Printable View
Λοιπόν αν ρωτήσεις εμένα, δεν ξέρω τι να σου πω. Στο παρελθόν το έχω υποστεί αυτό (από άλλον άντρα, που δεν ξέρω αν ήταν οριακός) και πάντα κατέληγα να κλαίω και να τον παρακαλάω να μου μιλήσει. Μέχρι που βαρέθηκα να το κάνω αυτό. Στην ηλικία που είμαι τώρα, μάλλον θα έλεγα: "δεν θες να μιλήσεις, ωραία, αν θελήσεις εδώ θα είμαι" και θα έκανα όσα κάνω καθημερινά χωρίς να μιλάω κι εγώ.
Καλησπέρα και από εμένα.. Από πριν μπω στη διαδικασία να γραφτώ στο forum έπεσα μετά από επιμονή αναζήτηση για τα οριακά άτομα σε αυτό το topic. Μου πήρε 3 περίπου μέρες να το διαβάσω ολόκληρο και αφού το Ολοκλήρωσα δεν άντεχα ούτε να διαβάσω περισσότερα ούτε να ψάξω κάτι παραπάνω. Έφθασα στο σημείο να κρατήσω κάποιες σημειώσεις από τα λεγόμενα όλων σας εδώ ώστε να προσπαθήσω να έχω μια εικόνα και να συγκρίνω στοιχεία του φίλου μου και αν τελικά είναι ή όχι οριακός. Δεν αποφάσιζα εύκολα να ξεκινήσω να σας γράφω την ιστορία μου αλλά μόλις τώρα είχαμε ένα επεισόδιο υποτίμησης από το τηλέφωνο. Είμαστε στη παρούσα φάση από απόσταση. Ακόμα και τώρα που γράφω δε ξέρω αν αντέχω να αναλύσω τη δίκη μας κατάσταση. Θεωρούσα ότι αφενός δεν είμαι ειδικός για να πω με σιγουριά ότι πρόκειται για οριακό, αφετέρου ένιωθα κάπου ότι με όλα όσα διάβασα είχα τον έλεγχο πλέον της κατάστασης τουλάχιστον όσον αφορά το συναισθηματικό κομμάτι παρόλο που λίγες ημέρες τώρα τον ένιωθα να ξύνει τα νυχια του για καβγά. Δεν έχω βάλει ακόμα τα κλάματα αυτή τη φορά, προσπάθησα στη κατάσταση σήμερα να μην ξεφύγω και να αγνοώ τς προσβολές του. Του δήλωσα ότι καταλαβαίνω ότι στήνει κλίμα, ότι δεν θα μου ρίξει ευθύνες για την κατάσταση και το χάος που αυτός ξεκίνησε και οδηγεί στον τσακωμό, του είπα ότι είναι σε σύγχυση.. ότι άκουσε από αυτά τον εκνεύριζε απίστευτα. Τη μια φορά του είπα όσο πιο ψυχρά μπορούσα ότι είναι προσβλητικό αυτό που είπε και με αυτό που έκανε θα του κλείσω το τηλέφωνο (κάπου ίσως φοβόμουν να το κάνω ίδια και με πρόλαβε όταν το δήλωσα και το έκλεισε ο ίδιος) τη δεύτερη φορά που με πρόσβαλε ότι «κοιτάω άλλον άντρα» που καμία σχέση δεν έχει, δεν άντεξα, τον διαολόστειλα και του έκλεισα το τηλέφωνο. Τώρα στέλνει στο fb μηνύματα και μόλις με πήρε εκείνος πίσω τηλέφωνο. Μόλις αντέξω θα γράψω για την μεταξύ μας κατάσταση. Συγνώμη αν ακούγονται όσα γράφω συγχισμενα αλλά έκανα μεγάλη υπομονή για να τα βγάλω τελικά με εντελώς ακατάστατο τρόπο
Καλώς μας βρήκες. Σε καταλαβαίνουμε. Όταν ηρεμήσεις, εδώ είμαστε να μας τα πεις. Κουράγιο!Quote:
Originally Posted by Ivory
Πόσο καιρό είστε σε σχέση?Quote:
