Printable View
,Αλήθεια ? Χαίρομαι κορίτσι μου !!Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Εγώ εδώ τότε πες μου ότι μα ότι θέλεις(((((( :o))))))
Ναι για κέντρο είδα και εγώ εικόνες και σε εσάς ακόμα περισσότερος χαμός και λέω πραγματικά αυτός ο κόσμος τι υπομονή και κουράγιο έχει για να περιμένει όλο αυτό ,εγώ δεν το μπορώ ...
Εμάς πέρασε η φάση με το ποδόσφαιρο και ειλικρινά στεναχωρέθηκα και εγώ και ο πατέρας του γιατί τον είχε και αυτός και ήταν και καλός γαμωτο αλλά δεν ξέρω από το καλοκαίρι του κόλλησε το μποξ και πήγε εκεί ...Βέβαια στην αρχή τα έκανε και τα δύο αλλά με τα φροντηστηρια δεν προλάβαινε και άφησε το ποδόσφαιρο ...Quote:
Originally Posted by Αλεξία10
Ακόμα ο δικός μου ελπίζει ότι μόλις ξανανοίξουν θα το έχει μετανοιωσει και θα πάει μόνο ποδόσφαιρο και εγώ φυσικά μαζί του αλλά πλέον τον πρώτο λόγο τον έχει ο μικρός ...
Χτίζουμε σώμα βλέπεις τώρα θέλουμε έξτρα κοιλιακούς ....κοινώς ξεκινήσαμε τα γκομενιασματα χαχαχα!
Αν ξεκινήσει ποδόσφαιρο πάντως ετοιμάσου να ζήσεις μεγάλες στιγμές μέσα στο σπίτι αυτό θα σου πω ...ότι έχει γλυτώσει σε γυάλινο από τοτε που ήταν μωρό το έκλαψα όταν έπαιζαν μπάλα μέσα στο σπίτι ..
Νεύρα κρόσσια.... αλλά τι να πεις σε δύο εφταχρονα ,γιατί τόσο θα γίνει και οδικός σου ο άντρας όταν θα παίζει μπάλα μέσα στο σπίτι ......
Θα δείξει τι θα πουν για τα κρούσματα μετά από μια εβδομάδα που είναι ανοιχτά αν και δεν βλέπω ειδήσεις η αλήθεια είναι.Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Και εγώ ελπίζω να φτιάξουν τα πράγματα γιατί δεν παλεύεται άλλο έτσι.
Χαχαχαχα το φαντάζομαι. Έχουν παίξει και μπουγελο οι δικοί μου μέσα στο σπίτι. Φαντάζεσαι να έχεις νεύρα, να κατεβαζεις καντήλια και ταυτόχρονα να γλιστράει το πάτωμα?Quote:
Originally Posted by Marilou
Για την ηλικία είναι αυτό που λέω εγώ. Οι άντρες μέχρι τα 8 μεγαλώνουν. Μετά απλά ψηλωνουν :D
Το ποδόσφαιρο ας το πάρει, θα το αντέξω. Τα άλλα θα με στείλουν εμένα, ξενύχτια κτλ.
Χαχαχα μπουγελο?Quote:
Originally Posted by Αλεξία10
Καλά όχι η αλήθεια είναι τόσο δεν με έχουν δοκιμάσει ,να φανταστώ ότι με τον χορό που ξέρεις οι φιγούρες που τους χάρισες στο πάτωμα που γλυστραει θα ήταν μοναδικές :cool:
Όσο για τα ξενύχτια προς το παρόν δεν τα έζησα ακόμα κάτσε ...
Τα Χριστούγεννα που ήρθε η κόρη μου με άδεια ήταν μέσα στα νεύρα το βράδυ ..
Τόσα χρόνια λέει είχα εσάς ,το σχολείο και τον προπονητή λέει που δεν μπορούσα να γυρνάω ότι ώρα θέλω ,τώρα που πλέον μπορώ να βγω και να γυρίσω ότι ώρα θέλω έχω τον χαρδαλια ...
Είδες την λέω για την μανούλα δουλεύουν όλοι ,για την ψυχική της ηρεμία ,χαχαχα!
Χαχαχαχα το τι φιγούρες έκανα δεν λέγεται. Πατινάζ χαχαQuote:
Originally Posted by Marilou
Η δικιά μου έχει παράπονα που την πηγαίναμε στη δουλειά του μπαμπά μόνο μέρα και ποτέ στην ώρα που δουλεύει εκείνος.
Να πάει η 9χρονη από τώρα στα κλαμπ, να πάω να φουνταρω από την Ακρόπολη.
Ευτυχώς υπάρχουν αυτοί οι καλοί κύριοι στην πόρτα που εμποδίζουν τα ανήλικα και έτσι σώθηκα για κάποια χρόνια η δόλια μάνα :D
Το πιο κάτω κείμενο ειναι του δασκάλου Παναγή Μεταξάτου.
