:lol::lol::lol::lol::lol:
Printable View
:lol::lol::lol::lol::lol:
" ʼμα με είπε χαλβά και πολύ στεναχωρέθηκα! ʼκου! Να με κάνεις και κομματάκι χαλβά, τώρα που με το θύμισαν..." :lol:
Ίδια χάλια κι η αφεντιά μου και κάτι χειρότερο! Αν τολμήσω και πω, μαμά, άκου, να με κάνεις πολλούς κιοφτέδες και χαλβά, θα μου πει, να φας σκατά, πάλι θέλεις να παχύνεις; :lol:
Εμένα η μάνα μου η έρμη πάντα μου μαγείρευε ότι της ζητούσα κι ας ήμουν παχιά. Μόνο που τώρα επειδή ξέρει ότι αδυνάτισα και δεν θα ξαναπαχύνω μου φτιάχνει ότι της πω χωρίς τύψεις.
Ξέχασα να σας πω ότι εδώ και ενάμιση μήνα η μητέρα μου έκοψε το τσιγάρο!! Ήταν φανατική καπνίστρια από μικρή και δεν ήθελε ούτε να ακούσει για να το κόψει. Πριν ενάμιση μήνα που κρύωσε, δεν μπορούσε να αναπνεύσει και πήρε αντιβίωση σταμάτησε να καπνίζει γιατί δεν μπορούσε κιόλας. Όταν συνήλθε από το κρύωμα συνέχισε να μην καπνίζει. Έχει πάρει 3 κιλά γιατί θέλει να τρώει όλο γλυκά και σκέφτεται να αρχίσει δίαιτα. Εγώ της είπα ότι σχεδόν όλοι που κόβουν το κάπνισμα στην αρχή παχαίνουν και καλύτερα να έχει λίγα παραπάνω κιλά από το να καπνίζει. Όταν σιγουρευτεί ότι το ξεπέρασε το τσιγάρο τότε να αρχίσει δίαιτα γιατί φοβάμαι μήπως η πίεση της δίαιτας την οδηγήσει πάλι στο τσιγάρο. Πάντως για μας που την ξέρουμε είναι θαύμα το ότι το έκοψε!! Τώρα όταν πάω στο σπίτι της αποφεύγω να καπνίσω. Σήμερα της είπα ότι τώρα ζούμε δύο θαύματα ταυτόχρονα, το ότι αδυνάτισα και δεν θα ξαναπαχύνω και το ότι αυτή έκοψε το τσιγάρο και μου απάντησε ότι έρχεται και το τρίτο θαύμα που θα είναι να κερδίσουμε το τζόκερ χιχιχχι.
Αυτό κι αν είναι θαύμα! Για όλους έρχεται η στιγμή που είναι έτοιμοι να αποχωριστούν μία κακή τους συνήθεια. Συνήθως, σε ό,τι αφορά το τσιγάρο, τη στιγμή αυτή μας την υπαγορεύουν οι θεράποντες ιατροί και δεν έχουμε όλοι την πολυτέλεια να την αποχωριστούμε μόνοι μας, να πάρουμε το χρόνο μας. Μπράβο της! Χίλια μπράβο! Προσπάθησε να μην καπνίσεις μπροστά της, να την κρατήσεις μακρυά, τώρα που αισθάνεται ότι κάνει κάτι σπουδαίο για κείνη. Όσο για τα κιλά, είναι το τελευταίο, μπροστά στο δώρο που κάνει στον εαυτό της. Χαίρομαι όταν ακούω τέτοια, γιατί καταλαβαίνω ότι για όλους μας υπάρχει ελπίδα και κατάλληλη στιγμή!
