Originally Posted by
elisabet
Καλημερα
Για την ψυχική του ηρεμία και υγεία μιλώ και γω. Και όχι δεν το βίσκω απαραίτητο να μιλήσει στην οικογένεια του. Δεν ζούμε σε διαφήμιση με τις αγαπημένες οικογένειες που απλώνουν τη μαρμελάδα στο ψωμί το πρωι αγαπημένοι. Τουλάχιστον όχι όλοι. Υπάρχουν οικογένειεες που δεν μπορούν να το δεχτούν, που θα κατηγορήσουν το παιδί τους που θα το κάνουν να νιώσει απόρριψη, να νιώσει άρρωστο, βρώμικο κι ό, τι άλλο θες. Σε αυτές τις περιπτώσεις για ποια ψυχική ηρεμία μιλάμε; Δεν ξέρω πώς είναι η μάνα του νοκτις (προσωπικά θέλω να πιστευω πως θα καταλάβει γιατί είναι μορφωμένη γυναίκα και μάλιστα ψυχολογος) αλλά αν ο ίδιος νιώθει πως θα ναι αρνητική και αθ τον φορτώσει με μεγαλύτερο βαρος , το δικό της που δνε θα μπορεί να διαχειριστεί την αλήθεια του, τότε όχι μια χαρά μπορεί να ζήσει και χωρίς αυτό. Αυτό που παρουσιάζεις είναι το ιδανικό σενάριο που όλοι θα ήθελαν. Οσοι δεν το χουν δεν σημαίνει πως θα ζουν δυστυχισμένοι. Δεν τους διαλέγουμε τους συγγενείς. Μπορούμε να επιλέξουμε όμως πόσα θα μοιραστούμε μαζί τους και πόσο κοντά τους θα είμαστε ώστε να είμαστε καλά. Και δεν αναφέρομαι καθόλου σε εικονικούς γάμους και παραμύθια.... σε απόσταση ασφαλείας αναφέρομαι απ όσους θεωρεί ο ίδιος πως δεν μπορούν να τον καταλάβουν. Της μητέρας του συμπεριλαμβανομένης.