Printable View
Υπηρχαν τα παντα αλλα οχι στη σημερινη μορφη προσβασιμα απο τον καναπε του σπιτιου σασ το 60 ξεκινησαν να τα φτιαχνουν το 80 ειχαν τελειωσει κ πηγα εγω κ τουσ λεω δεν ειναι καλα εχουμε 2023 τωρα τα εχουν φτιαγμενα τελεια ολα ειναι ιδεεσ του 1920 κατασκευη 100 χρονια μετα τωρα την θεωρουν την τεχνολογια διαστημικη ενω ειναι οπωσ πρεπει μετα 100 χρονια
Καλησπέρα Κύκνε!Quote:
Originally Posted by Κύκνος
Δεν ξέρω... Άφησαν πολλά θέματα στη μέση αλλά από την άλλη μπορεί να ήταν έτσι και η πλοκή του έργου...
θεά δεν είμαι ευτυχώς αυτό θα σήμαινε ότι δεν θα πεθάνω ποτέ, εφιάλτης σωστός δηλαδή χα χα.
τώρα το καλοκαίρι κάνουμε το κατσ απ στο νέτφλιξ φυσικά.
Θα έβλεπες όλη την πορεία την ανθρωπότητας! χα χαQuote:
Originally Posted by user
Αχ αυτό το νετφλιξ :Ρ
Πήγατε να ψηφίσετε παιδιά; Εγώ βαριόμουν αλλά τελικά πήγα με τον αδερφό μου και ψηφίσαμε πρωί πρωί! Για να δούμε τι θα γίνει....
όχι εγώ δεν πήγα. δεν ψηφίζω γενικώς, αλλά ακούω πως θα μπουνε πάλι φασίστες στη βουλή; τί φάση;
κι αν πήγαινα κι εγώ πρωί πρωί θα πήγαινα. να ξεμπερδεύω και μετά βόλτα. όχι το ανάποδο.
Τελικά τα πήγα καλά στην παράσταση που ανεβάσαμε και είχα τόσο άγχος!
Σκέφτομαι πως δεν έχω δική μου άποψη, επηρεάζομαι από τους άλλους ό,τι κι αν λένε, είμαι ικανή να συμφωνήσω με δύο αντίθετες απόψεις δύο διαφορετικών ανθρώπων και να πέφτω σε αντιφάσεις, μόνο και μόνο επειδή δεν θέλω να έρχομαι σε σύγκρουση με τον άλλον...
Απλά αυτή η στάση μου, αφαιρεί απ την ισχύ της προσωπικότητας μου.. Την αποδυναμώνει σε σημείο που να αισθάνομαι πως δεν έχω προσωπικότητα και οτι είμαι ένα άβουλο ον το οποίο μπορεί ο καθένας να το κατευθύνει προς τα όπου θέλει...
Χρειάζεται γνώση και ενημέρωση για να αποκτήσω αποψη γενικά για το γίγνεσθαι, δηλ τα πολιτικά, τα κοινωνικά, τα οικονομικά πράγματα της χώρας, αλλά φαίνεται πως κάθε φορά που προσπαθώ να καταλάβω τι στο καλό γίνεται σ αυτόν τον τόπο ή στον κόσμο, αδυνατώ... Δυσκολεύομαι να καταλάβω.... Μου εξηγεί ο καθένας τη δική του οπτική αλλά εγώ δική μου οπτική δεν έχω... Συν ότι ξεχνάω ό,τι μου λένε στο αμέσως επόμενο λεπτό...
Δεν ξέρω τι φταίει... Μήπως απ την απραξία έχω χαζέψει τελείως?
Ή απλά δεν με ενδιαφέρει τι γίνεται γύρω μου και με ευχαριστεί να είμαι κλεισμένη στον εαυτό μου?
Ώρες ώρες αισθάνομαι χαζή. Πραγματικά χαζή. Πολλές φορές επαναλαμβάνω από μέσα μου κάτι που ακούω με σκοπό να μην το χάσω και τελικά δεν το καταλαβαίνω γιατί λειτουργώ σαν ρομποτακι...
Σαν να μην μπορώ να βάλω το μυαλό μου να σκεφτεί... Σαν να μην έχω κρίση...
Άλλο μεγάλο πρόβλημα έχω με τον προσανατολισμό.... Εδώ στο σπίτι που μένω τόσα χρόνια και ενώ ξέρω πού είναι η ανατολή, για να πω σε κάποιον πού είναι ο βορράς πρέπει να το σκεφτώ με βαση την ανατολή... Δηλ δεν θυμάμαι αυτόματα πού είναι ο βορράς ή ο νότος ή η δύση... Ή άμα μου λένε φυσάει νοτιάς, εγώ πρέπει να υπολογίσω πρώτα πού είναι ο νότος και μετά να σκεφτώ ότι ο αέρας έρχεται από κει..
