Τα τελευταία δύο βράδια βλέπω εφιάλτες που με ταράζουν... Σήμερα μόλις ξύπνησα πήρα ηρεμιστικό... Νιώθω λίγο καλύτερα αλλά δεν έχω ηρεμήσει εντελώς...
Printable View
Τα τελευταία δύο βράδια βλέπω εφιάλτες που με ταράζουν... Σήμερα μόλις ξύπνησα πήρα ηρεμιστικό... Νιώθω λίγο καλύτερα αλλά δεν έχω ηρεμήσει εντελώς...
κι εγώ βλέπω πολύ παλαβά όνειρα, βία και κυνηγητό, πολύ άγχος παίζει.
Θα μπορούσε να με και καλύτερα!
με εννιά μποφόρ, τί ήρεμη νύχτα μου λες! :rolleyes:
Να 'σαι καλά, μ' έκανες και γέλασα! :D
Στα σοβαρά τώρα, αυτές οι νύχτες ήταν λίγο καλύτερες... Είδα πάλι έναν εφιάλτη αλλά δεν ήταν τόσο τρομαχτικός όσο οι προηγούμενοι... Είδα ότι οι γάτες μου έσπασαν μια λάμπα που την πήρε η μαμά μου απ' την Τουρκία... Ευτυχώς που ήταν όνειρο γιατί δεν τη βρίσκεις εδώ...
αυτές οι γάτες κι η περιέργειά τους.
στο κλίμα των ημερών λοιπόν, να ομορφαίνουν και τα όνειρα σου όπως οι ταινίες του σινεμά.
πέρασε η μέρα σήμερα καί ούτε που την κατάλαβα βασικά δεν νιώθω τίποτα από όλη την ημέρα σαν να μην υπήρξε καν.....
Ένας νέος γέρος...Ένας νεόγερος.
https://www.youtube.com/watch?v=XmuhvjaG-3I
Στου καφενείου του βοερού το μέσα μέρος
σκυμένος στο τραπέζι κάθετ’ ένας γέρος·
με μιαν εφημερίδα εμπρός του, χωρίς συντροφιά.Και μες των άθλιων γηρατειών την καταφρόνια
σκέπτεται πόσο λίγο χάρηκε τα χρόνια
που είχε και δύναμι, και λόγο, κ’ εμορφιά.
Ξέρει που γέρασε πολύ· το νοιώθει, το κυττάζει.
Κ’ εν τούτοις ο καιρός που ήταν νέος μοιάζει
σαν χθες. Τι διάστημα μικρό, τι διάστημα μικρό.
Και συλλογιέται η Φρόνησις πως τον εγέλα·
και πως την εμπιστεύονταν πάντα — τι τρέλλα! —
την ψεύτρα που έλεγε· «Aύριο. Έχεις πολύν καιρό.»
Θυμάται ορμές που βάσταγε· και πόση
χαρά θυσίαζε. Την άμυαλή του γνώσι
κάθ’ ευκαιρία χαμένη τώρα την εμπαίζει.
…. Μα απ’ το πολύ να σκέπτεται και να θυμάται
ο γέρος εζαλίσθηκε. Κι αποκοιμάται
στου καφενείου ακουμπισμένος το τραπέζι.
Δεν πάω καλά το έχω ξαναγράψει έχω μανία και πάθος με το χιόνι και τώρα βλέπω ότι τα Χριστούγεννα μπορεί να χιονίσει και χαίρομαι αλλά επειδή είναι μακριά και μπορεί να αλλάξει η κατάσταση αγχονωμαι και με πιάνει θλίψη. Το ξέρω ότι δεν είναι στο χέρι μου τι θα κάνει αλλά δεν μπορώ να το ξεπεράσω, δεν μπορώ να το λύσω το πρόβλημα μου με ψυχολόγο γιατί δεν έχω χρήματα να πάω και μόνο εδώ μπορώ να το μοιραστώ!