Οδυνηρες μνημες

Printable View

Show 40 post(s) from this thread on one page

05-02-2018, 16:09
Remedy

Quote:

Originally Posted by elisabet

Οι δικοί μου γονείς πάντως έχουν παραδεχθεί πολλές από τις βλακείες που κάνανε όταν ήμασταν μικρά. Ειδικά η μητέρα μου που για να αναγνωρίσει τις δικές της βλακείες έπρεπε να δει πρώτα τις βλακείες που κάνανε οι δικοί της σε εκείνη την ίδια και μετέφερε με την σειρά της σε μας, θεωρώ οτι έκανε μεγάλη πρόοδο.

Ισως παίζει ρόλο και το μέγεθος των "σφαλμάτων" δεν ξέρω, ίσως όσο πιο χοντρό είναι άρα μεγαλύτερες συνέπειες έχει, τόσο πιο δύσκολο να είναι να δεχτεί κανείς το φταίξιμο μετά...

Παρόλα αυτά εγώ δεν εννοούσα να μιλήσει κανείς στους δικούς του περιμένοντας την μεταμέλεια τους (που μπορεί να μην έρθει και ποτέ), εννοούσα να μιλήσει για να κάνει καλό στον ίδιο τον εαυτό του, να εξωτερικεύσει τον θυμό που κρατά και τον πνίγει, να ακούσει τον εαυτό του να τολμά να αρθρώνει στους ίδιους που του φόρτωσαν όλες τις ευθύνες πως δεν είναι δικές του, πως κακώς του τις φορτώσανε. Φυσικά τίποτα δεν θα αλλάξει αν δεν πιστέψουμε οι ίδιοι πως έχουμε δίκιο έτσι κι αλλιώς, αλλά θεωρώ πως σαν πρώτο βήμα βοηθάει.

Δεν αναφερομουν σε αυτο που ειπες εσυ, αλλα στην περιγραφη που εκανε η σαβ για το ποσο αναγνωριζει ο πατερας της οτι καπου εσφαλε.
Ισως να παιζει ρολο το μεγεθος του σφαλματος αλλα νομιζω τον βασικο ρολο τον παιζρι το ποσο ανοιχτος η περιχαρακωμενος ειναι ο αλλος ασχετως μεγεθους.

Θεωρωοτι αν εχει επιχειρησει καποιος να πει τα παραπονα του και συναντησε τοιχο η αρες μαρες απαντησεις, δεν εχει νοημα να επαναλαμβανεται με την ελπιδα να δικαιωθει η να αποφορτιστει.
Ο καθενας απο μια ηλικια και μετα ξερει πολυ καλα αν εχει πιθανοτητες να εισακουστει απο εναν μεσηλικα η υπερηλικα γονιο.
05-02-2018, 19:38
kozchr

Το θέμα είναι να καταλαβαίνουν έγκαιρα οι γονείς ότι κάτι παίζει. Μετά δυστυχώς είναι αργά. Ε οκκκ και οι δικοί μου γονείς κατάλαβαν και παραδέχθηκαν αρκετά πράγματα αλλά γιατί να έπρεπε πρώτα και τα 2 παιδιά τους να περάσουν από την πόρτα του ψυχιατρείου? Ο αδερφός μου σε πολύ πιο σοβαρή φάση και εγώ όταν μπήκα στον Ε.Σ.?
Η φάση είναι ότι μετά την απόπειρα του αδερφού μου κάθε φορά που η μάνα μου, μου τηλεφωνεί πάντα μα πάντα μου υπενθυμίζει πόσο πολύ με αγαπάει, ότι θέλει το καλό μου και άλλα τέτοια.. Οκκκ... Ας το σκεφτόταν όταν έπρεπε. Ας μου έλεγε σ`αγαπάω όταν έτρωγα το ξύλο για να μάθω να γράφω με το δεξί χέρι. Οταν δεν ήμουν καλός μαθητής και με συνέκρινε με τους άλλους.. Τώρα την αγάπη της, την γράφω εκεί που δεν πιάνει μελάνι
06-02-2018, 01:22
Xfactor

Quote:

