Γιατι η συνρτιπτικη πλειοψηφια των μελων με διαταραχες διαθεσης εινα γυρω στα 25 ?
Printable View
Γιατι η συνρτιπτικη πλειοψηφια των μελων με διαταραχες διαθεσης εινα γυρω στα 25 ?
Εσύ καλά τα λες και έχεις δίκιο.Αλλά άμα μου ήταν τόσο απλό να τηλεφωνήσω θα το είχα κάνει ήδη και δε θα έγραφα εδώ μέσα...Quote:
Originally Posted by makis1984
Η συγκεκριμένη δουλεύει μόνο τα ΣΚ αλλά ναι έχεις δίκιο θα έχω και άλλη ευκαιρία να ... αρν.. :( επ να δεχθώ..Quote:
Originally Posted by ftatl
σημερα ξυπνησα 8.πηγα να μου παρουν αιμα.οχι ο καλυτερος τροπος να ξυπνας...αλλα.. πραγματικα απολαυσα το πρωινο μου.ηπια κι 1 καφε με τη μανα μου μετα.μπορει να νυσταξω και νωριτερα.ειχα να ξυπνησω ετσι νωρις απο τον Ιουνιο.θα ηθελα να βρω κινητρο να ξυπναω ετσι κι αλλες μερες!
Διάβασα πως αυτοκτόνησε ένας 31χρονος επιζών απ' το τρομοκρατικό χτύπημα στο Μπατακλάν, λόγω του ότι δεν μπόρεσε να ξεπεράσει τη φρίκη που έζησε τότε, πριν 2 χρόνια..
Και μιας και συνηθίζω να κάνω συγκρίσεις με τον εαυτό μου, αισθάνομαι σε παρόμοια θέση γιατί αυτό που έζησα κι εγώ κάποτε ήταν ένα σοκ..
Δεν έχω ξεπεράσει ακόμα τα ψυχικά μου τραύματα, τα αναμασάω, και κάθε μέρα επί 10 χρόνια σκέφτομαι πως θέλω να πεθάνω..
Τώρα πώς έχω αντέξει δεν ξέρω..
Η ζωή μου δεν έχει κανένα ενδιαφέρον..
Όταν ακούω για κάποιον που αυτοκτόνησε, κάνω αμέσως και την εξής σκέψη: "Ευτυχώς τουλάχιστον που είμαι ζωντανή. Θα μπορούσα κι εγώ να είχα αυτοκτονήσει."
Σαν να μου είναι αρκετή η προσπάθεια που κάνω για να μείνω ζωντανή και δεν έχω όρεξη να κάνω καμία άλλη προσπάθεια για να προχωρήσω και να κάνω κάτι στη ζωή μου. Σαν να μου φαίνεται και πολύ που είμαι ζωντανή.
Τώρα τη βγάζω με τους γονείς. Δλδ εκείνοι μεριμνούν. Αργότερα τί θα γίνει δεν ξέρω και δεν θέλω να το σκέφτομαι.
Δεν έχω ελπίδες να αλλάξω τρόπο σκέψης, να ξαναθελήσω τη ζωή, αφού έχουν περάσει 10 χρόνια και σκέφτομαι την αυτοκτονία ακόμα.
favvel από την στιγμή που λές "ευτυχώς που είμαι ζωντανή και όχι δυστυχώς" σημαίνει κατ`εμε ότι συνεχίζεις να έχεις ελπίδες ότι κάτι μπορεί να αλλάξει.Απλά θέλεις και ελπίζεις να γίνει αυτό με κάποιου είδους αυτομάτισμο.Να ξυπνήσεις το επόμενο πρωϊ και να είναι όλα αλλιώς,χωρίς να έχεις καταβάλει κάποια προσπάθεια
Αν ήθελες πραγματικά να πεθάνεις,θα έλεγες δυστυχώς και θα λυπόσουν που δεν είσαι εσύ στην "ευτυχή" θέση να γλιτώσεις από το "βάσανο" που λέγεται ζωή.
Μάλλον τότε δεν το είπα καλά..
Το ευτυχώς δεν το είπα για μένα. Το είπα για τους γονείς μου. Ευτυχώς για αυτούς και για όσους τέλος πάντων συγγενείς και φίλους είναι κοντά μου.
Ευτυχώς που δεν έχω πεθάνει γιατί αν το έκανα θα σκόρπιζα αφόρητο πόνο ειδικά στη μάνα μου.