Όπως και με τα φώτα στο σπίτι μου... Δεκαετίες ολόκληρες στο ίδιο σπίτι και δεν έχω μάθει ακόμα κάποιοι διακόπτες τι φώτα ανοίγουνε...
Ίσως έχει χειροτερεψει η μνήμη μου...
Δεν είχα ποτέ καλή μνήμη και ίσως ήταν λάθος μου να πάω σε θεωρητική σχολή...
Αλλά και σε θετική να πήγαινα πάλι θα είχα πρόβλημα γιατί δεν λειτουργει η κρίση μου...
Και όταν είχα πει στο γιατρό στην τελευταία μου υποτροπή... γιατρέ? Έχει πρόβλημα το μυαλό μου... Αυτός δεν το δέχθηκε ποτέ... Μόνο που δεν με έδειρε που το σκεφτόμουνα και του το έλεγα...
Και θέλω να τον αλλάξω γιατί είναι πολύ απότομος μαζί μου.. Και με βλέπει και για λίγη ώρα με διακοπές από τηλέφωνα.... Αλλά η αμοιβή αμοιβή κανονικά!!
Δεν θέλω να έχω γιατρό.... Σκέφτομαι να πορευτω με την αγωγή μου ως έχει για αρκετά χρονια και αν θελήσω να τα μειώσω να πάω σε κάποιον άλλον....
Γιατί κι αυτός δεν πρόκειται να μου τα μειώσει ποτέ.... Απλά θα παίρνει την αμοιβή του για να με βλέπει μισή ώρα και να μου γράφει φάρμακα...
Έχω ραντεβού την Τρίτη και σκέφτομαι να του το ακυρώσω...
Απλά με βαση και ό,τι έγραψα στην αρχή, δεν εχω καταλάβει αν η αδυναμία μου να καταλαβαίνω τι γίνεται γύρω μου οφείλεται σε μειωμένο ενδιαφέρον για τον κόσμο, που όντως ισχύει αυτό, δεν με ενδιαφέρει τι γίνεται γύρω μου, ή αν φταίει κάπου το μυαλό μου.... Αν ειμαι χαζη δηλαδη... Μου λένε χαζή δεν είμαι αλλά εγώ έτσι αισθανομαι...
Ίσως τόσα χρόνια απόσυρσης και μη απασχόλησης με έχουν κάνει πιο αδύναμη νοητικά...
Αλλά μπορεί και η απόσυρση να ξεκινάει από αδυναμία νοητική... Δεν έχω καταλάβει...
Επίσης τυχαίνει να γνωρίζω ανθρώπους τους οποίους αρχικά καλοδέχομαι στη ζωή μου και βγαίνουμε κανονικά αλλά μετά μετανιώνω που τους γνώρισα...
Και δεν ξέρω πώς να ξεκοψω απ αυτούς μετά...
Σκέφτομαι πως παίρνουν τα χρονια και μένω θεατής λόγω της ψυχωσης εκτός αν αλλάξει κάτι ή ζωη μου έχει καταστραφεί παντελώς και εγώ απλά ζω.Αντιμετωπιζω και εγώ πρόβλημα με το μυαλο μου και αυτός είναι ο λόγος που έχω πάρει την κάτω βολτα
ο ευθύς τρόπος είναι ο καλύτερος, απο το να αφήνεις μια υπόνοια ότι θα τα ξαναπείτε, πες ξεκάθαρα πως αυτόν τον καιρό δεν έχεις χρόνο και πως αν τύχει θα τα ξαναπείτε.
αυτό που δεν κατάλαβα. το να έχεις ίδια άποψη με κάποιον άλλο σημαίνει ότι δεν έχεις άποψη; δεν συμφωνώ. μπορεί απλά να έχετε τον ίδιο τρόπο σκέψης και αντίληψης, και να μην τα ξέρεις όλα δεν είναι δικό σου πρόβλημα. μπορείς να μάθεις. κι εγώ πχ δεν ήξερα πράγματα για τα κόμματα, ότι απαγορεύεται να έχουν σύμβολα εθνικά στο σήμα τους. και άλλα τέτοια. δεν σημαίνει ότι μειώνεται η αξία σου.
μήπως έχεις διάσπαση προσοχής; αν σταματήσεις να πηγαίνεις στον γιατρό, θα παίρνεις τα φάρμακα χωρίς την εισφορά του ίκα;
κι όλα αυτά γιατί κάποιοι απο μας πρέπει κάθε φορά να προσπαθούμε διπλά για να αποδείξουμε ότι είμαστε άνθρωποι.
