Μοναξιά...

μερσί.

δεν ξέρω ίσως φταίει η ηλικία, η επίγνωση που αποκτάς με τα χρόνια και η κατανόηση των αναγκών σου, ότι η ζωή φεύγει και τα λοιπά;
το να ξέρεις ότι είσαι μόνος πληγώνει, και δε θυμώνω με αυτούς που ξέρουν ότι συνέβαλαν σε αυτό, θυμώνω με την επιμονή ότι αυτό είναι οκ επειδή ταιριάζει στο φυζίκ του άλλου να ζει μόνος του, και τέτοια.
ανθρώποι έρχονται και φεύγουν, οι γνώμες τους δεν είναι αυτές που μας ορίζουν.
-τα λέω μπας και τα πιστεψω-
πόσοι και πόσοι ανθρώποι βιώνουν τέτοια εγκατάληψη καθημερινά.
θυμώνω με αυτούς που αναγνωρίζουν την εγκατάλειψη-μικρή ή μεγάλη- και την κάνουν enabling όπως λέγεται στα ξενικά. δηλαδή βρίσκουν μια χρησιμότητα σε αυτήν.
είναι πολύ εύκολο να θυμώνεις με τους άλλους τελικά.

Είναι πολύ εύκολο να θυμώνεις με τους άλλους, αλλά δεν είμαι σίγουρος αν και κατά πόσο χρησιμεύει αυτό κάπου ή έστω αν ξαλαφρώνεις με τους θυμούς.
Μας ορίζει η συνειδητοποίηση της ματαιότητας όλων. Σαν αυτό γίνεται κτήμα σου, τα πράγματα δυσκολεύουν

μα ο θυμός είναι τοξικό συναίσθημα αν τον κρατάς, πρέπει να ξαλαφρώνεις από τον θυμό, δεν είναι χρήσιμος κάπου, σου δείχνει μόνο ένα μάθημα ίσως, κάποιες φορές.
από την άλλη, μιας και είναι μάταια όλα -δηλαδή δεν θα βγει κάτι καλό- γιατί να μην προσπαθήσεις;

Εμενα με εχει καταβαλει η ψυχικη κουραση,το να προσπαθω να βρω διεξοδους ανακουφισης απο τα συμπτωματα της καταθλιψης,της διαταραχης,της μοναξιας και παει λεγοντας.Ειναι κατι βαθυτερο απο το να λες σε καποιον ευχολογια,πηγαινε κανε ενα χομπυ,κανε περιπατο στη φυση η κανε αναβαση στον ολυμπο για να νιωσεις οτι εκανες καποιο κατορθωμα και ετσι να κερδισεις καποια αυτοπεποιθηση.

Αυτη τη στιγμη,δεν με γεμιζει η ζωη,ειμαι εντελως μονος,με δυο πρωην φιλους να με εχουν προδωσει και να εχουν εξαφανιστει,εχοντας μεινει με εναν μονο φιλο ως επιλογη,χωρις να εχω επιλογη να φυγω απο το πατρικο σπιτι,χωρις να εχω καποια σχεση η συντροφικοτητα,δεν βγαινω,ρουτινα δουλεια-σπιτι και πισω,βλεπω την χαρα των αλλων γυρω μου και θλιβομαι που εχουν εξελιχθει,επαγγελματικα,στ α προσωπικα τους,που πηγαινουν διακοπες με φιλους,κολλητους,παρεες,δι� �σκεδαζουν,που εχουν επιλογες δεδομενες,εγω δεν εχω τιποτε απο τα 18 μου,εκει μοναξια,αποτυχια,ψυχολογικ α.:mad:

Quote:

---

Originally Posted by JohnyK33

Εμενα με εχει καταβαλει η ψυχικη κουραση,το να προσπαθω να βρω διεξοδους ανακουφισης απο τα συμπτωματα της καταθλιψης,της διαταραχης,της μοναξιας και παει λεγοντας.Ειναι κατι βαθυτερο απο το να λες σε καποιον ευχολογια,πηγαινε κανε ενα χομπυ,κανε περιπατο στη φυση η κανε αναβαση στον ολυμπο για να νιωσεις οτι εκανες καποιο κατορθωμα και ετσι να κερδισεις καποια αυτοπεποιθηση.

