εκτρωση

Quote:

---

Originally posted by weird

Quote:

---

Originally posted by Sofia

Quote:

---

Originally posted by Remedy
η μονη διαθεση που μου προκαλει ο κουτοπονηρος χειρισμος του θεματος εκ μερους της, ειναι να την σκυλοβρισω :)

---

αν ειναι η μονη σου απαντηση σε εναν κουτοπονηρο χειρισμο το βρισιμο, με χαμογελο....κοροϊδευεις μαλλον τον εαυτο σου. Το βρισιμο εχει θυμο.Κ αν σε θυμωνει μια ποταπη συμπεριφορα, μαλλον σε ακουμπαει.

το να εκφρασεις τη διαφορα σου, μπορεις να το κανεις κ με αλλους τροπους. αν βρισκεις μονο αυτον ειναι κριμα. για σενα κυριως.

---

Πόσο εύστοχη είσαι ρε Σοφία...

Πιο απόλυτα, δεν γίνεται να συμφωνήσω μαζί σου.

---

το φανταζομουν αυτο.....
:cool:

Quote:

---

Originally posted by krino

Quote:

---

Originally posted by Sofia
αν ειναι η μονη σου απαντηση σε εναν κουτοπονηρο χειρισμο το βρισιμο, με χαμογελο....κοροϊδευεις μαλλον τον εαυτο σου. Το βρισιμο εχει θυμο.Κ αν σε θυμωνει μια ποταπη συμπεριφορα, μαλλον σε ακουμπαει.

το να εκφρασεις τη διαφορα σου, μπορεις να το κανεις κ με αλλους τροπους. αν βρισκεις μονο αυτον ειναι κριμα. για σενα κυριως.

---

οταν βρισκεις κουτοπονηριες,
απαντας με κουτοπονηριες εξισου?

Καποια στιγμη θα πρεπει να ξεκαθαρισουμε τι σοι διαλογο κανουμε,
του κωλου, του κλωτσου η τι αλλο....


Εμενα προσωπικα δεν με θυμωνει,
αλλα με πικραινει οταν διαπιστωνω οτι βλεπω τον απεναντι μου με ισους ορους ενω αυτος - για δικους του λογους που τους αγνοω - πιστευει οτι μπορει να κανει απιστευτες τριπλες για να φερει μια συζητηση εκει που τον βολευει - θελει.


Ολα αυτα ομως εχουν κοντα ποδαρια,
οσες τριπλες και να κανεις καποτε θα μεινεις εκτος.
Ισως δεν ειναι το μοναδικο θρεντ,
που το λογικο (ακομα και εκτος οριων) πηγε να βαφτιστει νορμαλ.


Εαν η συζητηση ηταν σε κλειστο κυκλο (πχ σε ενα καφε) δεν θα εδινε κανεις σημασια.Ισως να μην ειχε εξελιχθει καθολου ετσι, γιατι οταν εισαι f2f, οι απαντησεις ειναι αμεσες και η συζητηση γινεται αλλιως.
Ομως εδω ειναι αλλιως,
εισαι αναγκασμενος να παρακολουθεις συζητησεις που ξεπερνουν καθε βαση και να απαντας η και να πιεζεις να παρεις απαντησεις χωρις ποτε να τις παιρνεις - οπως εκανα εγω 3 φορες ρωτωντας την ερευνητρια αν εχει κανει εκτρωση και αποφυγε να απαντησει.



Αγαπητη ερευνητρια (αλλα και καθε μελος)
για να μεινεις σε ενα χωρο,
πρεπει να εχεις την ικανοτητα οτι μπορεις να προσφερεις.
Αν δεις οτι αυτο σου ειναι αδυνατο,
τοτε ο χωρος σε ξερναει απο μονος του.
Με αυτη την εννοια δεν ειναι καθολου παραλογο αν καποιος πει οτι εμενα αυτος ο χωρος δεν με εκφραζει και παω με τα μπογαλακια μου αλλου.
Εδω θα ελεγα οτι πριν καποιος ερθει σε αυτη την κατασταση, να μπορουσε να κανει την αυτοκριτικη του για την δομη σκεψης που εχει, μπορει να του αποβει χρησιμο χωρις καν να το γνωριζει...

---

Βρίσκω εξαιρετικής χρησιμότητας και πολύ εύστοχα τα λόγια σου, ιδίως περί της αυτοκριτικής...
συχνά αναλωνόμαστε στο οι άλλοι φταίνε.
Δεν στήνουμε τον εαυτό μας, απέναντι απο τον εαυτό μας.
ΚΑΤΑΜΑΤΑ.

:)

Quote:

---

Originally posted by Sofia

Quote:

---

Originally posted by Remedy
η μονη διαθεση που μου προκαλει ο κουτοπονηρος χειρισμος του θεματος εκ μερους της, ειναι να την σκυλοβρισω :)

---

αν ειναι η μονη σου απαντηση σε εναν κουτοπονηρο χειρισμο το βρισιμο, με χαμογελο....κοροϊδευεις μαλλον τον εαυτο σου. Το βρισιμο εχει θυμο.Κ αν σε θυμωνει μια ποταπη συμπεριφορα, μαλλον σε ακουμπαει.

το να εκφρασεις τη διαφορα σου, μπορεις να το κανεις κ με αλλους τροπους. αν βρισκεις μονο αυτον ειναι κριμα. για σενα κυριως.

---

το χαμογελο ειναι ειρωνικο και οχι χαχανο..απορω πως δεν το αντιληφθηκες..

ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ οτι με ακουμπαει και η συμπεριφορα αυτη και το συγκεκριμενο θεμα, οπως υποθετω οτι ακουμπαει καθε γυναικα αναπαραγωγικης ηλικιας η οποια ειτε εχει βρεθει ειτε εχει σκεφτει την θεση αυτη...
αυτο δεν σημαινει φυσικα οτι η καθεμια θα αντιδρουσε με τον ιδιο τροπο...

δεν καταλαβες καλα...τροπους γνωριζω και χρησιμοποιω πολλους για να εκφραζω την διαφορα μου με οποιονδηποτε...
αυτον επελεξα για την συγκεκριμενη/νο οτιδηποτε ειναι, μιας και δεν γνωριζομαστε εδω που τα λεμε, διοτι το θεωρησα, σωστο και δικαιο και αρμοζον.

καταλαβαινω οτι διαφωνεις .συμβαινουν αυτα..

Quote:

---

Originally posted by vince

Quote:

---

Originally posted by researcher

Quote:

---

Originally posted by anwnimi
Νομίζω πως όσοι είναι έξω από το χορό πολλά τραγούδια λένε. Και ισχύει αυτό για όλους μας ανεξαιρέτως - και για μένα - όσο αντίθετες απόψεις κι αν έχουμε.

Νομίζω πως η Άρσι είπε όσα έπρεπε να ειπωθούν...

---

anwnimi συμφωνω

και νομιζω πως η Αρσι τα ειπε ολα

εμενα παντως με συγκλονισε

εν τελει δεν εχω να πω κατι αλλο

και αυτο μαλλον ειναι το τελευταιο μου ποστ εδω

(εκτος αν βρω καποια λινκς που εχουν να κανουν με ενημερωση και βοηθεια σε εγκυους που θελουν να κρατησουν το παιδι)

κατανοω πως ισως προκληθηκαν νευρα και απο τη φυση του θεματος

και απο τον τροπο μου

και απο το γεγονος οτι αυτο το ενεχει η συνναντηση εστω κ η διαδυκτυακη με τοσο διαφορετικους ανθρωπους.

προσωπικα δεν ειχα σκοπο να προσβαλλω

αλλα να προβληματισθω με αλλους

πανω σε καποια θεματα που αφορουν την εκτρωση και της παραμετρους της γνωστες και αγνωστες

αυτο εγινε κατα καποιο τροπο.


θα τα λεμε απο αλλα ποστ σε αλλα θεματα.

καλη δυναμη σε ολους μας!

---

Καλή δύναμη..

Αν δεν αντέχεις να αηδιάσεις και άλλο εδω μέσα καλά κάνεις και φεύγεις..

Χάρηκα με την παρουσία σου.

---

και γω χαιρομαι γενικως με την παρουσια σου εδω vince
ομως το οτι δεν εχω κατι αλλο να πω δεν ενεχει καθολου το οτι αηδιασα η κατι τετοιο

απλα ειπωθηκαν αρκετα

οποτε δεν μου βγαινει αυθορμητα κατι αλλο

τωρα που το σκεπτομαι εχω μια παραμετρο που δεν συζητηθηκε απλα θα μου βγει μολις εχω ορεξη κ χρονο

ευχαριστω παντως για το ενδιαφερον η την μικροσυμπαρασταση ας το πουμε

δεν αισθανομαι ομως ετσι

περιεγραψα σαφως πως ειμαι σε σχεση με ολο αυτο στο ποστ μου χωρις να αποκρυψω η να υπονοησω κατι που παραμενει κρυφο.

