Ωωω η Weird γύρισε!!!
(*το πλήθος ζητωκραυγάζει με πάθος!)
Printable View
Ωωω η Weird γύρισε!!!
(*το πλήθος ζητωκραυγάζει με πάθος!)
Ωραίο ποστ Anwnimi...Quote:
Originally posted by anwnimi
Πάνο, συμφωνώ σε αρκετά σημεία με τα λεγόμενά σου. Δηλαδή, όλες οι θρησκείες απέκτησαν και διατηρούν τη δύναμή τους και μάλιστα επιβάλουν και την εξουσίαQuote:
originally posted by PETRAN
Ναι, εγώ καταλαβαίνω ότι μπορεί να βοηθήσει τα πιστεύω και έτσι τις ζωές ανθρώπων, να τους δώσει κουράγιο και λίγο δύναμη. Όμως επιστημονικά και φιλοσοφικά
πρέπει να κυνηγάμε μόνο την αλήθεια...και δεν υπάρχει λογική απόδειξη (από την πλευρά της φιλοσοφίας) ούτε επιστημονική/εμπειρική απόδειξη (από την πλευρά
της επιστήμης) για την ύπαρξη της ψυχής, ίσα ίσα όλα συνηγορόύν εναντίον της ύπαρξής της. Ούτε χρειάζεται να υπάρχει ψυχή, είναι πραγματικά ένα πλεόνασμα που
έχουν φτιάξει οι άνθρωποι που σαν εγωιστές που είναι φοβούνται την ανυπαρξία και ονειρεύονται αιώνιες ζωές και παραδείσους. Αν και υπάρχει η άποψη ότι οι
μεταφυσικές πεποιθήσεις και η θρησκεία είναι ένστικτα που έχει εξελιχθεί με κάποια χρησιμότητα, και αυτή είναι η ένωση της φυλής κάτω από ένα κοινό
(μεταφυσικό) παράγωντα
τους υποσχόμενοι στους πιστούς ότι εξαφανίζουν το φόβο του θανάτου.
Ο άνθρωπος είναι το μόνο έμψυχο ον που έχει επίγνωση του τέλους του.
Ο φόβος και το άγχος που του προκαλεί αυτή η επίγνωση είναι κάτι που πρέπει να το διαχειριστει για να προχωρήσει. Γι\'αυτό άλλωστε πολλοί \"ζουν σαν να μην
πρόκειται να πεθάνουν ποτέ, και πεθαίνουν σαν να μην έχουν ζήσει καθόλου\". Η άρνηση δηλαδή είναι ένας τρόπος διαχερισμού του άγχους αυτού, που έχει σα
συνέπεια τη μη ουσιαστική ζωή, την αναβολή της ζωής στον παράδεισο...
Έτσι, η πίστη ότι η ψυχή μας - εφόσον υπάρχει - δε θα πεθάνει είναι κι ένας μηχανισμός άρνησης. Προσωπικά, ζηλεύω κατά κάποιο τρόπο τους ανθρώπους, όπως
εσένα δηλαδή, που είναι απόλυτα μηδενιστές, που δε χρειάζονται να πιστεύουν σε κάτι τέτοιο για να απωθήσουν το άγχος θανάτου.
Όμως, γενικά ότι είναι απόλυτο, εμένα προσωπικά δε με εκφράζει, γιατί το απόλυτο συνήθως δε δέχεται μεταβολή, αμφισβήτηση. Η αλήθεια είναι ότι δεν ξέρουμε
πραγματικά του τι υπάρχει, του τι γίνεται μετά, κανείς δεν το ξέρει. Δεν υπάρχει απόδειξη για το αν υφίσταται ψυχή γιατί δεν έχουμε τα κατάλληλα μέσα για να το ξέρουμε. Οπότε εγώ προσωπικά κρατώ μια ενδιάμεση στάση. Δεν ξέρω αν υπάρχει ψυχή, θα ήθελα πολύ να υπάρχει, δε μου αρέσει η υποταγή σε θρησκευτικά δογματιστικά πιστεύω αλλά σε πιστεύω αγάπης του εαυτού και των συνανθρώπων. Η στάση μου μπορεί να υποκινείται και από το γνωστό άγχος θανάτου αλλά δε θέλω να είμαι απόλυτη.
Ναι έτσι είναι όπως τα λες, αλλά μην νομίζεις και εγώ δεν είμαι απόλυτος μηδενιστής, υπάρχουν στιγμές που σκέψεις για ηλιαχτίδες ελπίδας μετά την τελευταία πνοή περνάν από το μυαλό μου. Ίσως γιατί τελικά αυτός ο φόβος είναι πολύ δυνατός και μάλλον βρίσκεται στον πυρήνα του ανθρώπινου ψυχισμού.
Πιστεύω όμως ότι έχω συμβιβαστεί μαζί του σε ένα μεγάλο βαθμό. Έχω πει ότι για κάποια περίοδο είχα έντονες κρίσεις πανικού, μέχρι που είπα \"ας πεθάνω δεν με νοιάζει, σίγουρα ο θάνατος θα είναι καλύτερος από το να ζω μια τέτοια ανυπόφορη και περιορισμένη ζωή\" και ωπ, σταδιακά με αυτές τις σκέψεις (μαζί με κάποιες άλλες εμπνευσμένες από γνωστική θεραπεία, καθώς βέβαια και το γεγονός ότι τότε σπούδαζα μόνος στο εξωτερικό βοήθησε πολύ πιστεύω) υποχώρησαν εντελώς οι κρίσεις πανικού (βέβαια ένα γενικό άγχος το έχω αλλά αυτό έίναι μια άλλη ιστορία!)
Έχω πει ότι επιστημονικά δεν δέχομαι σχεδόν τίποτα από την ψυχανάλυση, και εννοώ την ψυχανάλυση στην original μορφή της, όχι στοιχεία της ψυχανάλυσης (όπως το ασυνείδητο) που έχουν επιβιώσει μέχρι σήμερα με εντελώς άλλη μορφή βέβαια. Οφείλω να πω όμως ότι το βασικό concept πίσω από την ψυχοδυναμική θεωρία, ότι δηλαδή ο άνθρωπος βρίσκεται μεταξύ 2 μεγάλων δυνάμεων πιστεύω είναι αλήθεια. Αυτές οι 2 δυνάμεις φυσικά είναι ο Έρως και ο Θάνατος. Αλήθεια, όλες οι διαταραχές άγχους με κάποιο τρόπο δεν σχετίζονται με τον φόβο του Θανάτου? Ίσως λοιπόν ο βαθύτερος πυρήνας όλων αυτών των διαταραχών να είναι αυτός ο βαθύτερος καθολικός φόβος. Μήπως τελικά όποιος καταφέρει να κερδίσει αυτό τον φόβο (μια μάλλον ακατόρθωτη μάχη) η συνάψει ειρήνη μαζί του να ζήσει μια αρμονική ζωή? Ίσως...
