ΑΠΟ ΑΡΡΩΣΤΟΦΟΒΙΑ ΕΧΕΤΕ ΑΚΟΥΣΤΑ ..ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΠΑΣΧΩ ΜΑΖΙ ΜΕ ΜΙΑ ΩΡΑΙΑ ΑΓΧΩΔΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ!!!!
Ό,τι δεν συνέβη ποτέ, είναι ότι δεν ποθήσαμε αρκετά.
Printable View
ΑΠΟ ΑΡΡΩΣΤΟΦΟΒΙΑ ΕΧΕΤΕ ΑΚΟΥΣΤΑ ..ΑΠΟ ΑΥΤΟ ΠΑΣΧΩ ΜΑΖΙ ΜΕ ΜΙΑ ΩΡΑΙΑ ΑΓΧΩΔΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ!!!!
Ό,τι δεν συνέβη ποτέ, είναι ότι δεν ποθήσαμε αρκετά.
γεια σας είμαι η λίτσα και είμαι 29 ετών διάβασα αυτό που έγραψε η ρούλα και μπορώ να πω ότι την καταλαβαίνω απόλυτα. πάσχω από κατάθλιψη και πριν κάποια χρόνια είχα και κρίσεις πανικού. αυτά όλα ξεκίνησαν γιατί έχω τις ίδις φοβίες με την ρούλα. φοβάμαι τα φαντάσματα και το εξωπραγματικό. μακάρι να φοβόμουν και εγώ τα πουλιά τους πολέμους ή κάτι άλλο το οποίο πραγματικά υπάρχει. εγώ όμως εδώ και πολλά χρόνια σχεδόν από 12 ετών παλεύω με τα φαντάσματα και με κάτι άλλο που φοβάμαι ακόμα και να το πω ελπίζω να καταλαβαίνετε.όπως η ρούλα φοβάται το φάντασμα έτσι και εγώ φοβάμαι πως κάτι άλλο υπάρχει το οποίο σε ανύποπτο χρόνο μπορεί να το δω ή να το ακούσω.φοβάμαι ακόμα όσο αστείο και αν ακούγεται να πάω στην τουαλέτα μόνη μου όσο για το σκοτάδι ούτε λόγος πάντα υπάρχει φως στο σπίτι τέλος πάντων μην σας κουράζω άλλο ξέρω ότι όλα αυτά ακούγονται αστεία αλλά δυστυχώς γίνονται. δόξα τω Θεό βρήκα λύση κατέφυγα στο Θεό και μέσω της προσευχής έχω αρχίσει σιγά σιγά να το ξεπερνώ μόνο εκεί είναι η πραγματική θεραπεία παιδιά βέβαια παίρνω και τα φάρμακά μου αντικαταθλιπτικά και αγχολυτικά αλλά μόνο στον Θεό βρήκα την ελπίδα και το φως την πραγματική θεραπεία.
Παιδιά εγώ είμαι αρρωστοφοβική. Μην ακούσω για ασθένειες και μάλιστα σε άτομα του στενού μου κύκλου... Πάει! αυτό ήταν! αρρώστησα. Όπως δυστυχώς και αυτή τη στιγμή που σας γράφω...Έχουμε τη γιαγιά (πεθερά) με άνοια και με έχουν πιάσει κάτι κρίσεις πανικού άλλο πράγμα... Το μόνο που παρακαλάω είναι να τελειώσουν αυτές οι κρίσεις γιατί έχω και μικρό παιδί και δεν θέλω να με βλέπει έτσι...
ΦΟΒΑΜΑΙ ΠΟΛΥ ΤΝ ΘΑΝΑΤΑΤΟ..ΔΙΑΒΑΣΑ ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΜΕΤΑΘΑΝΑΤΙΑ ΖΩΗ..ΚΑΙ ΕΙΠΑ ΔΕΝ Γ... ΑΝ ΕΙΝΑΙ Ν ΠΕΘΑΝΩ ΑΣ ΠΕΘΑΝΩ ΔΕΝ ΦΟΒΑΜΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑΝ... ΟΜΩΣ ΑΠΟ ΤΝ ΩΡΑ Π ΤΟ ΕΙΠΑ ΖΑΛΙΖΟΜΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΙ Τ ΧΕΡΙΑ Μ ΤΡΕΜΟΥΝ.. Κ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΜΩΣ ΠΑΓΩΜΕΝΑ...ΚΑΙ ΝΑ ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΟ ΑΦΗΣΩ ΑΥΤΟ ΔΕΝ Μ ΑΦΗΝΕΙ..