Quote:

---

Originally posted by weird



Βρίσκω εξαιρετικής χρησιμότητας και πολύ εύστοχα τα λόγια σου, ιδίως περί της αυτοκριτικής...
συχνά αναλωνόμαστε στο οι άλλοι φταίνε.
Δεν στήνουμε τον εαυτό μας, απέναντι απο τον εαυτό μας.
ΚΑΤΑΜΑΤΑ.

:)

---

αν μπορω να προσθεσω κατι γενικα χρησιμο,
αυτο θα ειναι οτι για την κακη μας μοιρα,
δεν μας φταιει κανεις αλλος περα απο ΕΜΑΣ.

Ειτε το συνειδητοποιουμε και το δουλευουμε (κατι οχι πολυ ευκολο)
ειτε λεμε οτι φταιει η κριση, το οτι λιωνουν οι παγοι, το κοζλοντουι και αλλα παρομοια φαινομενα.....

Οτιδηποτε αλλο, εκτος απο τις επιλογες μας.



Οταν εισαι ενηλικας πια,
και χτιζεις την ζωη σου,
παντρευεσαι καποιον πχ και μετα απο λιγα χρονια λες τι εκανα.....
μα το εκανες,
παρε την ευθυνη της πραξης σου βαλε μυαλο και προχωρα.
Οοοοοοοοοοοοχι, φταιει αλλος....
παντα φταιει αλλος στα παντα,
να μην παρει ποτε κανεις την ευθυνη της ζωης του......

Ετσι είναι κρίνο μου.

Υπάρχουν και άνθρωποι, που βρίσκονται στο αντιπέρα στρατόπεδο.
Κατηγορούν τον εαυτό τους ακόμα και για πράγματα που δεν ανάγονται στην δική τους σφαίρα ευθύνης!

Στο ένα άκρο είναι ο ευθυνόφοβος, που είναι το θύμα των άλλων, που όλοι οι άλλοι φταίνε, κάτι του κάναν και τον οδήγησαν εκεί που τον οδήγησαν.
Στο άλλο άκρο είναι ο μανιακός με τον έλεγχο. Αυτός νομίζει πια ότι όλα περναν απο τα δικά του χέρια. Οτι όλα μπορούσε να τα φέρει εις πέρας και να τα διαχειριστεί. Οτι θα μπορούσε μόνος αυτός ( χωρίς να έχει σημασία το θέλω ή το κάνω των άλλων) να είχε φροντίσει καλύτερα για τα πάντα.

Πολλές φορές, ως άνθρωποι, είμαστε πιο κοντά στο ένα ή στο άλλο άκρο, με εναλλαγές φυσικα.

Καλό όμως, είναι να βρούμε το μέτρο και να είμαστε δίκαιοι για τον εαυτό μας.

Να μην εθελοτυφλούμε για το πού σφάλλαμε. ( κι αναλαμβάνοντας την ευθύνη αυτού, να βρεθούμε αντιμέτωποι με το ενδεχόμενο αλλαγής)

Αλλα και να μην εθελοτυφλούμε για το πού έσφαλε ο άλλος ( δικαιολογώντας τον πχ και λέγοντας οτι εμείς φταίμε) για να βλέπουμε τί στα αλήθεια επιλέγουμε, με ποιόν επιλέγουμε να σχετιστούμε.

Πολυ ωραία θέτεις λοιπόν το θέμα της ευθύνης.
Ο ενήλικας, είναι αυτός που αναλαμβάνει τις ευθύνες του.


Το όλο θέμα, ξεκίνησε απο την ερμηνεία των λεγομένων της ερευνήτριας, σαν ενδεχόμενο αποχώρησης.

Ωστόσο ξεκαθάρισε η κοπέλα, οτι θέλει απλά τον χρόνο της.

Πάντως συμφωνώ, οτι δεν μου φταίνε μόνο οι άλλοι, όταν νιώθω έτοιμη να φύγω απο το φόρουμ.
Σίγουρα, κάπου έσφαλλα κι εγώ.

:)
Καλό μεσημέρι Κρινάκι!

Quote:

---

Originally posted by Remedy

Quote:

---

Originally posted by Sofia

Quote:

---

Originally posted by Remedy
η μονη διαθεση που μου προκαλει ο κουτοπονηρος χειρισμος του θεματος εκ μερους της, ειναι να την σκυλοβρισω :)

---

αν ειναι η μονη σου απαντηση σε εναν κουτοπονηρο χειρισμο το βρισιμο, με χαμογελο....κοροϊδευεις μαλλον τον εαυτο σου. Το βρισιμο εχει θυμο.Κ αν σε θυμωνει μια ποταπη συμπεριφορα, μαλλον σε ακουμπαει.

το να εκφρασεις τη διαφορα σου, μπορεις να το κανεις κ με αλλους τροπους. αν βρισκεις μονο αυτον ειναι κριμα. για σενα κυριως.

---

το χαμογελο ειναι ειρωνικο και οχι χαχανο..απορω πως δεν το αντιληφθηκες..

ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ οτι με ακουμπαει και η συμπεριφορα αυτη και το συγκεκριμενο θεμα, οπως υποθετω οτι ακουμπαει καθε γυναικα αναπαραγωγικης ηλικιας η οποια ειτε εχει βρεθει ειτε εχει σκεφτει την θεση αυτη...
αυτο δεν σημαινει φυσικα οτι η καθεμια θα αντιδρουσε με τον ιδιο τροπο...

δεν καταλαβες καλα...τροπους γνωριζω και χρησιμοποιω πολλους για να εκφραζω την διαφορα μου με οποιονδηποτε...
αυτον επελεξα για την συγκεκριμενη/νο οτιδηποτε ειναι, μιας και δεν γνωριζομαστε εδω που τα λεμε, διοτι το θεωρησα, σωστο και δικαιο και αρμοζον.

καταλαβαινω οτι διαφωνεις .συμβαινουν αυτα..

---

Ολα καλά κι όλα ωραία.
Μιας και δεν γνωριζόμαστε εδώ που τα λέμε, είμαστε και κάπως πιο χύμα ενίοτε.

Αυτό που με κάνει εμένα να διαφωνώ με την στάση σου ( που ευτυχώς κατανόησα μετά απο πολύ παθος και θυμό που έβρισκα στα λεγόμενά σου) είναι το σχετικό με τον κουτοπόνειρο χειρισμό του θέματος....

Απλά δεν είμαι και τόσο σίγουρη για το αν υπήρχε τέτοια πρόθεση που της αποδίδεις.

Βέβαια, εδώ μεσα, το έδαφος είναι εξαιρετικά γόνιμο για παρεξηγήσεις του τύπου αυτού, οπότε δεν εκπλήσσομαι.

weird

αν υποθεσουμε οτι εχεις χρονο και ορεξη να μελετησεις το θρεντ απο την αρχη,
θα καταλαβεις πολλα για το πως εφτασε η συζητηση εδω.

Προσωπικα αν καποιος αντιληφθω οτι η σιωπη του ειναι η παρουσια,
ουτε που θα το καταλαβω οτι θα φυγει.



Οσο για το θεμα ευθυνης,
θα ελεγα οτι ειναι η αρχη του τελους για καποιον ο οποιος αντιμετωπιζει φοβιες η αγχη και περιξ.
Οποιος μπορει να εμβαθυνει λιγο, πιανει και το νοημα του τι λεω.

Originally posted by Remedy

ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ οτι με ακουμπαει και η συμπεριφορα αυτη και το συγκεκριμενο θεμα, οπως υποθετω οτι ακουμπαει καθε γυναικα αναπαραγωγικης ηλικιας η οποια ειτε εχει βρεθει ειτε εχει σκεφτει την θεση αυτη...


με αφορμη αυτο που λες

Remedy

πως το θεμα ακουμπα καθε γυναικα....

θα ηθελα να πω πως με προβληματιζει κι ενα αλλο κομματι

το κομματι που αφορα τους ανδρες

ανδρες και εκτρωση

κατα ποσο τους ακουμπα το ολο γεγονος;

κατα ποσο το συζητουν πριν η μετα;

κατα ποσο πιανουν απο το χερι με αποδοχη την εγκυμονουσα που οι ιδιοι συνεβαλλαν στην εγκυμοσυνη της;

κατα ποσο ειναι προστατευτικοι η δεν ειναι οταν προκυψει μια εγκυμοσυνη;

κατα ποσο το θεωρουν ευθυνη και δικη τους η οχι;


τι λογο διατυπωνουν για το παιδι τους;

τι λογο διατυπωνουν για και προς την εγκυμονουσα πλεον συντροφο τους;

φοβουνται; φευγουν; μενουν; συζητουν; προστατευουν; χαιρονται; δυσαρεστουνται;


νιωθουν μοναξια;

θελουν να εχουν λογο ως προς το παιδι τους; εχουν;

συνδεουν την σεξουαλικη πραξη με μια ενδεχομενη εγκυμοσυνη;


εχει η κοπελα τους το ελευθερο να τους μιλησει;

εχει η συντροφος τους το ελευθερο να τους πει πως το θελει αυτο το παιδακι και να το συζητησουν χωρις να παρει αμεση απορριψη;

εχουν εκεινοι το ελευθερο να πουν και να συζητησουν το αντιστοιχο θελω απο την πλευρα τους;

γνωριζουν τι ακριβως συμβαινει στο σωμα της συντροφου τους;

συζητουν μαζι της; συζητουν με το γιατρο; συζητουν με καποιον ειδικο;

ψαχνουν ; αφιερωνουν χρονο;

αφιερωνουν π.χ οσο χρονο αφιερωσαν για να φλερταρουν τη συντροφο τους ενδεχομενως;

ποιος απο τα δυο μερη νιωθει περισσοτερο μονο σε αυτο το σκηνικο μιας ενδοχομενης εκτρωσης;

Quote:

---

Originally posted by krino
weird

αν υποθεσουμε οτι εχεις χρονο και ορεξη να μελετησεις το θρεντ απο την αρχη,
θα καταλαβεις πολλα για το πως εφτασε η συζητηση εδω.