Quote:
Originally posted by anwnimi
Ουάου! Αν δεν κοροϊδεύεις - που με σένα κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος :) - μου άρεσε πραγματικά, not bad. Συνέχισε, ίσως μας βγεις πολύ πιο ποιητικός
από τη weird:)))
Ομολογώ ότι το ξεκίνησα σαν αστείο αλλά μετά τις πρώτες λέξεις το έγραφα κάπως σοβαρά! χαχα. Παλιά έγραφα και εγώ ποιήματα (αλλά και πεζά), οπότε μάλλον μου έχει μείνει κάτι από τότε. Θυμάμαι στο Λύκειο είχα περάσει μια μανία που διάβαζα όλους του γάλλους παρακμιακούς ποιητές (π.χ. Baudelaire) αχ τα Λυκειακά μου emo χρόνια λολ
Quote:
Σίγουρα τα οποιαδήποτε συμπεράσματα αφορούν μόνο ένα μέρος του άλλου, αυτό που αφήνει ή επιδιώκει να αφήσει με΄σα από τα γραφόμενά του εδώ. Τα συμπεράσματα
αυτά επίσης δεν είναι αντικειμενικά γιατί υπόκεινται και στην υποκειμενική κρίση του ατόμου που τα εξάγει αλλά και στην ίδια την περίσταση όπως λες, πχ εν τω
μέσω μιας διαμάχης. Όμως, δεν αποκλείεται να περιέχουν ψίγματα αλήθειας, μπορεί βέβαια και όχι. Δηλαδή από την ανάλυση που σου κάναμε και από την ανάλυση
που μας έκανες δεν ευσταθεί τίποτα; :) Εμένα για παράδειγμα κάποια από αυτά που μου είπες ευσταθούν (μη κοκκινήσεις θεραπευτή μου, έτσι κι αλλιώς δε σε βλέπω
:) )
Έτσι είναι, σωστά τα λες Anwnimi. Αυτό είπα και εγώ, \"υπάρχει περίπτωση να πέσεις μέσα απλά δεν προβλέπεται λογικά\" (γι\'αυτό και θεωρείται \"λάθος\"-προκατάληψη). Αλήθεια, έχω προσέξει ότι σχεδόν όλοι οι άνθρωποι τείνουν να βγάλουν ένα ακραίο συμπέρασμα από τα λεγόμενα του άλλου, δηλαδή, τώρα είπα ότι \"θα ήταν λάθος να αποδώσουμε την συμπεριφορά σε αυτόν και όχι στις περιστάσεις γιατί δεν προβλέπεται λογικά\" και αυτό παρερμηνεύεται μάλλον εύκολα στο \"ο Petran λέει ότι στις διαπροσωπικές αλληλεπιδράσεις η συμπεριφορά αποδίδεται στις περιστάσεις\" (που αν προσέξεις είναι κάτι το διαφορετικό!) Εχω παρατηρήσει πολλούς να το κάνουν αυτό (και εμένα!), Αυτό μάλλον συμβαίνει γιατί οι άνθρωποι θέλουν να κατηγοριοποιούν τα πράγματα σε μαύρο η άσπρο για να έχουν ποιο καθαρή αντίληψη των πραγμάτων (όχι γκρίζες ζώνες) οπότε και να έχουν και φαινομενικά μεγαλύτερο έλεγχο των καταστάσεων. Just some random thoughts χε.
Φυσικά υπάρχει περίπτωση να πέσεις μέσα, απλά στατιστικά δεν θα πέσεις και τα πράγματα δυσκολεύουν περισσότερο σε σχέση με των αριθμό των στοιχείων της προσωπικότητας του άλλου που προσπαθείς να ανακαλύψεις (\"πεσεις μέσα\"). Πάντως έχει παρατηρηθεί ότι οι άνθρωποι με υψηλη \"συναισθηματική νουμοσύνη\" (ενώ ο Howard Gardner ποιο συγκεκριμένα θα το έλεγε \"διαπροσωπική νουμοσύνη\") είναι καλοί στο να \"Διαβάσουν\" μη-λετικά συναισθηματικά στοιχεία όπως τον τόνο της φωνής ΄(και όχι μόνο το λεκτικό περιεχόμενο), τις εκφράσεις του προσώπου (και μικρο-εκφράσεις που δεν είναι τόσο συνειδητές από όλους), την ευρύτερη \"γλώσσα του σώματος\" και έτσι είναι καλύτεροι στο να \"πετυχαίνουν\" κάποια στοιχεία σε σχέση με άλλους. Ακόμα και στο γλωσσικό περιεχόμενο μπορούν να \"προσέξουν\" η να \"συνδέσουν\" κάποια στοιχεία που άλλοι δεν θα \"πρόσεχαν/συνέδεαν\" και να βγάλουν κάποια ποιο ακριβή συμπεράσματα από ένα περιορισμένο αριθμό στοιχείων. Χαίρομαι λοιπόν που έπεσα μέσα σε κάποια πράγματα Anwnimi όπως και το ότι εσύ έπεσες μέσα σε κάποια πράγματα για μένα (borderline Personality yyess!) λολ
Φλωράκια ρε παιδί μου ξενέρωτους , ξινούς να ουμε!Quote:
Φλωράκια;! Δηλαδή φλώρος τι εστί για σένα αγαπητέ μου Πάνο;
Προφανώς και κάνω πλάκα, καλά λολ, με ρωτάς σοβαρά τώρα?
Ρε Anwnimi πρέπει να καταλαβαίνεις τις αλλαγές του οριακού! Από την απόλυτη σοβαρότητα μπαμ το γυρνάω στον απόλυτο χαβαλέ έτσι!
This is Madness!
No this is Petran
(καλά ε, μετά το \"Paladin Complex\" καθώς και το \"Manowar Effect\"-oταν ο άλλος επιτίθεται οργισμένα για ψύλλου πήδημα, αυτό το έχω βγάλει από άλλες φάσεις όχι από αυτό το φορουμ λολ- τώρα θα βγάλω και το Petran\'s Disease-όταν ο ψυχολόγος τα χει παίξει!)
