Αμάν αυτό μου έλειπε ακόμα!
Printable View
Αυτό έχει σημασία, να μπορείς να λες το παράπονο σου. Η κάθε ψυχολόγος δεν είναι αλάνθαστη. Αν έχει άδικο κακώς αναστατώνεσαι. Και δίκιο να είχε, είχες τους λόγους σου. Δεν μπορούμε να αγαπήσουμε, κάνουμε καλό στους άλλους αν πρώτα εμείς οι ίδιοι δεν "κακομαθουμε" τον εαυτό μας
Παιδια εγω δεν μπορω να συνεργαστω με ψυχολογο...
ειμαι τις αποψης οτι ενα και ενα κανει δυο... οτι να αναλυσουμε απο εκει και περα τα λογια ειναι φτωχια και η σιωπη ειναι χρυσος...
μπορει αλλους να βοηθαει δεν τα μηδενιζω ολα...και εγω σε περιοδους εντασης θελω τον ψυχιατρο μου...
ειμαι πεπεισμενος οτι αμα παω σε ψυχολογο και αναλυσω τα λαθοι μου θα μου κανει χειροτερο κακο...
λεγομαι φυγοπονος δεν ξερω. .. αυτο....
Εγω αυτο που με ποιανει ειναι αρρωστοφοβια.... νιωθω οτι πχ στην προκειμενη περιπτωση εχω καρκινο του εντερου γιατι διαβασα ενα περιστατικο εδω μεσα οτι καποια κοπελα 18 χρονων ειχε αγχος και πηγαινε σε γιατρους και τις ελεγαν οτι ειναι αγχος..
Και εγω τωρα ταυτιζω το αγχος μου με την πιθανοτητα να εχω καρκινο... εκει να δει τι κανεις? πινεις ενα ηρεμηστικο και ηρεμεις και εαν ειναι να εχεις κατι ΘΑ ΦΑΝΕΙ..........!
Έχει λίγα βράδια που δεν κοιμάμαι καλά, ξυπνάω πολλές φορές μες τη νύχτα και βλέπω κι εφιάλτες... Κι αυτό με ρίχνει ψυχολογικά και με τρομάζει...
Αν και πολύς ο καιρός που έχω να μπω , να πω ενα καλησπέρα σε γνωστούς και αγνώστους.
Νεύρα, απεριόριστα νεύρα, οργή, ξαναγύρισα στην ίδια φάση όταν πρωτομπήκα εδώ στο φόρουμ το 2010 , πλέον δεν μπορώ να συγκρατησω την οργή μου , νιώθω ότι έχω σπάσει και σιγρα σιγά αφήνω τον ατμό να βγαίνει από τις ρωγμές.
Δεν δίνω σημασία στο να τις κλείσω , απλά αφήνω τον εαυτό η έτσι τουλάχιστον νομίζω εγώ!!! ότι εκτονώνω λίγο την πίεση.
Περπατησα 2 ωρες πριν λιγο στο γηπεδο... στην αρχη ενιωσα πολυ ωραια... χαλαρωσα κτλ.. αλλα τωρα νιωθω μια θλιψη!
Θα την διαχειριστω οπως παντα!
Βγαινω για περπατημα στην φυση και δεν μπορω να μυρισω μυρωδιες... εχω καψει το συστημα απο το πολυ το καπνισμα!
Οδυνηρο......
Δεν μπορώ ν' αναπνεύσω καλά κι είναι βασανιστικό... Πήρα ηρεμιστικό, ελπίζω να με βοηθήσει...
Αυτή τη στιγμή το πως νιώθω... Αισθάνομαι ναυτία... Νιώθω ότι θα κάνω εμετό... Νιώθω ταχυπαλμία... Και μια έντονη θλίψη που ταλαιπωρουμε καιρό από κάτι το οποίο δεν ξέρω αν εν τέλη είναι ψυχοσωματικο... Είμαι και μόνη μου αυτή τη στιγμή... Είναι πολυ δυσκολο να νιώθεις οτι θα λιποθυμήσεις ότι θα κάνεις εμετό και να μην ξέρεις αν όλο αυτό σίγουρα είναι άγχος ψυχοσωματικο ή κάτι οργανικό... Με δυσκολευτεί πολυ. Επειδή νιώθω οταν με πιανει αυτό ότι πρεπει να δρασω ότι πρεπει να κάνω κάτι . Δεν θέλω να κάνω τίποτα για αυτό. Θέλω μόνο να ζησω και να κάνω όμορφα και χαρουμενα και απλά πραγματα.
Νιώθω ότι τις τελευταίες μέρες αρχίζω να χάνω τον εαυτό μου να κάνω μια βουτιά στο κενό νόμιζα ότι είχα ξεφύγει από όλο αυτό αλλά φαίνεται ότι έκανα λάθος....