Originally Posted by Ivory
Περίπου 1,5 χρόνο είμαστε μαζί. Η αλήθεια είναι πως τον γνώρισα σε μια δύσκολη στιγμή της ζωής μου καθώς τότε έχανα τον πατέρα μου από λευχαιμία και για περίπου 9 μήνες μπαινοβγαιναμε σε νοσοκομεία. Δεδομένης αυτής της συνθήκης και το ότι το ξεκίνημα της σχέσης προέκυψε λίγο πριν το πρώτο λοκ ντάουν ξεκινήσαμε στο χρόνο που μας επέτρεπαν οι καταστάσεις να μένουμε με άνεση μαζί. Είμαι 35 και εκείνος 45. Έχει καλή σχέση με το ποτό, γεγονός που δε με προβλημάτισε. Δεδομένου των όσων περνούσα κι εγώ, το έχω επίσης σε εκτίμηση και τότε λίγο περισσότερο. Δεν μου έκρυψε τίποτα για τον εαυτό του. Μου μίλησε για την τραυματική εμπειρία που είχε για το διαζύγιο των γονιων του και το ότι η ιστορία του πατέρα του, του έχει αφήσει θέματα. Τότε θαύμασα την παραδοχή του αυτή θεωρώντας ότι έχει κάνει δουλειά με τον εαυτό του για να εκφράσει κάτι τέτοιο. Ήταν πολύ υποστηρικτικός και το διάστημα που νοσηλεύτηκε για τελευταία φορά ο μπαμπάς μου και με την απώλεια μου μετά. Φαντάζομαι λόγω κοινού βιώματος καθώς έχει χάσει κι εκείνος τη μητέρα του και του είχε στοιχίσει πολύ. Από τη πρώτη φορά που είχα μείνει σπίτι του μου έδωσε κλειδιά του σπιτιού αλλά δεν με έβαλε σε περίεργες υποψίες καθώς η πόρτα του κλείνει μόνο άμα κλειδώσει στην έξοδο. Του βγήκαν κάποιες ανασφάλειες όπου μέχρι ένα σημείο δεν μπορούσα να του ρίξω άκυρο καθώς έχω ένα ασυνήθιστο «χόμπι» και δήλωνε πως νιώθει λίγο εκτός από αυτό το κομμάτι και ότι δυσκολεύεται να νιώσει άνετα με τους φίλους μου από αυτόν τον χώρο. Σκέφτηκα ότι αν με γνωρίσει καλύτερα θα καταλάβει ότι είναι σημαντικό και με εκφράζει αλλά ξεκίνησε να μου λέει πως όταν γυρναγα σπίτι από εκεί ή από έξοδο με τις φίλες μου που γνωρίζω από αυτόν τον χώρο, με έβλεπε εμένα με αμηχανία. Θα γράψω σε νέο τοπίκ συγκεκριμένα γνωρίσματα που έχω δει εκεί. Σχεδόν κάθε βδομάδα μπορούσαν να γίνουν καβγάδες. Όπου εκεί θα έβριζε τους φίλους μου, κάποια στιγμή ξεκίνησε να βρίζει τα άτομα της δουλειάς μου και ότι κάτι του κρύβω από εκεί. Γενικά προσπαθούσα όσο μπορώ να είμαι αναλυτική μαζί του γιατί θεωρούσα ότι με κάποιον τρόπο επιτέλους θα νιώσει ασφάλεια. Έχω προσέξει ότι έχει θέμα με τα όρια. Κάποια στιγμή ενώ θεωρώ τον εαυτό μου άτομο με αντίληψη μου είχε κάνει το μυαλό τόσο πολτό που δεν μπορούσα να κάνω ολοκληρωμένη συζήτηση μαζί του. Μου πήρε λίγο χρόνο για να μπορέσω να βγάλω άκρη και μοτίβα συμπεριφοράς γιατί με πήγαινε από το ένα θέμα σε άλλο με άλματα στη σκέψη και συμπεράσματα που δεν είχαν καμία σχέση μεταξύ τους. Φυσικά με νεύρα. Σαν