Μάλλον θα πρέπει να το κοιτάξω μια φορά προσεκτικά, μα γενικώς, το να βγάζουμε απο εδω μέσα συμπεράσματα για τις προθέσεις κάποιου, το θεωρώ ( και μετά απο δική μου αρνητική εμπειρία) ριψοκίνδυνο.

Προσωπικα αν καποιος αντιληφθω οτι η σιωπη του ειναι η παρουσια,
ουτε που θα το καταλαβω οτι θα φυγει.
Νομίζω καταλαβαίνω τι εννοείς.


Οσο για το θεμα ευθυνης,
θα ελεγα οτι ειναι η αρχη του τελους για καποιον ο οποιος αντιμετωπιζει φοβιες η αγχη και περιξ.
Οποιος μπορει να εμβαθυνει λιγο, πιανει και το νοημα του τι λεω.

---

Επίσης, νομίζω οτι καταλαβαίνω... ξέρεις συχνά μου δίνεται η αίσθηση οτι αγανακτέις για όλους τους \"καποιους\" που δεν βλέπουν το νόημα..

Αλλά μπορεί και να κάνω λάθος.

Quote:

---

Originally posted by Remedy

Quote:

---

Originally posted by Sofia

Quote:

---

Originally posted by Remedy
η μονη διαθεση που μου προκαλει ο κουτοπονηρος χειρισμος του θεματος εκ μερους της, ειναι να την σκυλοβρισω :)

---

αν ειναι η μονη σου απαντηση σε εναν κουτοπονηρο χειρισμο το βρισιμο, με χαμογελο....κοροϊδευεις μαλλον τον εαυτο σου. Το βρισιμο εχει θυμο.Κ αν σε θυμωνει μια ποταπη συμπεριφορα, μαλλον σε ακουμπαει.

το να εκφρασεις τη διαφορα σου, μπορεις να το κανεις κ με αλλους τροπους. αν βρισκεις μονο αυτον ειναι κριμα. για σενα κυριως.

---

το χαμογελο ειναι ειρωνικο και οχι χαχανο..απορω πως δεν το αντιληφθηκες..

ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ οτι με ακουμπαει και η συμπεριφορα αυτη και το συγκεκριμενο θεμα, οπως υποθετω οτι ακουμπαει καθε γυναικα αναπαραγωγικης ηλικιας η οποια ειτε εχει βρεθει ειτε εχει σκεφτει την θεση αυτη...
αυτο δεν σημαινει φυσικα οτι η καθεμια θα αντιδρουσε με τον ιδιο τροπο...

δεν καταλαβες καλα...τροπους γνωριζω και χρησιμοποιω πολλους για να εκφραζω την διαφορα μου με οποιονδηποτε...
αυτον επελεξα για την συγκεκριμενη/νο οτιδηποτε ειναι, μιας και δεν γνωριζομαστε εδω που τα λεμε, διοτι το θεωρησα, σωστο και δικαιο και αρμοζον.

καταλαβαινω οτι διαφωνεις .συμβαινουν αυτα..

---

μα δεν σου μιλάω ετσι επειδη διαφωνω με την θεση σου. διαφωνω ομως με τον τροπο αυτο. στα οσα γραφω ομως, εκφραζονται κ αλλα περα απο μια διαφωνια....

δεν αμφιβαλλω οτι τροπους γνωριζεις πολλους. για την επιλογη αυτη τη συγκεκριμενη στιγμη μιλησα. το οτι δεν γνωριζομαστε, εμενα προσωπικα δεν μου δινει κανενα αλλοθι να βριζομαι...αλλα ειναι θεμα προσωπικων επιλογων. το καταλαβαινω.

τελος στο οτι απορεις πώς δεν καταλαβα την ειρωνια στο χαμογελο μα μονο στα λογια, θα σου ελεγα πώς πολυ απλα, δεν σε βλεπω και ετσι δεν μπορω να ξερω καθε φορα την αποχρωση ενος χαμογελου, μεσα απο μια οθονη.

Quote:

---

Originally posted by researcher
Originally posted by Remedy

ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ οτι με ακουμπαει και η συμπεριφορα αυτη και το συγκεκριμενο θεμα, οπως υποθετω οτι ακουμπαει καθε γυναικα αναπαραγωγικης ηλικιας η οποια ειτε εχει βρεθει ειτε εχει σκεφτει την θεση αυτη...


με αφορμη αυτο που λες

Remedy

πως το θεμα ακουμπα καθε γυναικα....

θα ηθελα να πω πως με προβληματιζει κι ενα αλλο κομματι

το κομματι που αφορα τους ανδρες

ανδρες και εκτρωση

κατα ποσο τους ακουμπα το ολο γεγονος;

κατα ποσο το συζητουν πριν η μετα;

κατα ποσο πιανουν απο το χερι με αποδοχη την εγκυμονουσα που οι ιδιοι συνεβαλλαν στην εγκυμοσυνη της;

κατα ποσο ειναι προστατευτικοι η δεν ειναι οταν προκυψει μια εγκυμοσυνη;

κατα ποσο το θεωρουν ευθυνη και δικη τους η οχι;


τι λογο διατυπωνουν για το παιδι τους;

τι λογο διατυπωνουν για και προς την εγκυμονουσα πλεον συντροφο τους;

φοβουνται; φευγουν; μενουν; συζητουν; προστατευουν; χαιρονται; δυσαρεστουνται;


νιωθουν μοναξια;

θελουν να εχουν λογο ως προς το παιδι τους; εχουν;

συνδεουν την σεξουαλικη πραξη με μια ενδεχομενη εγκυμοσυνη;


εχει η κοπελα τους το ελευθερο να τους μιλησει;

εχει η συντροφος τους το ελευθερο να τους πει πως το θελει αυτο το παιδακι και να το συζητησουν χωρις να παρει αμεση απορριψη;

εχουν εκεινοι το ελευθερο να πουν και να συζητησουν το αντιστοιχο θελω απο την πλευρα τους;

γνωριζουν τι ακριβως συμβαινει στο σωμα της συντροφου τους;

συζητουν μαζι της; συζητουν με το γιατρο; συζητουν με καποιον ειδικο;

ψαχνουν ; αφιερωνουν χρονο;

αφιερωνουν π.χ οσο χρονο αφιερωσαν για να φλερταρουν τη συντροφο τους ενδεχομενως;

ποιος απο τα δυο μερη νιωθει περισσοτερο μονο σε αυτο το σκηνικο μιας ενδοχομενης εκτρωσης;

---

ΤΩΡΑ ΜΑΛΙΣΤΑ!!! ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΙΓΕΙΣ ΕΧΕΙ ΠΟΛΥ ΠΡΟΣΦΟΡΟ ΕΔΑΦΟΣ ΠΡΟΣ ΣΥΖΗΤΗΣΗ!
Προσωπικα να σου πω οτι στην ακλυτερη των περιπτωσεων ο συντροφος να ερθει και να σου πει:
\"εγω αγαπη μου θα ακολουθησω οτι αποφασισεις!!\"
Στην χειροτερη:
\"Και που ξερω εγω οτι ειναι δικο μου!\"
Οσο για το μετα........ αστο καλυτερα, δεν νομιζω οτι μεταξυ πρωινου και μεσημεριανου το θυμουνται ακομη, ουτε και αναγνωριζουν την θυσια που μπορει να εκανες και την οδυνη που μπορει να περασες.
Απο την αλλη μηπως καταλαβαινουν το θαυμα της γεννησης;
Νομιζω οτι οσο καλοι πατεραδες και αν γινονται τελικα, δεν ειναι στην φυση τους να αντιλμβανονται οπως εμεις την γεννηση ή την απωλεια ενος παιδιου.
Και επειδη φανταζομαι οτι ο saab θα εχει αλλη γνωμη, να το πω οτι αποτελει εξαιρεση και θα ηθελα να ακουσω την γνωμη του, οπως και του Κρινο και καθε αντρα στο forum

Quote:

---

Originally posted by boubourina
ΤΩΡΑ ΜΑΛΙΣΤΑ!!! ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΙΓΕΙΣ ΕΧΕΙ ΠΟΛΥ ΠΡΟΣΦΟΡΟ ΕΔΑΦΟΣ ΠΡΟΣ ΣΥΖΗΤΗΣΗ!
Προσωπικα να σου πω οτι στην ακλυτερη των περιπτωσεων ο συντροφος να ερθει και να σου πει:
\"εγω αγαπη μου θα ακολουθησω οτι αποφασισεις!!\"
Στην χειροτερη:
\"Και που ξερω εγω οτι ειναι δικο μου!\"

---

Θα σου πω boubourina πώς βρισκω αδικα τα οσα λες. μπορει να ανηκουν καποιοι ή δεν ξερω ποσοι στις κατηγοριες που αναφερεις, αλλα υπάρχουν αντρες πολυ υποστηρικτικοι, δοτικοι κ ετοιμοι να ακουσουν κ να στηριξουν τις συντροφους τους.

