Επιμένεις αφρούλα σε μια εσωτερική ερώτηση, αν με πουν ή με θεωρήσουν άσχημη λες. Λοιπόν θα σου βάλω μια λίστα με φαγητά: μουσακάς, παστίτσιο, αστακομακαρονάδα, σολωμός, τραχανάς, φακές, σουβλάκια, καβούρι. Σ αυτή τη λίστα, είναι μέσα 8 διαφορετικές γεύσεις, που αν κάνεις ένα γκάλοπ στο δρόμο για τα πιο νόστιμα φαγητά, θα ακούσεις στάνταρ και τα 8. Όμως, κάποιος, αν ακούσει φακές μπορεί να βγάλει σπυριά, ενώ για μένα είναι το πιο ωραίο φαγητό του κόσμου. Ή ο αστακός και η καβουρομάνα, γκουρμέ γεύσεις που μυρίζουν Ελλάδα, κοστίζουν ένα μηνιάτικο και αποτελούν τον αφρό της γεύσης. Κι όμως, υπάρχει κόσμος, πολύς κόσμος, μην πω η πλειοψηφία, που θεωρεί τον αστακό απαίσιο και του θυμίζει κατσαρίδες.
Που θέλω να καταλήξω: Δε θα αρέσουμε σε όλους, ποτέ και για κανένα λόγο. Κάποιοι θα μας θεωρούν όμορφους, έξυπνους, προικισμένους κι άλλοι θα μας θεωρούν άσχημους, μπάζα, χαζούς, βλάκες κλπ. Ε, και? Και να το ακούσουμε και τι έγινε? Αν μας πειράξει, σκέφτηκες ποτέ τι σημαίνει? Νομίζω πως όχι παρακολουθώντας τα γεγραμμένα σου. Μένεις στο αν θα τ ακούσεις, κι όχι γιατί το αν τ ακούσεος θα σου γεννήσει κάποια συναισθήματα. Αν μας πειράξει, σημαίνει πως δε τα χουμε καλά με τον εαυτό μας, κι αυτό είναι σοβαρό. Κι όταν τα χουμε με κάποιον, δεν τον κοιτάμε στον καθρέφτη ή σε φωτογραφίες, αλλά του μιλάμε, για να τον καταλάβουμε κι όχι για βνα τον μαλώσουμε.
Για κάποιους είμαστε άσχημοι, δλδ μας απορρίπτουν επειδή δεν τους αρέσουμε. Κι επειδή δεν τους αρέσουμε, δε θα πλαγιάσουμε μαζί τους. Ε, και? Με πόσες γυναίκες πρέπει να πλαγιάσω για να με θεωρήσω όμορφο?? Με 50, 60, 70? δλδ αβ πάω με 69 είμαι παραλίγο ωραίος?
Όλοι έχουμε κάτι, και για κάτι είμαστε εδώ, σ αυτή τη γη. Και σίγουρα δεν είμασετε στη γη για να μαστε ωραίοι, αλλά για να μαστε χρήσιμοι, καλοί καγαθοί, που λέγανε κι οι Αρχαίοι. Είμασετ όλοι ξεχωριστοί, γι αυτό και κάποιοι αγαπάμε τις φακές από τον αστακό, τον κιμά από το κοτόπουλο, και την τσιπούρα από το σ αργό. παρεξηγήθηκε ποτέ κανένας σαργός?(έτσι για να το διασκεδάσουμε και λίγο)
