρχισε να φωναζει και να με βριζει.. ε οκ της ειπα και γω καλα αστο και απλα το αφησα.