Quote:
Originally posted by RainAndWind
Krino,για μένα πάλι ούτε η απολυτότητα του \"κάτι τρέχει με καθετί που δεν ομολογούμε στον άλλον\"ισχύει.Αποκλείεται στην πραγματικότητα να μην κάνουμε ή σκεφτόμαστε κάτι κρυφά από τον/την σύντροφό μας.
ισχυει αυτο που λες,
και αυτο που ελεγα και στην φωτεινη.
Η ιδια σε μειζον θεματα θεωρει οτι ειναι ειλικρινης.
Στα υπολοιπα ομως?
εκεινα τα μικρα - μικρα που δεν χμμ λεγονται η ξεχνιουνται?
Και ποιος είναι ο άλλος εν πάσει περιπτώσει,ο εξομολόγος μου σε μορφή συντρόφου,ή ένας ανακριτής που καθετί που δεν ομολογώ θα με τιμωρήσει γιατί το κρατάω για μένα;
ο αλλος ειναι εκεινος που μοιραζεσαι την ζωη σου,
η κομματια αυτης που επιλεγεις να μοιραστεις.
Oπότε και η απόλυτη ειλικρίνεια για μένα προσωπικά,αποτελεί μορφή εξιδανίκευσης.Γενικά,δεν πιστεύω στις τέλειες σχέσεις,στις τέλειες συνθήκες,στους τέλειους ανθρώπους.
θα σου απαντησω οτι διαφωνω.
Εγω πιστευω οτι ειμαστε τέλειοι, οταν συζητουμε, παραδεχομαστε, συμβιβαζομαστε με τα λαθη μας.
Ειμαι τελειος μεσα απο τα λαθη μου,
αυτη ειναι η αποψη μου.
Οι ανθρωποι εχουν ενοχες για τα λαθη τους,
δεν τα αποδεχονται, νιωθουν ενοχες η ντροπη η οτι αλλο αρνητικο συναισθημα.
Εγω αντιθετα θεωρω οτι τα λαθη ειναι εκεινα που συμπληρωνουν την σωστη εικονα του ανθρωπου.
Ειλικρινα δεν ξερω ποιος και με ποιο τροπο καλιεργησει οτι πρεπει να ειμαστα pure καλοι ανθρωποι.
Μαλλον ειναι καταλοιπο απο τον χριστιανισμο, ειναι η πρωτη σκεψη που μου ερχεται.
Εγω προσωπικα,
το ομολογω οπου βρεθω και οπου σταθω....
ακουτε, δεν ειμαι καλος ανθρωπος μονο, ειμαι και κακος.
ΚΑι σαν τετοιο θελω να μου συμπεριφερεστε και θελω γυρω μου εξισου ανθρωπους που εχουν την ιδια εικονα με τον εαυτο τους.
Πώς το έχω σκεφτεί αυτό και πώς έφτασα εκεί είναι μεγάλη κουβέντα,αλλά σε κάθε μου σχέση πρωταρχικό στοιχείο είναι και η συνειδητοποίηση πως με τον σύντροφό μου δεν είμαστε ένα,αλλά δύο άτομα.
πολυ σωστο.
Με το αναφαίρετο δικαίωμα και των δύο να μην αισθάνονται απαραίτητο να γνωρίζει ο άλλος κάθε τους σελίδα,κάθε τους λόγο,κάθε τους σκέψη ή κίνηση.Αυτή την απόλυτη ειλικρίνεια την θεωρώ από πλευράς μου έναν άλλο καταναγκασμό,που απορρέει πάλι από ενοχές.Χρειάζεται να ξέρεις τα πάντα για μένα,γιατί αλλιώς τι;Δεν το κατάλαβα.
χρειαζεται να ξερεις τον αλλο, μεχρι εκεινο το περιθωριο που σου αφηνει.
Προσωπικα στους φιλους μου, στην σχεση μου,
λεω την γνωμη μου, τις σκεψεις μου ετσι χυμα.
Μερικες φορες προκαλω και πονο ισως, αλλα για μενα αυτο ειναι δευτερευον.
Δεν αναγκαζω κανενα να μαθει τις σκεψεις μου, απλα τις λεω οταν ενδιαφερονται οι αλλοι.
Καθόλου δεν χρειάζεται να ξέρεις τα πάντα,γιατί δεν είμαι κανένα βιβλίο που έχεις διαβάσει ολόκληρο ποτέ.Αφήνω το χώρο στον εαυτό μου να είμαι εγώ,όχι εγώ κι εσύ,δύο σ\'ένα.
δεν διαφωνω με τις σκεψεις σου και τις επιλογες σου.
Ωστοσο εγω δεν εχω προβλημα να κανω τις σκεψεις μου εφημεριδα.
Ο εαυτος μου εχει απειρο χωρο για σκεψεις και ασκησεις επι χαρτου.
Το θεωρώ αναφαίρετο δικαίωμά μου να μην συγχωνεύομαι με όρους σχέσεων που θέτουν άλλοι για μένα εν είδει κανόνων στοιχειοθέτησης του ιδανικού.Το ιδανικό δεν υπάρχει,κι όποιος το κυνηγάει ή νομίζει πως το κατέχει πλανάται πλάνην οικτρή.
σωστο, ασε που το ιδανικο θα ηταν και βαρετο.
Έτσι βαδίζω με κάποια μορφή ελευθερίας που έχω ορίσει εγώ για μένα,που αφορά εμένα,γιατί ποτέ δεν υπάρχουν παρά δύο μονάδες σε μία σχέση,όχι μία,συγχωνευμένη και πλασματική.
Μπορεί να τρέφουμε ψευδαισθήσεις και για απόλυτες ειλικρίνειες δηλαδή.Προσωπικά τις αμφισβητώ.
Ξέχωρες προσωπικότητες,με ξέχωρα χωράφια είμαστε,σε μία σύμβαση με γενικούς άξονες,όχι απορρυπαντικό και μαλακτικό δύο σ\'ένα.Αν λοιπόν αντέχω το γεγονός πως δεν θα γίνουμε ποτέ ένα,ούτε είμαστε υποχρεωμένοι να αισθανόμαστε πως πρέπει να γίνουμε,διατηρούμε δικαιώματα ατομικότητας και προσωπικού χώρου,δεν γινόμαστε οικόπεδο του αλλουνού,γιατί δεν είμαι αυτός,είμαι εγώ,πολύ απλά.
ειμαι υπερ της ελευθερης αυτοδιαθεσης των παντων,
των σωματων, των σκεψεων, των αποψεων, ολα.
Αν το καλοσκεφτείς πάλι εξιδανίκευση αποτελεί και το ιδεολόγημα του ο άλλος να ξέρει τα πάντα για μένα.Ποτέ δεν τα ξέρει,ποτέ δεν θα τα ξέρει κι αυτό δεν είναι καθόλου κακό κατά την άποψή μου.Είναι ρεαλιστικό.
καλο ακουγεται αν σε κανει να αισθανεσαι καλα.
Ετσι οπως το λες δεν τιθεται θεμα καλου η κακου.
Απλα συμβαινει.
Η δικη μου η σταση ειναι λιγο διαφορετικη αλλα οχι αντιθετικη με την δικη σου.
