Quote:
Originally posted by TC
krino, όταν ξεκινάμε μια σχέση, μια νέα ζωή, είναι σαφές ότι δεν έχουμε όλα τα δεδομένα και τη γνώση του τι θα συμβεί σε 10 χρόνια
απο οσο καταλαβα,
τα ζευγαρια εδω δεν γνωριζεται 10 χρονια.
Εαν ειναι ετσι, τοτε σαφως και εχεις δικαιο.
αυτά που έχουμε εκείνη τη στιγμή είναι αρκετά για να μας δώσουν μια βάση να οικοδομήσουμε κάτι
οταν εισαι σε μια ηλικια, οπως εμεις, νομιζω η εμπειρια κατι πρεπει να σου λεει.
Ειναι σαφες, οτι τουλαχιστον σε επιπεδο συγκατοικησης εχει αναφερθει οτι ηταν καποιοι μηνες.
Οποτε πριν δοκιμασεις αν αυτο το μοντελο μπορει να δουλεψει, εκτιμω οτι παιρνεις πολλα ρισκα κανοντας ενα παιδι και στην συνεχεια ισορροπεις σε τεντωμενο σκοινι.
Φαινεται οτι οι υπολοιποι συγκάτοικοι εκαναν την βολη τους και σε οποιον αρεσει.
Κανενα αισθημα σεβασμου οτι υπαρχει ενας ανθρωπος που τρχει για παρτη μας.... και χεσε τον σεβασμο, θα μπορουσε να ειναι τουλαχιστον αναγνωριση που δεν κοστιζει και κατι.
Αντι αυτου εισπρατεται μια αυθαδεια που αν ημουν στη θεση της μπου, θα εκοβα και την καλημερα και οτι ηθελε προκυψει.
κι αν θέλουμε παιδιά μέσα από αυτήν τη σχέση, θα τα κάνουμε
κανένας ποτέ δεν μπορεί να μας δώσει εγγυήσεις για το ότι η ζωή μας θα εξελιχθεί όπως την είχαμε φανταστεί
εγγυησεις στα συναισθηματα δεν υπαρχουν....
Υπαρχουν ομως (η πρεπει να υπαρχουν) συζητησεις σε διαφορα θεματα, τεσταρισματα στην καθημερινοτητα, να δουμε τι ζηταει ο διπλα μας απο εμας και τι ζηταμε εμεις απο αυτον.
Αν πας ετσι χυμα στο κυμα, τοτε παιζεις ενα στοιχημα και οτι κατσει.
δεν γίνεται να ζούμε με τον φόβο ότι κάτι μπορεί να μην πάει καλά και συνεπώς δεν κάνουμε κανένα βήμα γιατί μπορεί τελικά να μην ευωδοθεί
Πριν κανεις ενα βημα,
μπορεις να κανεις μικρα μικρα βηματακια για να δεις πως περπατας.
Κανεις που αρχισε να τρεχει ετσι γενικα και αοριστα δεν εφτασε στο τερμα που ηθελε.
Δεν το καταλαβαινω ομως αυτο,
εγω παιδι δεν εχω κανει οχι γιατι ειχα φοβους, αλλωστε ποτε δεν φοβηθηκα τιποτα. Δεν εκανα γιατι τα τεσταρισματα μου, δεν ανταποκρινοταν σε οτι ζηταγα σαν προπαιτουμενα.
Επρεπε δηλαδη να πω μην φοβασαι και κανε και εσυ ενα να εχεις να πορευεσαι?
Για πιο λογο?
Για να ειμαι και εγω στο κλαμπ των χωρισμενων με ενα παιδι?
Δεν ειμαι καλυτερα ετσι, και η ταδε που με χωρισε πηγε στο καλο και κανεις δεν ξερει τι κανει στη ζωη του σημερα?
έτσι, όταν υπάρχουν παιδιά αλλά η κοινή ζωή των γονέων δεν είναι πια το επιθυμητό, δεν είναι πια καλή για κανέναν μας, θεωρώ ότι ένας ελεύθερος άνθρωπος όπως εσύ διατείνεσαι ότι είσαι, δεν θα δεσμεύσει το υπόλοιπο της ζωής του σε μια δυσλειτουργική σχέση επειδή υπάρχουν τα παιδιά.
ειναι ενα διλημμα στο οποιο γενικα απαντω ναι,
αλλα μην το δενεις κομπο.
Ειμαι αρκετα ευαισθητος σε θεματα ανθρωπων που σχετιζονται αμεσα με τις επιλογες μου.
Δεν μπορω να προδικασω τιποτα,
μπορει εαν εκανα παιδι και με την μητερα του τα πηγαινα χαλια, να εκανα σκατα την ζωη μου για χαρη του.
Θα ημουν γεματος ενοχικα συνδρομα, οτι δεν μου επιτρεπεται να κανω αλλιως.
Αλλα ολα αυτα ειναι θεωριες και στη πραξη δεν ειμαι σιγουρος πως θα λειτουργουσα.
Ευτυχως μεχρι σημερα μπορεσα και τη σκαπουλαρα κατω απο χμμμ πολυ δυσκολες συνθηκες.
Θες τυχερος, θες προνοητικος, χαιρομαι που σημερα μπορω να καθομαι με ανεση αυτες τις γραμμες και να λεω οτι μου κατεβαινει στο κεφαλι.
Πιθανον αν ημουν με ενα παιδι, να μην εγραφα καν στο φορουμ σημερα.
κι αν όντως θέλουμε να κάνουμε αυτό που θα είναι \"καλύτερο για τα παιδιά\", φροντίζουμε να είμαστε καλά εμείς για να είναι καλά κι εκείνα.
σωστο.
Αν δεν ειμαστε εμεις καλα, τοτε θα υπαρχουν πρωτογενη προβληματα.
γιατί να τα υποχρεώνουμε να ζούν σε ένα περιβάλλον στο οποίο οι δυο γονείς καταριούνται τη μοίρα τους και η ατμόσφαιρα είναι μονίμως τεταμένη και αρνητική, ενώ μπορούν να έχουν δυο γονείς ήρεμους και ευχαριστημένους κι ας μην είναι κάτω από την ίδια στέγη;
εαν υπαρχει τεταμενη ατμοσφαιρα, σαφως και πρεπει να υπαρχει χωρισμος, δεν το συζητω.
αυτό φυσικά προϋποθέτει \"πολιτισμό\" και \"παιδεία\" και ... βάλε ό,τι \"...\" θες
όχι κατηγόριες εκατέρωθεν, όχι μικρότητες, όχι απόπειρες \"εκδίκησης\", όχι χρησιμοποίηση των παιδιών για επίτευξη των όποιων \"χαμηλών\" στόχων μας...
καταλαβαίνεις τι θέλω να πω...
παρακαταλαβαινω μαλιστα.
Οι μηχανοραφιες σε τετοια ζευγαρια, συνηθως δινουν και παιρνουν.....
:)
;);)