Γιατί νιώθεις τοση μοναξια?
Printable View
Έχω μια φίλη αλλά δεν λέγονται απ' το τηλέφωνο αυτά και να βρεθούμε σήμερα δεν γίνεται... Από την οικογένεια μου μόνο η μητέρα μου είναι εδώ τώρα αλλά κοιμάται... Αν και δεν με καταλαβαίνει απόλυτα γιατί δεν έχει ψυχολογικά θέματα, εσείς εδώ νομίζω πως με καταλαβαίνετε καλύτερα...
Καλησπέρα Κύκνε.
Αναφορικά με την έλλειψη ευχαρίστησης θέλω να σου πω κάτι που μου είχε επισημάνει η δική μου ψυχολόγος.
Θέλοντας να με ενθαρρύνει να βγαίνω έξω και να είμαι περισσότερο δραστήριος, μου μίλησε για τον νόμο της φθίνουσας απόδοσης.
Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι η ευχαρίστηση που λαμβάνουμε από μια δραστηριότητα που συνήθως μας δίνει ευχαρίστηση, προοδευτικά μειώνεται και κάποιες φορές εξαλείφεται εντελώς. Και είναι γεγονός, αν σκεφτείς πως ότι και να κάνεις, αν το κάνεις συνέχεια στο τέλος το βαριέσαι και μένεις με ένα αίσθημα κενού. Ένα αίσθημα που σε ταλανίζει πολύ, αλλά είναι και απόλυτα φυσιολογικό να υπάρχει.
Άρα, το να βιώνεις ένα αίσθημα κενού από αυτό το γεγονός και μόνο δεν είναι λόγος ανησυχίας. Κάθε άλλο.
Για το λόγο αυτό πρέπει να υπάρχουν και εναλλακτικές επιλογές στα πλάνα μας.
Ψάξε να βρεις και πέρα από τις συνήθεις δραστηριότητες στις οποίες επιδίδεσαι, τι άλλο θα μπορούσε να γεμίσει την ζωή σου. Προσπάθησε να μάθεις μια νέα δεξιότητα. Να ζωγραφίσεις. Να περπατήσεις. Να χορέψεις. Να τραγουδάς σε μια χορωδία. Να φτιάχνεις χειροποίητα αξεσουάρ (αν θα σε ενδιέφερε κάτι τέτοιο).
Ψάξε μια άλλη οδό. Ή ακόμα καλύτερα, ψάξε για πολλές άλλες οδούς.
Φτιάξε εσύ τις προϋποθέσεις ώστε η μέρα σου να είναι περισσότερο ήρεμη και όμορφη. Μόνο εσύ μπορείς να το κάνεις, αν φυσικά το επιθυμείς.
Αναφορικά με τον πρώην σύντροφο σου, ο οποίος σου λείπει και τον σκέφτεσαι τόσο συχνά, έχω να πω κάτι που ίσως να σε στεναχωρήσει.
Κύκνε,
Ακόμα και αν γινόταν ένα θαύμα και επέστρεφε αυτός ο άνθρωπος στη ζωή σου, είναι μαθηματικά βέβαιο ότι πάλι θα έπρεπε να αντιμετωπίσεις τις δυσκολίες σου μόνη. Γιατί Κύκνε μου καλέ, αυτή είναι η αλήθεια. Κανένας δεν μπορεί να μας καλύψει τα κενά μας. Ακόμα και αν το θέλει, ακόμα και να το προσπαθήσει, εμείς οι ίδιοι έχουμε την ευθύνη να κάνουμε κάθε απαραίτητο βήμα ώστε να επιλύσουμε τα όποια θέματα έχουμε.
Αλήθεια, πόσος καιρός έχει περάσει που δεν κάνεις ψυχοθεραπεία; Γιατί δεν ξαναμπαίνεις σε μια ψυχοθεραπευτική διαδικασία, ώστε να μπορέσεις να κάνεις βήματα μπροστά;
Να είσαι καλά.
Εγώ ξέρω ότι αν επέστρεφε πολλές απ' αυτές τις δυσκολίες δεν θα υπήρχαν... Θα ήμουν ξανά τόσο ευτυχισμένη που θα είχα πολύ περισσότερη ψυχική δύναμη όπως συνέβη και στο παρελθόν...
Για την ψυχοθεραπεία που λες έχει περίπου ένα μήνα... Αλλά πρόσεξε λίγο αυτό που θα πω: ο ψυχίατρος που με παρακολουθεί τώρα είναι και ψυχοθεραπευτής αλλά προς το παρόν συμβαίνει το εξής: δεν έχει πολύ καιρό που ξεκίνησα να πηγαίνω και δεν έχει αναπτυχθεί ακόμα αρκετή εμπιστοσύνη μεταξύ μας, χρειάζεται χρόνος...
Τώρα σχετικά με τις ασχολίες προσπαθώ ν' αρχίσω ξανά να διαβάζω... Πήρα απ' την δανειστική βιβλιοθήκη ένα βιβλίο που μου πρότειναν και θα το ξεκινήσω... Παλιά μ' ευχαριστούσε πολύ και μ' έκανε να ξεχνιέμαι...
Επανέρχομαι σ' αυτό το θέμα γιατί τις τελευταίες μέρες νιώθω πάλι αυτή την ανάγκη κι επειδή δεν μπορώ να κάνω αυτό που θέλω νιώθω άσχημα... Δεν ξέρω να το περιγράψω καλύτερα και με περισσότερες λεπτομέρειες αλλά μου λείπει τόσο πολύ η επικοινωνία μας...
Χρόνια έχω να τον δω αλλά πρόπερσι μιλήσαμε γιατί του έστειλα e mail στο οποίο απάντησε (φαίνεται λυπήθηκε τα χάλια μου) και μου διέλυσε την εντύπωση που είχα ότι μου είναι θυμωμένος και με απεχθάνεται κι από τότε τουλάχιστον ηρέμησα αρκετά αλλά εξακολουθεί να μου λείπει η συμπαράσταση του... Με έπαιρνε αγκαλιά και περνούσαν όλα...
Δεν ξέρω αν έχει προχωρήσει, δεν τον ρώτησα... Αλλά δεν ζητάω να ξαναγυρίσει, μόνο να μιλάμε που και που θέλω...