Αυτη τη στιγμη,δεν με γεμιζει η ζωη,ειμαι εντελως μονος,με δυο πρωην φιλους να με εχουν προδωσει και να εχουν εξαφανιστει,εχοντας μεινει με εναν μονο φιλο ως επιλογη,χωρις να εχω επιλογη να φυγω απο το πατρικο σπιτι,χωρις να εχω καποια σχεση η συντροφικοτητα,δεν βγαινω,ρουτινα δουλεια-σπιτι και πισω,βλεπω την χαρα των αλλων γυρω μου και θλιβομαι που εχουν εξελιχθει,επαγγελματικα,στ α προσωπικα τους,που πηγαινουν διακοπες με φιλους,κολλητους,παρεες,δι� �σκεδαζουν,που εχουν επιλογες δεδομενες,εγω δεν εχω τιποτε απο τα 18 μου,εκει μοναξια,αποτυχια,ψυχολογικ α.:mad:

---

Σε καταλαβαίνω φίλε, έχεις δίκιο. Όπως λες δεν είναι τόσο απλό, δε λύνεται με ευχολογια.. Τι να σου πω.. Βαστα.. Κάνε κουράγιο…

Quote:

---

Originally Posted by JohnyK33

Εμενα με εχει καταβαλει η ψυχικη κουραση,το να προσπαθω να βρω διεξοδους ανακουφισης απο τα συμπτωματα της καταθλιψης,της διαταραχης,της μοναξιας και παει λεγοντας.Ειναι κατι βαθυτερο απο το να λες σε καποιον ευχολογια,πηγαινε κανε ενα χομπυ,κανε περιπατο στη φυση η κανε αναβαση στον ολυμπο για να νιωσεις οτι εκανες καποιο κατορθωμα και ετσι να κερδισεις καποια αυτοπεποιθηση.

Αυτη τη στιγμη,δεν με γεμιζει η ζωη,ειμαι εντελως μονος,με δυο πρωην φιλους να με εχουν προδωσει και να εχουν εξαφανιστει,εχοντας μεινει με εναν μονο φιλο ως επιλογη,χωρις να εχω επιλογη να φυγω απο το πατρικο σπιτι,χωρις να εχω καποια σχεση η συντροφικοτητα,δεν βγαινω,ρουτινα δουλεια-σπιτι και πισω,βλεπω την χαρα των αλλων γυρω μου και θλιβομαι που εχουν εξελιχθει,επαγγελματικα,στ α προσωπικα τους,που πηγαινουν διακοπες με φιλους,κολλητους,παρεες,δι� �σκεδαζουν,που εχουν επιλογες δεδομενες,εγω δεν εχω τιποτε απο τα 18 μου,εκει μοναξια,αποτυχια,ψυχολογικ α.:mad:

---

Φίλε μου,μόνος σου τον έχεις δημιουργήσει τον βάλτο στον οποίο βουλιάζεις...Είναι στο χέρι σου να κάνεις την υπέρβαση και να βγείς.

Quote:

---

Originally Posted by JohnyK33

Εμενα με εχει καταβαλει η ψυχικη κουραση,το να προσπαθω να βρω διεξοδους ανακουφισης απο τα συμπτωματα της καταθλιψης,της διαταραχης,της μοναξιας και παει λεγοντας.Ειναι κατι βαθυτερο απο το να λες σε καποιον ευχολογια,πηγαινε κανε ενα χομπυ,κανε περιπατο στη φυση η κανε αναβαση στον ολυμπο για να νιωσεις οτι εκανες καποιο κατορθωμα και ετσι να κερδισεις καποια αυτοπεποιθηση.

