Δεν ξερω καν γιατι χωρίσαμε....

marian_m μου, σταματησα να ψαχνω λογικη στα παράλογά του. όσον αφορά στο παιδί, εκείνος το ξεκινησε, εκείνος ήθελε να συνεχίσουμε να προσπαθούμε. εγω ήμουν ανέκαθεν πολύ πιο χαλαρη και αφηνα τη φυση να κανει τη δουλεια της οπως εκεινη ξερει. οπως εχω πει και πιο πανω, δεν ειχα ποτέ βιολογικό ρολόι που χτυπάει καμπάνες στον εγκέφαλό μου. έχω πολλά ενδιαφέροντα και πολλές ανησυχίες ως άνθρωπος και ως πολίτης. ούτε εκτίμησα την τόση κλάψα του για την πρώτη παλινδρόμηση που είχαμε. στο κάτω κάτω το δικό μου το κορμί υπέφερε και πάλι το ξεπέρασα και πήγα παρακάτω. και όχι, δεν θα παρω ολόκληρη την ευθύνη πάνω μου, σήμερα απλά του εξήγησα την ευθύνη που ΑΝΑΛΟΓΕΙ σε μένα. τη δική του ας τη βρει μόνος του. εκείνος ξέρει πολύ καλα τι εκανε, γιαυτο οταν πρωτοξεκίνησε αυτο το πανηγύρι έλεγε σε όλους: "τα έκανα σκ@##τά δεν ξέρω πώς θα την ξανακερδίσω με αυτά που της έκανα". επειδή ξέρω αρκετά για τη ζωή του, την οικογενειά του (είναι το μαύρο πρόβατο, του δημιουργούν μονίμως ενοχές και νιώθει υπεύθυνος για όλους και για όλα) και του το είχα πει καποτε: "πρόσεξε γιατι αν αναλώνεσαι για όλους δεν θα έχεις τη δύναμη να ανταπεξέλθεις στα προβλήματα της οικογένειας που ΕΣΥ θα δημιουργήσεις". τα λεγα γιατι ταχω περάσει και γω στο οικογενειακό μου περιβάλλον αλλά εγώ σώθηκα. με τους φιλους του τα ιδια. η χαρα του καθε πικραμένου και πικραμενης. αν στραβωνε το στρινγκ της γκομενας του φιλου του απτο στρατο, εκεινος ηταν εκει μερα νυχτα να λυσει το θεμα. για ολους εκει να λουζεται και να καταπινει τα προβληματα ολων. αυτο εγω το λεω "αναλωνομαι σε ολους και δε μου μενει καυσιμο για παρτη μου". έπαθε ακριβώς αυτό που είχα πει τότε. ΜΠΟΥΧΤΙΣΕ. οχι απο μενα. εγω ημουν το φωτεινο διαλειμμα. απο ολα τα υπολοιπα μπουχτισε και απο κει αρχισε να νιωθει λειψος...."ουτε ενα παιδι δεν καταφερνω να σου κανω, σε κραταω κλεισμενη στο σπιτι λογω της δουλειας μου, με τα χρεη μου σου στερω πραγματα".

