δεν μπορώ να κάνω φίλους

@John11: Έστω, δέχομαι ότι η μη αποδοχή δε σημαίνει επίκριση ή αποδοκιμασία, αλλά το μηδέν. Πού θέλεις να καταλήξεις όμως; Ότι τα μειονεκτικά συναισθήματα που φέρω τώρα οφείλονται κατ' εξοχήν σε εκείνους που με κατακρίνουν και με καθιστούν αποκλειστικό υπεύθυνο της θέσης μου, παρά σε όσους με έχουν απορρίψει με την αδιαφορία τους; Εντοπίζοντας έτσι τη "ρίζα του κακού" να επαναπροσδιορίσω και να επανεκτιμήσω την κατάσταση; Μπορώ να σκεφθώ πολλούς λόγους που κάποιος σου ασκεί αρνητική κριτική. Μερικοί είναι φθόνος, ο άκρατος ανταγωνισμός της κοινωνίας μας ή και εκδίκηση αν κάποιος θεωρεί ότι τον έχεις βλάψει.

@ioannis2: Πιστεύεις με άλλα λόγια ότι η παιδική μου ηλικία είναι αυτή που έχει διαδραματίσει τον καταλυτικό ρόλο και συνετέλεσε καθοριστικά στην παγίωση της κοινωνικής μου υστέρησης; Τα βιώματα κατά τη διάρκειά της κρύβονται κατά βάθος πίσω από τις αποτυχίες μου και την υπερπροσπάθεια που χρειάζεται κάθε φορά να καταβάλλω; Ήξερα ότι δεν είναι ποτέ αργά για να μάθεις κάτι. Αν δε διδαχθείς από νωρίς το αλφάβητο, δε σημαίνει ότι θα μείνεις αναλφάβητος για μια ζωή. Γιατί δηλαδή τώρα να μη γίνεται τίποτα; Έχει ενσωματωθεί και καλά στο χαρακτήρα μου που ως γνωστόν αλλάζει πολύ δύσκολα στους ανθρώπους;

Quote:

---

Originally Posted by sheldon

Έχω πεισθεί ότι γενικά οι ανθρώπινες σχέσεις δυσκολεύουν με την πάροδο του χρόνου. Από τη μια η απαξία των καιρών μας και από την άλλη οι φρενήρεις ρυθμοί, εξαιτίας της δουλειάς και της οικονομίας, που καθιστούν τη φιλία είδος πολυτελείας, την έχουν θέσει σε δεύτερη μοίρα.

---

Φιλία..με την έννοια της Φιλίας...
Ότι πιο δύσκολο στις μέρες μας....
...είτε είσαι κλειστός είτε ανοιχτός χαρακτήρας....Δεν παίζει ρόλο...
...ο κόσμος πλεόν κλείνετε στον εαυτό του (που βαδίζουμε δεν ξέρω).

Σου έχουν γράψει αρκετούς τρόπους ήδη όπου μπορείς να ενταχθείς σε ένα σύνολο που και φιλία να μην σου προκύψει θα σε τονώσει και θα σου δώσει άλλα καλά...

Αν και δουλειά όπως είπες δύσκολο στις μέρες μας...συμφωνώ ότι κάποια δουλειά που να έχεις να κάνεις με κόσμο θα σου δώσει αρκετά εφόδια.

Δεν διαβασα κάπου να λες για τι χόμπυ έχεις...βρες κάτι που σε ενδιαφέρει και ψάξε να βρεις μια ομάδα που να ασχολείται μ'αυτό. Εκτός του ότι θα σε ευχαριστεί και τον ίδιο γιατί ασχολείσαι με κάτι που σ'αρέσει, θα γνωρίσεις και κόσμο...ακόμη και φίλους να μην κάνεις θα πάρεις αρκετά εφόδια.

