ΧΡΩΜΑ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΟΥΝΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ

Προσωπικά ως νεότερη εδώ, δεν απορώ για την ψυχολογική σου κατάσταση Ναταλία που δεδομένων των γεγονότων είναι απολύτως δικαιολογημένη, δεν απορώ επίσης γιατί μπορεί να βαρέθηκες να γράφεις τόσα χρόνια, απορώ όμως για το χθεσινό απότομο μήνυμά σου που το θεωρώ ανεξήγητα προσβλητικό, απορώ πως μία έξυπνη κοπέλα όπως εσύ δεν κατάλαβε ότι θα γινόταν θέμα η δήλωσή της και απορώ πως δεν αντιλαμβάνεσαι ότι "τα ίδια και τα ίδια" είναι αυτά που μας βοηθούν όλες εδώ να ανταπεξέλθουμε στον κοινό αγώνα μας κατά της παχυσαρκίας και στην υπόλοιπη δύσκολη καθημερινότητά μας.

Μάλλον η πολυήμερη απουσία σου Ναταλία μου σε έκανε να ξεχάσεις ότι είτε είσαι μέσα στο φόρουμ ενεργά είτε όχι, στις καρδιές μας, στις σκέψεις μας και στα γραφόμενα μας πάντα είσαι μέσα! Μην παραίτησε και μην χάνεις το κουράγιο σου καλή μου, ίσως εμείς οι νεώτερες να έχουμε περισσότερη όρεξη να μιλάμε, να λέμε πράγματα που είμαι σίγουρη ότι έχεις χιλιογράψει και εσύ στο παρελθόν αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι υπάρχει σημείο που πατώνει η κατάσταση. Μην ξεχνάς ότι αυτό το φόρουμ μας έφερε όλες κοντά και βοηθήσαμε η μία την άλλη με τόσους διαφορετικούς τρόπους και σε τόσα διαφορετικά θέματα. Ίσως να είναι κουραστικό για εσένα πλέον να αφιερώνεις τόσο χρόνο στο φόρουμ όπως παλιότερα που σε φαντάζομαι να περνάς μέρες ολόκληρες γράφοντας τα εσώψυχα σου και τις άπειρες συμβουλές, αλλά έτσι είναι ο ενθουσιασμός του ερωτευμένου! Είναι σαν τις σχέσεις ένα πράμα αυτό το φόρουμ. Ξεκινάς με άκρατο ενθουσιασμό και πάθος όπως όταν πρωτοερωτεύεσαι κάποιον και δεν αντέχεις μακριά του ούτε για 2 ώρες. Μετά σιγά σιγά με τα χρόνια αυτό καταλαγιάζει και αν είναι μία σχέση που αξίζει παίρνει τον δρόμο της αγάπης... Εκεί τα συναισθήματα δεν είναι ενθουσιώδη και παθιασμένα αλλά πιο ήρεμα, πιο σταθερά και πιο βαθιά... Κάθε φάση έχει την αξία της και την σημασία της αν και καμιά φορά όλοι αναπολούμε τις στιγμές πάθους και ενθουσιασμού. Στην τελική όπως και να χει η σχέση μας εδώ μέσα μετουσιώνεται σε μία σχέση αγάπης και αυτό θα πρέπει να κρατήσεις. Μην απογοητεύεσαι γιατί πλέον βλέπεις τα πράγματα διαφορετικά ή δεν νιώθεις το ίδιο όπως παλιά, η αλλαγή είναι καλό πράγμα μας βοηθάει να προχωράμε στην ζωή μας σε νέα πράγματα και να εξελισσόμαστε αλλά αυτό δεν είναι ανάγκη να το κάνεις καταργώντας παλιές συνήθειες απλά εμπλουτίζοντας την ζωή σου και με νέες.
Εύχομαι σύντομα να βρεις τον χρόνο αλλά κυρίως την καλή διάθεση να ξαναμπείς ενεργά στο παρεάκι μας και να νιώσεις τον έρωτα να αναζωογονείται μέσα σου ;), μέχρι τότε είσαι ούτως ή άλλως έστω και νοητά ανάμεσα στις γραμμές μας...

ότι ναναι στο παραπάνω ποστ έβαλα το quote της Ναταλίας και όχι το κείμενό μου . Τωρα το διόρθωσα:crazy:

Κι εμένα κορίτσια μου έλειπε και περίμενα πως και πως να επιστρέψει για να ζωντανέψει η ομάδα και να αποκτήσω νέα παρατσούκλια αλλά μάλλον λογάριαζα χωρίς τον ξενοδόχο.

Καμιά φορά και η σιωπή φωνάζει πιο δυνατά από τα λόγια...
http://www.youtube.com/watch?v=SR0NN...eature=related

"Θυμάμαι που γελούσες...Να μείνω μου ζητούσες παιδί..."

Quote:

---

Originally posted by ΤΖΙΝΑ
Κι εμένα κορίτσια μου έλειπε και περίμενα πως και πως να επιστρέψει για να ζωντανέψει η ομάδα και να αποκτήσω νέα παρατσούκλια αλλά μάλλον λογάριαζα χωρίς τον ξενοδόχο.

---

Μην στεναχωριέσαι Τζινάκι μου, το Ναταλάκι μας χρειάζεται αγάπη και κατανόηση αυτή τη στιγμή αυτό νιώθω έτσι μου λέει η διαίσθηση μου...
Όχι κυρία μου δεν θα παραιτηθούμε έτσι εύκολα, αλλά δεν θα σε πιέσουμε κιόλας, πάρε το χρόνο σου, εμείς εδώ θα είμαστε και θα σε περιμένουμε και ας μας πίκρανες δεν πειράζει...καιρός για αλλαγές λοιπόν!

Eli μου τώρα που το σκέφτομαι να δεις που φταίει η Καλαμάτα. Ναταλία μην ξαναπάς στην Καλαμάτα και σ'όλη την Πελλοπόνησο μη σου πω. Μακρυά! Μαρή Γλαύκη τι την τάϊσες στο μαγαζί σου;!

Ναταλάκι μου :kiss::kiss::kiss::kiss::kiss::kiss:

και αφού έπεσε σιωπή ας απολαύσουμε ένα ακόμη τοπίο από το όμορφο χιονισμένο Λιτόχωρο ....

Τι όμορφο που είναι το Λιτόχωρο!!!!!!!

Περιμένω να με φιλοξενήσεις!

ΘΑ ΤΙΣ ΚΟΨΩ ΤΙΣ ΦΛΕΒΕΣ ΣΗΜΕΡΑ ΛΕΜΕ ΜΕ ΤΙΣ ΦΩΤΟ!

Έλενα μου όποτε θέλεις ;), Κατερινάκι ψυχραιμία! :lol:

Πριν λίγο γύρισα σπίτι και προσπαθώ να επανέλθω σε θερμοκρασία δωματίου! Πήγα στη μητέρα μου να πάρω σπανακόριζο που είχε φτιάξει. Δεν είχα φάει σπανακόριζο μετά την επέμβαση κι ευτυχώς δεν με ενόχλησε. Τουλάχιστον ήταν νόστιμο και το ευχαριστήθηκα οπότε χαλάλι και το ψοφόκρυο διαφορετικά δεν θα έβγαινα έξω σήμερα.

Eli δεν μας είπες, από που προέκυψε το επιπλέον 1,5 κιλό; Από τις γιορτές;

Όχι Τζίνα μου αυτό ήταν κατόπιν εορτής :lol: γι'αυτό και το βρίσκω λίγο ανεξήγητο....