Printable View
Five Pointed Star
Your Pythagorian sign, five angles put in line
Symmetry, a door through Chaos
You try to use the laws, emotions stir your words
Your thoughts are reaching me.
You call me by my name
a non forgotten name
Earth, Fire, Air, Water,
Exalted Idea
Divine the Star of the Elements
Pentagrammon
The path to all directions
The Star of Elements
Μεγάλωσα
Στο τέρας της πόλης
Ήπια φόβο πολύ, ήπια μόλυνση, ήπια ψέματα
Κατάπια λόγια λιπαρά
Ξεγλίστρησα από τον πόθο μου να μάθω
Κορόιδεψα τη δίψα μου να δω… γιατί είμαι εδώ
Μεγάλωσα
Με αισθήματα χημείας, με στυλ δοσοληψίας
Με βλέμματα συμπάθειας
Και άσκοπης προσπάθειας να είμαστε καλοί
Εμείς;
Άλλο εμείς, άλλοι εμείς
Πάντα γι’ άλλα μιλάμε – Πάντα γι’ άλλους μιλάμε
Πάντα γι’ άλλους μιλάμε
έτσι δεν πονάμε
έτσι ξεχνάμε
Μεγάλωσα
Τέρας της οικογένειας
Ανούσιας ευγένειας με ψευτο – υποταγή
Ηθοποιός παιδί στο ρόλο του μεγάλου
Δεν σου μιλώ για βία, μιλάω για βιασμό
Να ζεις την εφηβεία σημαίνει πόλεμο
Σε μια εφηβεία λάσπη, στο σιχαμένο άστυ
Ενήλικας μετά νευρωτικός
Πάντα γι’ άλλα μιλάμε
Πάντα γι’ άλλους μιλάμε
έτσι δεν πονάμε
έτσι ξεχνάμε
Μεγάλωσα
Σύνδεση ‘’otenet’’
Γλυκά απ’ το ‘’Palette’’
Μετά στα ‘’Silhouette”
Σκεπάζουμε τους πόνους με φαΐ
Τα όνειρα σε σύνθλιψη, αργότερα η κατάθλιψη
Φρικιό του Εγώ με τσαμπουκά ναυαγό
Πάμε γι’ άλλα μια ζωή πάμε γι΄άλλα
Βάλτο στα πόδια – πονάει πολύ
Σε φτύνω σε φιλώ – δε σε πάω μα σ’ αγαπώ
Παράνοια – διάνοια – επιφάνεια
Επιφάνεια – επιφάνεια – επιφάνεια
Στεριά – Πιάσαμε στεριά
Δάκρυα…καυτά μου δάκρυα
Ο πόνος μαλακώνει
Δάκρυα καλά μου δάκρυα – Βιολογικός καθαρισμός
Πάντα γι’ άλλα μιλάμε – Πάντα γι’ άλλους μιλάμε
Πάντα γι’ άλλους μιλάμε
έτσι δεν πονάμε
έτσι ξεχνάμε
Μεγάλωσα
Αγάπη πριν το Άλφα
Και κάτω απ’ το μηδέν το υποσυνείδητό μου
Το χώμα του λασπώνει
Τους σάπιους μου καρπούς ανακυκλώνει
Μεγάλωσα
Μα το παιδάκι κλαίει
Δεν ξέρει γιατί φταίει. Δεν έχει πού να πάει
Τα νύχια του μασάει και βρέχει τα σεντόνια
Αποσυρμένο χρόνια στης φάτνης του τα βάθη
"Καλά να πάθει – Καλά να πάθει - Καλά να πάθει"
Η μάνα του φωνάζει
Του δίνει γάλα, το μαλώνει
Έτσι πια θα το μεγαλώνει
Πάντα γι’ άλλους μιλάμε
έτσι δεν πονάμε
έτσι ξεχνάμε
Μεγάλωσα θα πει – να κάνεις το παπί
Να ζεις την απουσία
Να γίνεις εξουσία
Να μάθεις να γελάς
Και να παραφυλάς
Να παίρνεις αποφάσεις
Να απαγορεύεται να χάσεις
Μεγάλωσα σημαίνει
Να ζεις μ’ αυτό που σ’ αρρωσταίνει
Να χτίζεις κι άλλα κεραμίδια
Να βγάζεις τόνους τα σκουπίδια
Να ρίχνεις σ’ άλλους τ’ άδικα
Να βλέπεις πρωϊνάδικα
Να ακούς πιστά τις αναλύσεις
Να αιμοδιψάς για ειδήσεις
Να λες και yes να λες και no
Να συνηθίζεις τα πορνό
Να πολεμάς στον καναπέ
παλικαράκι του φραπέ
Πάντα γι’ άλλους μιλάμε
Μεγαλώνω θα πει
Να ‘ρχεται η ανατροπή
Οι καιροί να στη φέρνουν
Τα μυαλά να σου γδέρνουν
Να ζητάς να κουρνιάσεις
Και να βρίσκεις οάσεις
Στις ψυχώσεις των άλλων
Που έχουν για περιβάλλον
Ίδιες φάτσες με σένα
Γόνατα λυγισμένα
Όνειρα ξεχασμένα
Πάντα γι’ άλλους μιλάμε
έτσι δεν πονάμε
έτσι ξεχνάμε
Χαρις Αλεξιου
Κλαίω κι ας μου βγει σε καλό μου...