Originally Posted by kozchr

Το θέμα είναι να καταλαβαίνουν έγκαιρα οι γονείς ότι κάτι παίζει. Μετά δυστυχώς είναι αργά. Ε οκκκ και οι δικοί μου γονείς κατάλαβαν και παραδέχθηκαν αρκετά πράγματα αλλά γιατί να έπρεπε πρώτα και τα 2 παιδιά τους να περάσουν από την πόρτα του ψυχιατρείου? Ο αδερφός μου σε πολύ πιο σοβαρή φάση και εγώ όταν μπήκα στον Ε.Σ.?
Η φάση είναι ότι μετά την απόπειρα του αδερφού μου κάθε φορά που η μάνα μου, μου τηλεφωνεί πάντα μα πάντα μου υπενθυμίζει πόσο πολύ με αγαπάει, ότι θέλει το καλό μου και άλλα τέτοια.. Οκκκ... Ας το σκεφτόταν όταν έπρεπε. Ας μου έλεγε σ`αγαπάω όταν έτρωγα το ξύλο για να μάθω να γράφω με το δεξί χέρι. Οταν δεν ήμουν καλός μαθητής και με συνέκρινε με τους άλλους.. Τώρα την αγάπη της, την γράφω εκεί που δεν πιάνει μελάνι

δυστυχως...σου εκανε μεγαλο κακο χωρις να το ξερει...

δωσε της αφεση αμαρτιων..πιστευω θα σε βοηθησει και εσενα να προχωρησεις
06-02-2018, 16:37
kozchr

Η άφεση αμαρτιών θα έρθει μόνο με χρονομηχανή. Γιατί απο το νηπιαγωγείο ήδη με θυμάμαι να έχω διαφορετική συμπεριφορά απο τα άλλα παιδάκια και σηκωνόμουν και έφευγα και με έψαχναν. Και ενός κακού μύρια έπονται και δε θα επεκταθώ περισσότερο σε αυτό..
Ακόμη και αν καταφέρω κάποτε στο μέλλον να πετύχω τους προσωπικούς μου στόχους, πάλι δε θα συγχωρέσω τα συγκεκριμένα άτομα. Γιατί τίποτε δε θα μου δώσει πίσω τα χαμένα χρόνια και να μου σβήσει τον πόνο που πέρασα όλα αυτά τα χρόνια. Και αν ποτέ καταφέρω να πετύχω όλα όσα θέλω, πάλι δε θα συγχωρέσω όσο δεν ανασταίνεται ο παλιός καλός μου αδερφός.
Ισα-ισα αν έχω προχωρήσει στην ζωή μου είναι γιατί έκανα ότι ήταν δυνατόν για να φύγω απο εκείνη την κωλοπόλη και εκείνο το κωλόσπιτο
Και κλείνω εδώ ζητώντας συγνώμη απο την savatage που καταχράστηκα το θέμα της.
06-02-2018, 18:52
savatage

Quote:

Originally Posted by Remedy

Δεν ξερω αν νοιωθει κανεις ανακουφιση και μονο να " τα πει" .
Νομιζω οτι τετοιοι ανθρωποι εχουν τοσο μεγαλη αρνηση να παραδεχτουν που εσφαλαν , ωστε να μην γκρεμισουν το βαθρο του καλού γονιου που εχουν στησει για τον εαυτο τους, που μονο εκνευρισμο προσφερουν τετοιες συζητησεις η στην χειροτερη καποια μεγαλη συγκρουση , χωρις κανενα απολυτως αποτελεσμα.

Νομιζω οτι η απελευθερωση (μας) προκύπτει μονο οταν συνειδητοποιησουμε οτι εχουμε δικιο χωρις να χρειαζομαστε την "ομολογια" τους γι αυτο, κι οτι οι γονεις, τοσο μπορεσαν, τοσο εκαναν, μεχρι εκει εφτανε το μυαλο τους και οι δυνατοτητες τους και να το προσπερασουμε, να ΤΟΥΣ προσπερασουμε χωρις να περιμενουμε τπτ παραπανω απο αυτους.