Βρες μια ομάδα/φόρουμ στο διαδίκτυο που να ασχολείται με αυτό που σ'αρέσει. Ή ένα παιχνίδι και ξεκίνησε να μπαίνεις σε συζητήσεις. Συνήθως σε τέτοια κάνουν συναντήσεις. Γνώρισα αξιόλογα και μη άτομα στο διαδίκτυο, όμως μην το αφήσεις να σε παρασύρει στην δύνη του γιατί θες δεν θες το διαδίκτυο σε αποξενώνει...

Θυμάμαι μόλις ξεκίνησαν να στέλνουν μηνύματα με τα κινητά, πήγαιναν στις καφετέριες και αντί η παρέα να μιλάει κάθονταν όλοι μ'ένα κινητό και εστελναν μηνύματα αντί να μιλάνε και μ'εκνεύριζαν. Και έλεγα...που πάμε? Βγαίνει ο κόσμος έξω και αντί να μιλάει...γράφει!!! Έχουμε καταλήξει ούτε καν σε τηλέφωνα να μην μιλάμε...απλά γράφουμε...είτε στο κινητό είτε πίσω από ένα υπολογιστή...

Πέραν από αυτό όμως στην ηλικία σου άσε τον εαυτό σου ελέυθερο...δώστου την ευκαιρία να γίνει αυθόρμητος και μην αφήσεις το περιβάλλον που σαφώς μας επειρεάζει θέλουμε δεν θέλουμε να σε πάρει μαζί του. Κάνε πρώτα γνωστούς και η φιλία έρχεται με το χρόνο αλλά δώσε την ευκαιρία και στον εαυτό σου και στους άλλους.

Δεν είναι εύκολο αλλά η διαδρομή αξίζει...

Quote:

---

Originally Posted by sheldon

@John11:
@ioannis2: Πιστεύεις με άλλα λόγια ότι η παιδική μου ηλικία είναι αυτή που έχει διαδραματίσει τον καταλυτικό ρόλο και συνετέλεσε καθοριστικά στην παγίωση της κοινωνικής μου υστέρησης; Τα βιώματα κατά τη διάρκειά της κρύβονται κατά βάθος πίσω από τις αποτυχίες μου και την υπερπροσπάθεια που χρειάζεται κάθε φορά να καταβάλλω; Ήξερα ότι δεν είναι ποτέ αργά για να μάθεις κάτι. Αν δε διδαχθείς από νωρίς το αλφάβητο, δε σημαίνει ότι θα μείνεις αναλφάβητος για μια ζωή. Γιατί δηλαδή τώρα να μη γίνεται τίποτα; Έχει ενσωματωθεί και καλά στο χαρακτήρα μου που ως γνωστόν αλλάζει πολύ δύσκολα στους ανθρώπους;

---

Κατ΄ αρχήν μου αρέσει ο τρόπος σκέψης σου και η δομή στο λόγο σου. Ξέρεις την παροιμία που λεει, ενός κακού μύρια έπονται? κάπως έτσι χαρακτηρίζω αυτη την κατασταση που ξεκίνησε στη δική σου παιδική ηλικία και στην ηλικια πολλών άλλων εδώ και συνεχίζει μέχρι σήμερα. Τη λύση και τη θεληση να την επιτυχεις την έχεις, εστιάζεται σ αυτο που λες, αν δε διδαχθεις από νωρίς το αλφάβητο, δε σημαίνει ότι θα μείνεις αναλφάβητος για μια ζωή. Τουλάχιστον προσπάθησε το. Είναι, όπως επισημαίνεις και κομμάτι του χαρακτηρα όπως έχει διαμορφωθεί. Πάντως η ψυχολογία διδασκει ότι το υποσυνείδητο μπορεί να επανα προγραμματιστεί και να οδηγησει σε αλλαγες στο χαρακτηρα και τη συμπεριφορα, εφόσον το άτομο εκθέτει τον εαυτό του σε καταστασεις που υποτιθεται φοβιζουν ή αγχωνουν και εφαρμόζοντας ένα νεο τροπο συμπεριφορας σύμφωνα με αυτο που θα θελε να γίνει και σταδιακά εξοικειωνεται μ αυτο. Όπως εύστοχα σου λεει ο blackcat, άσε τον εαυτό σου ελέυθερο...δώστου την ευκαιρία να γίνει αυθόρμητος. Μην γίνεσαι συγκρατημένος άνθρωπος, επιφυλακτικός, να προγραμματίζεις το τι θα πεις. Καπου μπορει να χρειάζεται αυτο, όχι όμως στις διαπροσωπικές σχεσεις άμα είναι να δημιουργηθεί μια καλή γνωριμία.

