ή σιωπα ή προσπερνα καποια ερωτηματα, αναλογως τις αναγκες του. Συμφωνω.
Printable View
ή σιωπα ή προσπερνα καποια ερωτηματα, αναλογως τις αναγκες του. Συμφωνω.
εχω αναλογιστει πως υπηρξαν πολλα ερωτηματαQuote:
Originally posted by Sofia
ή σιωπα ή προσπερνα καποια ερωτηματα, αναλογως τις αναγκες του. Συμφωνω.
εδω
σε καποια απαντησα
αμεσα
σε καποια αλλα μεσα απο τα κειμενακια
εαν καποιο πολυ σημαντικο για σενα ερωτημα εμεινε αναπαντητο
εαν γνωριζω η εχω αποψη ευχαριστως να απαντησω
αλλα μου φαινεται δυσκολο
γενικως να κυνηγαω τις ερωτησεις μηπως μου ξεφυγε καμια
τωρα αν θελεις να σκεφτεσαι οτι απαντω αναλογα με τις αναγκες μου
τι να πω
ξερω γω
εστω οτι απαντω αναλογα με τις αναγκες μου
η γραφω αναλογα με τις αναγκες μου
δεν αισθανομαι πως εσκεμμενα υποτιμω τους συνομιλητες η τις ερωτησεις παντως
researcher, νομιζω πώς οπως διατυπωσα την αποψη μου, δεν απευθυνθηκα σε κανεναν προσωπικα. Το σχολιο μου δεν αφορα εσενα, αφορα ολους οσους μετεχουν σε μια συζητηση. Κ δεν βγαζω τον εαυτο μου απ εξω...Σιγουρα λοιπον τα σημεια στα οποια στεκομαστε κ σχολιαζουμε δεν ειναι τυχαια.
ενταξει τοτεQuote:
Originally posted by Sofia
researcher, νομιζω πώς οπως διατυπωσα την αποψη μου, δεν απευθυνθηκα σε κανεναν προσωπικα. Το σχολιο μου δεν αφορα εσενα, αφορα ολους οσους μετεχουν σε μια συζητηση. Κ δεν βγαζω τον εαυτο μου απ εξω...Σιγουρα λοιπον τα σημεια στα οποια στεκομαστε κ σχολιαζουμε δεν ειναι τυχαια.
μου φανηκε οτι ανφεροταν σε μενα προσωπικα
γι αυτο και απαντησα προσωπικα
ναι τα σημεια και τα ποστ αν θες στα οποια σχολιαζουμε ειναι σημεια που αγγιζουν κατι απο μας
Εν τέλει ποιος ξέρει να μας πει το νόημα της ζωής κ πότε αξίζει να ζει κάποιος κ πότε όχι???
Το νόημα της ζωής είναι η ευτυχία?η δημιουργία?η ίδια η ζωή?τι?
Δε νομιζω οτι ειναι μονο η εικονα. Ειναι ο χρονος, η διαδικασια αναπτυξης, τα συναισθηματα που αναπτυσσονται πλεον, ειναι το οτι νιωθεις απο καποιο σημειο κ μετα το παιδι μεσα σου...Quote:
Originally posted by Arsi
Ίσως η δύναμη της εικόνας φαίνεται ακόμα μια φορά.
Αν μπορούσαμε να δούμε το έμβρυο αγέννητο κ συνειδητοποιούσαμε την ύπαρξή του μπορεί να μη μιλούσαμε τόσο απλά.Με την ίδια λογική γιατί όχι στην ευθανασία όταν είναι νεογέννητο(που για α΄,β΄ λόγους προέκυψε το πρόβλημα αργά).Ποια είναι η διαφορά?ότι το έμβρυο ανέπνευσε?ότι το είδαμε?ότι είναι παράνομο?ποια?
Δεν ειναι το ιδιο λοιπον: αλλωστε ειναι καποιες απο τις παρενθετες μητερες που ενω αρχικα δεχτηκαν να κυοφορησουν το παιδι κ να το δωσουν στην οικογενεια,στην συνεχεια αρνηθηκαν να το κανουν. Αυτο κατι λεει απο μονο του.
Οποτε πιστευω πώς δεν προκειται απλα για εικονα. Δεν ειναι το θεμα εκει.
