Printable View
Ποιά αναδοχή και ποιά υιοθεσία?
Όσο και αν αγαπήσεις ένα ξένο παιδί,δεν παύει να είναι το παιδί κάποιων άλλων.
Αν το παιδί δεν είναι καρπός του έρωτα και της συνειδητής θέλησης ενός ζευγαριού να το φέρουν στην ζωή,αν δεν είναι από κοινού δημιούργημα,κάτι χειροπιαστό,που θα επιβεβαιώνεται κάθε φορά που το βλέπετε πως είναι δικό σας κομμάτι,δεν είναι το ίδιο,δεν λειτουργεί.
Ίσως να είμαι αφόρητα ρομαντικός και συντηρητικός εγώ και να αρμενίζω στραβά, δεν ξέρω, ίσως πάλι να είναι στραβός ο γιαλός.
Οπότε κατά την γνώμη σου όλα αυτά τα παιδιά που βρίσκονται στα ιδρύματα, δεν πρέπει να τα υιοθετεί κανείς. Να ζουν εκεί μέχρι τον θάνατό τους! Γαιτί όσο και να το αγαπήσεις δεν θα είναι ποτέ δικό σου, θα είναι παιδί κάποιων άλλων! αυτό λες;Quote:
Originally Posted by Yoco Choco
Το καταλαβαίνεις φαντάζομαι πως αν είχαν όλοι την ίδια άποψη με σένα, θα είχαν γεμίσει τα ιδρύματα με παιδιά! Για να μην συζητήσω τι θα γινόταν στην κοινωνία μετά όταν αυτά τα παιδιά τα μεγαλωμένα χωρίς αγάπη μέσα στα ιδρύματα, έβγαιναν σε αυτήν ως πολίτες. Για να μην συζητήσω για τα χιλιάδες ζευγάρια που για διάφορους λόγους δεν μπορούν να αποκτήσουν δικά τους βιολογικά παιδιά.
Δεν είναι συντηρητική η άποψη σου και σίγουρα όχι ρομαντική, άκρως εγωιστική θα την έλεγα.
Συνειδητή επιλογή και θέληση ενός ζευγαριού να προσφέρουν αγάπη και φροντίδα σε ένα παιδί είναι η υιοθεσία. Πολύ πιο συνειδητή από μια τυχαία ανταλλαγή βιολογικών υλικών απτην οποία προέρχονται πολλά παιδιά έτσι κι αλλιώς. Μητέρα δεν είναι αυτή που γεννάει ούτε πατέρας αυτός που προσφέρει το σπέρμα του μετά από μερικές στιγμές απόλαυσης. Γονείς είναι αυτοί που μεγαλώνουν και πολλές φορές είναι πολύ πιο άξιοι και πιο σπουδαίοι από τους πρώτους.
Μηρυκάζεις τα απωθημένα σου?..χαχα...Όχι, δεν είπα κάτι τέτοιο.Quote:
Originally Posted by elisabet
Υπάρχει διαφορά ανάμεσα στο να υιοθετείς από επιλογή και στο να υιοθετείς από ανάγκη.
Αυτό στο οποίο αντιτίθεμαι είναι η κατοικιδιοποίηση των μωρών.
Κακός γονέας μπορεί να είναι και ο βιολογικός και ο ανάδοχος, δεν υπάρχει διαφορά...εκτός και αν πιστεύεις σε αυθαίρετες γενικεύσεις του τύπου ''Όλοι οι ανάδοχοι γονείς είναι καλύτεροι άνθρωποι από τους βιολογικούς''.
Γιατί τέτοια απαξίωση στην βιολογική τεκνοθεσία?Quote:
Originally Posted by elisabet
Είσαι υπέρμετρα biased και αναρωτιέμαι από πού μπορεί να προέρχεται.
Μηρυκάζω τα απωθημένα μου; Μήπως να κοιτάξεις καλύτερα τα δικά σου απωθημένα και από πού προέρχονται σε εσένα απόψεις όπως αυτές;Quote:
Originally Posted by Yoco Choco
Όσο και αν αγαπήσεις ένα ξένο παιδί,δεν παύει να είναι το παιδί κάποιων άλλων.
Αν το παιδί δεν είναι καρπός του έρωτα και της συνειδητής θέλησης ενός ζευγαριού να το φέρουν στην ζωή,αν δεν είναι από κοινού δημιούργημα,κάτι χειροπιαστό,που θα επιβεβαιώνεται κάθε φορά που το βλέπετε πως είναι δικό σας κομμάτι,δεν είναι το ίδιο,δεν λειτουργεί.