Quote:

---

Originally posted by Sofia
μα δεν σου μιλάω ετσι επειδη διαφωνω με την θεση σου. διαφωνω ομως με τον τροπο αυτο. στα οσα γραφω ομως, εκφραζονται κ αλλα περα απο μια διαφωνια....

δεν αμφιβαλλω οτι τροπους γνωριζεις πολλους. για την επιλογη αυτη τη συγκεκριμενη στιγμη μιλησα. το οτι δεν γνωριζομαστε, εμενα προσωπικα δεν μου δινει κανενα αλλοθι να βριζομαι...αλλα ειναι θεμα προσωπικων επιλογων. το καταλαβαινω.

τελος στο οτι απορεις πώς δεν καταλαβα την ειρωνια στο χαμογελο μα μονο στα λογια, θα σου ελεγα πώς πολυ απλα, δεν σε βλεπω και ετσι δεν μπορω να ξερω καθε φορα την αποχρωση ενος χαμογελου, μεσα απο μια οθονη.

---

κι εγω για τον τροπο και μονο σου απαντησα...δεν θεωρησα οτι διαφωνεις με την αποψη επι του θεματος..η απαντηση μου ισχυει ως ειχε (για τον τροπο παντα)

το οτι δεν γνωριζομαστε δεν το ανεφερα σαν αλλοθι στο να βριζομαστε...δεν χρειαζομαι αλλοθι, εχω ΛΟΓΟΥΣ και τους εξεθεσα πολυ αναλυτικα νομιζω.περισσοτερο απ οσο θα πρεπε ισως...
εσυ προσωπικα καταλαβαινω οτι θα διαλεγες αλλο δρομο...αυτο ομως αφορα εσενα...
το ανεφερα στο οτι αναφερθηκα στην ρισερτσερ ως \"την/τον\" εννοωντας οτι δεν γνωριζουμε το φυλο του καθε συνομιλητη μας μιας και δεν γνωριζομαστε.

στα περι χαμογελων συμφωνω ασφαλως, κι οπως καταλαβαινεις ειναι ενας σοβαρος λογος στο να μην εχει καν κανεις τετοιου ειδους αποριες (μη πω επιχειρηματα) ποσο μαλλον να τα διατυπωνει . το αναφερω ως περιττο απλως , οχι ως απρεπο οπως καταλαβαινεις..

Quote:

---

Originally posted by Sofia

Quote:

---

Originally posted by boubourina
ΤΩΡΑ ΜΑΛΙΣΤΑ!!! ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΘΙΓΕΙΣ ΕΧΕΙ ΠΟΛΥ ΠΡΟΣΦΟΡΟ ΕΔΑΦΟΣ ΠΡΟΣ ΣΥΖΗΤΗΣΗ!
Προσωπικα να σου πω οτι στην ακλυτερη των περιπτωσεων ο συντροφος να ερθει και να σου πει:
\"εγω αγαπη μου θα ακολουθησω οτι αποφασισεις!!\"
Στην χειροτερη:
\"Και που ξερω εγω οτι ειναι δικο μου!\"

---

Θα σου πω boubourina πώς βρισκω αδικα τα οσα λες. μπορει να ανηκουν καποιοι ή δεν ξερω ποσοι στις κατηγοριες που αναφερεις, αλλα υπάρχουν αντρες πολυ υποστηρικτικοι, δοτικοι κ ετοιμοι να ακουσουν κ να στηριξουν τις συντροφους τους.

---

Sofia

θετω εδω μια παραμετρο που ισως εχει σχεση

ο,τι βρηκα ως λογο στο ιντερνετ γραμμενο για την προστασια του αγεννητου παιδιου εχει γραφτει σχεδον αποκλειστικα απο γυναικες.

ρισερτσερ

για την νεα απορια που σου δημιουργηθηκε, θεωρω οτι ασφαλως θα υπαρχουν αντρες με ολες τις συμπεριφορες που ανεφερες, δεν νομιζω οτι ειναι δυνατον ολοι να εχουν την ιδια σταση..

το απαραλλαχτο γεγονος ειναι ενα:

κανενας αντρας ποτε, οσο και να συμπασχει, δεν θα μπορεσει να βρεθει στην θεση μιας γυναικας που περναει απο αυτην την εμπειρια και αυτην την αποφαση ειτε η εμπειρια ειναι η εκτρωση ειτε η εμπειρια ειναι η γεννα...

Quote:

---

Originally posted by researcher

θα ηθελα να πω πως με προβληματιζει κι ενα αλλο κομματι

το κομματι που αφορα τους ανδρες

ανδρες και εκτρωση

κατα ποσο τους ακουμπα το ολο γεγονος;

κατα ποσο το συζητουν πριν η μετα;

κατα ποσο πιανουν απο το χερι με αποδοχη την εγκυμονουσα που οι ιδιοι συνεβαλλαν στην εγκυμοσυνη της;

ποιος απο τα δυο μερη νιωθει περισσοτερο μονο σε αυτο το σκηνικο μιας ενδοχομενης εκτρωσης;

---

researcher,

αν μου επιτρεπεις: καταλαβαινω απο οσα γραφεις πώς ψαχνεις εξονυχιστικα, να βρεις τροπους ή παραγοντες που συμβαλουν σε μια εκτρωση: ελλειπη ενημερωση απο γιατρους, ελλειπης ενημερωση απο την πολιτεια, την οικογενεια, ελλειπης οργανωση του κρατους για μετα την ενδεχομενη γεννα των εφηβων μητερων ή και μεγαλυτερων...για καποιο λογο ομως που μονο εσυ γνωριζεις δεν βλεπεις ή προσπερνας εναν αλλο παραγοντα. Εναν παραγοντα που τον συζητησαμε σε προηγουμενο χρονο. Αυτον της αποφασης της ιδιας της γυναικας για οποιοδηποτε λογο (πχ. προβληματα υγειας εμβριου ή της ιδιας, βιασμος, οικονομικη ανεχεια,προσωπικοι αλλοι λογοι) να διακοψει την εγκυμοσυνη. Σαν να μη θες να δεχτεις πώς υπάρχει αυτη η αποφαση, η συνειδητη αποφαση.

Quote:

---

Originally posted by researcher


Sofia

θετω εδω μια παραμετρο που ισως εχει σχεση

ο,τι βρηκα ως λογο στο ιντερνετ γραμμενο για την προστασια του αγεννητου παιδιου εχει γραφτει σχεδον αποκλειστικα απο γυναικες.

---

μα δεν ειναι λογικο? η γεννα οπως κ η εκτρωση αφορα πρωτα την γυναικα κ το σωμα της.

ο αντρας νιωθει πατερας πολυ αργοτερα απο οταν νιωσει η γυναικα μανα....

boubourina
οπως εχω γραψει πιο πισω,
εχω βιαστει σαν προσωπικοτητα, οταν μια παλια μου συντροφος,
εμεινε εγκυος με το ετσι θελω και εν ωρα δικης μου μεθης.

Ολα αυτα μονο και μονο για να μην χωρισουμε - κατι που ηταν δρομολογημενο.
Πες μου εσυ αν αυτο το παιδι επρεπε να ειναι σημερα σχεδον ολοκληρωμενος ανθρωπος.

Επισης μου εχει τυχει περιπτωση,
που το θεμα της εγκυμοσυνης (αν θα κρατηθει το παιδι η οχι) ηταν αποκλειστικο δικαιωμα της κοπελλας.
Η γνωμη μου ειχε ενα νοημα, αλλα μονο συμβουλευτικο και οχι ισομερες.


Αν δεν τρελλαθουμε σε αυτο τον αιωνα,
θα ζησω χιλιετηριδα.....




Δεν εξισωνω ολες και ολους φυσικα,
αλλα ειναι να βγαινεις απο τα ρουχα σου πως μια γυναικα
εν δυναμει μπορει να εκμεταλευτει μια εγκυμοσυνη.