Αυτη τη στιγμη,δεν με γεμιζει η ζωη,ειμαι εντελως μονος,με δυο πρωην φιλους να με εχουν προδωσει και να εχουν εξαφανιστει,εχοντας μεινει με εναν μονο φιλο ως επιλογη,χωρις να εχω επιλογη να φυγω απο το πατρικο σπιτι,χωρις να εχω καποια σχεση η συντροφικοτητα,δεν βγαινω,ρουτινα δουλεια-σπιτι και πισω,βλεπω την χαρα των αλλων γυρω μου και θλιβομαι που εχουν εξελιχθει,επαγγελματικα,στ α προσωπικα τους,που πηγαινουν διακοπες με φιλους,κολλητους,παρεες,δι� �σκεδαζουν,που εχουν επιλογες δεδομενες,εγω δεν εχω τιποτε απο τα 18 μου,εκει μοναξια,αποτυχια,ψυχολογικ α.:mad:

---

Καταλαβαίνω απόλυτα την κατάσταση να έχεις υπάρξει με συναισθηματική υποστήριξη και ξαφνικά να είσαι τελείως ξεκρέμαστος. ειδικά όταν είσαι σαν τη μύγα μες στο γάλα, όπως λες όλοι οι άλλοι προχωρούν και συντηρούν ζωές που τους κάνουν ευτυχισμένους εσύ -εγώ, οποιοσδήποτε αναλόγως- να δυσκολευομαστε να κοινωνικοποιηθούμε και να επικοινωνήσουμε μια ανάγκη, να χαλαρώσουμε, να περάσουμε καλά, να αφεθούμε, να μοιραστούμε, να μας καταλάβουν.

Ως ανθρωπος με αποφευκτικα στοιχεια στην προσωπικοτητα μου,αποφευγω οτιδηποτε με κανει νιωθω εκεινη τη στιγμη αβολα,μπορει να εχω λαθος εικονα για τον εαυτο μου και να στρεσαρομαι επειδη νομιζω οτι οι αλλοι δεν με θελουν.Η μοναξια δεν ειναι επειδη την επιλεγω,αλλα επειδη δεν εχω κανεναν να βγω εξω και να παω να γνωρισω αλλο κοσμο.

δεν σε επιλεγει κανείς δηλαδή. ή έτσι νομίζεις. το έχετε συζητήσει με τους άλλους;

Quote:

---

Originally Posted by user

δεν σε επιλεγει κανείς δηλαδή. ή έτσι νομίζεις. το έχετε συζητήσει με τους άλλους;

---

Ετσι νομιζω,διοτι οταν δεν σε αναζητει κανεις τοσα χρονια,σημαινει οτι το ενδιαφερον τους για εσενα εχει μηδενιστει η εχουν απομακρυνθει απο εσενα γιατι δεν σε θεωρουν καποιο σημαντικο ατομο στη ζωη τους,θελω να πω οτι ναι δεν ειχα στενους,κολλητους φιλους απο μικρος,αλλα καποιες λιγες επιλογες υπηρχαν,ε ακομη και αυτοι μου γυρισαν την πλατη,καποιοι με εκμεταλλευτηκαν κιολας ως ενα βαθμο,την καλοσυνη μου δηλαδη.

Ειχα συμπαθιες και εχω ακομη αλλα ποτε δεν προχωρουσε στο επομενο βημα,δηλαδη παντα εγω επρεπε να προτεινω για εξοδο και αυτοι δεν εκαναν καποια κινηση,δεν ειχα ουτε ευχες σε γενεθλια,ουτε ευχες,εστω τυπικες,σε ονομαστικη εορτη,που σημαινει,οτι μεγαλε,για εμας δεν εισαι κατι σπουδαιο,οποτε σε προσπερναμε.