Με τον εαυτό μου θυμώνω,
κλαίω και γι' αυτό μετανιώνω
κρίμα που σ' αγάπησα μόνο...
Σου χάρισα μια ολόκληρη ζωή,
χαράμι μια ζωή θυσία...
Το κορμί σου εξορία,
ξένος τόπος, ξένο χώμα...
Προδοσία - Γιάννης Κότσιρας
Μέχρι και το τελευταίο "και" απο το "Για το καλό μου" του Μηλιώκα.
Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μονάχοι
σαν το ξεχασμένο στάχυ
ο κόσμος γύρω άδειος κάμπος
κι αυτοί στης μοναξιάς το θάμπος
σαν το ξεχασμένο στάχυ
άνθρωποι μονάχοι
Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν μονάχοι
όπως του πελάγου οι βράχοι
ο κόσμος θάλασσα που απλώνει
κι αυτοί βουβοί σκυφτοί και μόνοι
ανεμοδαρμένοι βράχοι
άνθρωποι μονάχοι
Άνθρωποι μονάχοι σαν ξερόκλαδα σπασμένα
σαν ξωκλήσια ερημωμένα, ξεχασμένα
άνθρωποι μονάχοι σαν ξερόκλαδα σπασμένα
σαν ξωκλήσια ερημωμένα, σαν εσένα, σαν εμένα...
Για το καλό μου για το καλό μου
ώσπου δεν άντεξε στο τέλος το μυαλό μου
πήρε ανάποδες στροφές για το καλό μου
και είμαι στο θάλαμο εννιά για το καλό μου
στην ηρεμία για να βρω τον εαυτό μου
Για το καλό μου για το καλό μου
έχει μουδιάσει το κορμί και το μυαλό μου
ενέσεις χάπια ηλεκτροσόκ για το καλό μου
σήμερα πήρανε νεκρό τον διπλανό μου
ενώ παλεύω για να βρω τον εαυτό μου
κι έχω κρυμμένο το σουγιά για το καλό μου.
Εγκλωβισμένος σε μια προσωπική ιδιότυπη προσωπική μαρμότα
Δαμάζω τον εαυτό μου και πάλι στα μισοσκόταδα
ξένος ευάλωτος γυμνός κι εκτεθιμένος
άλλος ένας Αχιλλέας ακρωτηριασμένος
Μετάφρασέ το, κάνε την ετυμολογία
Δεν θέλω άλλη μία οδηγία γι' άλλη μια Ωγυγία
από το δέρμα ως το τέρμα κόβω την προσωπική μου Αχίλλειο πτέρνα
να μην έχω πια καμία αδυναμία
έτσι ώστε να νιώσω λίγο άτρωτος και πάλι
Νιώστε. Ξέρω πως η ζωή έχει γνώμη άλλη.