Quote:

---

Originally posted by Sofia

Quote:

---

Originally posted by researcher

θα ηθελα να πω πως με προβληματιζει κι ενα αλλο κομματι

το κομματι που αφορα τους ανδρες

ανδρες και εκτρωση

κατα ποσο τους ακουμπα το ολο γεγονος;

κατα ποσο το συζητουν πριν η μετα;

κατα ποσο πιανουν απο το χερι με αποδοχη την εγκυμονουσα που οι ιδιοι συνεβαλλαν στην εγκυμοσυνη της;

ποιος απο τα δυο μερη νιωθει περισσοτερο μονο σε αυτο το σκηνικο μιας ενδοχομενης εκτρωσης;

---

researcher,

αν μου επιτρεπεις: καταλαβαινω απο οσα γραφεις πώς ψαχνεις εξονυχιστικα, να βρεις τροπους ή παραγοντες που συμβαλουν σε μια εκτρωση: ελλειπη ενημερωση απο γιατρους, ελλειπης ενημερωση απο την πολιτεια, την οικογενεια, ελλειπης οργανωση του κρατους για μετα την ενδεχομενη γεννα των εφηβων μητερων ή και μεγαλυτερων...για καποιο λογο ομως που μονο εσυ γνωριζεις δεν βλεπεις ή προσπερνας εναν αλλο παραγοντα. Εναν παραγοντα που τον συζητησαμε σε προηγουμενο χρονο. Αυτον της αποφασης της ιδιας της γυναικας για οποιοδηποτε λογο (πχ. προβληματα υγειας εμβριου ή της ιδιας, βιασμος, οικονομικη ανεχεια,προσωπικοι αλλοι λογοι) να διακοψει την εγκυμοσυνη. Σαν να μη θες να δεχτεις πώς υπάρχει αυτη η αποφαση, η συνειδητη αποφαση.

---

το ζητημα ειναι πολυ λεπτο

για σενα ισως το εμβρυο αποτελει κομματι του σωματος της μητερας οπως το συκωτι ας πουμε. συκωτι μου ειναι ο,τι θελω το κανω....

για μενα το παιδι αποτελει ξεχωριστη οντοτητα που τρεφεται απο τη μητερα αλλα εχει εξισου δικαιωματα πριν και μετα τη γεννηση του. η μητερα απλα το φιλοξενει επειδη αυτος ειναι ο τροπος για να ελθει στον κοσμο μια εντελως ξεχωριστη οντοτητα.

το παιδι βρισκεται σε αδυναμη θεση το κατανοω.

δεν δινει αυτο για μενα το δικαιωμα σε καποιον αλλον να αποφασισει για τον θανατο του.

για σενα ειναι αλλιως τα πραγματα.

εγω προσπερναω αυτο που λες πως προς περναω λοιπον για τους λογους που εγραψα παραπανω.

κατανοω πως εχεις διαφορετικη αποψη. οκ.

για το θεμα της εκμεταλευσης εχεις δικιο κρινο....αλλα πες εσυ πως μπορει να \"ξεπεραστει\" το γεγονος, οτι αυτη η \"λειτουργια\" γινεται αποκλειστικα μεσω του σωματος της γυναικας...
πραγματικα δεν βλεπω κανεναν τροπο να διαφυλαχθει ο (ενδεχομενα) παραπλανημενος αντρας, απο το ΝΑ ΠΡΟΣΕΧΕΙ ΣΑΝ ΤΡΕΛΛΟΣ αν δεν επιθυμει να τεκνοποιησει..

το καταλαβαινω οτι ησουν πιωμενος, αλλα πραγματικα το μονο που θα σε γλυτωνε θα ηταν να μην επινες, η αν το θες αλλιως, να μην συνιπτες σχεσεις με μια γυναικα που δεν εμπιστευεσαι....

μην πινετε οταν οδηγειτε...

Quote:

---

Originally posted by researcher
η μητερα απλα το φιλοξενει επειδη αυτος ειναι ο τροπος για να ελθει στον κοσμο μια εντελως ξεχωριστη οντοτητα.

---

η μητερα δεν φιλοξενει απλα το παιδι επειδη αυτος ειναι ο τροπος να ερθει στον κοσμο. Η μητερα ειναι υπεύθυνη για το ΠΩΣ θα ερθει στον κοσμο αυτο το παιδι κ ΠΩΣ θα το μεγαλωσει. Ειναι απολυτως υπεύθυνη κ οφειλει να ειναι. Αν ηταν ετσι ας γεννουσαμε, κ μετα ας αφηναμε το καθε παιδι στο ελεος....

Quote:

---

Originally posted by Sofia

Quote:

---

Originally posted by researcher
η μητερα απλα το φιλοξενει επειδη αυτος ειναι ο τροπος για να ελθει στον κοσμο μια εντελως ξεχωριστη οντοτητα.

---

η μητερα δεν φιλοξενει απλα το παιδι επειδη αυτος ειναι ο τροπος να ερθει στον κοσμο. Η μητερα ειναι υπεύθυνη για το ΠΩΣ θα ερθει στον κοσμο αυτο το παιδι κ ΠΩΣ θα το μεγαλωσει. Ειναι απολυτως υπεύθυνη κ οφειλει να ειναι. Αν ηταν ετσι ας γεννουσαμε, κ μετα ας αφηναμε το καθε παιδι στο ελεος....

---

και οχι μονο η μητερα εχω να προσθεσω...

ολα τα συμβαλλομενα μερη

Quote:

---

Originally posted by Remedy
το καταλαβαινω οτι ησουν πιωμενος, αλλα πραγματικα το μονο που θα σε γλυτωνε θα ηταν να μην επινες, η αν το θες αλλιως, να μην συνιπτες σχεσεις με μια γυναικα που δεν εμπιστευεσαι....

μην πινετε οταν οδηγειτε...

---

δεν αποποιήθηκα ΠΟΤΕ των ευθυνων μου,
αλλα απαιτησα τοτε να κανει εκτρωση ΠΡΙΝ την χωρισω.

Η εκτρωση εγινε, και αργοτερα τελειωσε και ολη η υποθεση τελειωτικα.
Για την ιστορια τοτε (αρχες δεκαετιας του 90) πληρωσα 200.000 δρχ.
Ποσο που οπως μου ειπαν ηταν υπερβολικα τραβηγμενο.
Αλλα πληρωσα πες και για ψυχικη οδυνη της εγκυμονουσας...

Πες μου τωρα εσυ,
αν σκοτωσα εγω το εμβρυο με δικη μου ευθυνη.....
Η μηπως επρεπε να καταστρεψω την ζωη μου επειδη βγηκαν ολα αυτα στην πορεια και να λαβω υποψη μου τις ευαισθησιες της ερευνητριας και σημερα να εχω ενα παιδι περιπου 20 χρονων με χωρισμενους γονεις και να γραφουμε εδω παρεα, εγω σαν γονιος και αυτος(η) σαν χρηστης με τα (εξασφαλισμενα εκ των συνθηκων) ψυχολογικα του??

Quote:

---

Originally posted by Sofia
ΠΩΣ θα το μεγαλωσει.

---

και ο πατερας τι ρολο βαραει?
του σπερματοδοτη??

Quote:

---

Originally posted by krino

Quote:

---

Originally posted by Sofia
ΠΩΣ θα το μεγαλωσει.

---

και ο πατερας τι ρολο βαραει?
του σπερματοδοτη??

---

Naturally, η φύση έχει δώσει την ανάπλαση της δημιουργίας στην γυναίκα. Εμείς τα αρσενικά απλά είμαστε a means to an end..ένα μέσο για τον σκοπό της αναπαραγωγής..

Έτσι μας βλέπουν φίλε krino...ας το χωνέψουμε :p

αν παρακολουθησετε τον διαλογο νομιζω θα καταλαβετε τί εννοω.

αν θελετε βεβαια

Quote:

---

Originally posted by vince

Quote:

---

Originally posted by krino

Quote:

---

Originally posted by Sofia
ΠΩΣ θα το μεγαλωσει.

---

και ο πατερας τι ρολο βαραει?
του σπερματοδοτη??

---

Naturally, η φύση έχει δώσει την ανάπλαση της δημιουργίας στην γυναίκα. Εμείς τα αρσενικά απλά είμαστε a means to an end..ένα μέσο για τον σκοπό της αναπαραγωγής..

Έτσι μας βλέπουν φίλε krino...ας το χωνέψουμε :p

---

εαν σας βλεπαμε ετσι δεν θα υπηρχαν ολα αυτα τα ερωτηματα vince

τουλαχιστον οσον αφορα τη δικη μου ματια σους ανθρωπους και τις καταστασεις.