Ολα όσα γράφει επανηλημμένα επεδίωξα να τα εφαρμοσω ειτε με τη δική του μέθοδο ειτε με αλλες που καταλήγουν στο ίδιο βελτιωτικό αποτέλεσμα. Τα προσπάθησα αλλα δεν πετυχα τίποτα ή λίγο πιο πάνω απο το μηδέν. Επειδή όλα τα αρνητικά ξεκίνησαν απο τοτε που ξεκινησα να υπάρχω και καταγράφηκαν μέσα μου ως το ειναι μου, διότι αμα ξεκινήσεις με καποιο τροπο τη ζωη σου απλα το ενα αρνητικό θα προστίθεται πανω στο άλλο και εσυ απλα θα κανεις παντα τις προσπαθειες σου να τα νικησεις οι οποιες πάντα αποδεικνυονται εκ του αποτελέσματος απέλπιδες και ανεπιτυχεις επειδή το κακο έγινε το ειναι σου εστω κι αν δεν το θελησες έστω κι αν το πολεμησες.
"O δρόμος προς την πνευματική ολοκλήρωση
του Παναγή Μεταξάτου
Γειά σου
Η συνειδητοποίηση του ”παιχνιδιού” που κάνουμε με το εσωτερικό συνειδητό μας, είναι πολλές φορές αρκετή για να μας κάνει να αντιληφθούμε την πραγματική αιτία των αρνητικών συναισθημάτων που έχουμε για τους άλλους, τις ενοχές αλλά και την οργή και τους καταπιεσμένους θυμούς μας που πολύ συχνά εκτονώνονται σαν εκρήξεις ηφαιστείων.
Όσο συνεχίζουμε να κατηγορούμε κάποιον άλλον για το αρνητικό συναίσθημα που νοιώθουμε εμείς, είμαστε μέσα στο ”παιχνίδι” και δεν θέλουμε να απαλλαγούμε από αυτό το συναίσθημα. Απωθούμε τα συναισθήματα η τις αναμνήσεις που δημιουργήθηκαν από κάποιο γεγονός που μας έκανε να νοιώσουμε ντροπή, αυτοκριτική, ενοχή γιατί όλα αυτά μας πονάνε αλλά δεν τα εξαφανίζουμε. Απλά παραμένουν σαν αγκάθι μέσα μας και εμφανίζονται σε κάθε ευκαιρία.
Σήμερα η ψυχιατρική επιστήμη αποδέχεται σαν μια βασική αιτία καρκίνου, τις απωθημένες, καταπιεσμένες, ”ξεχασμένες” στιγμές γεγονότων της παιδικής μας ηλικίας, που μας έκαναν τότε να νοιώσουμε πολύ άσχημα, βιώνοντας αρνητικά συναισθήματα που ”τυπώθηκαν” μέσα μας, απόρριψη, εγκατάλειψη, ενοχή, ανικανότητα κλπ.
Η προβολή σαν αντίδραση
Η παραδοχή ότι εμείς είμαστε η κύρια πηγή της δυστυχίας μας, μας επιτρέπει να μην επιλέγουμε αρνητικά συναισθήματα τα οποία προβάλλουμε σε κάποιον άλλον και με τα οποία απωθούμε τα δικά μας, αφού άλλος είναι η αιτία που πονάμε.
Με άλλα λόγια μετακινώντας το πρόβλημα από το ”υποφέρω γιατί ο άλλος φταίει” στο …Αποφασίζω να μην θεωρώ τον άλλον υπεύθυνο για τα δικά μου συναισθήματα και ΕΠΙΛΕΓΩ να μην υποφέρω.
Αυτό σημαίνει ότι, συγχωρώ και αυτόν και εμένα από όλη την εμπλοκή και απαλλάσσομαι αυτόματα από την άρνηση δίνοντας ευκαιρία εκτόνωσης.
Ξέρω πολλοί θα αντιδράσουν και δεν θα συμφωνήσουν, γιατί ο εγωιστικός τους εαυτός τους δεν τους το επιτρέπει.
Να γνωρίζετε όμως, ότι ο εγωισμός είναι μια μονομερής αντίληψη της ύπαρξης μας που τις περισσότερες φορές υποδηλώνει χαμηλή αυτοεκτίμηση και φόβο για το ποιοι είμαστε πραγματικά.
Η συγχώρηση του εαυτού μας για όλα τα αρνητικά συναισθήματα που έχει νοιώσει στο παρελθόν αλλά και για αυτά που ακόμα εμφανίζονται στην καθημερινότητα του, είναι αυτή που θα τον απαλλάξει από τις κύριες αιτίες της δυστυχίας του. Έχουν παρατηρηθεί αμέτρητες περιπτώσεις ιατρικών ”θαυμάτων” σε ασθενείς που πάλευαν με την πάθηση τους σε τελικό στάδιο διάγνωσης και με ελάχιστο προσδόκιμο ζωής. Οι άνθρωποι αυτοί ανέκαμψαν και απαλλάχθηκαν εντελώς από το πρόβλημα μετά από ενεργητική συγχώρηση του εαυτού τους και όσων μέχρι πρότινος θεωρούσαν υπεύθυνους για την κατάσταση τους.