Quote:

---

Originally Posted by sheldon

Μπορώ να σκεφθώ πολλούς λόγους που κάποιος σου ασκεί αρνητική κριτική. Μερικοί είναι φθόνος, ο άκρατος ανταγωνισμός της κοινωνίας μας ή και εκδίκηση αν κάποιος θεωρεί ότι τον έχεις βλάψει.

---

Λες "άκρατος ανταγωνισμός". Τι είναι ο ανταγωνισμός; Ανταγωνισμός σε τι; Έχεις σκεφτεί τις μορφές και τους τρόπους ανταγωνισμού. Έχω σκεφτεί και βλέπω καθημερινά άπειρους. Θα πω μερικούς σε πρώτο ή σε τρίτο πρόσωπο.
Ξέρω αγγλικά αλλά εσύ ξέρεις καλύτερα; Εκείνος μένει σε ένα πιό ωραίο σπίτι από το δικό σου. Έχει δει την τάδε ταινία εσύ όχι. Έχει πάει στο τάδε μαγαζί, ή στη Μύκονο ή στην Αλάσκα, εσύ όχι. Ξέρει να δίνει συμβουλές και μπορεί να σε βοηθήσει, αλλά εσύ δεν μπορείς να το κάνεις σε άλλους; Βρήκε τη λύση στο ίδιο πρόβλημα αλλά εσύ δεν μπορείς; Ξέρω σκι αλλά εσύ όχι. Είμαι πιο έξυπνος από εσένα; Είμαι πιο χαζός από εσένα; Κουβαλάει πιό πολλά κλειδιά από εσένα (ακόμα και αυτό θα μπορούσε να είναι ανταγωνισμός, θα μπορούσε και όχι).
"Χρυσή μου φέτος πήγαμε διακοπές στην Πύλο, μπλα, μπλα, μπλα (υπάρχει και η εξήγηση). Δεν πήγαμε πάλι στη Βουλγαρία να ξοδέψουμε πολλά χρήματα. Από την άλλη να πηγαίναμε στο Αίγιο δεν άρεσε του Αλκιβιάδη".
Και είναι με τέτοιο τόνο που κάθε άλλο μέρος εκτός της Πύλου φαντάζει ότι είναι "λάθος". Και μέσα σε μια πρόταση υπάρχουν και πρόσθετα. Π.χ. "πάλι" (μη νομίσεις έχουμε πάει Βουλγαρία!) και "δεν άρεσε του Αλκιβιάδη" ας μην το αναλύσω, βάλε και λίγο τη φαντασία να δουλέψει...
Ανταγωνιστμός λοιπόν είναι αυτά;
Αν το δεις θα διαπιστώσεις ότι είσαι ανταγωνιστικός. Και οι άλλοι είναι. Ας μην το κρίνουμε για την ώρα. Ας το δούμε. Σημαντικά δεν είναι τα Πόσο, Που και Πότε;

Αν και διάβασα λίγες απαντήσεις άλλων στο θέμα, γενικά δεν διάβασα όλα για να μπορώ να επικεντρωθώ στο θέμα. Αλλιώς χάνεσαι.

Quote:

---

Originally Posted by Μαρίνα Α.