και ενοχες δεν εχω πλεον που επαθα κριση πανικου και αμοκ στην αρχη. ναι ζουσα στην κοσμαρα μου και σχεδίαζα διακοπές φλεβαριάτικες και παραλληλα ετρεχα στους γιατρους για το παιδι και να τον εχω και κρεμασμενο στο τηλεφωνο με την αγωνια και το μονιμο αγχος του για την αποκτηση παιδιου. αντι να αγχωνομαι εγω ως γυναικα, αγχωνοταν ο κυριος. ενω εκεινος ηθελε "χρονο ανασυγκροτησης δισκου". και αν με λυπηθηκε εκεινη τη στιγμη και ενιωσε ενοχος παλι καλα εκανε. και γω εχω νιωσει θυτης οταν πληγωσα ανθρωπους. δεν θα πεθανει απο ενοχες. ο καθενας μας εχει την επιλογη του αλλα δεν μπορει να μεινει στο απυρόβλητο της κριτικής του άλλου. ούτε θα του κλαφτώ ούτε θα του πω κατι αλλο. ο,τι ειχα να πω το εστειλα (σκοπίμως) γραμμένο για να το έχει καθότι scripta manet. εκει θαναι μπροστα στα μουτρα του να λυσει τις τυχον αποριες του. ουτε ναρκισσιστικό σοκ και ελλειψη αυτοεκτιμησης επαθα. το βλεπω οτι με λαχταραει, ξερω οτι παθιαζεται σεξουαλικα μαζι μου. η καρδια μου πληγώθηκε και η εμπιστοσύνη μου. όχι η γυναικεια μου ματαιοδοξία (γιαυτο και δεν επεσα με τα μουτρα στο φλερτ οπως κανω συνηθως στην αρχη που χωριζω/πληγωνομαι/προδιδομαι). και σημερα που του τα πα και ξαλαφρωσα νιωθω οτι πραγματικα εγω εχω το πανω χερι στην ιστορια. ακομα κι αν αυριο (που σιγουρα) θα μου πει τα γνωστα: "ναι εγω ειμαι σιγουρος προχωρα, χωρισαμε, τελος, φινιτο, δι εντ", παλι αυτος θα κοπανιεται γιατι πολυ απλα αυτος το φτιαξε αυτος το χαλασε. στο κρεβατι μαζι του δεν θα φτασω για να μη χρεωθω μετα στην καρδια μου και μου ζηταει εκεινη τα ρεστα της. αλλα οποτε τηλεφωνικα με αναζηταει ερωτικα, θα δινω το παρον. όπως του ειπα την περασμενη εβδομαδα...."οποιος αγωνιζεται εχει τη γυναικα του στο κρεβατι του, οποιος κοιμαται ορθιος εχει τα εσωρουχα της"

αυριο στην εξοδο μας-αν δεν το μετανιωσει γιατι με τοση κυκλοθυμια δεν ειναι και να στηριζεσαι- ΔΕΝ θα βγω για να συζητησουμε. θα βγω για να φαει στη μαπα τη γκομενα που μόνος του παρεδωσε στην πιατσα των εργενηδων κατα λιγα κιλακια αδυνατισμενη και στην πενα. οπως και ημουν παντα μαζι του απτη δουλεια μεχρι την κουζινα. θα κουνηθω μπροστά στα μάτια του και αυτος ξερει μετα τι θα κανει με οσα ειδε....
ισως ακουγομαι χυδαια, αλλα ετσι με κουρδισε απο χθες. θα φροντισω να παμε για ποτο ουτως ωστε να μην υπαρχουν περιθωρια για συζητησεις, αλλα για χαλαρη διασκεδαση και φλερτ. και θα δει τι σημαινει: "βγαινω με την πρωην μου". οσο για τα λεγομενα του, ο,τι κι αν πει θα το ακουσω βερεσε οπως και τα καλα που εχει πει. οσο ΔΕΝ εννοούσε τα καλα που ελεγε αλλο τοσο ΔΕΝ εννοει και τα ασχημα. παντιέρα φούξια. αντε και καλα να περασουμε αυριο. να περασετε απο δω να παρετε ματι τα νεωτερα αυριο βραδυ και τις ευχες σας να μη με λυγισει και καταρρευσω μετα.
σας φιλω ολους μεχρι αυριο (και για αλλη μια φορα σας ευχαριστω)

και κατι τελευταιο για τη marian. εβαλα τον εαυτο μου στη θεση του οπως ειπες πιο πανω. ναι θα προτιμουσα το δευτερο. γιαυτο και θα το πραξω. γιαυτο και τον γειωσα οταν λεει αυτα τα γελοια συνεχισε με τη ζωη σου. συγκεκριμενα του ειπα: "μην ευτελιζεις το ρολο που ειχες μεχρι τωρα στη ζωη μου. το αν και πότε θα συνεχισω δεν ειναι στη δικη σου αρμοδιοτητα ουτε στο δικο σου πεδιο ενδιαφεροντων".
το χειριστηκα πολυ πολυ λαθος στην αρχη αλλα θα το συνεχισω ή τελειωσω οπως οριζει ο πραγματικος μου εαυτος. (μαριαν....αυτο με τη θεση του αλλου εκανε τη διαφορα απλό και κλασικο :)

Quote:

