Εδώ είμαι.
Printable View
:o :-).....
Έκεί που οι σκέψεις είναι μοναχά εικόνες που δεν μπορείς να τις μετουσιώσεις σε λέξεις
εκεί βρίσκεται το πως νιώθω
ακόμα και βαθύτερο είναι μου να το ονομάσω
ούτε αυτό ορίζει το χώρο όπου γενιώνται και πεδεύουν τα αισθηματα μου,
το λεξιλόγιο απ τα χείλη μου δεν μπορεί να τις μεταδώσει,
θα μου αρκούσε ένα βλέμμα που να μου λέει σε καταλαβαίνω
τότε, τουλάχιστον έφυγε η φόρτιση
κι ας μη λύθηκε πρόβλημα
κι αν με το βλέμμα, μου αρπάξει το χέρι να με οδηγήσει
αυτό θα ναι ελπίδα
η μόνη λέξη που μπορώ μα σας πω.
Θα 'μαι εκεί έτσι κι αλλιώς,
το κύμα σου να σπάει...
Θα 'μαι εκεί έτσι κι αλλιώς,
ήλιος να σε ζεσταίνει...
Πιάσου απ' το κλαδί που σου χαρίζω,
άνεμος σε παίρνει μακριά...
Όρκος πως ποτέ δε θα σ' αφήσω,
δέντρο εγώ και η ρίζα μου βαθιά...
https://www.youtube.com/watch?v=D_eri0wNDD8
Αγρύπνια, αψηλάφητο ζώο!
Δίχως, μια στάλα στοργή,
σ’ όσους διψάν για χίμαιρες, γέρνεις
την κούπα σου που 'ναι πάντα αδειανή.
Κι ενώ περνά η νύχτα κατάλευκη,
βροχερή σαν Κυριακή,
ξέρω γιατί, στ' αυτί που σπαράζει,
χιμάς και γλείφεις σαν το σκυλί.
Δεν αγαπάς!Αφήνεις τους ψύλλους σου,
τους ήχους που φτάνουν από μακριά,
αγρύπνια, κακόφωνο όργανο,
που αλέθεις των εκλεκτών το "ωσαννά".
Αγρύπνια της κόλασης κήτος,
είναι το φιλί σου φωτιά.
Αφήνει μια γεύση από σίδερο,
που 'χουν ξηλώσει από καράβια παλιά.
Το δωμάτιο βρίζω, μοιάζει άδειο, φτηνό το άρωμα σου μυρίζω σε σεντόνι νωπό, το ρολόι κοιτάζω, λεπτοδείκτες μετρώ, και όλο ρούχα αλλάζω, στον καθρέφτη ξεσπώ.