από το πουθενά να τρώγεται για καβγά. Από ένα σημείο και ύστερα καταλαβαίνω πότε πάει να του συμβεί και έκανα τεράστιο αγώνα να είμαι κατευναστική και να προσπαθώ να του εξηγώ με χίλιους δυο τρόπους (μόνο που δεν το ζωγράφιζα) ΠΕΣ ΜΟΥ ΤΙ ΘΕΣ! ΔΕ ΘΕΛΩ ΚΑΘΟΛΟΥ ΝΑ ΤΣΑΚΩΘΟΥΜΕ! Σε συζητήσεις που κάνουμε σε δεύτερο χρόνο μου λέει ότι εκείνη τη στιγμή θεωρεί πως εγώ κανω το κλιμα για να γίνει ο καβγάς και μου έχει κάνει και καραμπινάτο καθρέφτη που στην αρχή με άφησε εντελώς στα χαμένα. «Μήπως μου λέει ρουτινιάζεις και οδηγείς τα πράγματα σε ένταση για να σμίξουμε μετά και να είμαστε πάλι καλά;» Τότε δεν το συνδύασα απλά έπαθα σοκ με την όλη λογική. Μήπως αντλείς επιβεβαίωση ή μένεις τόσο σταθερά τέλεια και μαζί μου για να φαίνεσαι εσύ καλύτερη από εμένα; Επίσης πολλές φορές μου λέει ότι αυτή η σχέση έχει κρατήσει από εμένα και οποιοδήποτε ψυχικά υγιές άτομο θα είχε ήδη φύγει (σιγά το νέο
Ξεκίνησα για μια σύντομη απάντηση και μου βγήκε σεντόνι
Καλά έκανεςQuote:
Originally Posted by Ivory
Γράψε, παρακολουθούμε. Μέχρι στιγμής υπάρχουν ενδείξεις χειριστικής προσωπικότητας. Όχι απαραίτητα οριακής. Αλλά σαφώς προσπαθεί να σε απομονώσει από φίλους, φίλες, χόμπι. Αυτό το κάνουν και οι νάρκισσοι και οι αντικοινωνικοί. Οσοι ανήκουν στο ClusterB που αναφέρεται κάπου πιο παλιά σε αυτό το τοπικ.
Δεν θα σου γράψω αν είναι οριακός ή οτιδήποτε άλλο, θα σου γράψω τι κατά τη γνώμη μου δεν πάει καλά :
Πρώτο καμπανάκι, αν έχει ιστορικό πολλών αποτυχημένων σχέσεων. Δεν μιλάω να είχε ένα γάμο που τελείωσε στα 10-15 χρόνια, με <φυσιολογική> φθορά και πολιτισμένο χωρισμό.Quote:
Είμαι 35 και εκείνος 45
Δεύτερο καμπανάκιQuote:
Έχει καλή σχέση με το ποτό
Τρίτο καμπανάκι, μία φορά την βδομάδα καυγάδες σε ένα ζευγάρι, είναι πολύ.Quote:
Σχεδόν κάθε βδομάδα μπορούσαν να γίνουν καβγάδες
Τέταρτο, μετά τους καυγάδες, άμεση προσπάθεια επαναπροσέγγισης, χωρίς συζήτηση και εξηγήσεις.Quote:
τον διαολόστειλα και του έκλεισα το τηλέφωνο. Τώρα στέλνει στο fb μηνύματα
Πέμπτο, όχι μόνο καυγάδες, αλλά και βρισιές και έξω από τα <όρια> συμπεριφορά.Quote:
Όπου εκεί θα έβριζε τους φίλους μου, κάποια στιγμή ξεκίνησε να βρίζει τα άτομα της δουλειάς
Αυτό πάρτο σαν προειδοποίηση, σου λέει ότι μένεις με δική σου ευθύνη και κατά κάποιο τρόπο <τα θες>.Quote:
Επίσης πολλές φορές μου λέει ότι αυτή η σχέση έχει κρατήσει από εμένα και οποιοδήποτε ψυχικά υγιές άτομο θα είχε ήδη φύγει