ʼβα κι εγώ χαίρομαι γιατί συνήθως οι άνθρωποι κόβουν το τσιγάρο όταν πρόκειται να κάνουν bypass στην καρδιά!! Η μητέρα μου έχει μία βουλωμένη αρτηρία στο πόδι και ελαφρύ άσθμα και της είχαν πει να το κόψει οπωσδήποτε και δεν το έκοβε με τίποτα. Κάθε τόσο την έτρεχε η αδερφή μου για εξετάσεις στο πόδι της ή για το αναπνευστικό και της γκρίνιαζε γιατί συνέχιζε να καπνίζει! Ευτυχώς που το αποφάσισε όσο ακόμα είναι σχετικά νωρίς.
Τώρα είναι και η δική μου σειρά να το κόψω. ʼντε και στα δικά μου που λένε. Έκοψα το πολύ φαί, έκοψα την παχυσαρκία χιχιχι, έκοψα τα αμέτρητα λίτρα αναψυκτικού που έπινα και τώρα το επόμενο είναι το κωλοτσίγαρο! Δε ζορίζω τον εαυτό μου, ακόμα τουλάχιστον, αλλά κάποια στιγμή θα γίνει κι αυτό.
Κοριτσούδια μου γλυκά, μόλις μπήκα σπίτι, ήταν μια γεμάτη μέρα που πήγε ως εξής: συναντήθηκα με το team των πλαστικών που θα με αναλάβουν και αρχίσαμε τις διαδικασίες, μέσα στον επόμενο μήνα θα κάνω μαστογραφία και αιματολογικές και 9 Απριλίου , Μεγάλη Δευτέρα, θα κάνω το μεγάλο βήμα! Νιώθω ότι όλα γίνονται όπως πρέπει, things fall into place, όπως λένε και οι ʼγγλοι, ένα ένα τα πράγματα που με έχουν απασχολήσει, τακτοποιούνται , γίνομαι ολοένα και δυνατότερη ώστε να αντιμετωπίσω τα δύσκολα και να καλωσορίσω τα όμορφα!
Μετά πήγα αγορά και ξόδεψα τα τελευταία ευρώ αυτής της βδομάδας σε ένα χαμηλοκάβαλο στενό τζιν ,νούμερο 29 μέση παρακαλώ!!! και σε ένα θεικό girly φόρεμα φρου φρου, άντε να παντρευτεί καμιά σας την ʼνοιξη να το φορέσω! χιχιχι
Στη συνέχεια έβαψα τα νυχάκια μου ένα υπέροχο λαμπερό κόκκινο και το απόγευμα συναντήθηκα με την πρώην πεθερά , για πρώτη φορά μετά από τέσσερα χρόνια, και οι δυο μας χαρήκαμε τη συνάντηση, κύλησε ομαλά και με ζεστασιά ο καφές μας, προς το τέλος έμαθα ότι ο γιόκας της είναι σε σοβαρή σχέση για την οποία όμως έσπευσε να αλλάξει θέμα πηγαίνοντάς το προς το επαγγελματικό του, χωρίς να μου δώσει περαιτέρω πληροφορίες.
Βουρ στο μέλλον με αισιοδοξία και δυναμισμό κορίτσια μου, ο γέγονε, γέγονε έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι, αφήνουμε προβληματικές σχέσεις, δουλειές, επιλογές στο αραχνιασμένο τους ράφι και χαιρόμαστε αυτό που έχουμε τώρα, μετράμε όσα έχουμε και παραμερίζουμε ό,τι δεν έχουμε από τη σκέψη μας. Για μένα αυτό έχει γίνει πια οδηγός επιβίωσης! Υιοθετώ και τη φιλοσοφία του Τζινακίου που πιστεύει ότι ο Θεός θα φέρει ό,τι χρειαζόμαστε γιατί πολύ τη γουστάρω αυτή τη θεώρηση των πραγμάτων!
Κάτω η ηττοπάθεια!
Υ.Σ έχω πάθει ντελίριο οπτιμισμού, μη με παρεξηγείτε, ελπίζω όμως να μη μου περάσει!
