Originally Posted by
marika
Έχω την αίσθηση ότι δεν με πιστεύεις καλή μου.. άρχισε να πιστεύεις.. τι να πάρω; Μήπως αγοράζονται όλα αυτά με αργύριο η χρυσίο; Όχι.. Μόνο ως δώρο δίδονται..
Αυτή η γυναίκα (η γιαγιά που σου έλεγα) ήταν το κάτι άλλο, απροσδιόριστο, απρόβλεπτο, ήταν κάτι σαν κρυφή αστραψιά. Άνοιξε μια χαραμάδα στην ψυχή της και μου έδειξε πως να γυρίσω σελίδα στη ζωή μου, μου έδειξε πως όλες οι σελίδες ήταν σαρακοφαγωμένες, και μου έμαθε την καινουργια σελίδα να την βαθμολογώ με άριστα. Μίλησε μαζί μου δεν μπορώ να υπολογίσω πόσες ώρες και όταν τελείωσε, πήρε την τολμηρή απόφαση κάλεσε τον ψυχοπομπό (διότι ήταν πλήρης ημερών) και τον διέταξε: "Πάμε γρήγορα για τα δώματα της γαλήνης". Σφούγγισε τα μάτια της καθύβρισε την καθυπόταξη που την είχε καθηλώσει στο πουθενά, κι έπνιξε την σαπισμένη καθυστέρηση ..και ..έφυγε ..ψυχή, κυρία και κουμανταδόρα.. τι λέτε; ..εμείς θα φύγουμε για το ουράνιο Σπίτι Νικητές;