Printable View
λυπαμαι τα παιδια σου για την κατασταση (σου) που περιφερεις γυρω τους και αρνεισαι να παρεις βοηθεια να ισορροπησεις καπως πριν τα κανεις να τρεχουν εκεινα σε ψυχιατρους σε μερικα χρονια.
αν νομιζεις οτι η ανισορροπια και η ασταθεια σου δεν περναει στα παιδια σου κι οτι σε περνανε για ισορροπημενη, εισαι πολυ γελασμενη, αλλα οταν το διαπιστωσεις θα ειναι ηδη πολυ αργα για εκεινα.
λυπησου τα λιγο, και μην κοιτας μονο τον εαυτο σου.. πηγαινε σε εναν καλο ψυχοθεραπευτη, ΧΘΕΣ.
Ακριβώς αυτό.Quote:
Originally Posted by Remedy
Υπάρχει και τρίτο άτομοQuote:
Originally Posted by Αλεξία10
Δυστυχώς παίζει στο μυαλό μου και τρίτο άτομο και τα έχω κάνει σαλάτα. Εχω προβλήματα υγείας, νιώθω κουρασμένη και σωματικά και ψυχικά και τα έχω μπλέξει όλα. Δεν ξέρω πως να πάρω αποφάσεις. Απλά αφήνω τον χρόνο και περνάει. Λάθος μου αλλα αυτή την στιγμή δεν νιώθω κάτι να μπορώ να κάνω καλύτερο. Εχω τύψεις, φοβίες και ενοχές.
Ειλικρινά απορώ με κάτι τέτοια άτομα σαν και εσένα που έχουν του κόσμου τα προβλήματα να λύσουν και έχουν και το μυαλό τους σε τρίτα άτομα ........Quote:
Originally Posted by mariasilk
Ειλικρινά πως μπορείτε ........
Απλά δεν θέλω να με πιέζουν. Νιώθω ότι ο άντρας μου με πιέζει με το ενδιαφέρον του και εγώ ξεσπάω. Νιώθω καταπιεσμένη και βρίσκω διέξοδο. Δεν είμαι καλά. Ψάχνω συνέχεια αιτίες να τσακωθω. Το θέμα είναι ότι είμαι πολύ κουρασμςνη και σωματικά και ψυχολογικά. Νιώθω ερείπιο.Quote:
Originally Posted by ntinti
Αν γούσταρες και υπήρχε περίπτωση να τα ξαναβρείς με τον άντρα σου, το ενδιαφέρον του δεν θα το αισθανόσουν σαν πίεση. Θα σε κολάκευε και θα ανταποκρινόσουν. Μίλησέ του ειλικρινά και μην τον ταλαιπωρείς χειρότερα τον άνθρωπο. Πες του πως εκτιμάς την προσπάθειά του, αλλά αισθάνεσαι ότι πλέον ότι είχατε δεν φιάχνεται κι ότι τα κάνει χειρότερα. Πες του ότι δεν ξέρεις τι σου γίνεται κι όλα τα άλλα που γράφεις εδώ.Αφού δεν καταφέρνεις εσύ να πάρεις αποφάσεις, ίσως καταφέρει να πάρει αυτός και για εσένα. Δεν είναι σωστό όμως να ψάχνεις αιτίες για να του τη λες και να βγάζεις όλα τα ψυχολογικά σου πάνω του. Δεν είναι διαγωνισμός βλακείας και κομπλεξισμού, γάμος είναι.
ανταποκρίνομαι όσο μπορώ. Του κάνω έρωτα, βγαίνω μαζί του για καφέ, βόλτες και εκδρομές. Μιλάμε συνέχεια. Ζούμε την καθημερινότητά μας, κλπ. Απλά φοβάμαι να εκφράσω περισσότερα συναισθήματα διότι δεν ξέρω αν θέλω να διατηρήσω τον γάμο μου.Quote:
Originally Posted by Sonia
Άλλο ανταποκρίνομαι κι άλλο υποκρίνομαι.
Quote:
Originally Posted by mariasilk
και για ποιον λογο δεν πας για ψυχοθεραπεια, εφοσον εισαι σε τετοια κατασταση;Quote:
Originally Posted by mariasilk
αυτο ειναι το μονο που δεν μας λες..
