Αν χωρίσετε ποιος θα τα φροντίζει, συζητήθηκε αυτό καθόλου;
Printable View
Αν χωρίσετε ποιος θα τα φροντίζει, συζητήθηκε αυτό καθόλου;
Ναι μου έλεγε κάτι ανοησίες. Το σπίτι που μένουμε είναι δικό μου. Οπότε να νοικιάσουμε ένα σπίτι και να πηγαίνουμε σε αυτό εναλλάξ. Της είπα αυτά δεν γίνονται, οπότε θα νοικιάσει αυτή κάπου κοντά και θα έχουμε τα παιδιά από 3-4 μέρες ο καθένας. Ούτε αυτό γίνεται φυσικά. Η ίδια έχει την εντύπωση ότι τα φροντίζει μια χαρά.
Συχνά οι οριακοί έχουν μανάδες με το ίδιο πρόβλημα...
Πως πήγε η σημερινή μέρα;
Τώρα έχει μπει στη φάση της σαδιστικης σιωπής. Ο τρόπος που αντιδρώ είναι να φεύγω μακριά. Δεν ξέρω αν λειτουργεί, ωστόσο διατηρώ την ψυχραιμία μου και την αξιοπρέπεια μου. Το μόνο σίγουρο είναι ότι μόλις ετοιμαστώ πρέπει να ληφθούν αποφάσεις.
Ωχ, αυτή η τιμωρητική σιωπή... Το τι λειτουργεί είναι ανάλογα τι προσπαθείς να πετύχεις. Αν προσπαθείς να μείνετε μαζί και να μην χωρίσετε, πρέπει να την παρακαλάς μέχρι να σε συγχωρήσει (γιατί στο δικό της μυαλό σε τιμωρεί και φταις). Αν δεν αντέχεις άλλο όλες αυτές τις αηδίες των οριακών, καλά κάνεις και φεύγεις μακριά. Είδες τι είπε ο Αίολος πιο πάνω; Να προσέξεις μήπως στο τέλος την παρακαλάς και την ικετεύεις να συνεχίσει να σε κακοποιεί συναισθηματικά.
Ξεκίνα να μαθαίνεις κάποιο όργανο κοντά της, τις ώρες της σαδιστικής σιωπής. Πάρε ένα φτηνό κλαρίνο από τον Ζαρανίκα. Αυτό εκνευρίζει όλους τους οριακούς και τους αναγκάζει να έρθουν σε επαφή με το true self τους.
Άσε που μπορεί αργότερα να χεστείς στο χρήμα στα πανηγύρια. Με ευχαριστείς μετά.
Dpath Καλησπέρα και από μένα. Εχω αρκετά "οριακά στοιχεία " στη δομή της προσωπικότητάς μου τα οποία μεγεθυνθηκαν μετά τη συναναστροφή μου με μια τέτοια κοπέλα σε σημείο φυσικά που τα ανακάλυψα και για πρώτη φορά. Είναι αλήθεια αυτό που λενε, το ότι η συναναστροφη με έναν τέτοιο άνθρωπο σε κάνει να μαθαίνεις τον εαυτό σου. Μέσα από απίστευτο πόνο φυσικά. Μετά από κυκλικές εναλλαγές της φάσης του πένθους, της οργής, της άρνησης ειμαι στη φάση της αποδοχής, ίσως και της κατανοησης και συμπάθειας της παθολογίας τους για πρώτη φορά σε τέτοιο σημείο. Δε μου έχει διαγνωστεί επίσημα κάτι τέτοιο, παρά μόνο cptsd το οποίο έχει πολλές ομοιότητες με τη bpd. Ακόμα θα ήθελα καποιες επιπλέον γνώμες βέβαια γιατί έχω υποψιουλες.
Έχω γράψει παλιότερα ότι έχω νιώσει έστω και αε κάποιο βαθμό το πώς νιώθουν οι οριακοι σε πολλά από αυτά που αναφέρουν οι ίδιοι. Ακόμα έχω μια επιφύλαξη για το ότι δεν ειμαι οριακός, έστω και σε έναν ήπιο βαθμό. Στο ζουμί τώρα.
Ταυτίστηκα με κάποια από αυτά που σου είπε η γυναίκα σου και ίσως μπήκα λίγο στη τωρινή ψυχικη της κατάσταση. Από τα λίγα που μας είπες θα σου πω τη δικιά μου γνώμη.
Είναι προφανές κατα τη γνώμη μου ότι υπάρχει έντονο το συνεξαρτητικο στοιχείο από τη μεριά της. Επιπλέον τα δύο παιδιά και η μέτρια οικονομική κατάσταση το επιτείνει ακόμα πιο πολύ. Η γυναίκα σου θέλει να φύγει αλλά δε μπορεί ψυχικά και πρακτικά. Φυσικά δεν αποκλείω και το δέσιμο της με σένα ειδικά μετά από 15 χρόνια σχέσης.Εσύ τώρα αν θέλεις να είσαι μαζί της πρέπει να αποδεχτείς ότι είναι έτσι η κατάσταση στο μυαλό της και να χαλαρώσεις τα λουριά αποστασιοποιωντας λίγο τις προσδοκίες και το ερωτικό σου δέσιμο μ αυτήν. Αλλά να της κάνεις κατανοητό ότι θα είσαι εκεί δίπλα της πάντα. Αυτό να ξέρεις σημαίνει ότι μπορεί και να κάνει φλερτ ή κάποια περιστασιακή γνωριμία για να "ανασανει" και να επιβεβαιωθεί. Ειναι ο μόνος τρόπος να ηρεμήσει λίγο η κατάσταση στο σπίτι. Ξέρω ότι ειναι σχεδόν αδυνατο να δεχτεί κάποιος κάτι τέτοιο. Εχει πει ότι κάτι τέτοιο είναι κόκκινη γραμμή για σενα. Η γυναίκα σου δεν θα γίνει καλύτερα και δεν θα ηρεμήσει αν δεν ξεκινήσει ψυχοθεραπεία. Χρόνια ψυχοθεραπεία
Η άλλη λύση που προτείνω κι εγώ είναι να τη βοηθήσεις να χωρίσετε...Σταδιακά και σαν τους ανθρώπους. Όχι μαχαίρι. (το οποίο μαχαίρι είναι η ειδικότητα τους παρεμπιπτόντως).Να της κάνεις κατανοητό ότι πρέπει να γίνει έτσι για το καλό όλης της οικογένειας και ότι πρέπει ο καθένας να σταθεί στα πόδια του και να προχωρησει τη ζωή του. Με λίγα λόγια να είσαι εκεί γι αυτήν αλλά να βάζεις τα όρια σου όλο και πιο πολύ και να ξεκαθαρίσεις ότι έχεις δικιά σου ανεξάρτητη ζωή πια. Προϋπόθεση φυσικά να αποσυνδεθείς συναισθηματικά και να μη περιμένεις τίποτα πια από αυτήν. Το ξερω ότι απ έξω όλα είναι εύκολα και ότι μπορεί να λέω μπούρδες