Quote:

---

Originally Posted by JohnyK33

Ετσι νομιζω,διοτι οταν δεν σε αναζητει κανεις τοσα χρονια,σημαινει οτι το ενδιαφερον τους για εσενα εχει μηδενιστει η εχουν απομακρυνθει απο εσενα γιατι δεν σε θεωρουν καποιο σημαντικο ατομο στη ζωη τους,θελω να πω οτι ναι δεν ειχα στενους,κολλητους φιλους απο μικρος,αλλα καποιες λιγες επιλογες υπηρχαν,ε ακομη και αυτοι μου γυρισαν την πλατη,καποιοι με εκμεταλλευτηκαν κιολας ως ενα βαθμο,την καλοσυνη μου δηλαδη.

Ειχα συμπαθιες και εχω ακομη αλλα ποτε δεν προχωρουσε στο επομενο βημα,δηλαδη παντα εγω επρεπε να προτεινω για εξοδο και αυτοι δεν εκαναν καποια κινηση,δεν ειχα ουτε ευχες σε γενεθλια,ουτε ευχες,εστω τυπικες,σε ονομαστικη εορτη,που σημαινει,οτι μεγαλε,για εμας δεν εισαι κατι σπουδαιο,οποτε σε προσπερναμε.

---

Μπορει να τους κανεις να νιωθουν αβολα με την ευαισθισια σου, οι αλλοι δεν θελουν να ειναι υπευθυνοι για το πως νιωθεις με αποτελεσμα να τους κουραζεις.

Quote:

---

Originally Posted by axl100

Μπορει να τους κανεις να νιωθουν αβολα με την ευαισθισια σου, οι αλλοι δεν θελουν να ειναι υπευθυνοι για το πως νιωθεις με αποτελεσμα να τους κουραζεις.

---

To κατανοω και αυτο,τι εκπεμπεις στους γυρω σου,ομως αυτος ειμαι και αυτα ειναι τα χαρακτηριστικα μου,θα πρεπει αυτοι να προσαρμοστουν σε αυτα η εγω να προσπαθησω να αλλαξω τον εαυτο μου για να γινομαι πιο αρεστος?

Quote:

---

Originally Posted by JohnyK33

To κατανοω και αυτο,τι εκπεμπεις στους γυρω σου,ομως αυτος ειμαι και αυτα ειναι τα χαρακτηριστικα μου,θα πρεπει αυτοι να προσαρμοστουν σε αυτα η εγω να προσπαθησω να αλλαξω τον εαυτο μου για να γινομαι πιο αρεστος?

---

Αυτο ειναι δικο σου θεμα, εσυ ξερεις τι θελεις, δεν θα σου το πω εγω.

Quote:

---

Originally Posted by JohnyK33

Ετσι νομιζω,διοτι οταν δεν σε αναζητει κανεις τοσα χρονια,σημαινει οτι το ενδιαφερον τους για εσενα εχει μηδενιστει η εχουν απομακρυνθει απο εσενα γιατι δεν σε θεωρουν καποιο σημαντικο ατομο στη ζωη τους,θελω να πω οτι ναι δεν ειχα στενους,κολλητους φιλους απο μικρος,αλλα καποιες λιγες επιλογες υπηρχαν,ε ακομη και αυτοι μου γυρισαν την πλατη,καποιοι με εκμεταλλευτηκαν κιολας ως ενα βαθμο,την καλοσυνη μου δηλαδη.

Ειχα συμπαθιες και εχω ακομη αλλα ποτε δεν προχωρουσε στο επομενο βημα,δηλαδη παντα εγω επρεπε να προτεινω για εξοδο και αυτοι δεν εκαναν καποια κινηση,δεν ειχα ουτε ευχες σε γενεθλια,ουτε ευχες,εστω τυπικες,σε ονομαστικη εορτη,που σημαινει,οτι μεγαλε,για εμας δεν εισαι κατι σπουδαιο,οποτε σε προσπερναμε.

