Originally Posted by
elafi
Whitecandle ολες οι σχεσεις πανω κατω εχουν και συμφερον μεσα τους, το σταδιο στο οποιο δινεις για να δωσεις ειναι πολυ υπερανω, οι περισσοτεροι δινουν για να παρουν. Και σε καποιους αυτο φαινεται πιο εντονα, και στο λενε καταμουτρα. Δε μου εδωσες, δε σου δινω, ανεξαρτητα σε τι κατασταση εισαι και τι αντιμετωπιζεις. Προφανως και αυτοι εχουν τα δικα τους προβληματα με τα οποια κολλανε.
Και σε τι καταληγουμε, ακομα και σε φορουμ ψυχικα ασθενων? Αστο παιδι στην ησυχια του και κανε τη ζωη σου, γτ κι εσυ δεν αντεχεις, αυτο λενε οι περισσοτεροι. Απο εκει και περα, και με δεδομενο οτι ηδη χωρισανε αλλα ειναι φιλοι και μακαρι αυτη η φιλια να κρατησει, ειναι δικη του ευθυνη να πατησει στα ποδια του. Οπως βλεπεις, ο κοινωνικος περιγυρος γενικως χεστηκε τι κανει ο ψυχικα αρρωστος, αρκει μαλιστα να μην εχει εντονα συμπτωματα παρανοιας κλπ. Τον χαπακωνουμε και τον αφηνουμε με τα αρνητικα συμπτωματα ενισχυμενα με την καταστολη (οπως ειπε και ο pad) και με τις (σοβαρες) παρενεργειες των φαρμακων, και απο κει και περα ας κοψει τον λαιμο του. Αυτη ειναι η πραγματικοτητα, ας το αντιμετωπισουμε. Και οι αλλοι εχουν προβληματα, οσο σοβαρα και αν ειναι αυτα του ψυχικα ασθενους, και προφανως ο καθενας θεωρει τα δικα του σοβαροτερα. Πεστο παρτακηδες, πεστο οπως θες, ετσι ειναι. Νομιζω αυτο ειναι το συμπερασμα.