ή μπορεί απλά να το έστειλε γιατί όντως πιστεύει ότι το ιχθυέλαιο του έκανε όντως καλό! απλά οι περισσότεροι το αντιλαμβάνονται σαν υποτιμητικό σχόλιο για όσους πάσχουν από κατάθλιψη..

---

Προφήτης μετά το γεγονός δεν παίζει. Τώρα που το είπε το ξέρω κι εγώ...

Ωραία, όλοι μας είμαστε ανταγωνιστικοί, άλλοι λιγότερο, άλλοι περισσότερο. Ποιο είναι το point σου δεν καταλαβαίνω.

σελντον, μπορεις να πας σε ενα ψυχολογο να συζητησεις για το θεμα της κοινωνικοτητας. με ψυχοθεραπεια μπορεις να βελτιωσεις πολυ τις κοινωνικες σου δεξιοτητες κ να γινεις πιο κοινωνικος. κ να γνωριζεις πιο ευκολα ανθρωπους.
ο ανταγωνισμος σαν γενικη ταση σαμποταρει τη φιλια. οι ανθρωποι που χτισουν καλες φιλιες δεν ειναι τοσο ανταγωνιστικοι σαν χαρακτηρες. οι ανταγωνιστικοι χαρακτηρες ισως εχουν κ λιγοτερους φιλους.
η φιλια θελει συντροφικοτητα, αλληλεγγυη, αποδοχη της διαφορετικοτητας του αλλου, σεβασμο, αλληλοσυμπληρωση, συνεργασια, αυθεντικοτητα, ειλικρινεια, κοινως ολα τα αντιθετα χαρακτηριστικα του ανταγωνισμου.
οσο πιο ανταγωνιστικος τυπος εισαι, αν αυτο το χαρακτηριστικο το βγαζεις κ οταν προσπαθεις να προσεγγισεις ανθρωπους με σκοπο τη φιλια, τοσο πιο πολυ θα τους διωχνεις απο κοντα σου.

Quote:

---

Originally Posted by sheldon

Ποιο είναι το point σου δεν καταλαβαίνω.

---

Σε θέματα που τα συζητώ σοβαρά, αναγκάζομαι να γράφω προσεκτικά και μου παίρνει πολύ χρόνο. Δεν έχω τώρα χρόνο για να απαντήσω γιατί έχω έναν ιό στο pc. Σε γενικές γραμμές έφτασα στο point που αναφέρεις. Αν μπορώ θα σου εξηγήσω περισσότερο. Στο μεταξύ σκέψου και εσύ λίγο, ειδικά το σημείο που λες "Έστω, δέχομαι ότι η μη αποδοχή δε σημαίνει ...". Σκέψου το αυτό, δεν υπάρχει "ας το δεχτούμε". Ή είναι ή δεν είναι. Δεν μπορούμε να σκεφτούμε με υποθέσεις.

Quote:

---

Originally Posted by Lou!

σελντον, μπορεις να πας σε ενα ψυχολογο να συζητησεις για το θεμα της κοινωνικοτητας. με ψυχοθεραπεια μπορεις να βελτιωσεις πολυ τις κοινωνικες σου δεξιοτητες κ να γινεις πιο κοινωνικος. κ να γνωριζεις πιο ευκολα ανθρωπους.
ο ανταγωνισμος σαν γενικη ταση σαμποταρει τη φιλια. οι ανθρωποι που χτισουν καλες φιλιες δεν ειναι τοσο ανταγωνιστικοι σαν χαρακτηρες. οι ανταγωνιστικοι χαρακτηρες ισως εχουν κ λιγοτερους φιλους.
η φιλια θελει συντροφικοτητα, αλληλεγγυη, αποδοχη της διαφορετικοτητας του αλλου, σεβασμο, αλληλοσυμπληρωση, συνεργασια, αυθεντικοτητα, ειλικρινεια, κοινως ολα τα αντιθετα χαρακτηριστικα του ανταγωνισμου.
οσο πιο ανταγωνιστικος τυπος εισαι, αν αυτο το χαρακτηριστικο το βγαζεις κ οταν προσπαθεις να προσεγγισεις ανθρωπους με σκοπο τη φιλια, τοσο πιο πολυ θα τους διωχνεις απο κοντα σου.