σαν της λερναίας ύδρας το κεφάλι
για κάθε πτέρνα που κόβω μια κι άλλη μια νέα θα ξεπροβάλλει, μα χαλάλι
άσε με να τις πριονίσω
γιατί αν φοβάμαι πως θα μαι πληγώσεις πως να σ'αγαπήσω;
τις παλιές αδυναμίες αφήνω πίσω
κι είστε όλοι καλεσμένοι να με κάνετε καινούριες να αποκτήσω
Κι αφού τον φόβο θέλει να νικήσει
πρέπει τον εαυτό του να αντιμετωπίσει
δεν περιμένει πια να έρθει η αυγή
σηκώνει μόνος του τον ήλιο να βγει για να φωτίσει
Αδυναμίες έχει πριονίσει
δεν φοβάται πια ότι και να προκύψει
κουτσαίνει μα πατά και πάλι στη γη
κι αναζητά κάθε παλιά του πληγή για να τη σβήσει
Βρίσκω όσα κι αν χρειάζομαι ερεθίσματα, βγάζω τα πορίσματα
ακρωτηριάζομαι και απορείς
με τα όσα γράφω είναι τα στερνά μου χαιρετίσματα
στον πόνο που από πάνω μου φεύγει με τα ρινίσματα του σώματος
Βασιλεύω στους τυφλούς αόματος
μέχρι να βρω το φως στο σκοτάδι κάθε βιώματος
με κέρματα λίγα στην τσέπη για το ταξίδι με τα τέλματα
και γύρω μόνο αίματα από πέλματα που κόπηκαν
για τις συγνώμες που δεν ειπώθηκαν
για ανθρώπους που δεν δόθηκαν
δάκρυα που δεν ειδώθηκαν στην κόρη
ο Αχιλλέας πέταξε το δόρυ και κουτσαίνοντας πορεύτηκε για κάποιο ανηφόρι
μόνοι..εγώ η αχίλλειος πτέρνα, το πριόνι
το σώμα από την αιμοραγία να κρυώνει
ο φόβος που ακρωτηρίασα να με λυτρώνει
κι ένας νέος που δειλά-δειλά φυτρώνει (φυτρώνει)
All these things into position
All these things we'll one day swallow whole
And fade out again and fade out.......
Πραματικα , ο Μηλιωκας , εκτος του οτι ειναι φοβερος , δινει ρεστα με το greco mascara . K A T A P L H K T I K O S .Quote:
Originally Posted by howtodream8
Come to bed, don't make me sleep alone
Couldn't hide the emptiness, you let it show
Never wanted it to be so cold
Just didn't drink enough to say you love me
I can't hold on to me
Wonder what's wrong with me?
Lithium, don't wanna lock me up inside
Lithium, don't wanna forget how it feels without
Lithium, I wanna stay in love with my sorrow.
An offering of reasons
We put them all away
A covering of treasons
That one by one we let slip away
A solitary dancer
So lost upon her stage
I have seen you on the edge of dawn
Felt you there before you were born
Balanced your dreams upon the edge of thorns
But I don't think about you anymore
A study made of winter
Of summers long ago
And dreams that use to glitter
Safely now hidden under snow
And so we end this chapter
And let the stage lights fade
I have seen you on the edge of dawn
Felt you there before you were born
Balanced your dreams upon the edge of thorns
But I don't think about you anymore.
Σ’ έχω δε σ’ έχω, σε κρατώ δε σε κρατώ
Ελπίζω δεν ελπίζω σ’ ονειρεύομαι
Είσαι δεν είσαι πάλι αυτή που με καλεί
Μένω δε μένω πάλι μένω απ’ την αρχή
Ελπίζω δεν ελπίζω σ’ ονειρεύομαι
Γίνεσαι φωτιά κι αέρας
νερό κι αέρας, φωτιά
μες τα χέρια μου κοιμάσαι
χάνεσαι μετά
And we're off to the races, places
Ready, set the gate is down and now we're goin' in
To Las Vegas chaos, Casino Oasis, honey it is time to spin
Boy you're so crazy, baby, I love you forever not maybe
You are my one true love, you are my one true love...