καλησπερα οταν πεφτω να κοιμηθω νιοθω τουσ παλμουσ μου χωρισ να εχω ταχυκαρδια.. και ειναι πολυ ενοχλητικο... το εχει νιωσει κανεισ σασ και τισ προαλλεσ ενιωσα μια πολυ μεγαλη πιεση στο στηθοσ..
εδω περα για να απαντησει καποιοσ θα πρεπει να κανεισ ταμα.. τεσπα δεν υπαρχει λογοσ να ξαναστειλω εδω μεσα καλο βραδυ
Φιλη μου Μαιρη.....μην πας πουθενα.Ο καθενας θα μιλησει οταν το εχει αναγκη και οταν το θελει....Δεν εισαι μονη.
Μην φυγεις...
Εχει πολλα θεματα που ειναι προς συζητηση..να δεις να διαβασεις και να γραψεις την αποψη σου..μην λυγιζεις.
Μαίρη τώρα διάβασα τα μηνύματά σου. Κι εγώ φοβάμαι τον θάνατο μα πάνω από όλα φοβάμαι τις αρρώστιες. Αυτόν τον καιρό περνάω κρίσεις πανικού. Οι ταχυπαλμίες που γράφεις και το ότι αισθάνεσαι φόβο μάλλον δείχνουν ότι περνάς κι εσύ κάτι τέτοιο. Εγώ παίρνω φαρμακευτική αγωγή και με παρακολουθεί νευρολόγος. Αναζήτησες ιατρική βοήθεια; Δεν είναι εύκολο να περάσουν όλα αυτά μόνα τους δια μαγείας... Γράψε μου πως αισθάνεσαι ακριβώς και τι σκέφτεσαιQuote:
Originally posted by mairh
εδω περα για να απαντησει καποιοσ θα πρεπει να κανεισ ταμα.. τεσπα δεν υπαρχει λογοσ να ξαναστειλω εδω μεσα καλο βραδυ
αυτη την στιγμη με επιασε δυνατοσ πονοσ στη καρδια. angie με πιανει πονοσ κ μ κοβετε η αναπνοη μ εχεισ κ εσυ πονουσ
Καλησπέρα σε όλους
Σημερα το πρωί ψάχνοντας για ψυχολογο στο Ιντερνετ ανακάλυψα αυτόν τον ιστότοπο και μπορώ να πω ότι χάρηκα πολύ. Επιτέλους δεν είμαι μόνος....και το κακό είναι ότι το ήξερα από πριν...
Ασχολούμαι με την νευρολογία, οπότε έχω έρθει σε στενή επάφή με όλα τα ψυχιατρικά και νευρολογικά ιδρύματα της Αθήνας και τα τελευταία χρόνια διαβάζω για νευρολογικά θέματα.
Μεγάλωσα σε μία οικογένεια με την μητέρα μου να έχει συνεχεις κρίσεις πανικού και είμαι αυτός που πάντα της κρατούσα το χέρι και της έλεγα αναπνοή και δεν είναι τίποτα...και πάντα το ξεπέρναγε...
Δεν περίμενα ποτέ όμως ότι θα χτυπήσει και την δική μου πόρτα.Πάντα ήμουν η ψυχή της παρέας, επιτυχημένος επαγγελματικά, ευτυχισμένος γενικά με την ζωή μου, με την σχέση μου με καλούς και αρκετούς φίλους.
Όλα ξεκίνησαν την περίοδο των γιορτών...κάποιες ζαλάδες, ατονία, τάση για λιποθυμία, εφίδρωση, χάσιμο της ισορροίας, τάση προς έμετο, σφίξιμο στο στομάχι, πόνοι σε συγκεκριμένα σημεία της κοιλιακής χώρας, τρέμουλο, ανησυχία, μούδιασμα που ξεκίναγε από μέσα κι ερχόταν προς τα άκρα, έντονη φοβία θανάτου, φόβος στο να είμαι μόνος σπίτι, έλλειψη ύπνου λόγω φοβίας ότι θα σταματήσει η καρδιά μου, ανορεξία λόγω φόβου εμετού, στομαχικό ίλλιγγο και υπόταση....θέλετε κι άλλα?