Τι σημαίνει υιοθεσία από επιλογή και υιοθεσία από ανάγκη; Πώς ακριβώς το ορίζεις αυτό και πώς συνδέεται με το παραπάνω μνμ σου;
Από όσα προείπες συμπεραίνει κανείς οτι θεωρείς πως όσοι έχουν την δυνατότητα να αποκτήσουν βιολογικά παιδιά, είναι σαφώς καλύτερο από το να υιοθετήσουν μιας και τα ξένα όσο και να τα αγαπάς δεν θα είναι ποτέ σαν δικά σου. Επίσης όσοι δεν έχουν αυτή την δυνατότητα άρα υιοθετούν από ανάγκη...ε ας βολευτούν με μια λειψή αγάπη.
Δεν είμαι εγώ αγαπητέ που έκανα την διάκριση σε καλούς και κακούς γονείς ανάλογα με το αν είναι οι βιολογικοί ή όχι. Εσύ την έκανες, οπότε για ψάξου....
Μεγαλε εδω βλεπουμε παιδια στο δρομο κ τα αγαπαμε γτ ακριβωσ ειναι παιδια ασχετα αν εγω πρωσοπικα δεν μπορω να μεγαλωσω κανενα γτ εχω προβλημα αλλα τα παιδια ειναι ενασ λογοσ να ζεισ κι οχι τα λεφτα τα ποτα κ τα ξενυχτια
Σσσσσσ!!!....Ασε τα δικά μου απωθημένα...θα τα ξυπνήσεις...με το ζόρι κατάφερα να τα κοιμίσω.Quote:
Originally Posted by elisabet
Δεν έχουν καμμία σχέση με το συγκεκριμένο θέμα(whispering...).
Eπιτέλους και ένα συμπέρασμα που έβγαλες από τα λόγια μου που δεν είναι αυθαίρετο.Quote:
Originally Posted by elisabet
Ναι...αυτό ακριβώς εννοώ...και επειδή μ'αρέσει η φράση του Νίτσε ''Σέβομαι έναν φιλόσοφο απ'την στιγμή που μπορεί να δώσει ένα καλό παράδειγμα'', θα σου πω το εξής...
Είναι το ίδιο να συλλάβεις και να ζωγραφίσεις εσύ ο ίδιος έναν πίνακα, με το να αγοράσεις τον ίδιο ακριβώς πίνακα ζωγραφισμένο από κάποιον άλλον?...Μπορεί να σου αρέσει ακριβώς το ίδιο,αλλά έχει διαφορετική αίσθηση όταν είναι δικό σου δημιούργημα.
Ειναι το ιδιο να φτιαξεισ ενα καφε κ το ιδιο να πασ σε καφετερια να στο φτιαξουν ειναι το ιδιο να πλυνεισ το αμαξι απο το να πασ να στο πλυνουν για τοσο μυαλο μιλαμε φιλικα
Πως γίνεται όταν κοιτάζεις το πρόσωπο του παιδιού σου και βλέπεις χαρακτηριστικά της γυναίκας με την οποία είσαι ερωτευμένος, να μην αναπτύσσεται ένα ιδιαίτερο συναίσθημα,ένας ισχυρός δεσμός?
Πως μπορείς να το παρακάμψεις αυτό?
Τόσο εξωγήινος είμαι εγώ και μου φαίνονται όλα αυτά αυτονόητα?
'Η η υποκρισία του ψευτοπροοδευτισμού σας έχει τυφλώσει συναισθηματικά?
Εμένα με βρίσκουν περισσότερο σύμφωνη τα λόγια κάποιου άλλου :Quote:
Originally Posted by Yoco Choco
Τα παιδιά σου δεν είναι παιδιά σου
Είναι οι γιοι και οι κόρες της λαχτάρας της Ζωής για τη Ζωή.
Δημιουργούνται διαμέσου εσένα, αλλά όχι από σένα
Κι αν και βρίσκονται μαζί σου, δε σου ανήκουν.
Μπορείς να τους δώσεις την αγάπη σου, αλλά όχι τις σκέψεις σου
Αφού ιδέες έχουν δικές τους.
Μπορείς να δίνεις μια στέγη στο σώμα τους, αλλά όχι και στις ψυχές τους
Αφού οι ψυχές τους κατοικούν στο σπίτι του αύριο
που εσύ δεν πρόκειται να επισκεφτείς ούτε και στα όνειρά σου.
Μπορείς να προσπαθήσεις να τους μοιάσεις
αλλά μη γυρέψεις να τα κάνεις σαν εσένα
Αφού η ζωή δεν πάει προς τα πίσω ούτε ακολουθεί στο δρόμο του το χτες
Είσαι το τόξο από το οποίο τα παιδιά σου
ωσάν ζωντανά βέλη ξεκινάνε για να πάνε μπροστά.