Ξυδούς, Κατσιμίχας - Ασ' το να σε χαλάσει
Δε χάνεις τίποτα άμα δε βλέπεις τίποτα
καλύτερα θολά κι απροσδιόριστα
όλα τα ήταν μια χαρά αν δεν υπήρχανε που λες
εκείνες οι στιγμές, περίεργες στιγμές
Αν δεν υπήρχαν οι στιγμές που πρέπει να κοιτάξεις
να τις κοιτάξεις καθαρά, και να μην τις ξεχάσεις
Όλα θα ήταν για σένα ιδανικά
αν δεν υπήρχαν οι στιγμές εκείνες τελικά
που πρέπει να τις δεις, ο κόσμος να χαλάσει
κι αν σε χαλάσει αυτό... άσ' το να σε χαλάσει...
κι αν σε χαλάσει αυτό... άσ' το να σε χαλάσει...
Θα μαζεψω λογια που τα λενε μονο νυχτα,
Σημερα καρδια μου δε θα πουμε καληνυχτα.....
Τέλος οι συγγνώμες, τα ρολόγια που τρελαίνονται
Τέλος τα τηλέφωνα που μένουν σιωπηλά
Τέλος με τους όρκους που συνέχεια λένε ψέματα
Κι όλα αυτά τα δάκρυα που δεν βγάζουν πουθενά....
Εγω με την αγαπη μαλωσα
Του μέλλοντος η μέρες στέκοντ’ εμπροστά μας
σα μια σειρά κεράκια αναμένα —
χρυσά, ζεστά, και ζωηρά κεράκια...
Η περασμένες μέρες πίσω μένουν,
μια θλιβερή γραμμή κεριών σβυσμένων·
τα πιο κοντά βγάζουν καπνόν ακόμη,
κρύα κεριά, λυωμένα, και κυρτά...
Δεν θέλω να τα βλέπω· με λυπεί η μορφή των,
και με λυπεί το πρώτο φως των να θυμούμαι.
Εμπρός κυττάζω τ’ αναμένα μου κεριά.
Δεν θέλω να γυρίσω να μη διω και φρίξω
τι γρήγορα που η σκοτεινή γραμμή μακραίνει,
τι γρήγορα που τα σβυστά κεριά πληθαίνουν......
Κ.Π. Καβάφης
System of a Down - Soldier Side
Dead man lying on the bottom of the grave
Wondering when Savior comes
Is he gonna be saved
Maybe you're a sinner into your alternate life
Maybe you're a joker maybe you deserve to die
They were crying when their sons left
God is wearing black
He's gone so far to find no hope
He's never coming back
They were crying when their sons left
All young men must go
He's come so far to find the truth
He's never going home
Young men standing on the top of their own graves
Wondering when Jesus comes
Are they gonna be saved
Cruelty to the winner, Bishop tells the King his lies
Maybe you're a mourner, maybe you deserve to die
They were crying when their sons left
God is wearing black
He's gone so far to find no hope
He's never coming back
They were crying when their sons left
All young men must go
He's come so far to find no truth
He's never going home
Welcome to the Soldier Side
Where there's no one here but me
People all grow up to die
There is no one here but me
Welcome to the Soldier Side
There is no one here but me
People on the soldier's side
There is no one here but me
Και θα χαθώ, από κοντά σου θα χαθώ, κοντά σου ούτε ένα λεπτό.... :'(
:'(:'(:'(..Quote:
Originally Posted by Αλκμήνη
:/ :( ....Quote:
Originally Posted by howtodream8
Πωπωπωπωπω....πωπωπωπωπωπωπ ωπω..πωπωπωπωπωπω τι καημος!!
Γωγω τσαμπα.
:P
Χαχαχαχα!!! :)
Για τους παλαιοτερους ,( κ οχι μονον )
Δυνατοι δεν ειμαστε τωρα οπως και πρωτα ,
οπως τα παλια χρονια , που κινουσαμε γη και ουρανο ,
μα ειμαστε ακομα κατι.
Γιατι οι καρδιες μας αντρειες , ακομα δεν αλλαζουν ,
Κι αν τις κουρασει ο χρονος κ η μοιρα , η θεληση τους δεν λυγιζει .
Αγωνιζονται , αναζητουν , ανακαλυπτουν , και ποτε δεν υποκυπτουν...
