Neils το βρίσκω δύσκολο να φτάσουμε στην 'φώτιση'... χάχα... αν και μας το εύχομαι ολόψυχα!
Να δώσουμε όμως προτεραιότητα στο να ζούμε αντί στο να παρατηρούμε θεωρώ πως γίνεται. Έστω και με το ζόρι.
Να προσθέσω πως δεν το έχω πετύχει ποτέ και δεν έχω κάνει κάτι γι αυτό ακόμη.
Εγώ οταν δεν είμαι καλά απλά κάθομαι, κλαίγομαι και περιμενω έναν γιατρό, μια αγωγή ή οτιδήποτε να με κάνουν καλά.
Αλλά πραγματικά πιστεύω ότι στις περισσότερες των περιπτώσεων είτε κάτι παθολογικο μας κάνει πιο 'ευαίσθητους' στις σκέψεις που άλλοι άνθρωποι απλά ξεπερνούν άνετα και αυτές οι σκέψεις κάνουν το μυαλό
να σωματοποιεί, είτε κάποια συγκεκριμένα άσχημα γεγονότα στην ζωή μας ή και η στάση μας απέναντι στην ζωή την ίδια είναι τόσο λάθος που το μυαλό και εν τέλει το νευρικό σύστημα αντιδρά.
Και αφού το μυαλό είναι τόσο δυνατό στο να μας κάνει την ζωή δύσκολη, είναι εξίσου δυνατό να μας την κάνει καλύτερη. Απλά πρέπει με είτε να το υποχρεώσουμε με το ζόρι, είτε με το να αντιμετωπίσουμε τους φόβους μας, είτε με το να ξεπεράσουμε άσχημα γεγονότα που μας έχουν συμβεί, να το κάνουμε να 'δουλέψει' υπέρ μας.
Και το λέω αυτό γιατί είμαι από τους ανθρώπους που δεν κάνουν τίποτα.
Ακούω πολλούς ανθρώπους που λένε δεν μπορώ, δεν έχω όρεξη για τίποτα, αυτό που μου συμβαίνει δεν μου επιτρέπει να κάνω κάτι κτλ και τους καταλαβαίνω απόλυτα γιατί είμαι ένας από αυτούς!!!
Αλλά ΠΡΕΠΕΙ να κάνουμε κάτι γι αυτό. Και με το κάτι γι αυτό δεν εννοώ μόνο να δοκιμάσουμε ότι ψυχοθεραπεία και συνδυασμό φαρμάκων υπάρχει μπας και μας γιατρέψει κάτι.
Αυτό χωρίς να θέλω να προσβάλλω ανθρώπους (αυτόματα θα προσβάλλω και μένα) είναι το πιο εύκολο. Και είναι εύκολο γιατί δεν κάνουμε κάτι στην ουσία. Οι γιατροί και τα φάρμακα τα κάνουν για εμάς.
Πρέπει όσο περνάει από το χέρι μας να κάνουμε πράγματα. Γυμναστική με το ζόρι, κοινωνικοποίηση με το ζόρι, αναζήτηση χόμπι-ενδιαφερόντων με το ζόρι,αλλαγη τρόπου ζωής με το ζόρι,αλλαγή διατροφής (υγιεινή διατροφή, fasting,κτλ) με το ζόρι,
αλλαγή πεποιθήσεων με το ζόρι.
Θελω να πιστεύω (μπορεί να κάνω και λάθος εννοείται) πως αυτοί και αυτές που το παλεύουν και ψάχνονται πρακτικά έστω και με το ζόρι, έχουν περισσότερες πιθανότητες να βρουν κάτι που θα τους βοηθήσει να γίνει η ζωή τους καλύτερη.
Αλλαγή λοιπόν οπτικής και πεποιθήσεων για τον εαυτό μας και την ζωή, διαρκή πρακτική αναζήτηση και σε συνδυασμό με φάρμακα και ψυχοθεραπεία θέλω να πιστεύω ότι πολλοί και πολλές από εμάς θα βελτιωθούμε.
Γιατί είμαι σίγουρος πως η πλειοψηφία μας, συμπεριλαμβάνω και τον εαυτό μου, δεν κάνει τίποτα από τα παραπάνω εκτός από αγωγή και ψυχοθεραπεία.
Ξέρω ότι είναι δύσκολο, ξέρω θέλει χρόνο, ξέρω ότι μπορεί να αποβεί εντελώς μάταιο αλλά τι έχουμε να χάσουμε αν δεν δοκιμάσουμε..;
Ελπίζω να καταλαβαίνετε ότι αυτά που γράφω τώρα σε σας είναι σαν να τα γράφω στον εαυτό μου. Μπορεί να είναι εντελώς μπούρδες και αν σας κουράζω πείτε το μου. Απλά σε μένα δίνει μια ικανοποίηση το να γράφω.
Όταν γράφω το μυαλό μου ηρεμεί, δεν σκέφτομαι αρνητικές σκέψεις, δεν νιώθω ψυχοσωματικά, δεν φοβάμαι την αρρώστια ή τον θανατο. Και αυτό το ανακάλυψα επειδή μπήκα στο φόρουμ και λέω 'δε - - μιέται θα αρχίσω να γράφω εδώ, δεν έχω να χάσω τπτ', και κατάλαβα πόσο μου αρέσει να γράφω.
Με αυτή την λογική μπορούμε να δοκιμάζουμε και όλα τα παραπάνω.
Οκ σταματάω ..... Κατέβασα την ταινία mortal combat.... χαχαχα και θα δοκιμάσω να το δω. Καλό απόγευμα!