Quote:
Αυτό θέλω να μου το αναλύσεις καλύτερα πάλι
Λέω ότι΄όλοι ζυγίζουμε πιθανά \"μέλλοντα\" για να επιλέξουμε το καλύτερο. Αυτό το \"ζύγισμα\" και η επιλογή όμως γίνεται με βαση φαινομενικά στοιχεία και κανείς δεν ξέρει πως θα εξελιχθεί η κατάσταση, δηλαδή πως θα εξελιχθεί η επιλογή που κάναμε. Δηλαδή, κάποιος έχει 2 προτάσεις για δουλειές. Η μια έχει πολλά λεφτά, απολαβές, υψήλή θέση, δύναμη κλπ.κλπ. η άλλη τα έχει όλα αυτά σε μικρότερο βαθμό. Πιθανότατα κάποιος να διαλέξει την πρώτη, γιατί τα έχει όλα περισσότερα. Θα είναι όμως μακροπρόθεσμα ποιο ευτυχισμένος εκεί? Ίσως αυτή η \"μεγαλύτερη\" δουλειά να έχει τόσο μεγάλη εργασιακή πίεση, που ο συγκεκριμένος άνθρωπος να καταλλήξει μακροπρόθεσμα δυστυχισμένος. Έτσι και με αυτά τα θρεντ. Ξεκινήσαμε με πόλεμο και καταλήξαμε να μιλάμε ωραία και καλά για διάφορα ωραία πραγματάκια! Άμα ρωτούσαμε τους ποιο πολλούς όμως για το τι τροπή θα παίρναν τα πράγματα μετά τα πρώτα άγρια ποστ μας στο προηγούμενο θρεντ, οι περισσότεροι ίσως να προέβλεπαν-και με το δίκιο τους-\"ένα μαύρο τέλος\" η μια δυσχερή εξέλιξη γενικότερα.
Αυτό φέρνει στο μυαλό μου μια ακόμη ψυχολογική θεωρία του Daniel Gilbert (λολ καλά είμαι εγκυκλοπαίδια) που ονομάζεται \"Θυμικό Δελτίο\". Όπως οι μετεωρολογικές υπηρεσίες στυρίζονται σε μερικά περιορισμένα τωρινά στοιχία/παράγωντες για να βγάλουν το αυριανό δελτίο καιρού, έτσι και οι άνθρωποι χρησιμοποιουν μερικά περιορισμένα τωρινά στοιχεία/παράγωντες για να προσομοιώσουν και να προβλέψουν αν θα είναι δυστιχισμένοι η ευτυχισμένοι στο μέλλον (βγάζουν δηλαδή ένα \"δελτίο συναισθημάτων\" για το πως θα αισθάνονται στο μέλλον, ένα θυμικό δελτίο-\"affective forecasting\") . Και φυσικά όπως οι τύποι από την μετεωρολική υπηρεσία πολλές φορές πέφτουν έξω έτσι και εμείς!
Μάλλον γι\'αυτό όταν πάμε πεινασμένοι στο μαρκετ παίρνουμε τα άπειρα (ενώ όταν πάμε χορτάτοι πολύ λίγα)!, η άν μας κάναν την υποθετική ερώτηση για το αν θα μας έλειπε ποιο πολύ το νερό η το φαγητό αν χανόμασταν στην ζούγκλα,οι ποιο πολλοί μετά από ένα μισάωρο διάδρομο στο γιμναστήριο θα απαντούσαμε το νερό (κάτι που δεν θα ίσχυε σε περίπτωση που μας κάναν την ερώτηση σε άλλες περιπτώσεις.
Αν σε ενδιαφέρει το συγκεκριμένο θέμα, προτείνω να διαβάσεις ένα φανταστικό βιβλίο πάνω σε αυτό:
Daniel Gilbert- \"Αναζητώντας την Ευτυχία-μαθήματα για τις πλάνες του νου\", Εκδόσεις Κάτοπτρο, Σειρά: Εγκέφαλος-Νους.
Anwnimi και όλοι όσοι διαβάζετε αυτό το ποστ, ψάξτε το και διαβάστε το. Είναι πραγματικά ένα καταπληκτικό βιβλίο εκλαικευμένης επιστημονικής ψυχολογίας, δεν έχει καμία σχέση με τα περοσσότερα βιβλία \"ψυχοφούσκες\" (\"Γίνε Ευτυχισμένος Σε...7 Βήματα!\" λολ) θα πάρεις μια ωραία γεύση για το τι εστί ψυχολογία σε ένα πολύ-κατά την γνώμη μου-ενδιαφέρον θέμα.
Quote:
Σε αυτό έχεις ένα δίκιο αλλά να σου πω γιατί θεώρησα ότι αν δεν αντιδράσω θα ήταν σαν να αναιρώ εμένα την ίδια. Στο προηγούμενό μας θέμα κάναμε τόσο
καυγά για το θέμα χιούμορ γιατί ήμασταν εμείς οι αποδέκτες, εγώ και η weird δηλαδή. Τώρα που δεν ήμουν εγώ ο αποδέκτης, δε σημαίνει ότι δεν ενοχλούμαι από
μία συγκεκριμένη συμπεριφορά, είτε δική σου είτε οποιουδήποτε άλλου. Οπότε αν εννοείς ότι το κίνητρό μου ήταν να βρω ξανά μια αφορμή για να σου την πω
πραγματικά δεν ήταν αυτό. Με ενόχλησε γιατί δεν ξέρουμε τι αντίκτυπο μπορεί να έχει αυτό στον άλλο - και το ότι δεν απάντησε μπορεί να σημαίνει ότι βρέθηκε
προ εκπλήξεως - και δεν μπορούσα να μη σου το πω. Ωστόσο εκτιμώ ότι το καταλαβαίνεις...
:)))))))))))))))))))))))
Ευχαρίστως να θυσιαστώ στο βωμό της επιστήμης - και όχι για μένα προς Θεού - να γίνω και case study! Mmmmm....:))))))) (*σκέφτομαι εξώφυλλα, φωτογραφήσεις...)
Αλλά θα είμαι αθεράπευτος paladin, αφού δε θέλω να θεραπευτώ από τη manic nature of guarding the perceived injustice!:))))
Μ\'αρέσει όμως πόσο προσεκτικά επέλεξες τις λέξεις και έβαλες και το perceived ανάμεσα, σα να λέμε δηλαδή κατα φαντασία αδικία! Πρόσεξε γιατί θα χάσεις το
case study κι άντε μετά να βρεις ένα τόσο αυθεντικό paladin όπως εγώ:))))
Οk ενόχλησε γιατί δεν ξέρεις το αντίκτυπο που έχει στον άλλο όμως η αλήθεια είναι αυτή Anwnimi...\"δεν ξέρεις\" τι αντίκτυπο έχει στον άλλο οπότε και όλα τα \"μπορεί\" είναι περιττά.