εγώ δεν αντιμετωπίζω τέτοιο πρόβλημα, μόνο όταν είμαι πολύ στρεσαρισμένη, έχει τύχει πχ να μαγειρέψω χωρίς λάδι, να βράσω αυγό χωρίς νερό, τώρα τα θυμάμαι και γελάω, όμως αν συμβαίνουν συχνά είναι μια συνθήκη προβληματική και πρέπει να μιλάμε ανοιχτά γι αυτό.
σκέφτομαι πως αν μας κέρναγαν καφέ με το που βγαίνουμε απο το παραβάν, ίσως να πήγαιναν όλοι να ψηφίσουν.
Σκέφτομαι ότι για κάποιον που ξέρει να ζεί,σε έναν χρόνο μπορεί να ζήσει 10 ζωές...Για κάποιον που δεν ξέρει να ζει,και τα 100 χρόνια είναι λίγα,δεν του φτάνουν, αφου ούτως ή άλλως δεν ζει.
Γεια σου user, ευχαριστώ για την απάντηση... Σκέφτομαι μήπως πάω σε γιατρό του εοπυυ ίσα για να μου γράφει τα φάρμακα... Σήμερα θα πάω στο γιατρό τελικά... Δεν το ακύρωσα.. Ίσως μετά από αυτή τη φορά βρω το θάρρος να τον σταματήσω..
Διάσπαση προσοχής γενικά και ο προηγούμενος γιατρός μου είχε πει ότι θα έχω... Είναι κάτι που μου έχει μείνει..
Αλλά δεν ξέρω αν κι αυτή πηγάζει από το μειωμένο μου ενδιαφέρον για τον κόσμο ή είναι απλά είναι ένα σύμπτωμα που μου έχει μείνει απ' τη διαταραχή..
Μπορώ να μάθω user, όλοι μπορούμε, αρκεί να μην έχουμε αδύνατη μνήμη... Και αρκεί να θέλουμε να μάθουμε κιόλας...
Ίσως φταίει η τάση μου να ακυρώνω και να μηδενίζω τα πάντα εν τη γενέσει τους... Σκέφτομαι συνεχώς πως θέλω να φύγω απ΄τον πολιτισμό... Πιστεύω πως ο πολιτισμός μόνο πόνο προκαλεί εις βάρος άλλων προκειμένου να ωφεληθούμε εμείς..
Απ' την άλλη βλέπω πόσο εξαρτημένη είμαι απ' αυτόν κι έτσι κάθομαι στα αυγά μου.. Και είμαι συνεχώς σε μια σύγκρουση εσωτερική..
Απ' τη μία δεν θέλω να είμαι εδώ που είμαι, απ' την άλλη δεν τολμάω κιόλας να φύγω... Και να πάω πού? να πάρω τα βουνά? πόσο εύκολο είναι αυτό?
Οπότε η σειρά για μένα έχει ως εξής: άρνηση του πολιτισμού και της πραγματικότητας που ζω άρα και μειωμένο ενδιαφέρον για τον κόσμο --> διάσπαση προσοχής και αδυναμία να μάθω καινούργια πράγματα..
Κάπως έτσι το καταλαβαίνω αυτό που μου συμβαίνει..
Και Yoco Choco σχετικά με αυτό που έγραψες: Ενώ εγώ δεν ζω τη ζωή μου, απ' την άλλη δεν επιθυμώ να ζήσω πολλά χρόνια επειδή δεν μου φτάνει η ζωή...
Ίσα ίσα νομίζω αυτοί που ξέρουν να ζήσουν και είναι μες στη ζωή, την απολαμβάνουν τόσο που δεν θέλουν να τελειώσει..
Ενώ όλοι οι υπόλοιποι που απλά σερνόμαστε και σπρώχνουμε τον καιρό, όλες οι μέρες είναι ίδιες και λέμε άντε πότε θα τελειώσει όλο αυτό..
Εγώ έτσι το νιώθω..
Εκτός κι αν ξυπνήσω κάποια μέρα στα 60 μου αν τα φτάσω και πω στον εαυτό μου: μα καλά τι έκανα τόσα χρόνια?
Πάντως οι πιο ενδιαφέρουσες μέρες της ζωής μου ήταν όταν είχα τη διαταραχή.. Όσο οξύμωρο κι αν ακούγεται...
Τώρα είμαι καλά δόξα τω Θεώ αλλά χωρίς ξεσπάσματα, χωρίς σκέψεις υπερβατικές, χωρίς υπεραισιοδοξία και χωρίς πολλή ενέργεια.. Όλα κάπως θάφτηκαν...
Εγώ αν και δεν ζω και δεν απολαμβάνω την ζωή,η προοπτική να πεθάνω σύντομα, μόνο φόβο θα μου προκαλούσε γιατί απλά δεν έχω ζήσει,δεν είμαι γεμάτος από ζωή....Ζω με την τυφλή ελπίδα ότι κάποτε θα είμαι καλά για να ζήσω.