απ την αρχή, μέχρι το τέλος, η πιο ειλικρινής άχρηστη εξομολόγηση...
http://www.youtube.com/watch?v=V6d-_G6ugBA
MetallicA - The Unforgiven 2
Lay beside me, tell me what they've done
Speak the words I want to hear, to make my demons run
The door is locked now, but it's open if you're true
If you can understand the me, then I can understand the you.
Lay beside me, under wicked sky
Through black of day, dark of night, we share this pair of lives
The door cracks open, but there's no sun shining through
Black heart scarring darker still, but there's no sun shining through
No, there's no sun shining through
No, there's no sun shining
What I've felt, what I've known
Turn the pages, turn the stone
Behind the door, should I open it for you?
What I've felt, what I've known
Sick and tired, I stand alone
Could you be there?, 'cause I'm the one who waits for you
Or are you unforgiven too?
Come lay beside me, this won't hurt I swear
She loves me not, she loves me still, but she'll never love again
She lay beside me, but she'll be there when I'm gone
Black heart scarring darker still, yes she'll be there when I'm gone
Yes, she'll be there when I'm gone
Dead sure she'll be there!
What I've felt, what I've known
Turn the pages, turn the stone
Behind the door, should I open it for you?
What I've felt, what I've known
Sick and tired, I stand alone
Could you be there?, 'cause I'm the one who waits for you
Or are you unforgiven too?
Lay beside me, tell me what I've done
The door is closed, so are your eyes
But now I see the sun, now I see the sun
Yes now I see it!
What I've felt, what I've known
Turn the pages, turn the stone
Behind the door, should I open it for you?
What I've felt, what I've known
So sick and tired, I stand alone
Could you be there?, 'cause I'm the one who waits,
The one who waits for you
Oh what I've felt, what I've known
Turn the pages, turn the stone
Behind the door, should I open it for you?
(So I dub thee unforgiven)
Oh, what I've felt
Oh, what I've known!
I take this key (never free)
And I bury it (never me) in you
Because you're unforgiven too
Never free
Never me
'Cause you're unforgiven too!
http://www.youtube.com/watch?v=FY9HibMXVZc
Την καρδιά μου πλήγωσες, μ’ έκανες και πόνεσα
εσύ δε μ’ αγαπάς, ούτε με πονάς.
Άπονα μου φέρνεσαι, σκέφτεσαι παράλογα,
Όπου θες να πας, εσύ δε μ’ αγαπάς.
Μακριά μου να φύγεις, να φύγεις, να φύγεις,
δεν θέλω ξανά να σε δώ.
Μονάχη να μείνω, να κλαίω, να πίνω
κι ας γίνω ρεμάλι σωστό.
ΜΑΚΡΙΑ!!!!!!
ΟΤΑΝ Ο ΗΛΙΟΣ ΑΝΑΤΕΛΛΕΙ ΤΟ ΜΥΑΛΟ ΜΟΥ ΑΡΡΩΣΤΑΙΝΕΙ..
ΑΝΑΡΩΤΙΕΜΑΙ ΣΥΝΕΧΩΣ ΘΑ ΠΟΝΑΩ ΔΙΑΡΚΩΣ? ΑΧ….ΑΣ ΜΕ
ΛΥΠΗΘΕΙ ΛΙΓΑΚΙ Ο ΘΕΟΣ……..
ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΜΟΥ ΠΟΝΑΕΙ ΟΛΑ ΓΥΡΩ ΜΟΥ ΘΟΛΑ ΚΑΙ ΤΑ ΜΑΤΙΑ
ΜΟΥ ΔΑΚΡΥΖΟΥΝ, ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΑΛΛΟ ΠΙΑ…
Η ΚΟΙΛΙΤΣΑ ΜΟΥ ΦΩΝΑΖΕΙ ΑΠ ΤΙΣ ΠΟΛΛΕΣ ΤΙΣ ΜΑΧΑΙΡΙΕΣ
ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΔΙ ΜΟΥ ΣΑΝ ΞΥΛΟ… ΕΤΣΙ ΝΙΩΘΩ ΣΥΝΕΧΩΣ!
ΔΕ ΜΕ ΛΥΠΑΤΑΙ Ο ΘΕΟΣ???