Στην αρχή σαν γιατρος είπα σκωλικοειδιτιδα....δεν ήταν
Μετά ηπατίτιδα......δεν ήταν
Γαστρίτιδα δεν ήταν.......
.....μετα πολλά έκανα όλες τις εξετάσεις, αίματος αξονική ούρων βιοχημικές τα πάντα.....
Από παθολογική και χειρουργική άποψη είμαι μια χαρά.....
Νόμιζα ότι κάνοντας όλες τις εξετάσεις θα μου πέρναγαν όλα...αλλά ακόμα το μυαλό μου ταλαιπωρείται... λέω δεν μπορεί αφου τα νιώθω...δεν μπορούν να βρούν τι έχω, κάτι έχω και δεν το βρίσκουν.
Τον τελευταίο μήνα έχω καταστρέψει την σχέση μου την οικογένεια μου την δουλειά μου...την ζωή μου
Γνωρίζοντας πολύ αυτόν τον χώρο πάντα ήξερα ότι η λογική απέχει από την τρέλα πολύ λίγο....αυτό φοβάμαι...ότι τρελαίνομαι...και φοβάμαι
Πήγα Παρίσι για τις γιορτές και γύρισα την επόμενη μέρα με τον φόβο ότι θα πεθάνω εκεί....
Πλέον μετά από συνεχεις κρισεις μέσα στην μέρα....έχω καταφέρει να τις περιορισω μόνο την νύχτα....το πρόβλημα είναι ότι δεν μπορω να γυρίσω σπίτι βράδυ και να είμαι μόνος...παρόλο που τόσα χρόνια είμαι φανατικός εργένης.
Έιχα φέρει την μητέρα μου δύο εβδομάδες να μένει μαζί μου...και μπορώ να πω ότι ένιωθα ασφάλεια, σιγουρια....όμως χτες της είπα να φύγει γιατί πρέπει να το αντιμετωπίσω...
Καθώς γύρναγα σπίτι το μούδιασμα επανήλθε μέσα στο αυτοκίνητο...να και η τάση για λιποθυμία....
έφτασα σπίτι και το άγχος και τώρα πως κοιμασαι εντόνο
ξάπλωσα στο κρεββάτι και όλα στριφογύρναγαν....για να φύγει το τρέμουλο σκεπάστικα με 2 κουβέρτες και ένα πάπλωμα....για να φύγει το μούδιασμα έπινα συνέχεια νερό...κόντευα να τρελαθώ....προσπαθούσα να πείσω τον εαυτό μου ότι στο διπλανό δωμάτιο είναι η μητέρα μου... και ότι αν φωνάξω θα με ακούσει....πως θα με ακούσει αν λιποθυμήσω....πως θα με ακούσει αν σταματήσει η καρδιά μου να χτυπά....και φαυλος κύκλος....
Το μόνο σκεύασμα που παίρνω τον τελευταίο καιρό ειναι ΒΑΛΕΡΙΑΝΑ για να κοιμάμαι το βράδυ....κι αυτό ομως δεν με πιάνει...πλέον...
Πως θα γυρίσω σπίτι πάλι απόψε....από το πρωί που ξύπνησα σκεφτόμουν ....και τώρα το βράδυ πως γυρνάμε πάλι πίσω....
....πως θα γυρίσω και πως δεν θα σκεφτώ τίποτα απλά θα κοιμηθω?
Αναζητώ απεγνωσμένα κάποιν καλό ψυχολόγο....γνωρίζω αρκετούς ψυχιάτρους αλλά θέλω για αρχή να τους αποφύγω....μπορεί κάποιος να με βοηθήσει?
Ευχαριστώ πολύ για τον χρόνο σας....
ALEX
Nοσοφοβία, δόξα τω Θεώ παράπονο δεν έχω, φοβάμαι το σκοτάδι, τα φαντάσματα (κι ας έγινα 25, μερικά πράγματα είναι σταθερές αξίες) και το θάνατο. Επίσης φοβάμαι να ξυπνήσω μερικές φορές..
Αγοραφοβιααα :D
Φοβαμαι τα ταξιδια :(
Φοβαμαι τους χτυπους της καρδιας μου,νομιζω οτι θα σταματησει και θα πεθανω ακαριαια.Επισης φοβαμαι οτι εχω καποια σοβαρη ασθενεια(καθε εβδομαδα και καινουρια!).Ε και λιγη αγοραφοβια καμια φορα.....
Φοβάμαι πάρα πολύ το θάνατο και τις αρρώστιες για μένα και γι\'αυτούς που αγαπάω.
