Printable View
Λέγεται Απίθανα Ταξίδια με Τρένο και είναι στην ΕΡΤ3. Νομίζω πως θα υπάρχει στο Ερτφλιξ αν ψάξεις εκεί.
Εγώ ξώφαλτσα ξεκίνησα να το βλέπω, ένας άνοιξε τιβί στη δουλειά, κόλλησα. Είναι πάντως οξύμωρο
το ίδιο τρένο που περνάει από εκεί και κόβει το δάσος στα δύο, βλάπτοντας όλα τα είδη, ανθρώπινα ζώα και άλλα,
να είναι σε μια σειρά που λέγεται απίθανα ταξίδια με τρένο. Με έκανε να σκεφτώ κι αυτό, όλες τις διαθλάσεις, τις αντιθέσεις και τα οξύμωρα
στα οποία υπόκεινται τα πάντα στον καπιταλισμό.
Οντως φουλ οξυμωρο.Αλλα ξερεις, δινει δουλειες σε ανθρωπους,ο σιδηροδρομος και τα γνωστα...Θα το βαλω πριν τον υπνο μονο για να δω το χαμογελο του ινδιανου
Αρκετά χάλια...
κατι ομορφο που βρικα κι αξιζει ολλοι να διαβασουμε
Δύσκολη λέξη το πλιάτσικο .. σκληρή . .
Στο λεξικό όταν την αναζήτησα ετυμολογικά υπήρχαν οι λέξεις λεηλασία και αρπαγή . . .
Δύσκολη λέξη κυρίως γιατί την έχουμε συνδυάσει με μία μορφή βίας, με απουσία ορίων, με την απώλεια, με κατάχρηση δύναμης, με κατάχρηση εξουσίας, με παραβατική συμπεριφορά . . .
Και κάπου εδώ . . αναρωτιέμαι . . .
Πλιάτσικο . . .
Θα άφηνες ποτέ κάποιον να προβεί σε πλιάτσικο της περιουσίας σου;
Θα τον έβλεπες να κάνει πλιάτσικο και θα ήσουν αμέτοχος / αμέτοχη ή δεν θα έκανες τίποτα για να την προφυλάξεις;
Η απάντηση είναι με βεβαιότητα όχι ..
θα προσπαθούσες να την προφυλάξεις, θα προσπαθούσες να ζητήσεις βοήθεια, θα προσπαθούσες να βρεις συμμάχους και να προστατευθείς . . .
Τον εαυτό σου όμως γιατί δεν προσπαθείς να τον προφυλάξεις;
Εσύ . . γιατί δεν προσπαθείς να προφυλαχθείς από ανθρώπους που καταπατάνε τις ανάγκες και τα θέλω σου;
Εσύ . . . γιατί δεν βάζεις όρια σε ανθρώπους που δεν έχουν όρια και έχουν μάθει να κάνουν πλιάτσικο στις ανάγκες, στις σκέψεις και στα θέλω σου;
Εσύ . . . γιατί δεν έχεις μάθει να παρατηρείς το πλιάτσικο προς εσένα, ενώ μπορεί να το παρακολουθείς στην περιουσία σου;
Εσύ . . . γιατί δεν βάζεις όρια στον εαυτό σου, όταν το βράδυ ξαπλώνεις και αναλώνεσαι σε σκέψεις υπαιτιότητας και σε αυτο-κατηγορώ, όταν οι άλλοι προβαίνουν στο πλιάτσικο;
Να παρατηρείς εσένα, λοιπόν, όπως παρατηρείς την περιουσία σου . . .
Να παρατηρείς εσένα, γιατί είσαι η μεγαλύτερή σου περιουσία . . . και να το αποδεχτείς αυτό, συνειδητά . . .
Να παρατηρείς εσένα και να επιλέγεις να φεύγεις . . .
Να φεύγεις και να αποφεύγεις . . .
Να αποφεύγεις ανθρώπους που έχουν μάθει στο πλιάτσικο..
Να φεύγεις . . . και να αποφεύγεις ανθρώπους που σε κάνουν να αμφισβητείς εσένα και την αξία σου..
Να φεύγεις . . . και να αποφεύγεις ανθρώπους που νιώθεις ότι σε υποτιμάνε ή ότι προσπαθούν να ψηλώσουν, χαμηλώνοντας όμως εσένα ..