ΚΑΙ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΔΕ ΠΟΝΑΩ ΠΙΑ, Ο ΚΟΣΜΟΣ ΧΑΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΜΠΡΟΣΤΑ
ΜΟΥ…ΠΟΣΟ ΨΕΥΤΙΚΟΣ ΜΟΥ ΜΟΙΑΖΕΙ….ΣΑ ΜΑΡΙΟΝΕΤΑ ΜΕ ΚΟΙΤΑΖΕΙ!!
ΟΛΑ ΤΑ ΦΩΤΑ ΔΥΝΑΜΩΝΟΥΝ ΚΙ ΟΙ ΗΧΟΙ ΓΥΡΩ ΜΟΥ ΠΑΓΩΝΟΥΝ! Η
ΑΝΑΠΝΟΗ ΜΟΥ ΣΤΑΜΑΤΑ…ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΒΗΝΩ … Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ
ΔΕ ΧΤΥΠΑ…..
ΚΙ ΟΤΑΝ ΠΙΑ Ο ΗΛΙΟΣ ΔΥΣΕΙ ΤΟ ΘΕΟ ΠΑΡΑΚΑΛΩ, Η ΑΛΛΗ ΜΕΡΑ ΠΟΥ
ΘΑ ΡΘΕΙ ΝΑ ΜΕ ΒΡΕΙ ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΗ…
ΚΙ ΟΤΑΝ ΠΑΛΙ Ο ΗΛΙΟΣ ΒΓΕΙ….ΑΧ!!!!!ΟΙ ΑΚΤΙΝΕΣ ΤΟΥ Ν ΑΓΓΙΞΟΥΝ ΤΗΝ
ΠΟΝΕΜΕΝΗ ΜΟΥ ΨΥΧΗ….ΝΑ ΖΕΣΤΑΝΟΥΝ ΤΟ ΚΟΡΜΙ ΜΟΥ ΑΠ ΤΟΥ
ΠΟΝΟΥ ΤΟ ΣΠΑΘΙ!!!!!!!!
Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΤΡΕΝΟ ΜΕ ΑΔΙΑΚΟΠΟΥΣ ΣΤΑΘΜΟΥΣ,
ΕΛΑ ΠΑΡΕ ΜΕ ΚΑΙ ΜΕΝΑ ΝΑ ΓΛΙΤΩΣΩ ΑΠ ΤΟΥΣ ΘΝΗΤΟΥΣ,
ΠΟΥ ΜΕ ΠΛΗΓΩΝΟΥΝ ΣΥΝΕΧΩΣ…
ΕΛΑ ΠΑΡΕ ΜΕ ΚΙ ΕΜΕΝΑ, ΔΕΝ ΑΝΤΕΧΩ ΛΙΓΟ ΦΩΣ………ΡΙΞΕ
ΣΤΗΝ ΜΑΥΡΗ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ ΜΕ ΤΑ ΦΩΤΑ ΤΑ ΣΒΗΣΤΑ…
ΡΙΞΤΑ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΚΟΡΜΙ ΜΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΒΛΕΠΩ ΑΝΤΙΚΡΥΣΤΑ
ΤΗ ΖΩΗ ΠΟΥ ΕΙΧΑ ΤΟΤΕ ΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΑΝΟΙΧΤΑ…
ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΚΛΕΙΣΑ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΠΕΣ ΜΟΥ ΤΡΕΝΟ ΜΟΥ ΚΑΛΟ
ΑΞΙΖΑ ΚΙ ΕΓΩ ΛΙΓΗ ΑΓΑΠΗ, ΠΕΣ ΜΟΥ ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ……
ΤΩΡΑ Ο,ΤΙ ΚΑΙ ΝΑ ΛΕΣ ΔΕ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΤΟ ΑΚΟΥΣΩ………
ΥΠΟΣΧΕΣΟΥ ΜΟΥ ΛΟΙΠΟΝ…. ΠΩΣ ΣΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ
ΑΥΤΟΝ…ΤΟ ΤΡΕΝΟ ΠΟΥ ΘΑ ΠΕΡΝΑ ΘΑ ΜΟΥ ΦΕΡΕΙ
ΤΗ ΧΑΡΑ…….!!!!