---

Originally Posted by marian_m

Κατά τη γνώμη μου, από τη στιγμή που ζήτησε να μείνει μόνος -για τους όποιους λόγους- θα έπρεπε να τον αφήσεις μόνο του. Ας τα βρει με τον εαυτό του και όταν αποφασίσει ότι θέλει να είστε μαζί, ας ψάξει να σε βρει. Αν δε θέλει να σε χάσει, δεν θα πάει μακριά η βαλίτσα. Αν πάλι έχει αποφασίσει ότι σε θέλει για καβάντζα, μην του κάνεις τη χάρη. Αν είναι όλο αυτό ένα παιχνίδι ανασφάλειας, μην του το κάνεις πιο εύκολο. Αντί να τρομοκρατήσαι εσύ, άστον αυτόν να τρομοκρατηθεί ότι σε χάνει.
Αυτό που είχατε, το είχατε μαζί, το ξέρει, δεν είναι ανάγκη να πασχίζεις να του το ξαναθυμίσεις. Και δε νομίζω να θέλεις να νιώθει οίκτο για σένα, που δεν μπορείς χωρίς αυτόν να προχωρήσεις.

---

...συμφωνώ απόλυτα με τη μαριαν..:)

τα υπόλοιπα ελπίζω να στα πω καποια στιγμη από κοντά..;)

γειά σου Θεοφανία....απο κοντα θα μου τα πεις! :))))

Quote:

---

Originally Posted by marian_m

Κατά τη γνώμη μου, από τη στιγμή που ζήτησε να μείνει μόνος -για τους όποιους λόγους- θα έπρεπε να τον αφήσεις μόνο του. Ας τα βρει με τον εαυτό του και όταν αποφασίσει ότι θέλει να είστε μαζί, ας ψάξει να σε βρει. Αν δε θέλει να σε χάσει, δεν θα πάει μακριά η βαλίτσα. Αν πάλι έχει αποφασίσει ότι σε θέλει για καβάντζα, μην του κάνεις τη χάρη. Αν είναι όλο αυτό ένα παιχνίδι ανασφάλειας, μην του το κάνεις πιο εύκολο. Αντί να τρομοκρατήσαι εσύ, άστον αυτόν να τρομοκρατηθεί ότι σε χάνει.
Αυτό που είχατε, το είχατε μαζί, το ξέρει, δεν είναι ανάγκη να πασχίζεις να του το ξαναθυμίσεις. Και δε νομίζω να θέλεις να νιώθει οίκτο για σένα, που δεν μπορείς χωρίς αυτόν να προχωρήσεις.
Θα σου έλεγα να έρθεις στη δικιά του πλευρά και να σκεφτείς, αν για τους όποιους λόγους, αποφάσιζες εσύ ότι θέλεις να μείνεις μόνη, είτε γιατί βαρέθηκες, είτε γιατί πιέστηκες, ποια συμπεριφορά από τη μεριά του θα σ' έκανε να νιώθεις ότι πρέπει να πάρεις μια απόφαση γρήγορα, προκειμένου να μην τον χάσεις.
Αυτή του ανθρώπου που δίνει γη και ύδωρ προκειμένου να μη σε χάσει και θα είναι πάντα εκεί να περιμένει ή εκείνου που απομακρύνεται με αξιοπρέπεια, δεχόμενος την απόφασή σου, αλλά ταυτόχρονα μη δίνοντάς σου πλέον καμιά πληροφορία για το πώς θα συνεχίσει τη ζωή του?

---

Καλημέρα από μένα..
Συμφωνώ κι εγώ με τα απο πάνω!! :cool:

ερωτοτροπιας συνέχεια.....πρωινιατικο.....ε ρε τρελααααααααααα

Quote:

---

Originally Posted by melina_

ερωτοτροπιας συνέχεια.....πρωινιατικο.....ε ρε τρελααααααααααα

---

Καλημέρα Μελίνα μου. Την έπαθε μάλλον την παράκρουση μόλις κατάλαβε ότι δεν μασάς τελικά και ναι προχώρησες, όπως σου είπε!
Έχεις πλέον το πάνω χέρι κι εκμεταλλεύσου το με τον καλύτερο δυνατό τρόπο!
Μ' αυτήν την στάση της υπεροχής πάντως, απαίτησε στην συνεύρεση αν σου δοθεί ευκαιρία σαφείς εξηγήσεις για όλα!
Από δω και πέρα να περνάς καλά!!!!!!

