Originally posted by lucifer
Quote:
Originally posted by melissa
Μεγαλομανής γιατί? Επειδή νιώθει ότι δε θα τα καταφέρει και ότι μόνο αυτή το περνάει όλο αυτό? Μήπως είμαστε λίγο υπερβολικοί? Σχεδόν όλοι έχουμε περάσει από αυτή τη φάση.
οχι γι αυτο. Θα απαντησω στην ερωτηση σου αλλα θα το αποσυνδεσω απο την περιπτωση της donald (μην παραξηγηθω και τελειως).
Ερωτηση: πως συνδεεται η στενοχωρια και η αδυναμια της καταθλιψης με την μεγαλομανια? (πραφανως οχι παντα, αλλα σε αρκετες περιπτωσεις)
Απαντηση:
1)μεσω της ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΗΣ ΠΡΟΣΔΟΚΙΑΣ που εχει το ατομο απο τον εαυτο του, τους αλλους, τη ζωη, τα πραγματα.
2)μεσω της απαξιωσης του θετικου κομματιου που εχει καταφερει να εκπληρωσει το ατομο σε ενα στοχο.
Ιδεες/πεποιθησεις του τυπου: εγω θα επρεπε να τα κανω ολα τελεια, δεν θα επρεπε να κανω ποτε λαθη, δεν μπορω να διαβαζω τις κακες ειδησεις στις εφημεριδες, πως ειναι δυνατον να ζω σε ενα κοσμο με τοσα στραβως κειμενα, οι αλλοι θα επρεπε να μου συμπεριφερονται παντα οπως εγω θα ηθελα κλπ κλπ
Στην πραξη ερχεται πιο ευκολα η ματαιωση/απογοητευση οταν βαζει καποιος πολυ υψηλα το στοχο. Πετυχαινει το μισο, ηδη η προσδοκια που δεν εκπληρωνεται φερνει μια δοση απογοητευσης. Καποιοι λενε \"τι να κανουμε δεν πειραζει, καλο και το μισο\". Προσαρμογη των προσδοκιων. Γλυτωνουν την καταθλιψη. Καποιοι αλλοι το μηδενιζουν. Λενε, εγω δεν ειμαι για μισα, η ολα η τιποτα. Τι να προσπαθω για το μετριο? Τα παρατανε και καθονται και κλαιγονται παρεα με το τιποτα τους.
Η μεγαλομανια υπαρχει με την εννοια οτι προτιμουν το τιποτα σε σχεση με το μετριο οταν καταλαβουν οτι δεν μπορουν να εχουν το ολο.
Επισης εγω την αποκαλω κρυφομεγαλομανια για να την αντιπαραθεσω με την φανερη μεγαλομανια που εχουν αλλα ατομα, οπως πχ μεγας ναπολεοντας, χιτλερ, μιμη ντενιση κλπ κλπ οπου εκει ειναι ξεκαθαρο και σαφες οτι ο αλλος ειναι μεγαλομανης.
