And I quote myself:Quote:
Originally posted by katatonia
dissolved καταρχας θα πρεπει να γνωριζεις οτι η επιστημη ειναι γνωση.απο κει και περα το πως θα την χρησιμοποιησει ο καθενας εξαρταται απο τον ιδιο.
δευτερον δεν ειναι ολες οι επιστημες ανθρωποκεντρικες. π.χ φυσικη,κτηνιατρικη :P
Η κτηνιατρική είναι κλάδος της ιατρικής, και επίσης η πιο κοινή πρακτική της εφαρμόζεται σε κατοικίδια ζώα των ανθρώπων.Quote:
Originally posted by DissolvedGirl
Οικονομικά, Πολιτική, Ιατρική... Μπορείς να μου βρείς μια επιστήμη που να μην είναι ανθρωποκεντρική ή τουλάχιστον ένας κλάδος της να μην έχει σχέση με τη βελτίωση του ανθρωπινου βίου;
Όσο για τη φυσική, είναι ίσως από τις πιο ουσιαστικές επιστήμες που έχουν ως σκοπό τη βελτίωση/ανάπτυξη του ανθρωπινου είδους, όπως και η χημεία, όπως και η βιολογία... Επίσης, αυτού του είδους οι επιστήμες λέγονται και βασικές, επειδή υπάρχουν άσχετα από το εάν εμείς οι ποταποί ανθρωπίσκοι μπορούμε να τις κατανοήσουμε και να τις χρησιμοποιήσουμε, για να μην πω καν να τις αντιληφθούμε.
Όλες οι επιστήμες πάνω στις οποιες \"εργάζονται\" άνθρωποι έχουν λίγο-πολύ κάποια σχέση με τη πρόοδο και τη βελτίωση του ανθρωπινου είδους. If for no other reason (δυστυχώς), επειδή οι μεγάλες τσέπες δεν χρηματοδοτούν έρευνες απλά και μονο για τη χαρά της γνώσης και της ανακάλυψης :(
Μα σου ξανα-επισημανω ότι δεν έγραψα τίποτα περί του πως αντιλαμβάνομαι την ψυχή, και ξανά sorry, αλλα το να υπονοείς ότι είναι ΤΟΣΟ πια φανερό το τι εννοούσα με τον ορο \"ψυχή\" (ενώ εγώ η ίδια που το έγραψα σου λέω στα ίσια ότι δεν το έχω εξερευνήσει στο έπακρο ακόμα) σε κάνει ολίγον τι... κολλημένο ξερόλα :PQuote:
Originally posted by katatoniaδε χρειαζεται να ειμαι μενταλιστ για να καταλαβω σε τι ειδος ψυχης αναφερεσαι,εκτος αν δεν εννοουσες αυτο που εγραψες :/
λες οτι δεν εχεις ουτε για αστειο προκαταληψη αλλα απτην αλλη απεχθανεσαι τους γιατρους...δεν ειναι οξυμορο?
και τελος δε μπορω να μπω σε μια φιλοσοφικη συζητηση περι απολυτου/σχετικου καθως εσυ απορριπτεις μεχρι και τα αξιωματα.οπως καταλαβαινεις δε θα οδηγησει πουθενα
Αλλα ας σου κάνω τη χάρη και ας αναλωθώ σε μια mini εξερεύνηση του τι σημαίνει για εμενα ψυχή, στα γρήγορα... αν και μάλλον θα το σκεφτώ αρκετά γιατί μου αρέσει σαν θέμα...
Θα έλεγα ότι ψυχή για εμενα είναι ο,τι δεν είναι σώμα και γνώση/εμπειρία. Ο,τι έχει σχέση με το άτομο του ανθρώπου και δεν μπορεί να εξηγηθεί με ιατρικούς ορους και λόγους (έλλειψη χρωμοσωμάτων, γονίδια, κληρονομικές παθήσεις κδσ.) θα το ονόμαζα ψυχή.
Και σου ξαναλέω, πες ότι έρχεται ένα πρωί το ιατρικό κατεστημένο και λέει \"αγαπητέ κόσμε, βρήκαμε τον κώδικα του DNA που προκαλεί την X ψυχολογική πάθηση και την Ψ ψυχολογική αντίδραση, ήταν κρυμμένη στην αλληλουχία για τα νεφρά και δεν σκεφτήκαμε να ξεκινήσουμε από εκεί, anyway με μια απλή εγχειρησούλα, όχι πια λύπη και απογοήτευση!\"... δε θα ήταν ελαφρώς σοκ? :D
Δεύτερον, μήπως έχεις μπερδέψει λίγο στο μυαλό σου (λέω εγώ τώρα) την προκατάληψη με την (προ)σχηματισμένη γνώμη, που προέρχεται μέσω προσωπικής και περιβαλλοντικής εμπειρίας; If that is the case, παραθέτω σύντομη ερμηνεία: Προκατάληψη είναι μια γνώμη ή άποψη η οποία έχει σχηματιστεί κατά έναν μη αντικειμενικό/επιστημονικό τρόπο. Συχνά σχηματίζεται σαν αποτέλεσμα έλλειψης πληροφόρησης ή μειωμένης αντίληψης. Προκαταλήψεις είναι για παράδειγμα διάφορες στέρεες πεποιθήσεις που έχει ο άνθρωπος, όχι μέσα από τη γνώση (δηλ. από την αλήθεια), αλλά από διάφορες κατά καιρούς δεισιδαιμονίες, δοξασίες, μυστικισμούς, θρησκοληψίες, τελολογίες, εσχατολογίες, μεταφυσικές πεποιθήσεις, ρατσισμούς, εθνικισμούς, κ.λ.π.
Επίσης, μου επισημάνεις που είπα ότι απεχθάνομαι τους γιατρούς; Μήπως να ξαναδιάβαζες λίγο πιο προσεκτικά και με πιο ανοιχτό μυαλό, διότι είπα ότι αντιπαθώ τους γιατρούς -όπως μάλλον και η πλειοψηφία των ανθρώπων, nothing personal, απλά δεν ξέρω πολύ κόσμο που να ενθουσιάζεται στην προοπτική μιας επίσκεψης στο γιατρό του- και μάλλον απεχθάνομαι την ψυχολογία ως επιστήμη; Δεν έχω κάποια στερεα πεποίθηση για όλους τους γιατρούς (δεν τους χαρακτήρισα κάπως, αφού αποφεύγω να παραδίδω έναν χαρακτηρισμό σε μια γενική κατηγορια). Μπορώ όμως να πω πως μια συγκεκριμένη επιστήμη, μέσω συγκεκριμένων γιατρών και εφαρμογών της που έχω γνωρίσει και βιώσει, μου προκαλεί το X συναίσθημα, με βάση τη μέχρι τώρα εμπειρία μου. Στον κόσμο υπάρχουν ΤΟΣΟΙ άνθρωποι βοηθημένοι από γιατρούς ΟΣΟΙ και κατεστραμμένοι, ΤΟΣΟΙ άνθρωποι βοηθημένοι από δικαστές και δικηγόρους ΟΣΟI και αδικημένοι... Και επειδή διάβασα κάπου ότι οι ψυχολόγοι την έχουν δει λίγο μικροί Θεοί, γιατί να μην έχουν και αυτοί τους απιστους τους;
Τέλος δεν μπορώ να μπω σε μια φιλοσοφική συζήτηση περι απολυτου/σχετικου καθώς εσύ λες την άποψη σου, ονομάζοντας την αξίωμα κιόλας, χωρίς επιχειρήματα η έστω ερευνητική διάθεση. Oπως καταλαβαινεις δε θα οδηγησει πουθενα