Φοβαμαι παρα πολυ τον καρκινο.Οτι σωματικο συμπτωμα νιωθω λεω οτι ειναι καρκινος.Εχω περασει με το μυαλο μου καρκινο ορχυ,νεφρου,εντερου,πνευμο� �α,μελανωμα και τωρα ειμαι στο σταδιο του ογκου του εγκεφαλου.Γιατι???Γιατι εχω ενα ελαφρυ πονοκεφαλο στο δεξι μερος του κεφαλιου μου και κατι μικρομουδιασματα σε χερια και ποδια.Κι η κατασταση ειναι απελπιστικη διοτι ειμαι ακομα σιγουρος οτι κατι εχω παρολο που εχω επισκεφτει ηδη δυο νευρολογους οι οποιοι μου λενε οτι προκειται για ψυξη..Δυομηνες ψυξη γινεται?Δε γινεται...Φοβαμαι..Ααα ξεχασα να πω οτι επασχα απο ιδψ οταν ημουν 10 χρονων.Συνδεεται η ιδψ με νοσοφοβια???
Εγω φοβαμαι πολυ τις παθησεις που εχουν να κανουν με την καρδια και τον εγκεφαλο.
egw p[ali paidia,ayto poy fobamai einai ta mikrobia.nomizw oti pantou iparxoyn k oti 8a kollisw ati.de 3erw ti alla fobamai.fobamai na parw kati apo to patwma mias kafeterias as poyme,fobamai na piasw xeroyli koinoxrisrtis toyaletas, fobamai genika na pigainw se koinoxrtistes toyaletes k olo ayto to noiw8w katapiesi..giati den imoyn etsi k eimai ta teleytaia xronia..k me ekneyrizei giati ayto me periorizei..
Μόλις διάβασα το πρόβλημά σου ένιωσα σαν να τα έχω γράψει εγώ όλα αυτά ή μάλλον σχεδόν όλα αυτά. Δεν έχω νιώσει ποτέ ότι θα τρελαθώ ούτε έχω ποτέ επισκεφτεί ειδικό αλλά όσα άλλα αναφέρεις τα αντιμετωπίζω και εγώ! Θα προσθέσω και κάτι ακόμα...φοβάμαι τα ταξίδια. Συγκεκριμένα τα μέσα μαζικής μεταφοράς, όχι όμως όλα. Για παράδειγμα δεν μπορώ τα λεωφορεία και τα αυτοκίνητα που οδηγούν άτομα που δεν νιώθω απόλυτα άνετα μαζί τους, ώστε να τους πω να σταματήσουν όταν εγώ θελήσω. Δηλαδή, δεν μπορώ να ξέρω ότι εξαρτάται από κάποιον άλλο το πότε εγώ θα κατέβω από ένα μεταφορικό μέσο ή το πότε εγώ θα μπορέσω να φύγω από ένα μαγαζί...αν δεν έχω πάει με το δικό μου αμάξι! Μπορεί να σας φαίνονται τρελά όλα αυτά. Αλλά όλα αυτά τα άγχη που με πιάνουν συχνά με απομακρύνουν από διάφορα άτομα, εξόδους, ταξίδια και εκδηλώσεις. Προσπαθώ να πηγαίνω σε όσα περισσότερα μπορώ μήπως και το ξεπεράσω. Πιστεύω όμως ότι όσο περνούν τα χρόνια τόσο πιο έντονο γίνεται. Στο σχολείο δεν είχα τέτοιου είδους προβλήματα. Είμαι πάντως σίγουρη ότι δεν είναι κάτι παθολογικό αλλά κάτι που αφορά αποκλειστικά και μόνο το μυαλό μου!! Όταν πάω διακοπές σε κάποιο νησί ανησυχώ ότι κάτι θα πάθω εκεί και δεν θα μπορέσουν έγκαιρα να με μεταφέρουν στην Αθήνα ή ότι θα πεθάνω στο καράβι. Επιπλέον κάπου διάβασα εδώ ότι κάποιοι δεν μπορούν να ακούν την καρδιά τους. Γέλασα, γιατί...μέχρι τώρα νόμιζα ότι μόνο σε μένα συμβαίνει αυτό. Απλά όποτε τυχαίνει και την ακούω πιστεύω ότι θα σταματήσει αλλάζω θέση και μόλις δεν την ακούω πια ηρεμώ...γενικότερα δεν με πιάνει πανικός με αυτό απλά δεν μπορώ να την ακούω...ούτε την δική μου αλλά ούτε και κάποιου ατόμου που αγαπώ.Quote:
Originally posted by gus1973
Φοβάμαι να μιλήσω μπροστά σε κοινό... σε κοινό από 5-6 άτομα και πάνω, μην φανταστείτε κανά γεμάτο αμφιθέατρο :) ... έχω κοινωνική φοβία...