Φυσικά και μπορεί να ενοχλήθηκε (μπορεί και όχι βέβαια, ζήτησα συγνώμη πάντως) όμως ακόμα και έτσι να ήταν, δεν καταλαβαίνω γιατί αμέσως πρέπει να πεταχτείς για την υπεράσπιση. Βρε Anwnimi, νιώθεις αδικημένη? Μήπως έχεις αδικηθεί στο παρελθόν? (τσσ περισσότερη ψυχοφουσκανάλυση!!! Που είναι η Weird να με καμαρώσει! Καλά εε, της έχω πάρει την δουλειά τελευταία, ποιήματα γράφω, ψυχαναλύσεις κάνω...)
Γι\'αυτό και φυσικά επινόησα το \"Paladin Complex\"! Αnwnimi θα γίνουμε διάσημοι!
Εεε μα βέβαια είναι \"perceived\" αυτό είναι το νόημα, ότι δεν θα βλέπουν όλοι το ίδιο μεγάλο ποσοστό αδικίας όσο τα άτομα με \"Paladin Complex\"!
Tss καλά...
είμαι Genious...
(The God Complex!)
lol!
Πάνο στα χω μαζεμένα να σου τα αποθέσω άλλη στιγμή.
Λιτά και περιποιημένα, όπως τα θέλεις..
χεχε
Πρόσεχε μόνο, μη πάθεις κανένα φιλαυτιακό σύνδρομο μέχρι να τα δημοσιεύσω ....
:PPPP
Για την ώρα, μιλώντας για τις δύο δυνάμεις, τον έρωτα και τον Θάνατο, μου φαίνεται οτι ξεχνάμε μια τρίτη, την ίδια την ζωή....
Εχω γράψει ένα ποίημα, πάνω σε αυτό.
Το παραθέτω :)
MIA ΠΑΠΑΡΟΥΝΑ ΚΟΚΚΙΝΗ ΒΑΘΙΑ
Σηκώνω την πέτρα του ήλιου
και βρίσκω
απο κάτω
μια παπαρούνα
κόκκινη
βαθιά,
όμοια με τον έρωτα
και τον θάνατο.
σκύβω να κόψω τον ανθό της
και μυρίζω τον έρωτα
σκύβω να κόψω τον ανθό της
και μυρίζω τον θάνατο
Μαρμαρώνει η ανάσα μου
ανάμεσα
στο μπροστά
και το πίσω
Δεν κάνω ούτε βήμα,
καθώς ίσα που χωράω
κάτω απο τον ίσκιο της βαριάς
πέτρας
Παίρνω τον ήλιο στα χέρια μου
και του πλέκω
ενα τραγούδι όλο παραρούνες
ελπίζοντας να
εξευμενίσω
του άγριου πάθους την
κοκκινη φλόγα
και του θανάτου
το μαρμάρινο ρίγος.
Quote:
Originally posted by sabb
Θα μου επιτρέψεις μια παρατήρηση Arts... Στο σύμπαν η αρμονία σπανίζει και επικρατούν κατά κύριο λόγο οι χαοτικές καταστάσεις. Η συμμετρία είναι απούσα, απόδειξη η πρόσφατη ανακάλυψη ανεξήγητων κενών που υπερβαίνουν τα 20 εκατομμύρια έτη φωτός . Αν υπήρχε αρμονία και συμμετρία , τότε ύλη + αντιύλη = 0, κι επομένως το Σύμπαν δεν θα είχε καν γεννηθεί. Λόγω των χαοτικών καταστάσεων, για απειροελάχιστο ποσοστό υπερίσχυσε η ύλη και σήμερα είμαστε αυτό που είμαστε...Επομένως η θεωρία του 0 καταρρέει από μόνη της - αν θεωρείται πως το 0 αντιπροσωπεύει την πλήρη αρμονία...
Άλλωστε, αυτό που βλέπουμε κι αισθανόμαστε στο δικό μας μικρόκοσμο σήμερα, δεν αντιπροσωπεύει τον μακρόκοσμο της σχετικότητας του Αινστάιν αλλά ούτε και την φυσική των κβάντα. Η ευκλείδεια γεωμετρία και η νευτώνεια φυσική, αφορούν μόνο αυτό που εμείς μπορούμε να καταλάβουμε με την περιορισμένη αντίληψη του κοντινού μας περιβάλλοντος...
Θα ήταν συναρπαστικό να βασίζονταν όλα σε ένα προσεκτικό σχεδιασμό, γεγονός που θα μπορούσε να μας δώσει ελπίδες όσον αφορά την μεταφυσική μας εξέλιξη...Παρ\' όλα αυτά, τα πάντα δείχνουν πως εκπορεύονται από την τυχαιότητα, ακόμη κι η πρόσφατη ανακάλυψη της απωστικής δύναμης της σκοτεινής ενέργειας, επιβεβαιώνει πως στο Σύμπαν επικρατούν οι χαοτικές καταστάσεις , αφού δεν μπορούν να \"αποτρέψουν\" τις βαρυτικές δυνάμεις της ύλης και μεγάλα αστρικά σώματα όπως οι γαλαξίες, αντί να απωθούνται , εν τούτοις επιδίδονται σε \"συμπαντικό καννιβαλισμό\"...
Όπως καταλαβαίνεις, ο καννιβαλισμός των μεγάλων αστρικών σωμάτων, οι μαύρες τρύπες κι η βίαια συμπεριφορά της ύλης και της ενέργειας στο Σύμπαν, μόνο συμμετρία κι αρμονία - πόσο μάλλον ηρεμία ενός προσεκτικού σχεδιασμού - δεν προδίδουν...
Ωραίο ποστ Sabb, συμφωνώ μαζί σου. Ωστώσο, αυτό που λέει η Arts όντως στέκει ως ένα βαθμό. Έχεις ακούσει την υπόθεση περι \"Fine-Tuned Universe\"?
http://en.wikipedia.org/wiki/Fine-tuned_universe
The premise of the fine-tuned universe assertion is that a small change in several of the approximately 26 dimensionless fundamental physical constants would make the universe radically different: if, for example, the strong nuclear force were 2% stronger than it is (i.e. if the coupling constant representing its strength were 2% larger), diprotons would be stable and hydrogen would fuse into them instead of deuterium and helium. This would drastically alter the physics of stars, and presumably prevent the universe from developing life as it is currently observed on the earth. However, many of the 26 constants describe the properties of the unstable strange, charmed, bottom and top quarks and mu and tau leptons which seem to play little part in the universe or the structure of matter.
