Πόνο , κάτι θέλει να βγει απο μέσα μου και δεν μπορει , το μόνο που βγαίνει εύκολα ειναι το κλάμα .
Printable View
Πόνο , κάτι θέλει να βγει απο μέσα μου και δεν μπορει , το μόνο που βγαίνει εύκολα ειναι το κλάμα .
επεστρεψα μετα απο ενα ωραιοτατο πολυχρωμο σαββατοκυριακο. παρεα με Πακο και Ματσουκο, ειχα αρκετο καιρο J. ηταν κι ο γερακος με μαλλι Heihachi, και η ξανθια νοσοκομα με το κοκκινο μακιγιαζ εκει. και τελικα κατεληξα στο συμπερασμα πως η πολυχρωμια αυτη στη παιδικοτητα, παρομοιαζεται κι απ'τη ψυχεδελια της πρεζας, κατι το οποιο μας οδηγει στη χαρα κι αναμφισβητητα την αγαπη. νιωθω σαν να μπορω να ξαναναπνευσω εστω και λιγο ψυχικα, ετοιμος ν'αγαπησω ολο το κοσμο παλι. καλο παιδι αλλα μισανθρωπος. ημουν το παραδοξο της κοινωνιας σας, αυτος που σας λατρευε σαν προσωπικοτητες, αλλα οχι σαν ανθρωπους.
συνεχιζωντας λεπον πρωινιατικο τη καλη διαθεση απ'το πολυχρωμο σαββατοκυριακο μας, με Τζιμη Μπαζουκα και Νταλαρα αφιλοκερδως επιχειρηση α.ε. νομιζωντας πως κοροϊδευουν το κοσμο για πολυ δημιουργωντας του παραισθησεις, ξεφευγουμε και παλι με J. αφου δεν υπηρχε καμια αλλη διεξοδος. ο κοσμος αυτος συνηθως εψαχνε μανιασμενα να δει που ανηκει και τι ειναι, ενω ηταν περαστικος απο δω πανω (οπως κι εγω απ'το φορουμ). και δωστου ταμπελιτσες, ψαχνουν να βρουν τι πρεπει να κρατανε. κρατηστε μου μια θεση κι εμενα στον παραδεισο, το τσουλι προτιμαει να κρατησει καμια ψωλη μαλλον, δαχτυλο στο κωλο σου και ψοφα μαζι με το pdf σου, δε περναν σε μενα αυτα, δε με αγγιζουν οι ταμπελιτσες σας, μαθατε παπαγαλια το παραμυθι σας και το πλασαρετε σαν αληθεια. τσιου καλαμποκια και καναβουρια.
ξυρισαμε και το μαλλι παλι σημερα, οσο πιο κοντα γινεται με το ξυραφακι, δοξα το θεο δεν ειχαμε πολλα ατυχηματα. ειναι κατι περισσοτερο απ'αυτο που φαινεται, κι ας λενε ολοι να σταματησεις δεν το εχεις αναγκη, τους γραφεις στ'αρχιδια σου και το κανεις γιατι κανεις οτι θελεις στον εαυτο σου, κι ετσι νιωθεις ελευθερια σαν να αυτοκαταστρεφεσαι οσο γουσταρεις! μπορω να το λεω παντως με περηφανια οτι ειχα το λευκοτερο κρανιο του φορουμ! τις τελευταιες μερες μετα το σαββατοκυριακο η διαθεση επεσε καπως παλι και ενιωθα σαν να ημουν ετοιμος να εκραγω, αλλα παρολαυτα συγκρατηθηκα μια χαρα. το βασικοτερο λαθος που κανουμε ολοι πιστευω ειναι οτι ξεχναμε να φροντισουμε τους εαυτους μας, και περιμενουμε να το κανουν οι αλλοι για να νιωσουμε καλα. τι κριμα που σ'αυτο το κοσμο ερχομαστε μισοι κι οχι ολοκληροι.
..ερχόμαστε μισοί τί εννοείς; μισερωμένοι; μπα δεν γεννήθηκα ανάπηρη, άσχετα αν γίνεσαι στην πορείαQuote:
Originally Posted by KENO
μισός, όταν βιώσεις την παιδική μοναξιά, που θα σε στοιχειώνει μετά για όλη σου την ζωή.
υπαρχει λεξη μισερωμενοι ? δε τη γνωριζα. επισης μιλαω περισσοτερο για το θεμα της αγαπης, οσο κι αν πεις οτι αγαπας τον εαυτο σου, αν δεν σε αγαπαει τουλαχιστον αλλος ενας, δε προκειται ποτε να νιωσεις ολοκληρωμενη!
Σκέφτομαι?.. και άρχισα πάλι να πεφτω , αυτές τις μετα πτώσεις δεν τις αντέχω .
..ναι υπάρχει κι αυτή η λέξη απ' το ρήμα μισερώνω(καθιστώ κάποιον ανάπηρο).. σίγουρα χρειάζεται κι η αγάπη του άλλου,Quote:
Originally Posted by KENO
αλλά σαν συμπλήρωμα κι είναι υπόθεση υποκειμενική, αγαπάμε δλδ με τον δικό μας τρόπο τον άλλον.
Για παράδειγμα, αυτό που λες εσύ αγάπη, για μένα μπορεί νάναι π.χ. εξάρτηση και δεν μου κάνει για συμπλήρωμα.
Μμμμμμμ , δεν το εχω δει ποτε έτσιQuote:
Originally Posted by μαρκελα
Εδώ κολλάει η ρήση του Νίτσε: Πόση αλήθεια μπορώ να αντέξω ακόμα;
sheldon γιατί το λες αυτό; και πάντως σ' ευχαριστώ..Quote:
Originally Posted by sheldon
Γιατί μ' ευχαριστείς;
Το λέω επειδή μαθαίνω συνέχεια πράγματα που με οδηγούν να σιχαθώ τον κόσμο.
Σ' ευχαρίστησα για κάτι που δεν αφορά το συγκεκριμένο θέμα..Quote:
Originally Posted by sheldon
Προφανώς, είπα κάτι που σ' έκανε να σιχαθείς τον κόσμο;
Ωραία και τι είναι αυτό για οποίο με ευχαριστείς;
Λολ, πού κολλάς πάλι εσύ; Ντε και καλά για σένα πρέπει να μιλάω;
Quote:
Originally Posted by sheldon
Ευχαρίστησα, γιατί εκτίμησα το παραπάνω. κι όχι βέβαια, δεν χρειάζεται να μιλάς για μένα, απλά ρώτησα..Quote:
Originally Posted by sheldon