Φοβάμαι και αγχώνομαι όταν πρέπει να γνωρίσω μια νέα κατάσταση. Όταν πρέπει να γνωρίσω έναν νέο άτομο, όταν πρέπει να επισκεφτώ ένα νέο μέρος...
Φοβάμαι ότι το άγχος μου, κάποια στιγμή θα μου δημιουργήσει σοβαρά παθολογικά προβλήματα τα οποία θα είναι μη αναστρέψιμα...
Φοβόμουν ότι θα τρελαθώ, ότι θα φτάσω στην ψύχωση και στη σχιζοφρένεια... τα ξεπέρασα με τη γνώση, την οποία απέκτησα μετά από επίσκεψη σε ειδικό και γενικά μετά από εκμυστηρεύσεις σχετικά με το συγκεκριμένο φόβο.
Αυτάάάάά! Συγγνώμη αν σας κούρασα...απλά μόλις βρήκα αυτό το forum θέλησα και εγώ να γράψω κάτι. Γενικότερα δεν μοιράζομαι όλα αυτά με άτομα που γνωρίζω γιατί ανησυχώ ότι θα με περάσουν για εντελώς \"κουλό\" άτομο! :-) Δοκίμασα να μιλήσω στον αδερφό μου και στην μητέρα μου αλλά και οι 2 γέλασαν και το αντιμετώπισαν με χιούμορ...προφανώς δεν καταλαβαίνουν πόσο κακό μου κάνει αυτή η κατάσταση.
Παρολαυτά την Δευτέρα φεύγω διακοπές για 1 εβδομάδα!! Τίποτα δεν μπορεί να τις χαλάσει...δεν θα αφήσω όλα αυτά να καταστρέψουν τις διακοπούλες μου. Για κάποιο λόγο νιώθω κάπως καλύτερα τώρα που διάβασα μερικά από τα μηνύματα σας...απλά δεν νιώθω τόσο μόνη πια!
Φοβάμαι πως αυτό το καλοκαίρι δε θα βρώ κοπέλα για να ξεχειμωνιάσω...ΤΑ ΙΣΟΠΕΔΩΣΑ ΟΛΑ;;;χαχαχαχαχαχαχα
Φοβάμαι...τον εαυτό μου...
Μόλις διάβασα το πρόβλημά σου ένιωσα σαν να τα έχω γράψει εγώ όλα αυτά ή μάλλον σχεδόν όλα αυτά. Δεν έχω νιώσει ποτέ ότι θα τρελαθώ ούτε έχω ποτέ επισκεφτεί ειδικό αλλά όσα άλλα αναφέρεις τα αντιμετωπίζω και εγώ! Θα προσθέσω και κάτι ακόμα...φοβάμαι τα ταξίδια. Συγκεκριμένα τα μέσα μαζικής μεταφοράς, όχι όμως όλα. Για παράδειγμα δεν μπορώ τα λεωφορεία και τα αυτοκίνητα που οδηγούν άτομα που δεν νιώθω απόλυτα άνετα μαζί τους, ώστε να τους πω να σταματήσουν όταν εγώ θελήσω. Δηλαδή, δεν μπορώ να ξέρω ότι εξαρτάται από κάποιον άλλο το πότε εγώ θα κατέβω από ένα μεταφορικό μέσο ή το πότε εγώ θα μπορέσω να φύγω από ένα μαγαζί...αν δεν έχω πάει με το δικό μου αμάξι! Μπορεί να σας φαίνονται τρελά όλα αυτά. Αλλά όλα αυτά τα άγχη που με πιάνουν συχνά με απομακρύνουν από διάφορα άτομα, εξόδους, ταξίδια και εκδηλώσεις. Προσπαθώ να πηγαίνω σε όσα περισσότερα μπορώ μήπως και το ξεπεράσω. Πιστεύω όμως ότι όσο περνούν τα χρόνια τόσο πιο έντονο γίνεται. Στο σχολείο δεν είχα τέτοιου είδους προβλήματα. Είμαι πάντως σίγουρη ότι δεν είναι κάτι παθολογικό αλλά κάτι που αφορά αποκλειστικά και μόνο το μυαλό μου!! Όταν πάω διακοπές σε κάποιο νησί ανησυχώ ότι κάτι θα πάθω εκεί και δεν θα μπορέσουν έγκαιρα να με μεταφέρουν στην Αθήνα ή ότι θα πεθάνω στο καράβι. Επιπλέον κάπου διάβασα εδώ ότι κάποιοι δεν μπορούν να ακούν την καρδιά τους. Γέλασα, γιατί...μέχρι τώρα νόμιζα ότι μόνο σε μένα συμβαίνει αυτό. Απλά όποτε τυχαίνει και την ακούω πιστεύω ότι θα σταματήσει αλλάζω θέση και μόλις δεν την ακούω πια ηρεμώ...γενικότερα δεν με πιάνει πανικός με αυτό απλά δεν μπορώ να την ακούω...ούτε την δική μου αλλά ούτε και κάποιου ατόμου που αγαπώ.