Τα αδερφια με ιδιες αποψεις γι αυτους, βοηθανε παρα πολυ. Καλυτερα συζητα με την αδερφη σου τα παραπονα σας κι ασε τον πατέρα σου στην καρακοσμαρα του..

Δεν ξερω αν και πώς ερχεται ποτε αυτη η απελευθερωση, αν δηλαδη ποτε σταματαει κανεις να περιμενει την παραδοχη και τη δικαιωση, με πραξεις κυριως. Το προσπαθω ομως και θα το προσπαθησω κι αλλο.

Η αδελφη μου ειναι πλεον στο αντιπαλο στρατοπεδο. Απο τη στιγμη που εκανε παιδι, βασιζεται κατα το μεγαλυτερο μερος πανω τους οικονομικα, οποτε εχει αλλαξει και συμπεριφορα, τον εχει πολυ απο κοντα τον πατερα μου, την εξυπηρετει και επειδη ο πατερας μου οπως ξαναειπα ειναι φαινομενικα πολυ γλυκος, αστειος, παιχνιδιαρης κλπ τα παει παρα πολυ καλα με την ανηψια μου που ειναι ακομα μικρουλα και χαριτωμενη και του ανεβαζει την αυτοπεποιθηση και τον εγωισμο βεβαιως βεβαιως.
Επισης, η αδελφη μου δεν εχει φαει την τρομοκρατια και τις τιμωριες που ειχα φαει εγω, εκεινη ηταν το καλο υπακουο παιδι, εγω ημουν η αντιδραστικη.
Φυσικα τους κατηγορει για την επικριτικοτητα, την αδιαφορια, τις συγκρισεις, την ελλεψη ενθαρρυνσης και ελευθεριας εκφρασης, την καταπιεση, αλλά πρακτικα ειναι πλεον πολυ μαζι τους.
Εγω ειμαι σε σχεδον μονιμο πολεμο.
06-02-2018, 20:05
kozchr

Μάλιστα. Και εσύ η "τυχερή" ήσουν όπως και εγώ. Τώρα μένεις ακόμη μαζί τους;

Στάλθηκε από το LEX820 μου χρησιμοποιώντας Tapatalk
06-02-2018, 20:18
savatage

Quote:

Originally Posted by kozchr

Μάλιστα. Και εσύ η "τυχερή" ήσουν όπως και εγώ. Τώρα μένεις ακόμη μαζί τους;

Σε εμας ηταν αντιστροφα ομως. Εγω ημουν η μικροτερη.
Ναι, γυρισα πριν 2 χρονια γαμω την κριση γαμω.
06-02-2018, 22:04
kozchr

Κρίμα. Και εμένα με χτύπησε η κρίση, είχα γράψει παλιότερα ένα θέμα όπου απο την δουλειά είχαμε φτάσει να μας χρωστάνε κοντά στα 15000€ και δουλεύαμε με προκαταβολές αλλά τον τελευταίο ενάμιση χρόνο, πληρώνομαι κανονικά και οι άλλοι με προκαταβολές.. Απείλησα ότι θα φύγω και το εννοούσα και επειδή ξέρουν ότι η επιχείρηση στο τεχνικό κομμάτι χωρίς εμένα δεν γίνεται, έκαναν το σ..ο τους παξιμάδι και με πληρώνουν κανονικά.
Εννοείται ότι τα παλιά δεν έχουν ξεχαστεί και κάαααααποιααα στιγμή και καλά θα τα πάρουμε αλλά δεν το νομίζω..
Πάντως αν κλείσει η επιχείρηση που δουλεύω τώρα (δε θα έλεγα ότι είναι επικερδής ο κλάδος τα τελευταία χρόνια και η πρώτη φορά αριστερόστροφη φασιστερά,πάει να βάλει ταφόπλακα με τον τρόπο της, υπηρετώντας και καλά την νομιμότητα) στους γονείς μου δεν πρόκειται να γυρίσω. Θα ψάξω για άλλη δουλειά και αν δε βρώ,θα πουλήσω το σπίτι μου εδώ πέρα και με όσα χρήματα έχω μαζέψει μέχρι τότε, θα φύγω προς άγνωστη κατεύθυνση. Στη τελική προτιμώ άστεγος στην πλατεία Αριστοτέλους ή στην ομόνοια να ταϊζω τα περιστέρια, παρά να γυρίσω στους γονείς μου
06-02-2018, 22:38
savatage