---

Μα δεν είμαι τόσο ανταγωνιστικός! Αυτό κατάλαβες εσύ;

Φίλε, μήπως ψάχνεις για φιλία σε άτομα με τα οποία δεν ταιριάζεις? μου δινεις την εντυπωση ότι είσαι σοβαρό άτομο, προσεκτικος στα λογια και στις πραξεις, συγκροτημένος, προτιμάς καποιου πνευματικου επιπεδου συζητησεις και ενδιαφέροντα, έτσι δεν κολλάς σε παρέες που είναι του χαβαλέ και του γηπέδου ή παρεες του που θα βγουμε απόψε και τι θα φαμε. Μπορεί μεν να σε ελκύουν ως ευχάριστα άτομα, σ αρεσει ο χαβαλες και η πλακα που κανουν, τους θεωρείς ιδανικες παρεες για διασκέδαση και σ αρεσουν οι κατ΄επέκταση φιλικές σχεσεις και δεσμοί που αναπτύσσουν, εσύ όμως δεν διαθετεις αυτο το χιουμορ και το χαβαλε, αυτο το είδος χαρακτηρα που ουσιαστικα δενει την παρεα, λόγω της δικής σου διαφορετικής ιδιοσυγκρασίας, σ αρεσει όταν εισαι μαζι τους, παρακολουθείς αλλά δεν μπορείς να εκδηλωθείς με τον τροπο που εκδηλώνονται αυτοί γιατι ο χαρακτηρας σου δεν ειναι τετοιος, οπότε μενεις στο τελος εκτος ή γινεσαι απλα ενας γνωστός. Ενώ την ίδια στιγμή θα μπορούσες να κανες παρεα με άλλα άτομα του ιδιου χαρακτηρα και ιδιοσυγκρασίας με σενα, και ειμαι σιγουρος ότι γνωριζεις τετοια άτομα, όμως δεν επιδιώκεις τετοια συναναστροφή ή συναναστρέφεσαι περιορισμενα μαζί τους, επειδή δεν διαθετουν αυτο το ωραίο χρωμα της παρεας το οποιο σου λειπει και αμα το αποκτησεις νοιωθεις ότι θα δωσει ευτυχια στη ζωη σου. Έτσι έχει το πράγμα? Κι αν είναι έτσι προσπάθησες να βελτιωσεις τον εαυτο σου προς αυτη την κατευθυνση?

@ioannis2, ναι ισχύει σε αρκετά μεγάλο βαθμό αυτό που λες. Είμαι μεν σοβαρός και συγκρατημένος σαν χαρακτήρας, αλλά αντί να συναναστρέφομαι ομοίους μου, αυτούς με τους οποίους ταιριάζω, τείνω να ελκύομαι περισσότερο από πρόσχαρα και διαχυτικά άτομα, μάλλον γιατί με συμπληρώνουν. Μέχρις ενός ορίου φυσικά. Αν παραείναι χυδαία και χαμηλής υποστάθμης, με απωθούν. Αντίθετα, οι εσωστρεφείς και χαμηλών τόνων περιέργως δε με γεμίζουν, παρόλο που έχουμε κοινά στοιχεία. Αποτέλεσμα αυτού είναι τελικά να με ξεκόβουν, μιας και αδυνατώ να συμβαδίσω μαζί τους. Και ναι, προσπάθησα όσο μπορούσα να αλλάξω προς αυτή την κατεύθυνση χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Εξάλλου δε μου δίνεται η ευκαιρία με το να με εγκαταλείπουν αμέσως.