Ο μόνος λόγος που κρατιέμαι ζωντανή είναι κυρίως η μάνα μου. Έχω και μια εικόνα από μικρή, η οποία δεν ξέρω πώς μου έχει καρφωθεί, με τη μάνα μου να έχει τρελαθεί, να είναι σαν ζόμπι και να είναι έτοιμη να πηδήξει απ' το μπαλκόνι.
Μπορεί να ήταν κάποιο κακό όνειρο που είχα κάποτε και δεν το έχω ξεχάσει.
Αισθάνομαι σαν να τους κάνω χάρη που ζω και δεν έχω όρεξη και κουράγιο να ασχοληθώ με τίποτα σοβαρά στη ζωή μου, να την πάω μπροστά. Δεν ασχολούμαι με τίποτα.
Ίσως το κάνω και από αντίδραση γιατί καμιά φορά ρίχνω στους γονείς μου το φταίξιμο για την κατάστασή μου.
Οπότε θέλοντας να εκδικηθώ αυτούς, αυτούς ναι που δεν θέλω να πληγώσω γιατί "δεν πρέπει", εκδικούμαι τελικά τον εαυτό μου.
Για μένα είναι σίγουρα δυστυχώς που έχω μείνει ακόμα ζωντανή. Με βλέπω να βασανίζομαι για το υπόλοιπο της ζωής μου, αφού αδυνατώ να αλλάξω τρόπο σκέψης. Αδυνατώ να βρω θέληση για ζωή.
Βλέπω τα χρόνια να περνούν σαν σκηνές από ταινία και περιμένω απλά να τελειώσει το έργο.
Νιωθω τοσο καλα αυτο το βραδυ που δεν θελω να κοιμηθω,θελω να μεινω ξαγρυπνος και να απολαυσω αυτη την ηρεμια και γαληνη που τοσο μου ειχε λειψει.Βεβαια ,δεν θα κρατησει για πολυ αλλα μην τα θελουμε και ολα δικα μας.Βημα βημα καθε φορα :)
Σκέφτομαι ότι έχω ζήσει τόσα πολλά μεσα σε λίγα χρόνια και εχει πελαγωσει το μυαλό μου.
Εστάλη από Lenovo A6000 στο E-Psychology.gr Mobile App
Σκέφτομαι πως το οποιοδήποτε θέμα ανήκει σε αυτό το νήμα "τι σκέφτεστε" αφού όλοι μας σε αυτό το φόρουμ τις σκέψεις μας γράφουμε..
Αυτός είναι και ο λόγος που με έχει βολέψει αυτό το νήμα και γράφω συνέχεια εδώ για να μην ανοίγω συνέχεια καινούργια θέματα..
Οπότε σκέφτομαι τώρα πως όταν διαβάζω κάτι θετικό σε κάποιο άρθρο στο ίντερνετ πχ για την αγάπη, αμέσως αυτό με επηρεάζει αρνητικά αντί για θετικά γιατί σκέφτομαι πως αυτό το θετικό για το οποίο μιλάει ο αρθρογράφος εγώ δεν το έχω στη ζωή μου και αμέσως πέφτει η ψυχολογία μου αφού αυτόματα μπαίνω σε μειονεκτική θέση!!
Ακόμα σκέφτομαι, αναρωτιέμαι μάλλον, γιατί να υπάρχει ένας σκοπός στη ζωή;;
γιατί όλοι να πρέπει να φτάσουμε στη συμφιλίωση με τον εαυτό μας και τους άλλους, στην αγάπη δλδ;;
αφού δεν γίνεται!!
και αφού θα πεθάνουμε μια μέρα είτε έχουμε φτάσει στην αγάπη είτε όχι..
Αν είμαστε ταραγμένοι και δεν έχουμε βρει την αγάπη θα πεθάνουμε από αρρώστια, αν δεν είμαστε ταραγμένοι στην ψυχή θα πεθάνουμε φυσικά από γηρατειά ή θα μας πατήσει φορτηγό καθώς εμείς ασκούμαστε με το ποδήλατο.. λέμε τώρα..
Σκεφτομαι οτι δε θα βρω ποτε μια αδελφη ψυχη με ολη τη σημασια της λεξης
Εστάλη από SM-J510FN στο E-Psychology.gr Mobile App
Περάστε έξω κυρία μου αδελφές δεν έχουμε εδώ μόνο ψυχές
Εχουμε.εμενα
Εστάλη από SM-J510FN στο E-Psychology.gr Mobile App
Αδερφή κ νοσοκόμα δε με γιατρεψεσ ακόμα χιτ του 1990
Ναι κανε πλακα.αναισθησια
Εστάλη από SM-J510FN στο E-Psychology.gr Mobile App