Ο τοξότης βλέπει το ίχνος της τροχιάς προς το άπειρο
και κομπάζει ότι με τη δύναμή του
τα βέλη του μπορούν να πάνε γρήγορα και μακριά.
Άς χαροποιεί τον τοξότη ο κομπασμός του
Αφού ακόμα κι αν αγαπάει το βέλος που πετάει
έτσι αγαπά και το βέλος που μένει στάσιμο.
Για αυτό βρίσκω εντελώς άτοπη την σύγκριση μεταξύ παιδιών και ενός πίνακα, ή γενικώς ενός αντικειμένου.
Όσο για την ομοιότητα που λες με την γυναίκα που θα είσαι ερωτευμένος κτλ....λυπάμαι αλλά δεν το βρίσκω ιδιαίτερα υγιές αυτό. Τι θα γίνει δηλαδή αν δεν μοιάζει στην γυναίκα σου καθόλου; Τι θα γίνει αν δεν έχει ούτε ένα δικό της εξωτερικό χαρακτηριστικό; Για ποιο λόγο τα κάνουμε τα παιδιά; Για να γίνουν ομοιώματα αυτών που ποθούμε;
Οι ανθρωποι ξέρεις και τα παιδιά συνεπώς εκτός από εξωτερικά χαρακτηριστικά έχουμε και εσωτερικά, αναπτύσσουμε μια προσωπικότητα, έναν συγκεκριμένο χαρακτήρα... κι αυτά προσδιορίζονται και καθορίζονται σε μεγάλο βαθμό από τους ανθρώπους που μας μεγαλώνουν. Αν η γυναίκα σου λοιπόν είναι ξανθιά με γαλανά μάτια και το παιδί σου που υιοθέτησες είναι μαυράκι , είναι πολύ πιθανό να κληρονομήσει τον ευγενικό της χαρακτήρα ή τα νευρά της, ή την παρορμητικότητα της ή την ειλικρίνεια της κι ας μη δεν είναι βιολογικό της παιδί....αυτά δεν σου αρκούν; Θες και το ομοίωμα της για να νιώσεις αυτό το παραπάνω συναισθηματικό δέσιμο που λες μαζί της; Γενικά, χρειάζεσαι ένα παιδί για να νιώσεις συναισθηματικό δέσιμο με αυτή που αγαπάς; Έχεις ορίσει αυτόν ως σκοπό της γέννησης του;
Μπορεί να αγαπήσεις την πνευματική δημιουργία περισσότερο απ'την βιολογική....Πίστεψέ με.Quote:
Originally Posted by elisabet
Eπίσης οι στίχοι που παρέθεσες είναι πολύ artsy fartsy για τα γούστα μου:)
8 χρονια κανω τετοιες κουβεντες,δεν βγαζει πουθενα ουτε εχει νοημα να συζηταω.Δε καθομαι να μιλησω για τα κοροιδιλικια των εξουσιαστων,τους εχω μαθει και ξερω τι κανουν.Καθιστε συζητηστε εσεις λες και εχει νοημα,λες κα ιαμα διαφωνει καποιος και εχει δικιο θ αλλαξει κατι.Quote:
Originally Posted by nikos2
ελις μην ανακατευεσαι σε γυναικοκαυγαδες!!
Κοπελια τελευταια φορα για το καλο σου τον αντρα που θα παντρευτεισ πρεπει να τον απομυθοποιησεισ πρωτα κ μετα να τον παντρευτεισ αλλιωσ δε θα πασ μακρια ειστε ολεσ μεγαλομενεσ με την εικονα κ το στατουσ καπωσ πρεπει να προσγειωθητε
ρε παιδια μιας και μιλατε για υιοθεσια να ρωτησω εγω κατι που το εχουμε καιρο στο μυαλο μας εγω και η γυναικα μου..
απο σω ξερω παλιοτερα χρειαζονταν να εχεις περιουσια για να υιοθετησεις ενα παιδι...ισχυει ακομα??εχουν αλλαξει η προυποθεσεις σε σχεσει με πριν???π.χ αν καποιος εχει 5 η 6 χιλιαδες ευρω εισοδημα μπορει να υιοθετηση ενα μωρακι???
επισεις να πω οτι συμφωνω 1000% με ελισαβετ αν καταλαβενω τι θελςι να πει ο yoko choco..γονεις ειναι αυτοι που μεγαλωνουν το παιδι οχι αυτοι που το γενανε...και τα σκυλια γενανε αλλα πολλες φορες παρατανε τα κουταβακια τους αρα πια η διαφορα το θεμα ειναι να το μεγαλωσεις και μαλιστα να το μεγαλωσεις σωστα οχι να το ξυλοφωρτωνεις με το παραμικρο...