Larry Abbott wrote: \"the small value of the cosmological constant is telling us that a remarkably precise and totally unexpected relation exists among all the parameters of the Standard Model of particle physics, the bare cosmological constant and unknown physics.\"[2] John Polkinghorne, broadly following Martin Rees,[3] formulates the fine-tuning in terms of six principal constants:
In 1961, Robert Dicke noted that the age of the universe as seen by living observers cannot be random.[2] Instead, biological factors constrain the universe to be more or less in a \"golden age,\" neither too young nor too old.[3] If the universe were one tenth as old as its present age, there would not have been sufficient time to build up appreciable levels of metallicity (levels of elements besides hydrogen and helium) especially carbon, by nucleosynthesis. If the universe were 10 times older than it actually is, most stars would be too old to remain on the main sequence and would have turned into white and red dwarfs, and stable planetary systems would have already come to an end. Thus Dicke explained away the rough coincidence between large dimensionless numbers constructed from the constants of physics and the age of the universe, a coincidence which had inspired Dirac\'s varying-G theory.
Dicke later reasoned that the density of matter in the universe must be almost exactly the critical density needed to prevent the Big Crunch (the \"Dicke coincidences\" argument). The most recent measurements find that the observed density of baryonic and dark matter is about 30% of this critical density, with the rest contributed by a cosmological constant. Steven Weinberg[4] gave an anthropic explanation for this fact: he noted that the cosmological constant has a remarkably low value, some 120 orders of magnitude smaller than the value particle physics predicts (this is described as the \"worst prediction in physics\"[5]). However, if the cosmological constant were more than about 10 times its observed value, the universe would suffer catastrophic inflation, which would preclude the formation of stars, and hence life.
The observed values of the dimensionless physical constants (such as the fine-structure constant) governing the four fundamental interactions are balanced as if fine-tuned to permit the emergence of life. A slight increase in the strong nuclear force would bind the dineutron and the diproton, and nuclear fusion would have converted all hydrogen in the early universe to helium. Water and the long-lived stable stars essential for the emergence of life would not exist. More generally, small changes in the relative strengths of the four fundamental interactions can greatly affect the universe\'s age, structure, and capacity for life.
Hugh Ross lists a number of physical, cosmological, and chemical anthropic coincidences.[6]
Δηλαδή οι φυσικές σταθερές είναι tuned στο να υπάρχει σύμπαν με αυτή την μορφή. Λίγο να άλλαζαν μια από αυτές τις σταθερές το σύμπαν θα κατέρρεε.
Βέβαια κάποιοι δεν το δέχονται ακριβώς έτσι και έχουν διατυπώσει φυσικές \"god-free\" θεωρίες όπως...
Multiverse
(θεωρία των πολλαπλών συμπάντων. Είναι φυσιολογικό ότι άμα γεννιούνται συνέχεια άπειρα σύμπαντα, κάποια θα έχουν την σωστή αναλογία των φυσικών σταθερών)
Bubble universe theory
(κάτι παρόμοιο)
Alien design
(την ιδέα ότι το σύμπαν είναι μεν φτιαγμένο όχι όμως από ένα ανώτερο δημιουργό, αλλά από εξωγήινου δημιουργούς που αποτελούνται από κάποιο είδος ύλης. Η ιδέα όσο τραβηγμένη και αν ακούγεται, την έχουν υποστηρίξει μεγάλοι επιστήμονες, ακόμα και ο σκληρός πραγματιστής Richard Dawkins (όπου την αναφέρει σαν ιδεά στο βιβλίο του η \"περι θεού αυταπάτη\"). Η ιδέα αν και θυμίζει σενάριο επιστημονικής φαντασίας μπορεί να έχει κάποια δόση αλήθειας. Κάποιοι επιστήμονες έχουν υποστηρίξει ότι οι άνθρωποι ίσως να είναι σε θέση κάποτε να δημιουργήσουν σύμπαντα. Σίγουρα είναι ποιο ρεαλιστική από την υπόθεση για την ύπαρξη ενός ανώτερου όντος.
Το θέμα είναι ότι όλα αυτά βρίσκονται ακόμα στο επίπεδο θεωριών. Οπότε και εγώ έχω την αγνωστικιστική (και όχι αυστηρά την α-θειστική) θέση.
Αγνωστικισμός ονομάζεται η φιλοσοφική θεώρηση ότι η αλήθεια ορισμένων μεταφυσικών υποθέσεων, όπως οι θεολογικοί ισχυρισμοί που αφορούν την ύπαρξη του Θεού, των θεών ή θεοτήτων, είναι είτε προς το παρόν άγνωστη είτε εγγενώς απρόσιτη
Quote:
Originally posted by weird
Για την ώρα, μιλώντας για τις δύο δυνάμεις, τον έρωτα και τον Θάνατο, μου φαίνεται οτι ξεχνάμε μια τρίτη, την ίδια την ζωή....
Εχω γράψει ένα ποίημα, πάνω σε αυτό.
Το παραθέτω :)
MIA ΠΑΠΑΡΟΥΝΑ ΚΟΚΚΙΝΗ ΒΑΘΙΑ
Σηκώνω την πέτρα του ήλιου
και βρίσκω
απο κάτω
μια παπαρούνα
κόκκινη
βαθιά,
όμοια με τον έρωτα
και τον θάνατο.
σκύβω να κόψω τον ανθό της
και μυρίζω τον έρωτα
σκύβω να κόψω τον ανθό της
και μυρίζω τον θάνατο
Μαρμαρώνει η ανάσα μου
ανάμεσα
στο μπροστά
και το πίσω
Δεν κάνω ούτε βήμα,
καθώς ίσα που χωράω
κάτω απο τον ίσκιο της βαριάς
πέτρας
Παίρνω τον ήλιο στα χέρια μου
και του πλέκω
ενα τραγούδι όλο παραρούνες
ελπίζοντας να
εξευμενίσω
του άγριου πάθους την
κοκκινη φλόγα
και του θανάτου
το μαρμάρινο ρίγος.
Αυτό πραγματικά είναι ωραίο ποίημα...
nice...
Σ ευχαριστώ πολύ Πάνο μου...
Έχω γράψει κι άλλα τέτοια,
που τα ξεχωρίζω απο το σωρό...
καμία φορά νιώθω οτι
χρειάζεται να γράψω τόνους ανουσιότητας...
για μια στάλα ουσίας..
:)
Quote:
Originally posted by weird
Σ ευχαριστώ πολύ Πάνο μου...
Έχω γράψει κι άλλα τέτοια,
που τα ξεχωρίζω απο το σωρό...