Σε καταλαβαινω γιατι εχω βιώσει παρομοιες καταστασεις. Τουλάχιστον με καποιους απ αυτους που μου περιέγραψες οι οποιοι δε σε γεμίζουν κράτησε επαφή και δημιούργησε φιλία μαζί τους. Μεταξύ αυτών σίγουρα υπάρχουν πολύ καλοί χαρακτήρες και έμπιστα άτομα τα οποία πιθανο να σταθουν διπλα σου σε δύσκολα και η φιλία μαζί τους να έχει μακροχρόνια διάρκεια, σε αντίθεση με αυτους που σε ελκύουν και οι οποίοι παρά το ότι θα σου προσφερουν πολυ ευχάριστη παρέα εντούτοις να ναι ακαταλληλα άτομα για να σου προσφερουν αυτα τα ουσιώδη στοιχεία. Οπότε δημιούργησε φιλία με καποιους απ αυτούς, που παρά το ότι δεν διαθετουν χιουμορ και ίσως είναι και χαμηλών τόνων εντούτοις βρίσκεις κοινα με σενα στοιχεια που θα τα θεωρούσες ως υπόβαθρο για μια καλή φιλία. Ισως και να βγεις κερδισμενος απ τη φιλία τους και αυτο να το διαπιστώσεις μακροπροθεσμα. Παρά μοναξιά σίγουρα κάτι ειναι κι αυτό.

Άμα μου λες το προσπαθησες αρκετα να μπεις στις παρεες που σ αρεσουν, εκ προσωπικης πειρας σε καταλαβαινω οποτε συμβουλες ως προς το πως θα πρεπει να συμπεριφερεσε κλπ περισσέουν, είμαι βεβαιος ότι αυτα που θα σε συμβουλευα είναι πραγματα που ήδη έχεις δοκιμάσει και μαλιστα με τον καλύτερο τροπο. Αλλά μην χανεις επαφη μαζί τους, σου συνηστω όσο μπορείς επεδίωκε το να σαι μαζί τους, έστω στο μικρό βαθμό που σε αποδέχονται και ποτε να μη σταματας την προσπαθεια για αυτοβελτίωση. Το χειρότερο όμως, η απόρριψη να μην σε καταβάλλει ψυχικά, να μην μειώνει την αυτοεκτίμηση σου και να αποτελεί αιτία να χεις μειωμενη απόδοση σε άλλες εξ ίσου σημαντικες πλευρες της ζωής πχ σπουδες, να μην εχεις όρεξη να διαβασεις και να χάνεις χρόνο τρεχοντας τους ξοπίσω και ουσιαστικα παρακαλόντας τους να σε κανουν παρεα απλά για να καλύψεις το κενό και να βιώσεις έστω για λίγο τη ψευδαίσθηση της παρέας. Απ την άλλη σε νοιώθω, σαν νεος έχεις ανάγκη από τετοιες παρεες, γιατι μεσα σε αυτες ειναι που θα εκδηλώσεις τον ενθουσιασμο σου και θα κανεις και συ όπως καθε νεος τα ωραια και τη διασκεδαση που θες. Πάντως προσπαθησε όσο μπορείς να χαλαρώνεις, να σαι αυθορμητος, να σου βγαινει πηγαιο χιουμορ, να παιρνεις πρωτοβουλίες και να χεις αισιοδοξο πνευμα και δυναμισμο στις συναναστροφες σου. Σε καθε περιπτωση μην αφηνεις τον ωραιο σου χαρακτηρα και το ψηλο πνευματικο επίπεδο που όλα αυτα τα χρονια καταφερες να δημιουργήσεις να καταρρακώνονται ή να παραμελόνται ή να τα υποτιμάς λόγω αυτου του προβληματος. Δες επίσης και τις εναλλακτικες παρεες που σου συνιστω.