Όταν προβάλλουμε λοιπόν, σε κάποιον άλλον αυτό που δεν θέλουμε να έχουμε, αναγνωρίζοντας πώς αυτός έχει τις ιδιότητες που εμείς αρνιόμαστε και που είναι η αιτία για ό,τι φοβερό μας συμβαίνει. Άρα αυτός φταίει και πρέπει να τιμωρηθεί για να νοιώσουμε ασφαλείς. Βρήκαμε συνεπώς τον αποδιοπομπαίο τράγο και εμείς μπορούμε να ησυχάσουμε, αφού άλλος χρειάζεται να αλλάξει και όχι εμείς. Εμείς έχουμε δίκιο!
Θα έλεγα πως ένα κριτήριο για το ότι προβάλλετε στους άλλους τα δικά σας, είναι όταν αντιληφθείτε πως επικρίνετε κάποιον για το παραμικρό. Το συναίσθημα που συνήθως συνοδεύει την προβολή και την επίκριση είναι ο θυμός. Κάθε φορά που θυμώνετε να θυμάστε:
Μάλλον εσείς προβάλλετε την δική σας ενοχή.
Η θυματοποίησή μας ξεκινά από την παραδοχή ότι, οι άλλοι μας προκαλούν θυμό, οργή, ενοχή και φόβο. Αν δεχτούμε ότι αυτά τα συναισθήματα είναι δικά μας, όπως και τα θετικά που νοιώθουμε, τότε μπορούμε να απαλλαγούμε από το ρόλο του θύματος.
Μερικοί άνθρωποι παρόλο που ελκύουν συνήθως παρόμοιους ανθρώπους και τα γεγονότα στη ζωή τους επαναλαμβάνονται με εκπληκτική ομοιότητα, δεν αναρωτιούνται μήπως τα προκαλούν οι ίδιοι. Αν οι άλλοι δεν σας εκφράζουν την αγάπη τους, αναρωτηθείτε μήπως και εσείς κάνετε το ίδιο. Αν νιώθετε προδοσία, ίσως και εσείς να έχετε προδώσει άλλους. Αν προσελκύετε άτομα με θυμό, ψάξτε γιατί και εσείς μπορεί να κρύβετε πολύ ανέκφραστο θυμό μέσα σας.
Αυτό που διαπίστωσα στη δική μου ζωή, είναι ότι αυτοί που με αναστατώνουν πιο πολύ είναι εκείνοι που σε επίπεδο ψυχής με στηρίζουν περισσότερο.
Μου επιτρέπουν να ”δω” το πρόβλημα και να το αντιμετωπίσω. Με διδάσκουν με κάποιο τρόπο να εξελιχθώ και δεν σημαίνει ότι, αν δεν είχαν εμφανιστεί δεν θα είχε εμφανιστεί και το πρόβλημα. Το πρόβλημα, όπως το ΚΑΘΕ ΠΡOΒΛΗΜΑ, είναι ο δικός μου σταθμός διαδρομής, όπως και ο δικός σας, αυτός που μας χρειάζεται για να περάσουμε στον επόμενο και θα μας φέρει πιο κοντά στο τελικό προορισμό μας, την OΛOΚΛΗΡΩΣΗ.
Υπάρχουν στιγμές που δεν μπορώ να ελέγξω το μυαλό μου.... Έρχονται αρνητικές σκέψεις από εκεί που είμαι ήρεμη.... και μετά πάλι προσπαθώ να τις βγάλω από το μυαλό μου πφφφφφ......
Επιτελους ,σημερα εγινε και κατι καλο...τσιμπησαμε μια σκατοψυχη την ωρα που πηγαινε να ριξει φολα σε μια γατουλα.Την παραδοσαμε στην αστυνομια.Η γατα ηταν μεσα σε ενα κουτι δεν ενοχλουσε κανεναν μονο ηθελε να φαει...μεχρι και ζαμπονοτυροπιτα ετρωγε απο την πεινα.Την πηγαμε καπου σε πιο ασφαλες σημειο,ολα καλα.Της εβγαλα και ενα αγκαθι απο το ποδαρακι της.
Εξαιρετικά σπάνιο να τα τσιμπήσεις επί το έργον αυτά τα καθίκια. Μπράβο!
Καλημέρα, καλή εβδομάδα! Καλό μήνα να έχουμε!
Καλημέρα καλό μήνα και καλή αρχή σε όλα τα παιδιά σήμερα που ξαναξεκινανε επιτέλους !!
Μακάρι να πάνε όλα καλά και να μην χρειαστεί να ξανακλειστουμε μέσα !!!
Καλή αρχή και στα παιδιά! Άνοιξαν? Χαμπάρι δεν πήρα.Quote:
Originally Posted by Marilou
Καλημέρα κορίτσια, καλό μήνα! :)
Τι κάνετε;
Καλημέρα κύκνος και σε όλους καλό μήνα!Quote:
Originally Posted by Κύκνος