Αυτάάάάά! Συγγνώμη αν σας κούρασα...απλά μόλις βρήκα αυτό το forum θέλησα και εγώ να γράψω κάτι. Γενικότερα δεν μοιράζομαι όλα αυτά με άτομα που γνωρίζω γιατί ανησυχώ ότι θα με περάσουν για εντελώς \"κουλό\" άτομο! :-) Δοκίμασα να μιλήσω στον αδερφό μου και στην μητέρα μου αλλά και οι 2 γέλασαν και το αντιμετώπισαν με χιούμορ...προφανώς δεν καταλαβαίνουν πόσο κακό μου κάνει αυτή η κατάσταση.
εγω εχω φοβια με καρδιολογικα προβληματα ενω δε εχω τιποτα πηγα σ ε παθολογο προχτες και αυτο που ειπες ακριβως τωρα να ξερω οτι δεν μπορω να σταματησω σε καραβι αεροοπλανο και ολα αυτα πως περναει ρε παιδια δεν μπορω να μην μπαινω σ ελεωφορεια αγοραφοβια ειναι?αφου καμια φορα παω σ εμερη με κοσμο
αμα καποιος δεν τα περασει απλα δεν τα καταλαβαινει και με εκενυριζει οταν πχ σου λενε εεε δεν εχεις κατι σωματικο τοτε μην σκας δε ξερουν ομως ποσο ασχημο ειναι
ειχα φθασει στο σημειο να πω μηπως ειναι καλυτερα εκεινος που εχει καρκινο ;
φανταστειτε που βρισκομουνα !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
τωρα που το σκεπτομαι λεω ΕΛΕΟΣ , τι απελπισια ηταν αυτη;
μην βιαζεσθε, ακομη περιμενω να δω φως.
εμενα παλι η δικια μ η φοβια ειναι λιγο χαζη.φοβαμαι οταν σχεδιαζω να κανω κατι και φοβαμαι οτι δεν θα γινει ...πραγματικα το φοβαμαι αρκετα,αλλα δεν εχω καποιου αλλου ειδους φοβια...
Φοβάμαι πως αυτό το καλοκαίρι δε θα βρώ κοπέλα για να ξεχειμωνιάσω...ΤΑ ΙΣΟΠΕΔΩΣΑ ΟΛΑ;;;χαχαχαχαχαχαχα
μαλλον!λοοολ δεν παιζεαι βρε!
telika paparouna diakopes pws perases?ta kataferes?
na soy pw tin ali8eia,egw exw problima me mikrobia,to 3eroyn kapoioi dikoi moy alla distixws de mporoyn oloi na katalaboyn.k apo toys dikoys moy,oi aderfes moy gia apradeigma,to exoyn parei ligo sto asteio.k etsi den to polisizitaw.pantws na 3ereis,kane kati na to antimetwpiseis giati oso to afineis toso to xeirotero.egw 3ekinisa apo to na me enoxlei 1 pragma oson afora ta mikrobia k e3aplw8ike pantoy.twra to antimetwpizw me ti boi8eia eidikoy k xwris farmaka k exei apotelesmata.oxi trela poy na leitoyrgw san fisiologiki alla eida arketa megali allagi k fisika kaliteri poiotita zwis.min to afiseis!
