Γιατί προφανώς δεν τους έχεις κάνει να σεβαστούν τις αποφάσεις σου κ τα όνειρα σου. Στη ζωή τρως στη μάπα 2 είδη ανθρώπων: Αυτούς που δεν επιλέγεις (πχ οικογένεια, διευθυντές κλπ κλπ) ή εν πάσει περιπτώσει τα περιθώρια να αποφύγεις είναι εξαιρετικά στενά κ αυτούς που επιλέγεις. Κ στο πεδίο των ανθρώπινων σχέσεων (φιλικές ή γκομενικές) νομίζω πως ακριβώς επειδή διαθέτουμε την ελευθερία επιλογής δεν πρέπει να καταπιεζόμαστε. Για την 1η κατηγορία, πρέπει με τον 1 ή τον άλλο τρόπο να τους κάνεις να σεβαστούν τις επιλογές σου ή να το πας δια της πλαγίας οδού, εφ' όσον αυτό δε γίνεται άμεσα, δηλ. να επιδιώξεις έμμεσα να ικανοποιηθούν κάποια αιτήματά σου. Κ φυσικά πάντα για όσο διάστημα είσαι υποχρεωμένη να ανέχεσαι τα άτομα αυτά, η απομάκρυνση, εάν κάποια στιγμή καταστεί εφικτό είναι η καλύτερη δυνατή λύση. Σε ό,τι αφορά τη 2η κατηγορία απλά φροντίζεις να διαλέγεις αυτούς που ξέρουν να σέβονται. Δεν θα κάνεις εσύ άνθρωπο κάποιον αναίσθητο, απλά δεν του δίνεις θέση στη ζωή σου. Έχω κάνει κ εγώ το λάθος (1 στο παρελθόν κ 1 πολύ πρόσφατη) να ασχοληθώ με πολύ ανάξιο σκουπίδι. Αλλά μάθε να εμπιστεύεσαι το ένστικτό σου, γιατί η 1η εντύπωση είναι συνήθως κ αυτή που τελικά επιβεβαιώνεται (πανηγυρικά).Quote:
Originally Posted by πιεσμενη