Να φεύγεις . . . και να αποφεύγεις ανθρώπους που μιλάνε μόνο για εκείνους και δεν σε ακούνε ουσιαστικά .. ή όταν το κάνουν, γίνεται για να σε κρίνουν …
Να φεύγεις . . και να προστατεύεσαι λοιπόν . . . από το πλιάτσικο . . .
Και αν αναρωτηθείς, μήπως είναι φυγή, μήπως είναι αποφυγή, μήπως είναι λάθος, μήπως θα έπρεπε να προσπαθήσεις εσύ περισσότερο . . . να σκέφτεσαι ότι δεν είναι ήττα . . . ότι δεν θα είναι δική σου ήττα…
Αντίθετα, θα είναι η αυτο-προστασία σου … την οποία όλοι την έχουμε ανάγκη …
Δεν θα είναι ήττα . . . θα είναι η προστασία της περιουσίας σου . . του εαυτού σου. .
Συντάκτης | Ελένη Σολταρίδου
Πηγή: enallaktikidrasi.com
Πηγή
τα ταξίδια με τρένο τα έχω δει να υπάρχουν στο ερτφλιξ, αυτά που παίζει στην τηλεόραση συνήθως τα αφήνει για πολύ καιρό, έτσι είδα την Υπέροχη Φίλη Μου και τους τρεις κύκλους.
δεν είμαι σε φάση να κρατάω επαφή με ό,τι γίνεται, παρατηρώ. δεν λέω ότι χάνω επαφή γενικώς. μια πνευματική σύγχιση και κόπωση.
Ειδα χθες το επεισοδιο με τα τρενα στη Βραζιλια.Δεν ενιωσα πολυ ωραια!!Σιχαθηκα τον ευρωπαιο που καβαλαει τα βουβαλια(με χαλκα στη μυτη και χαλιναρια),για να κανει περιπολια με τους τοπικους μπατσους και χαιρεται.Τι τραβανε αυτα τα ζωα.Τα παιδακια ανεβαινουν στα δεντρα (40 μετρα υψος),να κοψουν φρουτα για να τα πουλησουν,με κινδυνο να πεσουν και να σκοτωθουν.Αλλιως τους φανταζομουν τους ινδιανους!Αν ημουν σε τετοια φαση και εβλεπα ευρωπαιο με καμερα,δε νομιζω οτι θα ημουν τοσο διαλλακτικος.Τουλαχιστον ειχαν τη φαση με τα αυτοσχεδια τοξα και φανταστηκα ενεδρες στους αποικους!
Μια συγχιση και κοπωση τη νοιωθω και γω
Πέρασα όμορφα. Σένια. Διάβασα, ένα σωρό σκέψεις, αλλά όχι διάσπαρτες, είμαι συγκεντρωμένη.
Αισθάνομαι πολύ κουρασμένη και με πονάνε πολύ τα πόδια μου κι αυτό μου χαλάει και την διάθεση... Ουφ!
Αγχωμένη στο φουλ... Δεν αντέχω άλλο αυτή την τρέλα που επικρατεί από χθες και δεν μ' αφήνουν να ηρεμήσω!