τα παραθετω ξανα



θα ηθελα να πω πως με προβληματιζει κι ενα αλλο κομματι

το κομματι που αφορα τους ανδρες

ανδρες και εκτρωση

κατα ποσο τους ακουμπα το ολο γεγονος;

κατα ποσο το συζητουν πριν η μετα;

κατα ποσο πιανουν απο το χερι με αποδοχη την εγκυμονουσα που οι ιδιοι συνεβαλλαν στην εγκυμοσυνη της;

κατα ποσο ειναι προστατευτικοι η δεν ειναι οταν προκυψει μια εγκυμοσυνη;

κατα ποσο το θεωρουν ευθυνη και δικη τους η οχι;


τι λογο διατυπωνουν για το παιδι τους;

τι λογο διατυπωνουν για και προς την εγκυμονουσα πλεον συντροφο τους;

φοβουνται; φευγουν; μενουν; συζητουν; προστατευουν; χαιρονται; δυσαρεστουνται;


νιωθουν μοναξια;

θελουν να εχουν λογο ως προς το παιδι τους; εχουν;

συνδεουν την σεξουαλικη πραξη με μια ενδεχομενη εγκυμοσυνη;


εχει η κοπελα τους το ελευθερο να τους μιλησει;

εχει η συντροφος τους το ελευθερο να τους πει πως το θελει αυτο το παιδακι και να το συζητησουν χωρις να παρει αμεση απορριψη;

εχουν εκεινοι το ελευθερο να πουν και να συζητησουν το αντιστοιχο θελω απο την πλευρα τους;

γνωριζουν τι ακριβως συμβαινει στο σωμα της συντροφου τους;

συζητουν μαζι της; συζητουν με το γιατρο; συζητουν με καποιον ειδικο;

ψαχνουν ; αφιερωνουν χρονο;

αφιερωνουν π.χ οσο χρονο αφιερωσαν για να φλερταρουν τη συντροφο τους ενδεχομενως;

ποιος απο τα δυο μερη νιωθει περισσοτερο μονος σε αυτο το σκηνικο μιας ενδοχομενης εκτρωσης

Αδιαφορία <---------------------------------------------------------------------------------> Πλήρης συμμετοχή

Σε αυτά τα πλαίσια (φαντάζομαι) κυμαίνεται η συμπεριφορά των ανδρών απένταντι σε μία εγκυμοσύνη.

Έδωσα μία υπόσχεση και την αθέτησα.

Quote:

---

Originally posted by researcher

εαν σας βλεπαμε ετσι δεν θα υπηρχαν ολα αυτα τα ερωτηματα vince

τουλαχιστον οσον αφορα τη δικη μου ματια σους ανθρωπους και τις καταστασεις.



σου αρεσει η οχι,
υπαρχουν και αυτου του ειδους οι ανθρωποι.
Και δεν θεωρητικολογώ, μιλαω για καταστασεις τις οποιες τις εχω βιωσει στο 100%.



τα παραθετω ξανα



θα ηθελα να πω πως με προβληματιζει κι ενα αλλο κομματι

το κομματι που αφορα τους ανδρες

ανδρες και εκτρωση



και εμενα με αφορα γυναικες ανευθυνες και εκτρωση κατ επεκταση αναλογων συνθηκων.




κατα ποσο τους ακουμπα το ολο γεγονος;


οσο δεν φανταζεσαι ασχετως αν το βιωνουν διαφορετικα.



κατα ποσο το συζητουν πριν η μετα;



οσο μπορουν δεδομενου οτι δεν αλλαζει ο οργανισμος τους, ουτε νιωθουν το παιδι στο σωμα τους.


κατα ποσο πιανουν απο το χερι με αποδοχη την εγκυμονουσα που οι ιδιοι συνεβαλλαν στην εγκυμοσυνη της;



θεωρω ανευθυνο για ενα αντρα οταν εχει συνεννοηθει με την συντροφο του να κανει ενα παιδι και να μιλαμε για αποδοχη η μη.


κατα ποσο ειναι προστατευτικοι η δεν ειναι οταν προκυψει μια εγκυμοσυνη;



τι εννοεις προστατευτικοι???
Αν πχ της μυρισει αστακος και αν ετρεξαν να τον ψαρεψουν?
Αν συμπαραστεκονται γενικα σε αυτη την δυσκολη περιοδο??



κατα ποσο το θεωρουν ευθυνη και δικη τους η οχι;



εντελως το 50 %, τιποτα περισσοτερο.



τι λογο διατυπωνουν για το παιδι τους;



τι αλλο απο το οτι περιμενουν να γεννηθει και να το αγαπησουν??
Ισως και ευχες να ειναι γερο και υγιη?


τι λογο διατυπωνουν για και προς την εγκυμονουσα πλεον συντροφο τους;



φανταομαι οτι και πριν.
Τι αλλαζει προς το συντροφο σου οταν ειναι εγκυος?
Ισως περισσοτερη αγαπη για κατι που θα κανετε απο κοινου.


φοβουνται; φευγουν; μενουν; συζητουν; προστατευουν; χαιρονται; δυσαρεστουνται;




ολα αυτα και τιποτα απο αυτα.
Αμα εχεις μια διαλυμενη σχεση,
περιμενεις να στη κρατησει ενα παιδι?


νιωθουν μοναξια;



οχι βεβαια.



θελουν να εχουν λογο ως προς το παιδι τους; εχουν;



φυσικα και θελουν,
απλα υπαρχουν καποιες μαναδες που αυτο το θεωρουν απαγορευμενη σκεψη.
Προτιμουν οι ιδιες να εχουν το πρωτο λογο.


συνδεουν την σεξουαλικη πραξη με μια ενδεχομενη εγκυμοσυνη;



η σεξουαλικη πραξη επιφερει μια εγκυμοσυνη,
οι φημες που θελουν οτι το νικ μου ειναι υπευθυνο για εγκυμοσυνες ειναι ακομα ανεπιβεβαιωτο.


εχει η κοπελα τους το ελευθερο να τους μιλησει;



αμα η κοπελα εχει μια σχεση που δεν μιλαγε πριν πολυ πιθανον να συνεχισει ετσι.
Αλλα τοτε ειναι με λαθος συντροφο,
ποιος μπορει να της φταιει για τις επιλογες της?


εχει η συντροφος τους το ελευθερο να τους πει πως το θελει αυτο το παιδακι και να το συζητησουν χωρις να παρει αμεση απορριψη;



τα παντα διεπονται απο διαλογο.
Θεωρητικα φανταζομαι οτι δυο ανθρωποι ειναι μαζι γιατι εχουν ενα ομοιομορφο συγκερασμο αποψεων.
Περιμενεις μετα η κατα την διαρκεια της εγκυμοσυνης να λυσεις ζητηματα που θα επρεπε να ειχαν λυθει στον πρωτο χρονο γνωριμιας?

εγω εχω ζητηματα που για να κανω παιδι τα θεωρω οτι δεν τα συζηταω.
Το παιδι που θα κανω δεν υπαρχει περιπτωση να το βαφτισω και αυτο δεν το διαπραγματευομαι. Δεν τιθεται σε διαλογο σε καμια περιπτωση.
Αν κανω μια σχεση με μια θεουσα και μου πει αντε ας μην το βαφτισουμε, και οταν γεννηθει μου πει να το βαφτισουμε, θεωρουμε οτι δεν κανω διαλογο?

Μην τρελλαθουμε κιολας ε?



εχουν εκεινοι το ελευθερο να πουν και να συζητησουν το αντιστοιχο θελω απο την πλευρα τους;



το ιδιο με απο πανω.


γνωριζουν τι ακριβως συμβαινει στο σωμα της συντροφου τους;



οσοι εχουν μελετησει το θεμα η η ειναι σχετικοι με ιατρικη φανταζομαι ναι.
Εχει νοημα να γινουμε γυναικολογοι για 9 μηνες?
Εσυ εχεις ασχοληθει με τον προστατη ποτε σου?


συζητουν μαζι της; συζητουν με το γιατρο; συζητουν με καποιον ειδικο;



φανταζομαι οτι τις πιο πολλες φορες πανε μαζι στο γιατρο και ενημερωνονται εξισου για την πορεια της κυησης.
Με ποιον ειδικο να συζητησουν για τι πραγμα?




ψαχνουν ; αφιερωνουν χρονο;



να ψαξουν τι?
αν αφιερωνουν χρονο για την συντροφο τους?
μα πριν τι εκαναν, δεν αφιερωναν??
Αν δεν αφιερωναν, πως περιμενει κανεις να αφιερωσουν τωρα?



αφιερωνουν π.χ οσο χρονο αφιερωσαν για να φλερταρουν τη συντροφο τους ενδεχομενως;



γιατι οχι και πιο πολυ θα ρωταγα εγω....


ποιος απο τα δυο μερη νιωθει περισσοτερο μονο σε αυτο το σκηνικο μιας ενδοχομενης εκτρωσης



αναλογα την περιπτωση, το ζευγαρι, το τι σοι σχεση εχει δομησει,
πολλα πραγματα αναλογα το τι συμβαινει.

---

Γενικως μην γενικολογουμε και μην βγαζουμε συμπερασματα κονσερβα.
Παντου υπαρχουν καλοι συντροφοι και κακοι εξισου, αντρες και γυναικες.
Ας αναρωτηθουν οι κριθεντες ως κακοι γιατι συνεχιζουν μια τετοια σχεση, και ας αφησουν τα παιδια στην ησυχια τους.
Δεν ειναι δυνατον να ψαχνουμε αφορμες για να βαλουμε την σχεση μας στο μικροσκοπιο σκορπωντας ενοχες.
Οποιος - οποια εχει προβληματα στη σχεση του, να τα λυσει χωρις να βαζει τριτους μπροστα.