Ειναι πολυ καλο που εχεις δικο σου σπιτι, το ενοικιο ειναι παντα τεραστιο προβλημα. (Α! και η ΔΕΗ οφ κορς)

Υψωσες αναστημα και στη δουλεια και στο σπιτι και παντου, κοζ. Μιλαμε για τεραστια αλματα.
10-02-2018, 16:18
kozchr

Quote:

Originally Posted by savatage

Ειναι πολυ καλο που εχεις δικο σου σπιτι, το ενοικιο ειναι παντα τεραστιο προβλημα. (Α! και η ΔΕΗ οφ κορς)

Υψωσες αναστημα και στη δουλεια και στο σπιτι και παντου, κοζ. Μιλαμε για τεραστια αλματα.

Οσα άλματα και αν έχω κάνει, όσο δεν καταφέρνω να νιώσω εντάξει στον ερωτικό τομέα, δε μπορώ να νιώσω ικανοποιημένος. Οσο θα ερωτεύομαι, θα μιλάω και θα τρώω τα μούτρα μου δεν μπορώ να νιώσω ικανοποιημένος με εμένα.
Ακόμη και αν αύριο πχ μου ερχόταν έμπνευση και έκανα μια καινούρια ανακάλυψη στον πλανήτη που θα μου επέφερε δόξα και χρήματα, αν δεν έβρισκα τον αμοιβαίο έρωτα πάλι δε θα ένιωθα ικανοποιημένος.
10-02-2018, 16:28
savatage

Εχεις δικιο, ειναι μεγαλος καημος. Δεν αναιρει τις νικες σου στους αλλους τομεις, αλλα κατανοω οτι ειναι μεγαλος πονος.
11-02-2018, 15:42
kozchr

savatage ο γραπτός λόγος κάποιες φορές είναι εύκολα παρεξηγήσιμος και έτσι όπως το γράφεις και ειδικά απο την πρώτη σου πρόταση, μου δημιουργείται η εντύπωση ότι με ειρωνεύεσαι.. Θα θεωρήσω ότι δεν το κάνεις αλλά και να το κάνεις, οκκκ για γέλια ή για κλάματα είμαι έτσι και αλλιώς..
11-02-2018, 15:47
Xfactor

Quote:

Originally Posted by kozchr

savatage ο γραπτός λόγος κάποιες φορές είναι εύκολα παρεξηγήσιμος και έτσι όπως το γράφεις και ειδικά απο την πρώτη σου πρόταση, μου δημιουργείται η εντύπωση ότι με ειρωνεύεσαι.. Θα θεωρήσω ότι δεν το κάνεις αλλά και να το κάνεις, οκκκ για γέλια ή για κλάματα είμαι έτσι και αλλιώς..

σε κανεναν μην επιτρεπεις να σε ειρωνευεται. Το ότι εισαι για γελια που λες πηγαζει από την χαμηλη αυτοεκτιμηση.κανενας δεν είναι για γελια...
11-02-2018, 15:50
savatage

Quote:

Originally Posted by kozchr

savatage ο γραπτός λόγος κάποιες φορές είναι εύκολα παρεξηγήσιμος και έτσι όπως το γράφεις και ειδικά απο την πρώτη σου πρόταση, μου δημιουργείται η εντύπωση ότι με ειρωνεύεσαι.. Θα θεωρήσω ότι δεν το κάνεις αλλά και να το κάνεις, οκκκ για γέλια ή για κλάματα είμαι έτσι και αλλιώς..

Οχι, απλα εισαι προκατειλλημενος. Σοβαροτατα το ειπα, σαν γεγονος. Μαλλον θεωρεις τη λεξη "καημο" γελοια, εγω παντως οχι.
11-02-2018, 16:42
kozchr

Οκ πάμε παρακάτω. :)

Show 40 post(s) from this thread on one page