καμία φορά νιώθω οτι
χρειάζεται να γράψω τόνους ανουσιότητας...
για μια στάλα ουσίας..
:)
Δεν είναι κάτι ανούσιο αν αυτό εμπνέει.
Για κάποιον η μυρωδιά των λουλουδιών τώρα την άνοιξη είναι κάτι εντελώς ανούσιο (και προτιμάει να σκεφθεί το ποιο \"ουσιώδες\" τι κινητό θα πάρει αύριο...) για κάποιον άλλο όμως είναι μια δυνατή ανάμνηση
Ίσως τελικά η ουσία να βρίσκεται εκεί που θέλεις να την βρεις...
Αλήθεια Weird, διαβάζεις καθόλου ποίηση? Έχεις κανένα αγαπημένο ποιητή?
Υπάρχει διαφορά.
Το να δημιουργείς, είναι σαν να γεννάς...
το ξέρεις όταν έρχεται το σημαντικό.
Όλα τα άλλα,
δεν ήταν παρά ωδίνες της διαδρομής,
όχι ακριβώς ανούσια,
αλλά πάντως, λιγότερο ουσιώδη,
απο αυτό που τελικά αναδύθηκε.
Γενικά πάντως, τα πράγματα είναι και εδώ υποκειμενικά, συμφωνώ.
Ξεκίνησα να διαβάζω ποίηση,
όχι απο πολύ παλιά.
Πιο πολύ η ποίηση βρήκε εμένα,
παρά την έψαξα.
Έχω αναπτύξει έναν ιδιαίτερο \"σύνδεσμο\" με την ποίηση του Ελύτη.
Το αγαπημένο μου βιβλίο του Λειβαδίτη,΄είναι το \"μικρό βιβλίο για μεγάλα όνειρα\".
Δεν μου αρέσει η Δημουλά...
προτιμώ το λιτό, ότι πιο απλό..
Μου αρέσει πολύ ο Ρίλκε, μιλάει πολύ μέσα μου.
Και αρκετά ποιήματα του Καβάφη.
Αλλά γενικά δεν διαβαζω πολύ.
Οσο νιώθω οτι χρειάζεται,
γιατί καμιά φορά,
η γνώση που έρχεται απο έξω, βλάπτει
την καθαρότητα της εσωτερικής γνώσης...
Quote:
Originally posted by weird
Ξεκίνησα να διαβάζω ποίηση,
όχι απο πολύ παλιά.
Πιο πολύ η ποίηση βρήκε εμένα,
παρά την έψαξα.
Έχω αναπτύξει έναν ιδιαίτερο \"σύνδεσμο\" με την ποίηση του Ελύτη.
Το αγαπημένο μου βιβλίο του Λειβαδίτη,΄είναι το \"μικρό βιβλίο για μεγάλα όνειρα\".
Δεν μου αρέσει η Δημουλά...
προτιμώ το λιτό, ότι πιο απλό..
Μου αρέσει πολύ ο Ρίλκε, μιλάει πολύ μέσα μου.
Και αρκετά ποιήματα του Καβάφη.
Αλλά γενικά δεν διαβαζω πολύ.
Οσο νιώθω οτι χρειάζεται,
γιατί καμιά φορά,
η γνώση που έρχεται απο έξω, βλάπτει
την καθαρότητα της εσωτερικής γνώσης...
Ααα πολύ ωραία. Είμαι και εγώ φαν του Καβάφη. Τον Ρίλκε δεν τον ξέρω! Έμαθα πάλι κάτι σήμερα thanks, θα τον ψάξω!
Πάντως έχεις Πλατωνικές κάπως ιδέες ε? \"Η γνώση που έρχεται από έξω, βλάπτει την καθαρότητα της εσωτερικής γνώσης\". Εδώ είμαι εντελώς αντίθετος και βέβαια εδώ είναι που διαφέρουμε εντελώς. Ίσα ίσα πιστεύω ότι όσο ποιο πολλά μαθαίνει κανείς τόσο ποιο \"φωτεινός\" γίνεται (αρκεί βέβια να ξέρει να διαχειριστεί τον όγκο πληροφοριών). Δεν υπάρχει καμια \"εσωτερική γνώση\" η γνώση που να μην αποκτήθηκε σε συνάρτηση με \"έξω\" πληροφορίες έτσι δεν είναι? Η μήπως όχι?
Πάρε μαι γεύση απο ρίλκε..
\" Κάνε να φτάσει τέλος στην ωριμότητα,
να\' ναι τόσο απέραντος που το σύμπαν να αρκεί
μόλις να τον ντύσει.
Κι επέτρεψέ του να ναι μοναχός σαν αστέρι
έτσι που κανένα βλέμμα να μην έλθει να τον
ξαφνιάσει.
την ώρα που το πρόσωπό του αλλάζει, ανάστατο.
Κάνε να ξανανιώσουν τα παιδικά του χρόνια στην
καρδιά του.
Άνοιξέ του και πάλι τον κόσμο των θαυμάτων
από τα πρώτα χρόνια του τα γεμάτα
προαισθήματα.
Κάνε να του επιτραπεί να ξαγρυπνά μέχρι την
ώρα
που θα γεννήσει το δικό του θάνατο,
γεμάτο αντίλαλους σαν ενα μεγάλο κήπο
σαν ταξιδιώτη που γυρίζει απο πολύ μακριά...
Κράτα μας ξυπνούς, μια φορά τουλάχιστον
φανέρωσε αυτό που κείται βαθιά μέσα μας.
Μη μας αναγκάζεις άλλο να γεννάμε μες τον
πόνο.
Δώσε στη γέννα μας ένα νόημα πιο βαρύ.
................................................
Είναι γι αυτόν που τα νέα κορίτσια ανθίζουν,
και τα παιδιά ονειρεύονται να μεγαλώσουν
κι οι έφηβοι εκμυστηρεύονται στις γυναίκες
μιαν αγωνία που κανείς άλλος δεν καλωσορίζει.
Είναι γι\' αυτόν που διαρκούν όλα τα πράγματα
αιώνια,
ακόμη κι αν ο χρόνος έσβησε την ανάμνηση,
κι οποισδήποτε στη ζωή του πολεμά να
δημιουργήσει,
κλεινει μέσα του τον καρπό ενός σύμπαντος
που άλλοτε τον δροσίζει κι άλλοτε τον ζεσταίνει.
\"ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ\"
Ραϊνερ Μαρία Ριλκε
;)
Quote:
Originally posted by weird
Πάρε μαι γεύση απο ρίλκε..