Ο πατέρας μου, μανιώδης καπνιστής από τα μικράτα του, ακόμη και μετά το bypass, συνεχίζει να καπνίζει από κανένα και πάντα κρυφά από τη μητέρα μου. Η μητέρα μου τρέμει για τη ζωή του και του απαγορεύει ακόμη και να το αναφέρει, πόσο μάλλον να το καπνίσει.. Μια φορά, βρεθήκαμε μόνοι οι δυο μας με τον πατέρα μου. Να πω εδώ, ότι έχουμε μεταξύ μας μία σπάνια σχέση, από αυτές που δε συναντώνται συχνά και αισθάνομαι ευγνώμων γι' αυτό. Μου ζήτησε τσιγάρο και στο μυαλό μου έγινε έκρηξη, από το πλήθος των σκέψεων μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα. Κατέληξα να του δώσω, χωρίς κανένα σχόλιο. Μου φάνηκε ντροπή να ζητά γαλίφικα σαν παιδάκι κάτι απαγορευμένο. Τον λυπήθηκα, που έφτασε σε αυτό το σημείο, να παρακαλάει για ένα τσιγάρο και εμένα να μην τον μαρτυρήσω. Σκέφτηκα ότι στην ηλικία του είναι υπεύθυνος για τη ζωή και τις πράξεις του. Σκέφτηκα ότι ο ρόλος μου δεν είναι αυτός του μπαμπούλα, του κακού ανθρώπου. Σκέφτηκα ότι καπνίστρια και η ίδια δε δικαιούμαι να εκφέρω άποψη και μάλιστα να απαγορεύσω. Σκέφτηκα ότι ξέρει πολύ καλά τις βλάβες που επέφερε στον οργανισμό του και όμως συνεχίζει να το απολαμβάνει. Σκέφτηκα ότι ενδεχομένως θα νιώσω υπεύθυνη και θα βασανίζομαι από τύψεις, αν του συμβεί κάτι κακό, εξαιτίας του τσιγάρου που θα του έδινα. Σκέφτηκα ότι τον αγαπώ υπερβολικά για να αμφισβητήσω τη νοημοσύνη του και τις αποφάσεις του. Νοερά πήρα πάνω μου όλη την ευθύνη για ό,τι συμβεί. Δεν κρίνω ανθρώπους, ξέρω τι περνάνε για την απεξάρτησή τους. Ποτέ δεν θα πω μη τρως, μη καπνίζεις, μη πίνεις, μη, μη, μη... Αυτός είναι ο ρόλος της μητέρας και μόνο και μάλιστα όταν το παιδί της είναι ανήλικο. Από κει και πέρα δεν κρίνω ποτέ, μόνο βοηθώ και αυτό μόνον όταν μου ζητηθεί.
Γιώτα μου, εμείς θέλουμε να συνεχιστεί αυτό το ευλογημένο ντελίριο!
Παρατήρησα ότι όταν έρχεται ένα καλό, σχηματίζεται αλυσίδα όμορφων γεγονότων και έτσι φτάνουμε στο παραλήρημα χαράς!
Η φιλοσοφία του Τζινακίου μου αρέσει κι εμένα πολύ, απλά δυσκολεύομαι να την ενστερνιστώ. Βάζω μπροστά σκέψεις - ζιζάνια, που ξεκινούν πάντα από το ναι μεν, αλλά, θα μπορούσε να, αλλά, ίσως και να, αλλά, μπαίνει πάντα μπροστά ένα αλλά, μία αμφισβήτηση και ένας πεσιμισμός. Γι αυτό μας χρειάζεται αυτή η ψυχολογία και αυτό ακριβώς το σκεπτικό!
Κοίταξε να το χαρείς και να διαρκέσει πάαρα πάρα πολύ και (γιατί όχι;) να εμπλουτιστεί και με άλλα χαρούμενα νέα!
ʼβα μου χαίρομαι που έχεις τέτοια σχέση με τον πατέρα σου και καλά κάνεις και είσαι ευγνώμων γι'αυτό. Ο δικός μου πατέρας δεν ενδιαφέρεται ούτε για να μιλήσει στο τηλέφωνο με μένα και την αδερφή μου. Ίσως γι'αυτό και ο Θεός μας έδωσε "επί δύο" μία εξαιρετική μητέρα.
