Originally Posted by
amelie74
ηρθε ο καιρος για δραση.
απο αυριο ξεκιναω ψυχοθεραπεια με μια πολυ αξιολογη ψυχοθεραπευτρια της περιοχης μου,ενω παραλληλα κανω ενεργειες για να βρω μια part time δουλεια.
σας ευχαριστω ολους,εναν-εναν ξεχωριστα που με παροτρυνετε,να ξεκολλησω απο την γκρινια,την μοιρολατρεια,την αδρανεια και την αποδοση ολων των ευθυνων για την κατασταση μου,στο νοσηρο οικογενειακο κλιμα.
το αγχος βεβαια αγχος.
οι μεταπτωσεις,μεταπτωσεις.
τα οικογενειακα προβληματα,οικογενειακα προβληματα.
αλλα σκεφτομαι οτι μαζι με αυτα θα προχωρησω.
δεν εχω αλλη επιλογη...ειναι μονοδρομος αν θελω να "σωθω".
να ξερετε οτι πολλοι απο σας εδω μεσα ειστε παραδειγμα προς μιμηση για μενα.
it's high time to move on!!!!(καλα το γραφω?)
υ.γ.δεν σας υποσχομαι οτι θα σταματησω εντελως την γκρινια.;P