\" Κάνε να φτάσει τέλος στην ωριμότητα,
να\' ναι τόσο απέραντος που το σύμπαν να αρκεί
μόλις να τον ντύσει.
Κι επέτρεψέ του να ναι μοναχός σαν αστέρι
έτσι που κανένα βλέμμα να μην έλθει να τον
ξαφνιάσει.
την ώρα που το πρόσωπό του αλλάζει, ανάστατο.
Κάνε να ξανανιώσουν τα παιδικά του χρόνια στην
καρδιά του.
Άνοιξέ του και πάλι τον κόσμο των θαυμάτων
από τα πρώτα χρόνια του τα γεμάτα
προαισθήματα.
Κάνε να του επιτραπεί να ξαγρυπνά μέχρι την
ώρα
που θα γεννήσει το δικό του θάνατο,
γεμάτο αντίλαλους σαν ενα μεγάλο κήπο
σαν ταξιδιώτη που γυρίζει απο πολύ μακριά...
Κράτα μας ξυπνούς, μια φορά τουλάχιστον
φανέρωσε αυτό που κείται βαθιά μέσα μας.
Μη μας αναγκάζεις άλλο να γεννάμε μες τον
πόνο.
Δώσε στη γέννα μας ένα νόημα πιο βαρύ.
................................................
Είναι γι αυτόν που τα νέα κορίτσια ανθίζουν,
και τα παιδιά ονειρεύονται να μεγαλώσουν
κι οι έφηβοι εκμυστηρεύονται στις γυναίκες
μιαν αγωνία που κανείς άλλος δεν καλωσορίζει.
Είναι γι\' αυτόν που διαρκούν όλα τα πράγματα
αιώνια,
ακόμη κι αν ο χρόνος έσβησε την ανάμνηση,
κι οποισδήποτε στη ζωή του πολεμά να
δημιουργήσει,
κλεινει μέσα του τον καρπό ενός σύμπαντος
που άλλοτε τον δροσίζει κι άλλοτε τον ζεσταίνει.
\"ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ\"
Ραϊνερ Μαρία Ριλκε
;)
Πολύ ωραίος.
Thanks
Θα συμφωνήσω μαζί σου πως όλες οι θεωρίες που περιγράφεις για τη δομή του Σύμπαντος (multiple, bubble , alien etc universes) όπως επίσης εγώ θα συμπεριελάμβανα και τη θεωρία των χορδών και των Υπερχορδών (string theory), που απαιτούν ένα Σύμπαν 4 χωροχρονικών διαστάσεων κβαντικής βαρύτητας, είναι όλες θεωρίες που μένει να αποδειχθούν ή να απορριφθούν. Οι σταθερές που αναφέρεις εν τούτοις, δεν προσδίδουν συμμετρία (φράκταλ) στο Σύμπαν, κι άλλωστε αυτό σημαίνει πως υπάρχουν ανεξήγητα μεγάλα κενά σε μια απεραντοσύνη που θα έπρεπε να επαναλαμβάνεται με \"φρακταλοειδή\" συνέπεια. Οι σταθερές είναι Η ΙΔΙΑ Η ΥΠΑΡΞΗ του Σύμπαντος και υπάρχουν σε κάθε υπαρκτό αντικείμενο είτε άψυχο (ασυνείδητη ενέργεια) είτε έμψυχο (ενσυνείδητη ενέργεια). Αν π.χ. το ανθρώπινο DNA διέθετε διαφορετικό σύνολο γονιδίων δεν θα ήταν άνθρωπος κι αυτό σημαίνει πως το DNA όλων των έμψυχων όντων διοαφοροποιείται ανάλογα με το είδος, άρα ακολουθούν ένα είδος \"σταθερών\" που ξεχωρίζει το ένα από το άλλο, το ίδιο συμβαίνει με τη δομή της ύλης και τη διάταξη των μορίων...Το ότι υπάρχουν αυτές οι ίδιες δυνάμεις που καθορίζουν τη δομή του κόσμου , δεν σημαίνει εν τούτοις πως στη κίνηση της η ενέργεια δεν συμπεριφέρεται χαοτικά. Οι σταθερές που αναφέρεις δεν μπορούν να προσδιορίσουν σαν αρμονικό ή συμμετρικό (που δεν είναι..) ένα κόσμο που κινείται συνέχεια και τις περισσότερες φορές , αντιδρά με βία στις υπερχαοτικές καταστάσεις. Αν θέλεις, αυτή είναι και η μοναδική δική μου αντίθεση σε όσα πολύ όμορφα παρέθεσες - πως οι σταθερές δεν μπορούν να παραμένουν εσαεί σταθερές σ\' ένα αεικίνητο και χαοτικό σύμπαν.Quote:
Originally posted by PETRAN
Quote:
Originally posted by sabb
Θα μου επιτρέψεις μια παρατήρηση Arts... Στο σύμπαν η αρμονία σπανίζει και επικρατούν κατά κύριο λόγο οι χαοτικές καταστάσεις. Η συμμετρία είναι απούσα, απόδειξη η πρόσφατη ανακάλυψη ανεξήγητων κενών που υπερβαίνουν τα 20 εκατομμύρια έτη φωτός . Αν υπήρχε αρμονία και συμμετρία , τότε ύλη + αντιύλη = 0, κι επομένως το Σύμπαν δεν θα είχε καν γεννηθεί. Λόγω των χαοτικών καταστάσεων, για απειροελάχιστο ποσοστό υπερίσχυσε η ύλη και σήμερα είμαστε αυτό που είμαστε...Επομένως η θεωρία του 0 καταρρέει από μόνη της - αν θεωρείται πως το 0 αντιπροσωπεύει την πλήρη αρμονία...
Άλλωστε, αυτό που βλέπουμε κι αισθανόμαστε στο δικό μας μικρόκοσμο σήμερα, δεν αντιπροσωπεύει τον μακρόκοσμο της σχετικότητας του Αινστάιν αλλά ούτε και την φυσική των κβάντα. Η ευκλείδεια γεωμετρία και η νευτώνεια φυσική, αφορούν μόνο αυτό που εμείς μπορούμε να καταλάβουμε με την περιορισμένη αντίληψη του κοντινού μας περιβάλλοντος...
Θα ήταν συναρπαστικό να βασίζονταν όλα σε ένα προσεκτικό σχεδιασμό, γεγονός που θα μπορούσε να μας δώσει ελπίδες όσον αφορά την μεταφυσική μας εξέλιξη...Παρ\' όλα αυτά, τα πάντα δείχνουν πως εκπορεύονται από την τυχαιότητα, ακόμη κι η πρόσφατη ανακάλυψη της απωστικής δύναμης της σκοτεινής ενέργειας, επιβεβαιώνει πως στο Σύμπαν επικρατούν οι χαοτικές καταστάσεις , αφού δεν μπορούν να \"αποτρέψουν\" τις βαρυτικές δυνάμεις της ύλης και μεγάλα αστρικά σώματα όπως οι γαλαξίες, αντί να απωθούνται , εν τούτοις επιδίδονται σε \"συμπαντικό καννιβαλισμό\"...