Αλλα και η εικονα που αναφερεις, χρησιμοποιειται στην Αμερικη ως μεσο για να αποτρεψει την εγκυο να αποβαλλει...
το νοημα της ζωης σιγουρα δεν ειναι ενα, κ δεν ειναι ιδιο για ολους μας.Quote:
Originally posted by Arsi
Εν τέλει ποιος ξέρει να μας πει το νόημα της ζωής κ πότε αξίζει να ζει κάποιος κ πότε όχι???
Το νόημα της ζωής είναι η ευτυχία?η δημιουργία?η ίδια η ζωή?τι?
το νοημα της ζωης ειναι ολα αυτα που προανεφερες..
στη ζωη συνανταμε πολλες δυσκολιες ,ολοι αξιζει να ζουμε γιατι μεσα απ το καθετι που περναμε γινομαστε πιο δυνατοι κ σωστοι ανθρωποι.
δεν πρεπει να αφαιρουμε τη ζωη απο κανεναν..
Συμφωνώ με όλα όσα γράφεις.Κ αυτά τα είχα στο νου μου όταν έγραφα κ όταν έλεγα η δύναμη της εικόνας εννοούσα...το να βλέπουμε,να αντιλαμβανόμαστε τι έχουμε μέσα μας.Η απάντησή μου ήταν ελλειπής κ την συμπλήρωσες.Quote:
Originally posted by Sofia
Δε νομιζω οτι ειναι μονο η εικονα. Ειναι ο χρονος, η διαδικασια αναπτυξης, τα συναισθηματα που αναπτυσσονται πλεον, ειναι το οτι νιωθεις απο καποιο σημειο κ μετα το παιδι μεσα σου...Quote:
Originally posted by Arsi
Ίσως η δύναμη της εικόνας φαίνεται ακόμα μια φορά.
Αν μπορούσαμε να δούμε το έμβρυο αγέννητο κ συνειδητοποιούσαμε την ύπαρξή του μπορεί να μη μιλούσαμε τόσο απλά.Με την ίδια λογική γιατί όχι στην ευθανασία όταν είναι νεογέννητο(που για α΄,β΄ λόγους προέκυψε το πρόβλημα αργά).Ποια είναι η διαφορά?ότι το έμβρυο ανέπνευσε?ότι το είδαμε?ότι είναι παράνομο?ποια?
Δεν ειναι το ιδιο λοιπον: αλλωστε ειναι καποιες απο τις παρενθετες μητερες που ενω αρχικα δεχτηκαν να κυοφορησουν το παιδι κ να το δωσουν στην οικογενεια,στην συνεχεια αρνηθηκαν να το κανουν. Αυτο κατι λεει απο μονο του.
Οποτε πιστευω πώς δεν προκειται απλα για εικονα. Δεν ειναι το θεμα εκει.
η αποφαση ανηκει ΚΑΙ στον πατερα,πριν την εγκυμοσυνη...Quote:
Originally posted by Arsi
Σωστό αυτό.Κ στον υποψήφιο πατέρα φυσικά....Quote:
Originally posted by weird
και εξάλλου, η τελική απόφαση ανήκει και πρέπει να ανήκει στην υποψήφια μητέρα.
ειναι δικαιωμα του να θελει η να μη θελει παιδι με μια γυναικα, να προσπαθησει να την μεταπεισει για να κανουν μαζι παιδι η για για το αντιθετο
δεν ειναι ΚΑΘΟΛΟΥ θεμα και του πατερα ομως, το να επιβαλει σε μια γυναικα την εκτρωση εαν δεν θελει το παιδι, οπως και να την υποχρεωσει να κρατησει το παιδι τους εαν αυτη δεν θελει....δεν εχει λογο στο σωμα ενος αλλου ενηλικου ανθρωπου, τα \"δικαιωματα\" του εξαντλουνται στο να προσεχει πως κανει σεξ εαν δεν θελει να γινει πατερας, και στο να συζητησει για τις σχετικες επιθυμιες του...
την τελικη αποφαση για την συνεχιση η οχι μιας εγκυμοσυνης, εχει στον πολιτισμενο κοσμο, και πρεπει να εχει, ΜΟΝΟ η γυναικα...