Αυτό είναι το χειρότερο από όλα, από την στιγμή που θα φτάσεις στο σημείο να ψάχνεις τις διακυμάνσεις του και τρόπους πολύ επιστημονικούς και ψαγμένους να τον χειριστείς, το παιχνίδι γενικά είναι χαμένο. Ούτε θα τον χειριστείς, ούτε όρια θα μπούνε ποτέ, το μόνο που θα καταφέρνεις θα είναι να σε πιέζει όλο και περισσότερο, ειδικά όταν υποχωρείς και τα ξαναβρίσκετε.Quote:
Μου πήρε λίγο χρόνο για να μπορέσω να βγάλω άκρη και μοτίβα συμπεριφοράς
Η τιμωρητική σιωπή αυτό δλδ που λέμε silent treatment ειναι μία συναισθηματικά κακοποιητική συμπεριφορά που συνήθως εφαρμόζουν τα άτομα με ναρκισσιστικά και οριακά χαρ/κα. Οι νάρκισσοι το κάνουν με μεγαλύτερη χειριστικότητα, ας πούμε πιο στοχευμένα και μεθοδικά από τους οριακούς. Οι οριακοί συνήθως δεν καταλαβαίβουν ότι το κάνουν και θεωρούν ότι η συμπεριφορά αυτή ειναι λογική συνέπεια της δικής σου συμπεριφοράς, άρα σου αξίζει να σου συμπεριφέρονται έτσι.Quote:
Originally Posted by Dpath
Να ξεκαθαρίσω ότι όλοι κάποιες φορές όλοι χρησιμοποιπούμε αυτή την τακτική όταν θυμώνουμε, αλλά η διαφορά είναι ότι δεν το τραβάμε για πολύ. Οι NPD και BPD μπορούν να το κάνουν για μήνες. Μέχρι να σε εξοντώσουν.
Πώς πρέπει να χειριστούμε αυτή τη συμπεριφορά; Όπως κάθε άλλη κακοποιητική συμπεριφορά. Με το να βάλουμε σαφή και ξεκάθαρα όρια.
Το πρόβλημα με τα όρια είναι ότι αν μας τα καταπατήσουν, τότε θα πρέπει να πάρουμε αποφάσεις. Συνήθως, επειδή φοβόμαστε να πάρουμε αποφάσεις, βρίσκουμε πιο βολικό το να περιορίσουμε τα όρια μας, μέχρι να καταπατηθούν και πάλι.
Είχα εντοπίσει από πολύ νωρίς ότι υπάρχει θέμα με φόβο εγκατάλειψης. Δεν μπορώ πλέον να θυμηθώ συγκεκριμένο γεγονός. Έχω εντοπίσει επίσης την έντονη παρορμητικότητα το οποίο ενίοτε κοκορεύεται γι αυτό καθώς λειτουργεί «χωρίς φίλτρα» ενώ εγώ «έχω μάθε να κρύβομαι» αυτό μου το είχε πει πολύ νωρίς και εκεί με μπέρδεψε ο περίγυρος μου καθώς όντως είμαι εσωστρεφές άτομο αλλά όχι κρυψίνους. Δλδ ακόμα και για το χόμπι μου και τους φίλους μου από τον πρώτο μήνα που βγαίναμε πήγαμε μαζί σε ένα μάζεμα της παρέας. Μετά παρόλα αυτά του καρφώθηκε η ιδέα ότι εγώ τον απομόνωσα και επέμενε ότι το έκανα με πλάγιο τρόπο χωρίς να του το πω ποτέ. Σε καβγάδες μου έλεγε «κόσμος σου, κόσμος μου» όπου ουσιαστικά σαμποταρε όλο αυτό. Καθώς όποτε κανόνιζε με δικό του κύκλο εγώ πάντα ήμουν θετική να ακολουθήσω. Όποτε του έλεγα να κανονίσουμε με δίκη μου παρέα από ένα σημείο και ύστερα η απάντηση ήταν «θα δούμε» προς το τέλος που αναγκαζομουν να πάω χωρίς εκείνον γιατί μέχρι τότε απλά δεν πήγαινα ούτε εγώ (υπόψιν δεν έχω αμάξι και όλη τη διάρκεια του κοβιντ δεν μπαίνω σε μμμ) μετά μου έλεγε ότι «δεν ένιωσε ότι όντως τον ήθελα» και ότι εκείνος με έχει βάλει στον