Όπως καταλαβαίνεις, ο καννιβαλισμός των μεγάλων αστρικών σωμάτων, οι μαύρες τρύπες κι η βίαια συμπεριφορά της ύλης και της ενέργειας στο Σύμπαν, μόνο συμμετρία κι αρμονία - πόσο μάλλον ηρεμία ενός προσεκτικού σχεδιασμού - δεν προδίδουν...
Ωραίο ποστ Sabb, συμφωνώ μαζί σου. Ωστώσο, αυτό που λέει η Arts όντως στέκει ως ένα βαθμό. Έχεις ακούσει την υπόθεση περι \"Fine-Tuned Universe\"?
http://en.wikipedia.org/wiki/Fine-tuned_universe
The premise of the fine-tuned universe assertion is that a small change in several of the approximately 26 dimensionless fundamental physical constants would make the universe radically different: if, for example, the strong nuclear force were 2% stronger than it is (i.e. if the coupling constant representing its strength were 2% larger), diprotons would be stable and hydrogen would fuse into them instead of deuterium and helium. This would drastically alter the physics of stars, and presumably prevent the universe from developing life as it is currently observed on the earth. However, many of the 26 constants describe the properties of the unstable strange, charmed, bottom and top quarks and mu and tau leptons which seem to play little part in the universe or the structure of matter.
Larry Abbott wrote: \"the small value of the cosmological constant is telling us that a remarkably precise and totally unexpected relation exists among all the parameters of the Standard Model of particle physics, the bare cosmological constant and unknown physics.\"[2] John Polkinghorne, broadly following Martin Rees,[3] formulates the fine-tuning in terms of six principal constants:
In 1961, Robert Dicke noted that the age of the universe as seen by living observers cannot be random.[2] Instead, biological factors constrain the universe to be more or less in a \"golden age,\" neither too young nor too old.[3] If the universe were one tenth as old as its present age, there would not have been sufficient time to build up appreciable levels of metallicity (levels of elements besides hydrogen and helium) especially carbon, by nucleosynthesis. If the universe were 10 times older than it actually is, most stars would be too old to remain on the main sequence and would have turned into white and red dwarfs, and stable planetary systems would have already come to an end. Thus Dicke explained away the rough coincidence between large dimensionless numbers constructed from the constants of physics and the age of the universe, a coincidence which had inspired Dirac\'s varying-G theory.
Dicke later reasoned that the density of matter in the universe must be almost exactly the critical density needed to prevent the Big Crunch (the \"Dicke coincidences\" argument). The most recent measurements find that the observed density of baryonic and dark matter is about 30% of this critical density, with the rest contributed by a cosmological constant. Steven Weinberg[4] gave an anthropic explanation for this fact: he noted that the cosmological constant has a remarkably low value, some 120 orders of magnitude smaller than the value particle physics predicts (this is described as the \"worst prediction in physics\"[5]). However, if the cosmological constant were more than about 10 times its observed value, the universe would suffer catastrophic inflation, which would preclude the formation of stars, and hence life.
The observed values of the dimensionless physical constants (such as the fine-structure constant) governing the four fundamental interactions are balanced as if fine-tuned to permit the emergence of life. A slight increase in the strong nuclear force would bind the dineutron and the diproton, and nuclear fusion would have converted all hydrogen in the early universe to helium. Water and the long-lived stable stars essential for the emergence of life would not exist. More generally, small changes in the relative strengths of the four fundamental interactions can greatly affect the universe\'s age, structure, and capacity for life.
Hugh Ross lists a number of physical, cosmological, and chemical anthropic coincidences.[6]
Δηλαδή οι φυσικές σταθερές είναι tuned στο να υπάρχει σύμπαν με αυτή την μορφή. Λίγο να άλλαζαν μια από αυτές τις σταθερές το σύμπαν θα κατέρρεε.
Βέβαια κάποιοι δεν το δέχονται ακριβώς έτσι και έχουν διατυπώσει φυσικές \"god-free\" θεωρίες όπως...
Multiverse
(θεωρία των πολλαπλών συμπάντων. Είναι φυσιολογικό ότι άμα γεννιούνται συνέχεια άπειρα σύμπαντα, κάποια θα έχουν την σωστή αναλογία των φυσικών σταθερών)
Bubble universe theory
(κάτι παρόμοιο)
Alien design
(την ιδέα ότι το σύμπαν είναι μεν φτιαγμένο όχι όμως από ένα ανώτερο δημιουργό, αλλά από εξωγήινου δημιουργούς που αποτελούνται από κάποιο είδος ύλης. Η ιδέα όσο τραβηγμένη και αν ακούγεται, την έχουν υποστηρίξει μεγάλοι επιστήμονες, ακόμα και ο σκληρός πραγματιστής Richard Dawkins (όπου την αναφέρει σαν ιδεά στο βιβλίο του η \"περι θεού αυταπάτη\"). Η ιδέα αν και θυμίζει σενάριο επιστημονικής φαντασίας μπορεί να έχει κάποια δόση αλήθειας. Κάποιοι επιστήμονες έχουν υποστηρίξει ότι οι άνθρωποι ίσως να είναι σε θέση κάποτε να δημιουργήσουν σύμπαντα. Σίγουρα είναι ποιο ρεαλιστική από την υπόθεση για την ύπαρξη ενός ανώτερου όντος.
Το θέμα είναι ότι όλα αυτά βρίσκονται ακόμα στο επίπεδο θεωριών. Οπότε και εγώ έχω την αγνωστικιστική (και όχι αυστηρά την α-θειστική) θέση.
Αγνωστικισμός ονομάζεται η φιλοσοφική θεώρηση ότι η αλήθεια ορισμένων μεταφυσικών υποθέσεων, όπως οι θεολογικοί ισχυρισμοί που αφορούν την ύπαρξη του Θεού, των θεών ή θεοτήτων, είναι είτε προς το παρόν άγνωστη είτε εγγενώς απρόσιτη
Τέλος, δεν θα διαφωνήσω μαζί σου στην αγνωστικιστική προσέγγιση της συμπαντικής αντίληψης, άλλωστε το να κρατά κανείς και καμιά \"πισινή\" που λένε δεν κάνει κακό ;)