Πως να γινεις αγνος, καθαρος ξανα.
Και μεχρι να τα βγαλεις, το τρενο ξεκινησε.
Και ειτε εμεινες στον σταθμο, ειτε εισαι εσυ το τρενο, το ιδιο και το αυτο ειναι.
Αν εμεινες, θα παρεις το επομενο, ακομα και καποιο πολυ μακρινο που θα φτασει οταν εισαι ετοιμος.
Εξαλλου η γραμμη ειναι μια.
Στο ιδιο προορισμο θα πας οποιο και αν παρεις.
Αρκει να παρεις το σωστο.
Χωρις μετεπιβιβαση και ανταποκρισεις.
Αυτο που φτανει στο τελος.
Αν εισαι το τρενο κινδυνευεις να την πατησεις.
Ισως καποιος μπει σε επομενο σταθμο.
Και ισως να ταξιδεψετε μακρια μαζι μεχρι το τερμα.
Μπορει να μην μπει και κανενας.
Η να μπει και να κατεβει.
Μπορει να αλλαξουν και επιβατες.
Μπες βγες, καποιος θα παει στο τερμα, το κερατο μου.
Αλλα αν φτασεις και τερματισεις, μουντζουρης, κατσουφης, και μονος?
Τοτε χαιρεται!
Το αντέγραψα απο http://meneksedia.pblogs.gr/
Βρε τι έχω πάθει σήμερα
σε καλό μου
Χαμένα τα δάκρυα που ξόδεψα αγάπη μου για σένα... :(
Ξυπνάω μεσάνυχτα κι ανοίγω το παράθυρο
Κι αυτό που κάνω ποιος σου το 'πε αδυναμία;
Που λογαριάζω το μηδέν μου με το άπειρο
Και βρίσκω ανάπηρο τον κόσμο στα σημεία...
Ποτε μη πιστεψετε τα ποτε των μεθυσμενων και τα παντα των ερωτευμενων
ακομα και αν τ ακουσετε για δευτερη φορα
Επέστρεφε αργά και παίρνε με τη νύχτα όταν τα χείλη και το σώμα ενθυμούνται
οταν θα φυγω απο δω θα κανω ενα παρτυ
το πρωτο βαπορι θα παρω και τη πεθερα μου θα δεσω στο καταρτι..
χαχαχαχα
Active Member - Κάψτε Αλλιώς Σκάψτε
Κωδική ονομασία "Αρχή του Τέλους",
με δηλητήριο ποτισμένους αγγέλους,
σκορπισμένους ναι κι ο νόμος της σιωπής
ενάντια στη φύση και στους δαίμονες της γης.
Γενετικά μεταλλαγμένα, παράσιτα, πειράματα,
ορμόνες, διοξίνες, φυτοφάρμακα,
λιπάσματα, μυριάδες δικαιολογίες και ψέματα,
βρώμικα χέρια και δύστροπα πνεύματα.
Βιάζεται ο θάνατος, τώρα μετράει σε στρέμματα,
μας φτιάχνει τέλος σε τέσσερα γεύματα
κι αν θες ν’ αρχίσεις υπάρχουν σπόροι μιας χρήσης,
πατέντα ο δρόμος της εύκολης λύσης.
Μπολιάσανε λόφους και το νερό τώρα στο διάβα του,
στέλνει παντού τη διάφανη κι άρρωστη λάβα του.
Φώναξε, κάψε βγες από τη φωλιά,
δεν είναι ηλίθιε ο Τζακ κι η Φασολιά.
Είναι η γαμημένη Monsanto κι η Syngenta
που κατοχυρώνουν πρώτοι της ζωής την πατέντα.
Γι’ αυτό αν φυτεύεις δηλητήρια στα σπλάχνα της γης,
όταν έρθει ο καιρός, μαζί τους θα καείς.
Κάψτε τα μολυσμένα χωράφια της Monsanto και της Syngenta.
Κάψτε τα βρώμικα τα σινάφια και κάθε μεταλλαγμένη πατέντα.