κόσμο του και εγώ αντίθετα όχι και νιώθει ότι δεν έχει δικό του χώρο για εκείνον. Που πάντα θα του πω να έρθει κι εκείνος. Και μετά το επιχείρημα του είναι «μιλάμε για το αποτέλεσμα». Επίσης λόγω συνωστισμων απέφευγα το δικό μου χόμπι φέτος και του το είχα πει ότι το κάνω γιατί έχουμε και ευθύνη ο ένας για τον άλλον. Εκείνος χωρίς κάποια απόδειξη μετά πίστευε ότι κάνω πράγματα κρυφά του. Δλδ έφθασα να του λέω ότι θα παρακαλούσα να με παρακολουθήσει ώστε να αποδειχθεί ότι δεν κάνω κάτι κρυφά. Εκεί βέβαια απαντούσε ότι «δεν είναι μπάτσος, δεν είναι ο μπαμπάς μου» κλπ τον πρώτο καιρό πίστευα ότι έπαιζε θέμα με το αλκοόλ και μετά από μια πρώτη σκηνικάρα (είχε παίξει όντως αλκοόλ εκείνη τη μέρα) γιατί είχα κανονίσει να δω τις φίλες μου, άλλαξε η περιοχή του ραντεβού τελευταία στιγμή και εκείνος φρικαρε ότι κάτι του κρύβω πήρα τηλ την επόμενη στους ΑΑ όταν γύρισε τον έβαλα να μιλήσει με άτομο των ΑΑ όπου τελικά δεν ξεκίνησε ποτέ να παρακολουθεί το προγράμμα. Κάπως μειώθηκε το αλκοόλ ή πιο σωστά μπήκε πολύ λίγες φορές ουίσκι στο σπίτι. Μου έχει ζητήσει σε φορές συγνώμη που αυτό από ότι διάβαζα δεν ταιριάζει με οριακό άτομο αλλά με προβλημάτισε το ότι όταν συζητάγαμε για το αλκοόλ και να το κόψει μια μερς γύρισε και μου είπε πως θεωρεί ότι το αλκοόλ δεν χαλάει τα πράγματα από μόνο του, αυτό τα απογειώνει και το θέμα είναι όταν τελικά βγαίνει εκτός εαυτού και γίνεται ξέσπασμα. Όταν γίνονται τα ξεσπάσματα πάντα θα κατηφορίσει εμένα ότι τον φέρνω στην κατάσταση αυτή καθώς εκείνος είναι πολύ ξεκάθαρος στο τι τον ενοχλεί που παιδιά πραγματικά δεν είναι. Είμαι ένας άνθρωπος με τρομερή ενσυναίσθηση και διακριτικότητα σύμφωνα και με τα λεγόμενα των φίλων μου θεωρώ πολύ δύσκολο να δημιουργώ καταστάσεις για να τον πιέσω εγώ. Και για τη δουλειά του μου έχει πει ότι είναι ιδιαίτερα τοξικό το περιβάλλον αλλά δεν είμαι πλέον καθόλου σίγουρη ότι είναι αντικειμενική του εικόνα. Δλδ νομίζει ότι όλοι έχουν βαλθεί να του σπάσουν τα νεύρα, να τον υποτιμήσουν.. μου έχει πετάξει σε συζητήσεις μας πως «για όλα φταίει η μανούλα του γιατί ποτέ κατά τα λεγόμενα της δεν έφταιγε ο ίδιος, όλοι τον αδίκησαν». Μετά σε συζητήσεις μας έχει μετανιώσει για κουβέντες που έχει πει και το αποδίδει στο ότι όταν παθαίνει ότι παθαίνει μετά του βγαίνει η χολή. Υπάρχουν και πράγματα που δεν τα θυμάται πάντα. Μάλλον παίζει εκεί το αλκοόλ; Πλέον στα ήρεμα του αναγνωρίζει ότι δεν έχει καλή μνήμη και μου δίνει εμένα δίκιο σε συμβάντα που μπορεί να αφηγούμαι ξανά. Έχει θέμα με την διαχείρηση χρημάτων σίγουρα. Επίσης κάνει