Κ σαφώς ισχύει αυτό.Κ σαφώς η ζωή είναι γεμάτη ευκαιρίες για ζωντανούς ανθρώπους.Quote:
Originally posted by researcher
και πολλές φορές άνθρωποι που ανατράφηκαν με ό,τι θεωρείται \"καλές προϋποθέσεις\", δεν έγιναν ευτυχισμένοι. Αντιθέτως άνθρωποι που πέρασαν δύσκολα παιδικά χρόνια όχι μόνο έγιναν τελικά ευτυχισμένοι, αλλά ωφέλησαν και την κοινωνία όπου έζησαν.
Κ σαφώς δεν αξίζει να ζουν μόνο όσοι άνθρωποι θα ζήσουν ευτυχισμένοι....Άλλωστοι δεν υπάρχουν ευτυχισμένοι άνθρωποι αλλά ευτυχισμένες στιγμές.
Σ\'αυτό πιστεύω αναφέρεστε..ευτυχισμένος θεωρείται αυτός που οι στιγμές του στην πλειοψηφία είναι ευτυχισμένες.
Να μην πάμε τώρα σε άλλο θέμα...\'στη δικτατορία της ευτυχίας\'
Μαρτυρια
της Gianna Jessen
καμια φορα μιλουν και τα ιδια τα παιδια
Είμαι υιοθετημένη μιας και η βιολογική μου μητέρα ήταν 7.5 μηνών έγκυος όταν αποφάσισε να πάει να κάνει έκτρωση σε μια κλινική της Planned Parenthood που είναι η μεγαλύτερη εταιρία παροχής εκτρώσεων στον κόσμο .
Την συμβούλεψαν να κάνει έκτρωση με εκχυση αλατιού και θα προκαλούνταν γέννα με νεκρό το μωρό . Για μεγάλη τους έκπληξη δεν γεννήθηκα πεθαμένη αλλά ζωντανή στις 6 Απριλίου 1977 στο Λος Αντζελες ! Για καλή μου τύζη Ο γιατρός εκείνη την ημέρα δεν ήταν υπηρεσία και έτσι δεν του δόθηκε η ευκαιρία να συνεχίσει το σχέδιο του που ήταν ο θάνατος μου !
Αλλά εγώ επιβίωσα και θα σας κάνω να νιώσετε όμορφα .
Ετσι εγώ γεννήθηκα ζωντανή και έπρεπε να είμαι τυφλή , κουφή , καμένη , πεθαμένη .
Αλλά δεν είμαι !
Ο γιατρός υποχρεώθηκε να υπογράψει το πιστοποιητικό γέννησης μου και τώρα ξέρω ποιός είναι και έγραψε στο πιστοποιητικό μου ” γεννήθηκε κατά την διάρκεια έκτρωσης με έκχυση αλατιού ” . Χα ! Δεν νίκησαν !
Εκανα μια έρευνα για το θέμα αυτό , η κλινική είναι μέρος της μεγαλύτερης αλυσίδας παροχής εκτρώσεων στην Αμερική και κάνει τζίρο 70.000.000 $ ετησίως .
ακουσα μια δήλωση του γιατρού πριν μερικά χρόνια όπου έλεγε ότι έχουμε εκτρώσει πάνω από 1.000.000 παιδιά και αυτό είναι το πάθος μου !
Σας τα λέω αυτά διότι είμαστε σε μια ενδιαφέρουσα διαμάχη μεταξύ θανάτου και ζωής . Ποιό θα διαλέξετε ?
Αν η έκτρωση είναι αποκλειστικό δικαίωμα της γυναίκας τότε που είναι το δικό μου δικαίωμα για να ζήσω ? Η ζωή μου πήγε να αρπαχτεί στο όνομα του δικαιώματος των φεμινιστριών ! ΚΑι δεν θα είχα την εγκεφαλική παραλυσία , θα είχα γλιτώσει από αυτό για αυτό και όταν ακούω το απαίσιο επιχείρημα κάποιων ότι θα κάνω έκτρωση επειδή το μωρό μπορεί να γεννηθεί ανάπηρο τότε η καρδιά μου σχίζεται . Υπάρχουν μαθήματα για την ζωή και την αξία της που μόνο αυτά τα ανάπηρα παιδιά μπορούν να μας διδάξουν . Κύριες και κύριοι όταν σκοτώνετε αυτά τα μωρά χάνετε εσείς και η κοινωνία μας.
Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί επικρατεί σε αυτόν το κόσμο , η αρχή ότι ο δυνατότερος πρέπει να σκοτώνει τον αδύναμο και να καθορίζει ποιός θα ζεί και ποιός θα πεθαίνει ! Δεν μπορούν να καταλάβουν ότι δεν μπορούν να κάνουν ούτε την ίδια τους την καρδιά να χτυπάει ? Και αν έχεις δύναμη στην ουσία δεν έχεις τίποτα .
Αν έγινε από λάθος?έσπασε το προφυλακτικό?Δεν έχει λόγο που θα ρθει το παιδί του στον κόσμο?Επειδή θα το κυοφορήσει η μητέρα,ο πατέρας είναι ανύπαρκτος?Quote:
Originally posted by Remedy
η αποφαση ανηκει ΚΑΙ στον πατερα,πριν την εγκυμοσυνη...Quote:
Originally posted by Arsi
Σωστό αυτό.Κ στον υποψήφιο πατέρα φυσικά....Quote:
Originally posted by weird
και εξάλλου, η τελική απόφαση ανήκει και πρέπει να ανήκει στην υποψήφια μητέρα.
ειναι δικαιωμα του να θελει η να μη θελει παιδι με μια γυναικα, να προσπαθησει να την μεταπεισει για να κανουν μαζι παιδι η για για το αντιθετο
δεν ειναι ΚΑΘΟΛΟΥ θεμα και του πατερα ομως, το να επιβαλει σε μια γυναικα την εκτρωση εαν δεν θελει το παιδι, οπως και να την υποχρεωσει να κρατησει το παιδι τους εαν αυτη δεν θελει....δεν εχει λογο στο σωμα ενος αλλου ενηλικου ανθρωπου, τα \"δικαιωματα\" του εξαντλουνται στο να προσεχει πως κανει σεξ εαν δεν θελει να γινει πατερας, και στο να συζητησει για τις σχετικες επιθυμιες του...
την τελικη αποφαση για την συνεχιση η οχι μιας εγκυμοσυνης, εχει στον πολιτισμενο κοσμο, και πρεπει να εχει, ΜΟΝΟ η γυναικα...
Σε μια σχέση έχουν λόγο κ οι δύο πάνω στο θέμα αλλά εκ των πραγμάτων η γυναίκα έχει τον τελικό λόγο.Αλλά το πρέπει για μένα δεν ισχύει γιατί το παιδί θα έχει δύο γονείς κ όχι έναν.
συμφωνω περι της δικτατοριας της ευτυχιας. Ουτε εγω πιστευω πώς χωρο στη ζωη εχει μονο χαρα...ή μονο οι ευχαριστες στιγμες. Άλλωστε τα ψυχολογικα ειναι ακομα ταμπου...Κανει μπαμ κι απο οσα γραφουμε εδω μεσα...Καπου διαβασα πώς δεν θελω το παιδι μου να μεγαλωσει εχοντας ψυχολογικα...Ναι, σαφως κανεις δεν νομιζω να θελει..Ακομα κ ανθρωποι που βασανιζουν τα παιδια τους, δεν θελουν...Ομως τα βασανιζουν
Αλλα οπως βλεπεις Arsi αυτη ειναι η δικη μου προσωπικη αποψη. Αλλος αντιμετωπιζει το ψυχολογικο θεμα ως κατι αποτροπαιο κ μακρυα απο μας, αλλος ισως πιο ψυχραιμα κ πιο ηρεμα...Εξαρταται ετσι κ πώς αντιμετωπιζει ο καθενας μας το θεμα ζωη, πώς κρινει οτι μπορει να μεγαλωσει ενα παιδι κ πώς κρινει αν μπορει να γινει γονιος ή οχι. Ειναι τοσο υποκειμενικο.
Ειναι ευθυνη της καθε μιας μας να διαχειριστει το σωμα, τη ζωη της οπως κρινει η ιδια καλυτερα κ ασφαλεστερα. Κ τελικα αυτο κανει η καθεμια μας...
Quote:
Originally posted by Sofia
Ειναι ευθυνη της καθε μιας μας να διαχειριστει το σωμα, τη ζωη της οπως κρινει η ιδια καλυτερα κ ασφαλεστερα. Κ τελικα αυτο κανει η καθεμια μας...