Φαίνεται πως από παιδικη ηλικία είχες αυτο το πρόβλημα αλλά λόγω ενασχόλησης με τα μαθήματα, πολλες ωρες στο σπιτι και οικογενεια χωρίς κυκλο φιλικο που όμως σου καλυπτε με αλλους τροπους το κενο φιλίας, δε σε απασχολούσε τοσα χρονια το πρόβλημα παρα το ότι αυτο υπήρχε από τοτε, τωρα όμως που το συνηδητοποίησες παρα το ότι δεν έχει αλλάξει κατι απο τοτε το βιωνεις πολύ εντονα. Φαίνεται απο τοτε μπηκες στο καλούπι και εχεις μπει μετα τη συνηδητοποίηση στον αγωνα να το σπασεις και βγεις έξω.

Εγώ πιστεύω ότι φίλοι δεν υπάρχουν από κάποια ηλικία και μετά.Απλώς γνωστοί να πίνεις κανέναν καφέ που και που.Τζάμπα στεναχωριούνται πολλοί επειδή δυσκολεύονται να βρουν φίλους.Το μόνο που χρειάζεται πραγματικά κάποιος όσο μεγαλώνει είναι σύντροφο.Αυτός σου καλύπτει τη μοναξιά σε μεγάλο βαθμό.Δεν είναι τυχαίο εξάλλου που όταν κάποιος μπαίνει σε σχέση εξαφανίζεται εντελώς από όλους.Άρα όλοι σύντροφο ψάχνουν και χρειάζονται κι όχι τπτ άλλο.

Quote:

---

Originally Posted by Paolo_1

Εγώ πιστεύω ότι φίλοι δεν υπάρχουν από κάποια ηλικία και μετά.Απλώς γνωστοί να πίνεις κανέναν καφέ που και που.Τζάμπα στεναχωριούνται πολλοί επειδή δυσκολεύονται να βρουν φίλους.Το μόνο που χρειάζεται πραγματικά κάποιος όσο μεγαλώνει είναι σύντροφο.Αυτός σου καλύπτει τη μοναξιά σε μεγάλο βαθμό.Δεν είναι τυχαίο εξάλλου που όταν κάποιος μπαίνει σε σχέση εξαφανίζεται εντελώς από όλους.Άρα όλοι σύντροφο ψάχνουν και χρειάζονται κι όχι τπτ άλλο.

---

Με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνο σε αυτό. Παρατηρώ κι εγώ ότι οι φιλίες δεν ευδοκιμούν έξω από το σχολείο και το πανεπιστήμιο, αλλά και ότι η σχέση καλύπτει σε μεγάλο βαθμό το ζήτημα της μοναξιάς. Υποθετικά μιλώντας, εάν είχα σύντροφο, φαντάζομαι πως τότε δε θα ένιωθα τόσο έντονη την ανάγκη για φίλους. Όμως, και ο/η σύντροφος μέσα από φιλικό κύκλο δε βρίσκεται;

Quote:

---

Originally Posted by sheldon

Με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνο σε αυτό. Παρατηρώ κι εγώ ότι οι φιλίες δεν ευδοκιμούν έξω από το σχολείο και το πανεπιστήμιο, αλλά και ότι η σχέση καλύπτει σε μεγάλο βαθμό το ζήτημα της μοναξιάς. Υποθετικά μιλώντας, εάν είχα σύντροφο, φαντάζομαι πως τότε δε θα ένιωθα τόσο έντονη την ανάγκη για φίλους. Όμως, και ο/η σύντροφος μέσα από φιλικό κύκλο δε βρίσκεται;

---

οι φιλίες που δεν ευδοκιμούν μετά το σχολείο ή το πανεπιστήμιο, είναι απλά οι φιλίες που δεν υπήρξαν ποτέ.
Φίλοι δεν είναι αυτοί που βολεύονται στις καταστάσεις, αλλά αυτοί που μας επιλέγουν και τους επιλέγουμε, ακόμη και αν είναι στην άλλη άκρη της γης.
Πιο σημαντική και δύσκολη σχέση είναι η φίλια, απο τη σχέση συντρόφου. Απαιτεί πολλά περισσότερα προσόντα ;)