Αλλιώς σκάψτε, συνένοχοι, σκάψτε και θαφτείτε στα εντόσθια της γης
και ψάξτε να βρείτε σκουλήκια, ψάξτε, για να πάρετε ένα μάθημα ηθικής.
Δουλοπρεπείς πολιτικοί, ανήθικοι, μεταλλαγμένοι
σιγοντάρουν και υπογράφουνε οι γερασμένοι.
Πυροβολούν στο σκοτάδι κι εσένα ο νους σου πάει αλλού,
πάντα θα λες "αυτοί που ξέρουν, είναι ανθρώποι του καλού".
Ενώ αυτοί ήδη τρέφονται με υπολείμματα ανθρώπου
και ονειρεύονται την ύπαρξη ενός καινούριου τόπου
με τετράγωνα δέντρα κι ανοιχτόχρωμα ψάρια στα ποτάμια
και με ζώα που γεννιούνται σαν σαλάμια·
με σόγια, βαμβάκι και σιτάρι που κανείς δε θερίζει,
μ’ άφθονο γάλα, ψωμί και το χρυσό πλούσιο ρύζι,
ντομάτες με γονίδια σολωμού για το κρύο
κοτόπουλα φτηνά με πόδια εικοσιδύο.
Δικαιολογία πρώτη, θα σταματήσει η πείνα
φτάνει να κλέψουμε το αυγό από τη χήνα
μ’ οποιοδήποτε κόστος κι ανταλλάγματα
στους φτωχούς και αστοιχείωτους θα μοιάζουν πάντα θαύματα.
Γι’ αυτό φωνάξτε εσείς οι χορτασμένοι,
οι λίαν προσεχώς μεταλλαγμένοι.
Κάψτε τα προϊόντα τους πάνω στα ράφια
κι όλα της Monsanto τα μολυσμένα χωράφια.
Kiss me hard before you go
Summertime sadness
I just wanted you to know
That, baby, you're the best
I got my red dress on tonight
Dancing in the dark in the pale moonlight
Done my hair up real big beauty queen style
High heels off, I'm feeling alive
Oh, my God, I feel it in the air
Telephone wires above are sizzling like a snare
Honey, I'm on fire, I feel it everywhere
Nothing scares me anymore....
Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον
στο μέλλον που φτιάχνετε όπως θέλετε
αφού η ιστορία σας ανήκει
σαρώστε το λοιπόν αν επιμένετε
Στ’ αυτιά μου δε χωράνε υποσχέσεις
το έργο το `χω δει μη με τρελαίνετε
το πλοίο των ονείρων μου με πάει
σε κόσμους που εσείς δεν τους αντέχετε
Μένω μονάχος στο παρόν μου
να σώσω οτιδήποτε αν σώζεται
κι ας έχω τις συνέπειες του νόμου
συνένοχο στο φόνο δε θα μ’ έχετε
Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον
το κόλπο είναι στημένο και στα μέτρα σας
ξεγράψτε με απ’ τα κατάστιχά σας
στον κόπο σας δεν μπαίνω και στα έργα σας
Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον
στο μέλλον που φτιάχνετε όπως θέλετε
αφού η ιστορία σας ανήκει
σαρώστε το λοιπόν αν επιμένετε
Μένω μονάχος στο παρόν μου
να σώσω οτιδήποτε αν σώζεται
κι ας έχω τις συνέπειες του νόμου
συνένοχο στο φόνο δε θα μ’ έχετε
http://www.youtube.com/watch?v=bufm8KS_NAI :(
και οι άνθρωποι φεύγουν
και εμείς δεν αντιδράμε
μάθαμε να ξεχνάμε
και να μένουμε μόνοι...
μα η καρδιά πονάει όταν ψηλώνει
να το θυμάσαι μικρή μου καρδιά
η καρδιά πονάει πάντα όταν ψηλώνει
πάντα...
Αν δεις στον ύπνο σου ερημιά
και δέντρα μαραμένα,
θα κλαιν στον κήπο σου πουλιά
και μια καρδιά στα ξένα...
Αν δεις σε χέρι παιδικό
πουλάκι πληγωμένο,
πάρε τις στράτες να με βρεις
εγώ σε περιμένω...
http://www.youtube.com/watch?v=TfCtdk_M5rk