Αισθανομαι αηδια προς αυτους που λενε καποιον "κωλοτουμπα" επειδη δεν συμφωνει μαζι τους σε κατι. Οι ανθρωποι με εκνευριζουν γιατι θελουν γυρω τους ανθρωπους που συμφωνουν που "συμπαραστεκονται" στις ανυσηχιες τους. Ζωα εγωκεντρικα που βλεπουν τους αλλους σας υποχειρια στις αποψεις τους μονο για να νιωθουν συγουρια ή εχθους και αντιπαλους οταν καποιος εχει αντιθετη αποψη. Μου την σπαει τοσο πολυ που επικρατει πλεον τοση διχονοια. Τοσα botaki που αμα κατι δεν παει συμφωνα με τον κατασκευαστη κρασαρουν.. Μου την σπανεε τοσο τα δεξια σκουπιδια, περισσοτερο ακομα και απο τα ακροδεξια αποβρασματα. Χρησιμοποιουν την λεξη Δημοκρατια. Παρασκευασαν μια λεξη για να υποκινουν πληθοι. Μια διστοπια η ζωη. Για να ξεχνιομαστε βλεπουμε διαφορετικες διστοπιες που βρισκονται σε βιβλια, ταινιες ή παλιες εποχες. Καθησυχαζομαστε με το επιχειρημα πως ειμαστε καλυτερα τωρα. Πεφτουμε για υπνο και εκει τα παθαινουμε ολα, ερχεται ο υποσυνειδητο και μας κατατρωει, μας αρρωσταινει. Κατι να ξεχνιομαστε... Τσοντες, τσιγαρα, ποτα, δουλεια( παρε 6ημερη γιατι σκεφτεσαι πολυ τελευταια), οικογενεια( για να σκεφτεσαι εγωιστικα και μικροαστικα)... Αηδιααααα για τον ανθρωπο προς τον ανθρωπο. Αηδια για μενα προς εμενα. Αηδια για τον διπλανο για τον παραδιπλα. Μια αηδια που ξεκινα οταν γεννιεσαι σε μια οικογενεια που οσο καλη και να ειναι, ειναι ενα δημιουργημα της ταξικης κοινωνιας. Ελπιζω να καταργηθει ο ορος οικογενεια. Τα παιδια να μεγαλωνουν μονο αναμεσα σε παιδια. Ελπιζοντας πως κατι θα σωθει.
Συμφωνώ Μπισκότο. Ούτε ζω με την ουτοπία ότι θα αλλάξουν. Λένε η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. Όμως
μετά το θάνατο της ελπίδας μπορεί κάτι να έρθει. Δεν είμαστε όλοι μαζί σε αυτές τις συνθήκες γιατί το επιλέξαμε.
Μέσα στα τεχνάσματα, την υποταγή, τη δυσοσμία, από τη γέννα μέχρι το θάνατο. Είναι δυστοπία.
Και πες ότι βρίσκεις κάποιους ανθρώπους μέσα στον οχετό που σε κάτι σου λένε, βλέπεις κοινά.
Πώς τους προσεγγίζεις; Δεν είναι εύκολο μέσα στις καταστάσεις που ζούμε.
Συμφωνώ κι εγώ Μπισκότο. Η δημοκρατία είναι το πιο σιχαμερό και το πιο ύπουλο πολίτευμα που δημιούργησαν οι αρχαίοι Έλληνες.
Κι εμένα με ανησυχεί αυτό που λες, και το υποσυνείδητό μας αυτό που ξυπνάει και μιλάει κάποιες φορές,
σε διαφορετικά όνειρα, θύμησες, εικόνες και λόγια. Εφιάλτες και όνειρα. Λες και ξημερώνει νέα εποχή παρόλο
που φαίνεται η ίδια η οικογένεια να γεννάει τα προβλήματα. Και να ένα βραβείο γιατί ήσουν καλό παιδί της οικογένειας, και να μια τιμωρία γιατί δεν ήσουν, το καρότο και το μαστίγιο. Πώς μας μεγάλωσαν δηλαδή.
Η οικογενεια αντιπροσωπευει η απολυταρχικη κοινωνια. Το προσωπο του ηγετη που το αγαπας και το μισεις, πρωτα το αγαπας γιατι εισαι μονος και ευαλωτος, μετα το μισεις γιατι δεν σου ταιριαζει με βαση την λογικη και μετα σου επιβαλεται να το αγαπας γιατι αλλιως δεν εισαι ανθρωπος με βαση τα λεγομενα τους. Ποιος μπορει να μην αγαπαει την οικογενεια? Ειναι παρανομο..... γι αυτους.Quote:
Originally Posted by WildHoney
ελπιζω καποτε να σταματησουν οι ανθρωποι να πιστευουν σε μεσσιες τοτε μπορει να πεθανει η ελπιδα καθως θα πεθανει μεσα τους το αισθημα της λυτρωσης και το ενδεχομενο να ειναι οι ιδιοι μεσσιες. Τοτε μπορουμε να εναποθεσουμε τις ελπιδες μας στα παιδια γιατι αυτα γνωριζουν και παντα θα γνωριζουν περισσοτερα, με μαθηματικη ακριβεια . Αφου ειναι το μελλον, το παρον και το παρελθον μεσα τους φυτεμενο.Quote:
Originally Posted by WildHoney