---

μάλιστα.
εσύ δηλαδή έκανες τις κινήσεις αυτές πχ να κάνεις προταση για έξοδο ή να πάρεις στις γιορτές τηλέφωνο κλπ;
το λέω γιατί εγώ πχ δεν παίρνω κανέναν στις γιορτές, είναι δικό μου ελάττωμα.
όντως μπορεί να ισχύει αυτό όμως δεν θα ξέρεις αν δεν ρωτήσεις τους ίδιους τους εμπλεκόμενους πχ αν ήταν κάποιος στενός φίλος δεν θα ήθελες να σου ξεκαθαρίσει γιατί ξεκόψατε; ή μήπως να τα ξαναπείτε; ίσως αυτή η αβεβαιώτητα που υπάρχει στις σχέσεις σου με τους άλλους να τους επηρεάζει. δηλαδή να εκπέμπεις κάτι τέτοιο και θα πρεπει κάπως να το επικοινωνείς.

Quote:

---

Originally Posted by user

μάλιστα.
εσύ δηλαδή έκανες τις κινήσεις αυτές πχ να κάνεις προταση για έξοδο ή να πάρεις στις γιορτές τηλέφωνο κλπ;
το λέω γιατί εγώ πχ δεν παίρνω κανέναν στις γιορτές, είναι δικό μου ελάττωμα.

όντως μπορεί να ισχύει αυτό όμως δεν θα ξέρεις αν δεν ρωτήσεις τους ίδιους τους εμπλεκόμενους πχ αν ήταν κάποιος στενός φίλος δεν θα ήθελες να σου ξεκαθαρίσει γιατί ξεκόψατε; ή μήπως να τα ξαναπείτε; ίσως αυτή η αβεβαιώτητα που υπάρχει στις σχέσεις σου με τους άλλους να τους επηρεάζει. δηλαδή να εκπέμπεις κάτι τέτοιο και θα πρεπει κάπως να το επικοινωνείς.

---

Ουτε οι αλλοι εχουν κανει πρωτοι τετοιες κινησεις προς εμενα,ενω τουλαχιστον εγω εκανα ορισμενες φορες,αλλα η ανταποκριση δεν ειχε συνεχεια και η συνδεση χαθηκε.Δηλαδη εστειλα χρονια πολλα και ευχες σε πρωην συναδελφο μου απο προηγουμενη δουλεια και δεν απαντησε πισω καν,αυτο δειχνει,αδιαφορια,σου δινει μηνυμα οτι δεν ενδιαφερομαι για σενα κοκ.

Δεν ξερω τι εκπεμπω ακριβως,αυτο που γνωριζω και καταλαβαινω ειναι οτι ισως ορισμενα στοιχεια,οπως η εσωστρεφεια,η ντροπαλοτητα και οτι δεν ανοιγομαι ευκολα για τον εαυτο μου,να λαμβανουν το μηνυμα οτι αυτος δεν θελει,η αστον ησυχο δεν γουσταρει κλπ.

Ειμαι 37 ετων και πραγματικα αισθανομαι οτι κανεις δεν ενδιαφεροταν ποτε για εμενα,οτι προχωρουσαν τις ζωες τους χωρις να περιλαμβανουν εμενα σε αυτες ως απο τις προτεραιοτητες τους,επειδη μπορει και να ειχαν κολλητους,σταθερους φιλους απο μικροι και να μην ειχαν αναγκη για κατι καινουριο.

Δεν μπορω να το εξηγησω ακριβως γιατι συμβαινει ομως,δλδ το να ξεμενεις μονος σου χωρις να εχεις πειραξει καποιον,χωρις να εχεις προσβαλει καποιον η οτιδηποτε,ειμαι σαν να με εχουν βαλει στην ερημο σαχαρα,να εχω ολες τις παροχες,σπιτι,χρηματα,φαγη� �ο,ιντερνετ,αλλα να βγαινω εξω και να μην βρισκω ανθρωπο να συνδεθει μαζι μου,να με προσεγγισει,να μου μιλησει.