Quote:
Originally Posted by Remedy
το πρόβλημα είναι οτι δεν μπορώ να τον εμπιστευτώ ξανά. Δεν ξέρω αν η αλλαγή του είναι μόνιμη ή προσωρινή. Ξέρω οτι τον έχω πληγώσει πολύ και εκείνος υπομένει. Ξέρω οτι νοιάζεται για εμένα και μου το δείχνει. Εγω όμως έχω παγώσει απο φόβο. Αν τον εμπιστευτώ ξανά και μετά απο 1-2 χρόνια γυρίσω στα ίδια θα έχω χάσει την ζωή μου. Αν δεν τον εμπιστευτώ ξανά θα τον χάσω. Θέλω να βάλω κάποια πράματα πίσω μου και δεν μπορώ. Αμύνομαι με το να παραμένω ψυχρή και να φιλτράρω ότι κάνει. Εκείνος μου δείχνει συνέχεια αγάπη και στοργή. Αλλά εγώ φοβάμαι. Ο φόβος μου μετατρέπεται σε θυμό. Ο θυμός μου και η απάθεια τον γεμίζουν ανασφάλειες. Νιώθω οτι δεν θα γίνω ποτέ καλά και απλά θα κυκλοφορώ σαν ζόμπι. Ψάχνω να βρω διεξόδους. Θεραπεία 2-3 χρόνων δεν θα με βοηθήσει διότι δεν θα αντέξει κανένας μας. Φάρμακα μπορεί να βοηθήσουν αλλα δεν νιώθω οτι φταίω εγω σε κάτι για να πάρω φάρμακα. Εκείνος παραμένει δίπλα μου. Δύσκολος ρόλος. Το ξέρω οτι και εκείνος θέλει να με δει καλά σαν την γυναίκα μου γνώρισε κάποτε. Βέβαια δέχεται τις αλλαγές μου και δεν έχει πρόβλημα. Απλά εγω νιώθω άδεια και γεμίζω την ζωή μου με φανταστικά σενάρια χαράς με άλλους. Με έχει καταβάλει και η ψωριάση και τα αρθριτικά μου. Γενικά περιμένω να μου δείξει ο χρόνος. Απλά περνάνε οι μέρες.
6 χρόνια στον κόσμο του και συναισθηματικά απών. Κάνω μια σχέση και φεύγω ψυχή και σώματι. Τελειώνω την σχέση και ζητάω διαζύγιο. Αυτός τρελαίνεται με φάρμακα για 2 μήνες. Μου βγαίνει ψωρίαση. Αυτός ηρεμεί και προσπαθεί να σώσει τον γάμο μας. 2 παιδιά. Χωρίς οικονομική άνεση για 2 σπίτια. Εγω κάθομαι και προσπαθώ. Εκείνος ανασφαλής απο εμένα. Εγω κουρασμένη ψυχικά και σωματικά. Προσπαθώ όσο μπορώ να κάνω και το δικό μου κομμάτι στην σχέση. Εκείνος να τρέχει για όλα. Εγω να έχω πλέον κατεβάσει ρολά στα συναισθήματά μου. Εκείνος να περιμένει να γίνω καλά και να τον αγαπήσω πάλι. Εγω νιώθω εγκλωβισμένη και κενή. Περιμένω να έρθει καλοκαίρι να ξεκουραστώ και να πάρω αποφάσεις.
Οσο με προσέχει και μου δείχνει στοργή τόσο με εκνευρίζει. Του λέω οτι απλά θέλω χρόνο αλλα είναι δύσκολο να φτιάξουμε την σχέση μας και εκείνος επιμένει να με αγαπάει. Του λέω να με αφήσει στην ησυχία μου και εκείνος μα αγαπάει. Δεν θέλω να χωρίσω διότι εχω παιδιά. Δεν θέλω να χωρίσω διότι σήμερα εκείνος ειναι καλός. Δεν θέλω όμως να νιώθω τόσο παγωμένη και να περιμένω απλά να του κάνω έρωτα 1 φορά την εβδομάδα για να νιώσω καλά. Εχω παγώσει συναισθηματικά και μου βγάζει θυμό. Ξέρω οτι θα τον χάσω αλλα μερικές φορές δεν με νοιάζει. Προσπαθώ να βάλω πολλά πίσω μου αλλα δεν ξέρω πως. Θέλω να τα βάλω πίσω μου αλλα δεν ξέρω πως. Ειμαι κουρασμένη και δεν βλέπω να γίνομαι καλά. Ειμαι τραυματισμένη και πονάω. Η λογική μου ενάντια στο συναίσθημα. Οι φοβίες μου ενάντια στην καρδιά μου. Αχ να μπορούσα να σβήσω επιλεκτικά τις κακές στιγμές και να μείνω μαζί του.
Εντωμεταξύ πιο πάνω αλλά έλεγες. Πχ για τον έρωτα.
Με όλα αυτά που λες θα σου πρότεινα να χωρίσεις. Να δεις τι θα κάνεις με την ψυχολογία σου.. Και άσε την δικαιολογία "έχω παιδιά"
και όμως κάθε φορά που εκείνος βάζει τον εγωισμό του κάτω, που με αντέχει και είναι ερωτικός και τρυφερός μαζί μου, τόσο εγώ νιώθω πιο καλά. Με εκνευρίζει, μερικές φορές με απωθεί αλλα η επιμονή των συναισθημάτων του μου αποδεικνύει την ψυχή του. Κανένας άντρας δεν μπορεί να καταλάβει τι σημαίνει για μια γυναίκα να βλέπει έναν άντρα που αν και περνάει πολύ δύσκολα να της δίνει την ψυχή του. Μερικές φορές δεν ξέρω αν είναι τόσο δυνατός για εμένα. Το σίγουρο είναι οτι δεν το κάνουν όλοι αυτό.Quote:
Originally Posted by george1520