Γιώτα μου χαίρομαι αφάνταστα πρώτα για την καλή ψυχολογία σου και μετά για όλα τ'άλλα. Εφόσον η επέμβαση θα γίνει τη Μεγάλη Δευτέρα μου φαίνεται ότι φέτος θα γιορτάσουμε δύο φορές την Ανάσταση!! Γιούπιιιιιι! Καλοφόρετα και τα νέα σου ρουχαλάκια. Όλα καλά, όλα ανθηρά και η Γιώτα ξανά προς τη δόξα τραβά!!!:lol:
Αλλα-νιάρα μου ʼβα θα στα κόψω εγώ αυτά τα "αλλά"!!:lol:
Συνήθως, όταν κάπου χωλαίνει κάτι, επέρχεται η ισορροπία από αλλού. Έτσι κι εσύ με τη μητερούλα σου, την αγαπάς διπλά, γιατί σε αγαπάει διπλά! Από όσα λες καταλαβαίνω ότι είναι ιδιαίτερος άνθρωπος και το αξίζει και το αξίζεις κι εσύ και η αδελφή σου!
Δεν θα το πιστέψεις, αλλά αυτό που θα ήθελα είναι να αγαπώ τους γονείς μου λιγότερο. Μεγαλώνουν και δεν έχω ούτε την ψυχραιμία, ούτε την ετοιμότητα να τους αποχωριστώ. Μία σκηνή που θα θυμάμαι όσο ζω, είναι αυτή του πατέρα μου στην εντατική. Δεν επικοινωνούσε με το περιβάλλον, αλλά μόλις με αισθάνθηκε κοντά του (πώς άραγε;) μου φίλησε το χέρι πάνω από τη μάσκα οξυγόνου. Τότε με είχε κατακυριεύσει το συναίσθημα και ήθελα να χαθώ από την έντασή του, να μην το αισθάνομαι άλλο. Τις προάλλες, σε σοβαρή συζήτηση που είχαμε οι δυο μας, μου είπε ότι αξίζω όλα τα λεφτά του κόσμου και ακόμη περισσότερα και ότι δεν θα με αντάλασσε για κανένα αγαθό, ούτε για την ίδια του τη ζωή. Σημειωτέον ότι είναι λιγόλογος άνθρωπος, γι' αυτό και όσα λέει -σπανιότατα- τα έχω φυλαχτό.
Αγαπώ και τη μητέρα μου πάρα πολύ, αλλά δεν έχουμε "κώδικες" επικοινωνίας. Πάλι σκηνή με τον πατέρα μου θα πω. Πίνουμε οι δυο μας τσίπουρα και τρώμε μεζέδες και έρχεται η μητέρα μου στο δωμάτιο. Μας ξενέρωσε εντελώς! Μη πίνετε, φτάνει τόσο, τι τα θέλετε τα λιπαρά, θα κάνετε κακό στην υγεία σας, εσύ, έχεις φραγμένες αρτηρίες, εσύ, θα γίνεις διπλάσια, μπλα, μπλα... Ωχου, μας έπρηξε, τη στιγμή που, η κακομοίρα, μόνο καλό ήθελε να κάνει... :lol:
Η πρώτη φατσούλα προέκυψε κατά λάθος στο κείμενό μου... Δεν είχα σκοπό να βγάλω ηλίθια φάτσα, που κλείνει και το μάτι, όταν μιλώ για κάτι τόσο σοβαρό και συγκινητικό..
ʼβα μη χαλάς τις όμορφες στιγμές σκεπτόμενη τις άσχημες που κάποτε θα έρθουν. Ζήσε και απόλαυσε τώρα την αγάπη που έχεις στους γονείς σου κι όταν κάποτε έρθει η δύσκολη ώρα τότε να σκεφτείς πως θα την αντιμετωπίσεις και ο Θεός θα είναι εκεί να σε βοηθήσει.