Quote:

---

Originally posted by krino

Quote:

---

Originally posted by Remedy
το καταλαβαινω οτι ησουν πιωμενος, αλλα πραγματικα το μονο που θα σε γλυτωνε θα ηταν να μην επινες, η αν το θες αλλιως, να μην συνιπτες σχεσεις με μια γυναικα που δεν εμπιστευεσαι....

μην πινετε οταν οδηγειτε...

---

δεν αποποιήθηκα ΠΟΤΕ των ευθυνων μου,
αλλα απαιτησα τοτε να κανει εκτρωση ΠΡΙΝ την χωρισω.

Η εκτρωση εγινε, και αργοτερα τελειωσε και ολη η υποθεση τελειωτικα.
Για την ιστορια τοτε (αρχες δεκαετιας του 90) πληρωσα 200.000 δρχ.
Ποσο που οπως μου ειπαν ηταν υπερβολικα τραβηγμενο.
Αλλα πληρωσα πες και για ψυχικη οδυνη της εγκυμονουσας...

Πες μου τωρα εσυ,
αν σκοτωσα εγω το εμβρυο με δικη μου ευθυνη.....
Η μηπως επρεπε να καταστρεψω την ζωη μου επειδη βγηκαν ολα αυτα στην πορεια και να λαβω υποψη μου τις ευαισθησιες της ερευνητριας και σημερα να εχω ενα παιδι περιπου 20 χρονων με χωρισμενους γονεις και να γραφουμε εδω παρεα, εγω σαν γονιος και αυτος(η) σαν χρηστης με τα (εξασφαλισμενα εκ των συνθηκων) ψυχολογικα του??

---

οταν λες, \"απαιτησα\", υποθετω πως εννοεις οτι την ΕΠΕΙΣΕΣ να κανει την εκτρωση, διοτι δεν βλεπω με ποιον τροπο θα μπορουσες να το απαιτησεις...αλλα ουτε και και θα συμφωνουσα ποτε στο να μπορει ο αντρας να απαιτησει κατι τετοιο...

αν οντως εννοεις οτι την επεισες,θεωρω οτι ειχες καθε δικαιωμα για κατι τετοιο, μιας και η υπαρξη αυτου του παιδιου θα αφορουσε και εσενα,ασχετως αν η εκτρωση η η κυηση θα αφορουσε ΜΟΝΟ ΤΗΝ ΓΥΝΑΙΚΑ.

το αν εκανες καλα η ασχημα,μονο εσυ μπορεις να το απαντησεις απο το πως αισθανεσαι τωρα για την αποφαση αυτη, τα τωρινα σου θελω, την πορεια της ζωης σου κι αλλα τετοια...

δυστυχως δεν εχουμε την δυνατοτητα να βλεπουμε καπου υποθετικες εκδοχες της ζωης μας αν ειχαμε παρει αλλιως καποιες κρισιμες αποφασεις..

γενικα μιλωντας, το εχω δηλωσει οτι η αποψη μου ειναι οτι μονο επιθυμητα παιδια πρεπει να ερχονται στον κοσμο και χωρις τα τραγικα προβληματα υγειας που εχουμε συζητησει.
και βεβαια,οτι δεν θεωρω την εκτρωση,φονο.

οσο για τις ευαισθησιες της ρισερτσερ, ειπαμε, δυστυχως πανε πακετο με αρκετες αναισθησιες που αφορουν ατομικες ελευθεριες των γυναικων αλλα και την ποιοτητα της ζωης του ιδιου του παιδιου...

Quote:

---

Originally posted by Remedy

δυστυχως δεν εχουμε την δυνατοτητα να βλεπουμε καπου υποθετικες εκδοχες της ζωης μας αν ειχαμε παρει αλλιως καποιες κρισιμες αποφασεις..

---

Ετσι είναι.

Το να βγάλουμε μετα βεβαιότητας το συμπέρασμα, ότι αν γεννιόταν το παιδί θα γινόταν έτσι κι έτσι, είναι κάπως αυθαίρετο.
Οι εκδοχές είναι πολύ περισσότερες απο όσες μας βοηθά να φανταζόμαστε.
Μπορούμε να εικάσουμε κάτι ως το πιο πιθανό, αλλά μέχρι εκεί...

Quote:

---

Originally posted by weird

Quote:

---

Originally posted by Remedy

δυστυχως δεν εχουμε την δυνατοτητα να βλεπουμε καπου υποθετικες εκδοχες της ζωης μας αν ειχαμε παρει αλλιως καποιες κρισιμες αποφασεις..

---

Ετσι είναι.

Το να βγάλουμε μετα βεβαιότητας το συμπέρασμα, ότι αν γεννιόταν το παιδί θα γινόταν έτσι κι έτσι, είναι κάπως αυθαίρετο.
Οι εκδοχές είναι πολύ περισσότερες απο όσες μας βοηθά να φανταζόμαστε.
Μπορούμε να εικάσουμε κάτι ως το πιο πιθανό, αλλά μέχρι εκεί...

---

πολλες φορες η αναγκη για πιστη σε καποια εκδοχη, ηρεμει...κατευναζει τις ανησυχιες μας.

συνηθως μεσα στα αγκαθια γεννιουνται λουλουδια και το αντιθετο ....

Quote:

---

Originally posted by Empneustns
συνηθως μεσα στα αγκαθια γεννιουνται λουλουδια και το αντιθετο ....

---

Ισχυει πολλες φορες:)

@KRINO: ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΟΥ ΩΣ ΑΝΤΡΑ ΗΘΕΛΑ ΝΑ ΑΚΟΥΣΩ, ΕΠΕΙΔΗ ΣΕ ΘΕΩΡΩ ΑΤΟΜΟ ΠΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΕΣ. ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΣΟΥ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΤΗΝ ΞΕΚΑΘΑΡΙΣΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΡΧΗ. ΔΕΝ ΤΙΘΕΤΑΙ ΘΕΜΑ ΣΕ ΑΥΤΟ.
ΑΛΛΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΑΚΟΥΣΩ ΤΙ ΕΧΕΙΣ ΒΙΩΣΕΙ ΚΑΙ ΤΙ ΕΧΕΙΣ ΕΙΣΠΡΑΞΕΙ ΑΠΟ ΑΠΟ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΚΑΙ ΑΝΤΡΕΣ ΓΕΝΙΚΑ ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ.
ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ ΜΙΑ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗ ΠΟΥ ΠΡΟΚΥΠΤΕΙ ΑΠΟ ΕΝΑ ONE NIGHT STAND, ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΣΕ ΚΑΜΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΝΑ ΠΑΕΙ ΠΑΡΑΠΕΡΑ, ΕΚΤΟΣ ΚΑΙ ΑΝ ΟΠΩΣ ΛΕΣ Η ΓΥΝΑΙΚΑ ΣΕ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙ ΩΣ ΣΠΕΡΜΑΤΟΔΟΤΗ.
ΕΧΩ ΤΕΤΟΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΚΑΙ ΜΑΛΙΣΤΑ ΒΑΦΤΙΣΑ ΤΟ ΠΑΙΔΑΚΙ ΜΕΤΑ ΑΠΟ 4,5 ΧΡΟΝΙΑ ΓΙΑΤΙ Ο ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ ΔΕΝ ΔΕΧΟΤΑΝ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΙ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΕΧΡΙ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΩΡΑ! (ΚΑΙ ΜΙΛΑΜΕ ΓΙΑ ΖΕΥΓΑΡΙ ΠΟΥ ΠΑΡΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΑΥΤΟ ΕΜΕΝΕ - ΜΕΝΕΙ ΚΑΙ ΘΑ ΜΕΝΕΙ ΜΑΖΙ ΑΠ\'ΟΤΙ ΦΑΙΝΕΤΑΙ, ΚΑΜΜΙΑ 15ΑΡΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΩΡΑ).
ΑΠΛΑ ΑΥΤΟΣ ΑΠΟ ΤΑ ΝΕΥΡΑ ΤΟΥ ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΗΘΕΛΕ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΘΕΩΡΗΣΕ ΟΤΙ ΤΟΝ ΠΑΓΙΔΕΥΣΕ, ΔΕΝ ΤΗΝ ΧΩΡΙΣΕ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΕ ΤΟ ΠΑΙΔΙ.

Εχω δει αρκετες περιπτωσεις - και καποιες σε προσωπικο επιπεδο.

Θα μεινω σε 2 περιπτωσεις κοντινων μου φιλων.
Ατομα που ηξεραν τι ηθελαν στην ζωη τους, δεν παιζανε τις κουμπαρες,
αφου εκαναν διαφορες σχεσεις, τελικα κατεληξαν με γυναικες που εκαναν καθαρες και τιμιες συμφωνιες στο τι ακριβως θελουν και ζητανε.