οι φοβιες μου δεν εχουν τελειωμό απο που να ξεκινήσω , σχεδόν ολη μερα ζαλη, ελαφρυς πονοκεφαλος,γαστρεντερικε� � διαταραχες ,αρυθμιες ,φοβος οταν ειμαι μονη στο σπιτι μην παθω κατι,φοβος εξω απο το σπιτι σε καφε η οπουδηποτε εχει πολυ κοσμο νομιζω θα λιποθυμισω , φοβος να ανεβω ανυφορες και σκαλες ( μην αυξησω τους παλμους μου και παθω τιποτα ) κτλ ΕΛΕΟΣ με εχω βαρεθει και εγω η ιδια !!
Σκέφτηκες να κάνεις κάτι για όλα αυτά;Νομίζω πως πρέπει να ζητήσεις βοήθεια απο ειδικό και θα δεις πόσο θα σε βοηθήσει.Το θέμα είναι να έχουμε και ποιότητα ζωής το να κάθεσαι να υποφέρεις είναι άδικο την στιγμή που μπορείς να καταπολεμήσεις όλα αυτά τα συμπτώματα
η ποιοτητα ζωης ειναι που με κανει καθε φορα να το παλευω μονη μου θελω πολυ να ζω φυσιολογικα οσο δε φανταζεσε ομως εχω και φαρμακοφοβια με αποτελεσμα καθε φορα που ο παθολογος η ο καρδιολογος μου εγραφαν καποιο ηρεμιστικο εγω φυσικα δεν το επερνα ! ουτε ντεπον δεν πινω δυστυχώς μονο τα φαρμακα του θυρεοειδη γιατι δεν γινετε αλιως . δεν το θελω αλλα συμβαινει .κοντεψα να πεσω σε κομα απο το θυρεοειδη
Και σε ποιόν αρέσει να πίνει φάρμακα;όταν κρίνει ο γιατρός ότι πρέπει να κάνεις θεραπεία θα αφήσεις κατά μέρος τις φοβίες δηλαδή ήταν προτιμότερο να πέσεις σε κόμα απο τον θυρεοειδή;Εαν εγώ δεν έπαιρνα με την κατάθλιψη που έπαθα αλλοίμονό μου.Κάνω 3 μήνες θεραπεία και τα βλέπω όλα διαφορετικά.Μπορείς να κάνεις ψυχοθεραπεια εγώ κάνω και τα δυο δεν μπορώ να ζώ μες στην μαυρίλα την απαισιοδοξία τις αϋπνίες και στην μόνιμη θλίψη.Οι περισσότεροι απο εδώ κάνουμε θεραπεία καλά θα κάνεις να πας σε γιατρό και να ξεκινήσεις το συντομότερο.
ειμαι σιγουρη δεν θα τα καταφερω ειχα προσπαθησει και πολυ παλια μου εδωσε κατι χαπια με αναγκασα να μην διαβασω τις παρενεργειες πηρα 2-3 και αρχισα να εχω ποιο περιεργα συμπτωματα απο αυτα που ειχα μεχρι που ετρεχαν τα σαλια μου εκει που καθομουν !! ε αυτο ηταν τα πεταξα .η θεραπεια για να σε βοηθησει πρεπει να την πιστεψεις οταν την αμφισβητεις εσυ ο ιδιος δεν θα λειτουργησει
Γιατί είσαι τόσο σίγουρη ότι δεν θα βοηθήσει;Αν διαβάσεις τις παρενέργειες της ασπιρίνης θα δείς πόσα λέει.Αυτό σημαίνει ότι δεν θα πάρεις όταν χρειαστεί;Δεν γέρω σε ποιον γιατρό πήγες αλλά δεν νομίζω να τρέχουν τα σάλια σε κανέναν.πορεί να σου έδωσε πολύ ισχυρά φάρμακα ή κάτι που δεν σου ταίριαζε εμείς μπορούμε να σε βοηθήσουμε να σου δώσουμε ορισμένους γιατρούς και επιλέγεις
fovamai ta taksidia,fovamai mhn pathw krish panikou,fovamai oti gernaw,fovamai oti tha mou dhmioiurgithoun kai alles fovies(fovofovia),fovamai tis akrides,fovamai to mellon,fovamai emena......ti na kanw??
Οτι κάνουμε όλοι ζητάμε βοήθεια.Πολλοί αντιμετωπίζουν τους ίδιους φόβους αλλά κάνουν κάτι γι\'αυτό