Μπορεις ομως να προσπαθησεις να επιβληθεις στον εαυτο σου, να σεβαστεις τις αναγκες σου τις συναισθηματικες και οχι να αφηνεις τον ιδιο σου τον εαυτο εκτεθειμενο καπου που ξερεις οτι δεν εισακουγεται καν.Quote:
Originally posted by Alterego
Δεν μπορεις ευκολα να σταματησεις να προσπαθεις γιατι ειτε νιωθεις ειτε αυτο εχεις αναγκη.
Το εχω δει το εργο πολλες φορες..και ξερω πως μερικες φορες δεν αντεχετε κατι τετοιο.Ουτε εγω ο ιδιος δεν το αντεχω,ποσο μαλλον ο αλλος απεναντι μου.
Το κλεισιμο του αλλου ειναι φορες που με κανιε να νιωθω αβολα ναι,αλλα δεν σταματαω εγω στο να ανοιγομαι και να μιλαω
Το νιωθω το θελω το κανω.
Αν το εργο το εχεις δει να επαναλαμβανεται με το ιδιο ατομο, τοτε ειναι σαν να πας γυρευοντας. Αν ομως πειραματιζεσαι με εναν ανθρωπο, ενας μονο ειναι ο τροπος. Να δοκιμασεις.
Τωρα, αν εσυ φοβασαι την μαυριλα σου καθολου δεν σημαινει, οτι θα την φοβηθει κ ο ανθρωπος σου. Ισα ισα, που μπορει να σε βοηθησει να την δεις καπως διαφορετικα...
Το να ανοιγεσαι σε εναν ανθρωπο, ανεξαρτητα απο την δικη του συμπεριφορα, εχει να κανει με τις δικες σου αναγκες καθαρα. Αν αγνοεις αυτο που παιρνεις σαν αντικρισμα στο δικο σου ανοιγμα, ειναι σαν να θες να ικανοποιησεις την αναγκη της στιγμης, αγνοωντας ομως οτι αυτο μπορει να μην εχει συνεχεια. Να μην δημιουργειται μια βαση που χτιζεται απο 2 ατομα.