χρήση χασις όχι όμως καθημερινή. Πάνω σε συζητήσεις μας θα πει μόνος του ότι δεν χρειάζεται να συμφωνούμε σε όλα, ότι ο καθένας πρέπει να έχει τα χόμπι του, ότι παρασχοληθήκαμε ο ένας με τον άλλον. Και γενικά στις ήρεμες στιγμές μας μέχρι πρόσφατα θεωρούσα ότι είμαι εγώ παρανοϊκή που πάω να βγάλω τον άνθρωπο με οριακή διαταραχή. Προφανώς ποτέ μου δε θα το έλεγα με βεβαιότητα από μόνη μου αλλά όταν λειτουργώ μαζί του με αυτό δεδομένο νομίζω πως μου βγάζουν κάποια πράγματα περισσότερο νόημα. Προσπαθώ στο θέμα της εμπιστοσύνης να του εξηγήσω ότι από την αρχή εγώ επιλέγω να τον πιστεύω δεν μπορεί κανείς να είναι 100% σίγουρος για τον άλλον αλλά όταν δεν εμπιστεύομαι η ζωή μου γίνεται ανυπόφορη. Μου έχει παραδεχθεί ότι στις προηγούμενες σχέσεις του δεν ήταν πιστός αλλά με εμένα πρώτη φορά είναι (τώρα θα μου πείτε πως το ξέρεις κι εσυ, θεωρώ πως ισχύει ή έστω ίσχυε). Δουλεύει περισσότερο από έμεναν όποτε προφανώς περνώ παραπάνω κομμάτι από τις υποχρεώσεις του σπιτιού. Κατά κανόνα υπάρχει φαγητό στο σπίτι. Αν εκείνη τη μέρα που θα έχω μαγειρέψει έχει νεύρα, θα γυρίσει να μου πει ότι σιγά και τι έκανα, αυτός ψάχνει πιο ουσιαστικά πράγματα σε μια σχέση. Αν τύχει να μην υπάρχει φαγητό ή να θεωρεί ότι είναι πιο «τίποτα» το μενού θα μου πει ότι είμαι αδιάφορη. Και διαρκώς τη καραμέλα να λειτουργήσω όπως νιώθω για να με μάθει. Είχα πάθει λαλα. Του είπα μια μέρα ότι μάλλον αυτό που βλέπει δεν του κάνει, όχι ότι εγώ καλύπτω με κάποιον τρόπο τη προσωπικότητα μου. Έχει πάθει εμμονή ότι τον θάβω στις φίλες μου επίσης πλέον θεωρεί ότι τα λέω όλα στη μάνα μου. Τις τελευταίες μέρες είχε βάλει τοίχο. Μέχρι τώρα έχω προσέξει πως όταν είναι εκείνος ψυχρός αν ακολουθήσω κι εγώ μετά προχωράνε οι μέρες και μπορεί να μου πει ότι από εμένα ξεκίνησε η ψυχρα αυτή και όχι από τη μεριά του. Όποτε θα τον πάρω εγώ τηλ, θα του στείλω εγώ μνμ πιο ζεστό γενικά δε μένω στα δικά του λεγόμενα ότι θα με πάρει. Ε, σήμερα θύμωσε ότι αυτός είναι χάλια κι εγώ στον κόσμο μου. Χαχαχα.. υπόψιν επειδή τις προηγούμενες μέρες το ψιλιαζομουν το εργάκι του έστειλα σε άσχετο χρόνο μνμ λέγοντας του ότι καταλαβαίνω το πόσο δύσκολα περνάει αυτό το διάστημα που είναι μόνος αλλά του αναγνωρίζω το ότι διαχειρίζεται την κατάσταση και πόσο σπουδαιο το βρίσκω αυτό από τη μεριά του» έχοντας στο μυαλό μου ότι είμαστε χωριστά όλο τον Αύγουστο και μπας και τον προλάβω, πάρε κουράγιο με την επιβράβευση και δεν κρασαρει ακόμα. Η απάντηση του ήταν «οκ, τι έχει στη συνέχεια το προγράμμα». Διαβάσαμε μια μέρα μαζί άρθρα για την διαχείρηση