Originally Posted by
RainAndWind
Lou-loudi μου, τι σ' έπιασε πάλι? Για κάτσε και ανάλυσε αυτές σου τις διαδρομές των σκέψεων. Πχ θα ζήσω μέχρι τα ογδόντα. Μωρέ τις μας λες, να μας δώσεις τη συνταγή γιατί εγώ δε με κόβω πάνω από τα εξηνταπέντε, λολ, με τα καθημερινά άγχη που μας έχει φορτώσει ο σύγχρονος τρόπος ζωής και το δουνουτού που μας φορέσανε καπέλο! χαχααα
reinaki μου τα αγχη εν μερει μονοι μας τα φοραμε στους εαυτους μας, ειναι κ οι συνθηκες φυσικα, ειναι κ οι απληστες φιλοδοξιες μας!!!!
Επίσης, αφού παλιά δεν πίστευες αλλά τώρα πιστεύεις, αναζήτησε ποια βαθύτερή σου ανάγκη καλύπτει αυτό. Εγώ λέω πως σου καλύπτει την ανάγκη για επιβίωση, αφού σε σταματά από το δρόμο της αυτοκαταστροφής. Με την έννοια αυτή, καλώς χρησιμοποιείς το φόβο σου, εκσιούζ μι, θέλω τη Λουράλα παρούσα και ζωντανή! Για να τη θέλω εγώ, σκέψου εσύ,λολ.
δυστυχως την πατησα. απλα ειχα μπλεξει με κατι θεολογικα σαιτ πριν με πιασει αυτο που με επιασε. καμια αναγκη για ζωη δεν μου καλυπτει, απλα φοβαμαι οτι θα αυτοκτονησω κ θα παω στην κολαση. κ κολαση οι προχωρημενοι λενε οτι ειναι, οχι ενας τοπος με συμβολικα καζανια, αλλα η υπαρξη της συνειδητοτητας μας μετα θανατον μακρια απο το Θεο κ μακρια απο τις αλλες ανθρωπινες συνειδητοτητες. δλδ μονος κ ερημος με τη συνειδηση σου ζωντανη, προφανως με εναν μαγικο εξω-ορθολογικο τροπο, σε μια εξωχωροχρονικη πραγματικοτητα forever!!!! μου ακουγεται φρικτο!!!!
Μεγάλη κουβέντα έγραψες, για τις ανθρώπινες σχέσεις. Αρκεί να είναι οι κατάλληλες για μας σε κάθε φάση ζωής μας. Γιατί όταν δεν είναι, που και πάλι εμείς τις επιλέγουμε, μπορούν να εντείνουν αυτοκαταστροφικές μας τάσεις. Πχ ο πρώην μου, πολλές φορές ήθελα να πέσω από το μπαλκόνι παρά να συνεχίσω να ζω αυτό που ζούσα, το άνυδρο και χιλιομπαλωμένο. Και όμως, για καιρό δε σκεφτόμουνα πως ήταν απλούστερο να φύγω. Γιου γκετ δε πόιντ.
συμφωνω. οι καλες σχεσεις βοηθανε, οι κακες σχεσεις αστα να πανε!
Μετά, έχω για σένα την αίσθηση πως παρα-ασχολείσαι με το παρελθόν, με έναν τρόπο που σε ζημιώνει. Ό,τι έγινε έγινε. Το να μηρυκάζουμε πόνους μακρινούς μας απομακρύνει από το εδώ και τώρα, που μας θέλει παρόντες. Για καλό ή για κακό ορισμένα πράγματα στη ζωή μας δεν ήταν δυνατόν με τα εφόδιά μας ΤΟΤΕ να τα διαχειριστούμε διαφορετικά. ΤΩΡΑ όμως δεν είμαστε οι ίδιες. Και ΤΩΡΑ, ΕΔΩ, είμαστε για να αγκαλιάσουμε το παρόν μας και να το ζήσουμε όσο το δυνατόν καλύτερα. Άρχισε λέω!!! :P
ναι, αυτο ακριβως μου ειπε κ η ψυχ που πηγα χθες, μου λεει σε ξερω χρονια ρε λου κ αυτη ειναι η αδυναμια σου. εισαι ο κακος γονεας του εαυτου σου, σε μαστιγωνεις συνεχεια κ αφηνεις το κακο παρελθον να σου καταστρεφει το παρον. συμφωνω, αλλα ειναι ψυχολογικος εθισμος, αυτο εγω πρεπει να κανω μεγαλη προσπαθεια να το αλλαξω. βασικα δεν ξερω καν αν μπορω να το αλλαξω, με πιανει ενας μικρος πανικος!
Μην ξανακούσω για μπαλκόνια γιατί θα πηδηχτώ απ΄το παράθυρο! Το κρίμα στο λαιμό σου που θα χάσει η βενετιά βελόνι,λοοολ.