Σημερα ειναι με το παιδι τους η καθε μια σχεση.
Στην ολη πορεια της εγκυμοσυνης, τους εβλεπα παροντες, να ειναι διπλα στη συζυγο τους,
να πηγαινουν ΠΑΝΤΑ μαζι στο γυναικολογο και να ειναι διπλα τους στις ανησυχιες που ειχαν.
Τους θεωρω υπευθυνους ανθρωπους και οτι θα μεγαλωσουν τα παιδια τους χωρις κομπλεξ και ψυχαναγκασμους.
Θεωρω απιθανο να γινουν παιδια με εστω και το παραμικρο ψυχολογικο προβλημα καθως το σημαντικο ειναι να μπορει να υπαρχει αμφιδρομη και αληθινη επικοινωνια απο και προς ολες τις μεριες.


Εν κατακλειδι,
το θεμα δεν ειναι να πρεπει να επιβαλεις καταστασεις οπως πανω κατω γραφει η ερευνητρια - γιατι αυτο ειναι το νοημα των ποστ της.
Αλλα ο συντροφος να θελει να ειναι εθελοντικα παρον σε οτι συμβαινει ανα πασα στιγμη.
Απο την στιγμη που η καθε ερευνητρια θετει τετοια ερωτηματα,
πολυ απλα θα επρεπε πρωτίστως να αναρωτηθει αν ειναι με τον σωστο ανθρωπο.


Η επιλογη του σωστου ανθρωπου ειναι μια πολυ περιεργη υποθεση....
Εχει να κανει με το τι ιεραρχει ο καθενας ως σημαντικο.
Πολυ πιθανον μια γυναικα, να πει οτι εφοσον εχει μπλε ματια, δεν με νοιαζει και ας με κοπαναει.
Απλα θα του κανω παραπονα να μην με δερνει γιατι δεν ειναι σωστο και ετσι λυνει το προβλημα της.
Απο οσο μπορω να συνδυάσω σκεψεις και καταστασεις,
αυτο που μας βαζει σε μπελαδες συχνα - πυκνα, ειναι οι μυθοι που εχουμε φτιαξει στο μυαλο μας στο τι ειθιστε να θελουμε ως σημαντικο απο τον συντροφο μας.
Ειναι σαφες οτι αν καποια πραγματα δεν εχουν απολυτα ξεκαθαριστει ειτε απο την μια πλευρα ειτε απο την αλλη,
θα ερθει καποια στιγμη που αυτες τις ασημαντες λεπτομεριες θα τις λουστουμε σαν καταιγιδα....


Τι μπορεις να πεις λοιπον για ζευγαρια που ειναι αντιθετικα μεταξυ τους,
αλλα παρολα αυτα συνεχιζουν να μενουν μαζι ταλαιπωρωντας καταρχην τους εαυτου τους,
και στην συνεχεια τα παιδια τους?


θα εκλεινα με το εξης,
οποιος θελει να κανει ευτυχισμενη σχεση,
ας προσπαθησει να ληξει πρωτα τους ψυχαναγκασμους του:
Θα βρει τον σωστο ανθρωπο που θα του κανει γιατι και αυτος αντιστοιχα θα ειναι χωρις ψυχαναγκασμους.
Δεν ξερω αν φαινεται ρατσιστικο αυτο, αλλα αν θελεις ειναι σιγουρα ανθρωπινο.
Χωρισα με μια σχεση για τετοιους λογους γιατι αν θες ειμαι και εγω ανθρωπος και δεν θα μπορουσα να παλευω για την υπολοιπη ζωη μου με τις χιμαιρες κανενος.



Καλημερα και ευχαριστω για τα καλα σου λογια.

Quote:

---

Originally posted by Remedy
οταν λες, \"απαιτησα\", υποθετω πως εννοεις οτι την ΕΠΕΙΣΕΣ να κανει την εκτρωση, διοτι δεν βλεπω με ποιον τροπο θα μπορουσες να το απαιτησεις...αλλα ουτε και και θα συμφωνουσα ποτε στο να μπορει ο αντρας να απαιτησει κατι τετοιο...

---

αυτο που ειπα ηταν,
οτι δεν ηταν κοινη μας συμφωνια να γεννηθει ενα παιδι και ως εκ τουτου να κανει εκτρωση, αναλαμβανοντας ολα τα εξοδα εγω. (αν και δεν μου επεφτε αυτο το βαρος)


Κοιτα remedy,
δεν ειμαι σπερματοδοτης καμιας γυναικας,
και αν θελω να κανω παιδι,
αυτο θα ειναι κατι που θα προκυψει μεσα απο μια σχεση την οποια θα θεωρουμε και οι δυο σωστη εξισου.

Δεν θα υποκυψω σε κανενα εκβιασμο καμιας γυναικας,
και το οτι εμεινε εγκυος μαζι μου, δεν της δινει κανενα δικαιωμα να γεννησει αυτο το παιδι χωρις την δικη μου συναινεση.



Με αυτη την εννοια,
ΝΑΙ απαιτησα να κανει εκτρωση.

κατα τα αλλα,
εκτος απο αυτη την περιπτωση που ανεφερα στο παραπανω ποστ,
στις σχεσεις μου κανω ελευθερο ερωτα χωρις καμια προφυλαξη.
Ποτε αλλοτε δεν εχει τεθει θεμα εγκυμοσυνης.


Με αυτο θελω να πω οτι ξερω και τι κανω και που βαζω τι και ποτε βγαζω τι.
Αν δεν ηταν ετσι τα πραγματα και δεν ημουν ικανος για αυτο,
φυσικα θα επαιρνα αλλες προφυλαξεις.

Η απαντηση σου με καλυψε απολυτα, και να σου πω την αληθεια το περιμενα γι\'αυτο και σου απευθυνα την ερωτηση.

Με οσα ειπες μου δινεις το δικαιωμα να προσθεσω τα εξης:

Οπως ειπες και εσυ, χωρισες απο μια σχεση γιατι θεωρουσες οτι υπηρχαν ή θα προεκυπταν ψυχαναγκασμοι που δεν θα την αφηναν να λειτουργησει μεσα σε ενα υγιες πλαισιο, απαραιτητο για το μεγαλωμα ενος παιδιου, που γινεται το πιο λατρευτο πλασμα και των δυο συντροφων απο την στιγμη που ερχεται στον κοσμο.

Και εγω ειμαι με εναν αντρα 10 χρονια, με ολα τα καλα και τα ασχημα που προκυπτουν απο μια καθημερινη σχεση και συμβιωση.
Οταν εκανα την εκτρωση, ημουν 3 χρονια μαζι του. Δεν ηταν one night stand.
Ομως υπηρχαν καποια δεδομενα και απο τις δυο πλευρες.
Ακομα δεν ειχε ξεκαθαρισει το διαζυγιο, και ειχε δυο παιδια που λατρευε και το ηξερα.
Εαν τοτε κραταγα το παιδι, (που μου το προτεινε και μου ειπε οτι ειναι διατεθειμενος να κανει οτι χρειαστε) ηξερα οτι οι συνθηκες δεν ηταν καταλληλες. Ο χρονος δεν ηταν ο καταλληλος για τα δυο του παιδια που ακομα καλα-καλα δεν ειχαν χωνεψει οτι η μαμα και ο μπαμπας χωριζουν, θα επρεπε να δεχτουν στην ζωη τους και το εξωγαμο παιδι του μπαμπα με την γκομενα;
Τοτε δεν θα κατακρεουργουσα δυο παιδια εν ζωη;
Δεν θεωρω οτι επρεπε να συζητησω και πολλα τοτε με τον τωρινο συζυγο μου. Ηξερα τα δεδομενα, δεν χρειαζομουν φιλοσοφικες συζητησεις, ουτε ειδικους, ουτε θεοφοβουμενες αποψεις. Θεωρω οτι ηταν πολυ ωριμη αποφαση να μην κρατησω το παιδι και να προφυλαξω τον εαυτο μου απο εναν δυστυχισμενο γαμο, εναν δυστυχισμενο συζυγο και 2 κατεστραμενα παιδια.
Οπως ειπες και εσυ δεν κανεις παιδι με εναν γαλανοματη bodybilder. Κανεις παιδι με καποιον που ξερεις οτι θα γινει καλος και ισσοροπημενος πατερας.
Ξερω οτι ακομα και αν αυριο χωρισουμε, αυτος ο ανθρωπος θα ειναι διπλα στο παιδι μας οπως ηταν και στα δυο πρωτα παιδια του και αυτο το ξερω με αποδειξεις.

@researcher: Πες μου σε παρακαλω, δεν επρεπε να κατακρεουργησω το εμβρυο \"μου\", το \"DNA\" μου, αλλα θα ηταν σωστο να κατακρεουργησω δυο παιδια που δεν βγηκαν απο την δικη μου κοιλια αλλα μιας αλλης;