θυμού μπας και.. του διάβασα μια μέρα άρθρο για τους νάρκισσους εκεί ξαφνιάστηκε πολύ. Όπως και το ενδεχόμενο που του είπα πως με χειραγωγεί. Υπάρχουν φορές που αντιμετωπίζει τα ξεσπάσματα του με το σκεπτικό ότι «έχασε όλο του το δίκιο με την συμπεριφορά του». Άλλοτε πάλι θα πει ότι είμαστε σε σχέση και δεν είμαστε αντίπαλοι όπου κάποιος κερδίζει κάποιος χάνει. Εκεί παίρνω κουράγιο. Τώρα αυτά είναι αναλαμπές; Μια μέρα που είχε γίνει κάποιο σκηνικό τον ρωτάω στη συνέχεια αν θέλει να του φέρω νερό και απαντάει «όχι θα βάλω μόνος μου» και παθαίνω πλάκα καθώς νόμιζε πως εγώ του είπα να βάλει μόνος του ενώ δεν είχα μιλήσει καθόλου. Του το ανέφερα αυτό σε δεύτερο χρόνο δεν δόθηκε και συνέχεια. Εννοείται πως οι ατάκες φύγε από το σπίτι κάποιες φορές και μέσα στα υπόλοιπα λεπτά δεν σημαίνουν τίποτα. Τη πρώτη φορά που μου το είχε πει έφυγα όντως και μου ζήτησε τα ρέστα ότι δεν έκατσα να τον ρωτήσω την επόμενη μέρα αν όντως το εννοούσε ή όχι. Από ότι έχω διαβάσει θα πω μακάρι να μην είναι οριακός. Αλλά συνεχίζεται να φαίνεται κάτι τέτοιο;
Θα σου απαντήσω λίγο ωμά. Εσένα δε σε ενδιαφέρει αν είναι οριακός. Γιατί ακόμα και αν είναι, δεν θα κερδίσεις τίποτα από το να διαπιστωθεί, ή να εμβαθύνεις στην διαταραχή. Να σου εξηγήσω γιατί :
Είναι αλήθεια ότι πολλοί νάρκισσοι και οριακοί πάνε για θεραπεία μετά από πίεση των συντρόφων τους, σε φάση ή πας ή σε χωρίζω.
Αυτό όμως είναι μέσο πίεσης όταν υπάρχουν πολλά που παίζονται από πίσω, παιδιά, συμφέροντα κλπ
Εσύ δεν τα έχεις αυτά. Επίσης όταν φτάσουν σε αυτό το σημείο, πρώτα έχουν υποφέρει για πολλά χρόνια.
Για να βελτιωθεί κάποιος, πρέπει να κάνει θεραπεία. Πρώτα πρέπει να το πάρει απόφαση. Ακόμα και αν το πάρει, θέλει πολύ χρόνο. Σε αυτή την διαδικασία , πρέπει να έρθει σε επαφή με πολλά αρνητικά συναισθήματα και πολλές συμπεριφορές/επιλογές του, ειδικά αυτές που οδήγησαν σε άσχημα αποτελέσματα. Επομένως μπορεί όλα αυτά να τα αποφύγει ή να σταματήσει στη μέση, εσύ προτίθεσαι να πάρεις αυτό το ρίσκο.
Να σε ρωτήσω κάτι. Είπες ότι τώρα μένει μόνος του και είσαστε χωριστά όλο τον Αύγουστο. Δηλαδή μένετε μαζί ή όχι; Στο πρώτο σου μήνυμα λες ότι "στην παρούσα φάση είστε από απόσταση". Νομίζω ότι είναι διαφορετικές οι εντάσεις και οι πιέσεις αν μένετε μακριά και διαφορετικές αν συγκατοικείτε, γι αυτό θα ήθελα να το διευκρινήσουμε αυτό πριν γράψω άλλα.
Άντε και βελτιώνεται και μετά καταλαβαίνει ότι εσύ ήσουν κομμάτι της οριακότητας του, ότι η ανάγκη του απλά να έχει ένα σύντροφο για να μην είναι μόνος, σας έφερε κοντά, αυτό το ρίσκο το παίρνεις ?