μαρκελάκι καλημέρα! να σου πω την αληθεια επειδη μεχουν κουρασει οι πολλες κουβεντες μαζι του, προς το παρον δεν θα το παω πολυ στο μιλητο. δεν ειναι και στο ζενιθ της διαλεκτικης του ικανοτητας. ας ψηθει στο ερωτικο κομματι να του γυρισει το ματι να λυγισει και μετα αν ολα πανε καλα, και εξηγησεις θα δωσει και ο,τι εκανε θα πληρωσει (με την καλη εννοια)

Quote:

---

Originally Posted by melina_

μαρκελάκι καλημέρα! να σου πω την αληθεια επειδη μεχουν κουρασει οι πολλες κουβεντες μαζι του, προς το παρον δεν θα το παω πολυ στο μιλητο. δεν ειναι και στο ζενιθ της διαλεκτικης του ικανοτητας. ας ψηθει στο ερωτικο κομματι να του γυρισει το ματι να λυγισει και μετα αν ολα πανε καλα, και εξηγησεις θα δωσει και ο,τι εκανε θα πληρωσει (με την καλη εννοια)

---

Συμφωνώ απόλυτα!!!!!!!!!!!! Πιστεύω να τ' αντέξει όλ' αυτό ο έρμος..χαχαχαχαχα!!

σε καλο να μου βγουν τα γέλια!:)
δε φταιω...αυτος αποκαλυψε το αδυνατο σημειο του. πού να το φανταζομουν οτι ηταν το κρεβατι!

Quote:

---

Originally Posted by melina_

σε καλο να μου βγουν τα γέλια!:)
δε φταιω...αυτος αποκαλυψε το αδυνατο σημειο του. πού να το φανταζομουν οτι ηταν το κρεβατι!

---

Δεν πάμε καλά!!!!!! Και ξάπλα τώρα αγκαλιά με τα εσώρουχά σου????? Η σκληράδα τον μάρανε.

ω ναι ω ναι! ετσι ειναι ο αντρας ο σωστος ο σκληρος! ρε που φτασαμε λεω γω! καταντια! :cool:

Quote:

---

Originally Posted by melina_

και κατι τελευταιο για τη marian. εβαλα τον εαυτο μου στη θεση του οπως ειπες πιο πανω. ναι θα προτιμουσα το δευτερο. γιαυτο και θα το πραξω. γιαυτο και τον γειωσα οταν λεει αυτα τα γελοια συνεχισε με τη ζωη σου. συγκεκριμενα του ειπα: "μην ευτελιζεις το ρολο που ειχες μεχρι τωρα στη ζωη μου. το αν και πότε θα συνεχισω δεν ειναι στη δικη σου αρμοδιοτητα ουτε στο δικο σου πεδιο ενδιαφεροντων".
το χειριστηκα πολυ πολυ λαθος στην αρχη αλλα θα το συνεχισω ή τελειωσω οπως οριζει ο πραγματικος μου εαυτος. (μαριαν....αυτο με τη θεση του αλλου εκανε τη διαφορα απλό και κλασικο :)

---

Έτσι ακριβώς να κάνεις. Το ότι στην αρχή πελάγωσες είναι φυσιολογικό, αλλά δε σημαίνει ότι δεν μπορείς να αλλάξεις στάση στην πορεία. Τώρα που τα βλέπεις πιο ψύχραιμα τα πράγματα, τα τοποθετείς στις πραγματικές τους διαστάσεις.
Η δικιά μου εμπειρία λέει -και δεν είναι μικρή- ότι ένας άντρας είναι πολύ πιο ευάλωτος και ανασφαλής από μία γυναίκα που ξέρει τι της γίνεται. Έχει όση αξία του δίνουμε εμείς.
Επίσης, ο τρόπος σκέψης τους είναι πολύ πιο απλός από τον δικό μας. Συνήθως, αυτό που λένε είναι αυτό που εννοούνε και είναι λάθος δικό μας να ψάχνουμε πολύπλοκες ερμηνείες πίσω από τα λεγόμενά τους.
Και τέλος, δεν είναι τυχαίο ότι οι περισσότεροι -άντρες και γυναίκες- αν τρέξουμε πίσω από κάποιον, θα είναι σίγουρα αυτός ή αυτή που ξέρουμε ότι μπορεί να ζήσει πολύ καλά και χωρίς εμάς. Αυτούς που δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς εμάς, απλά τους λυπόμαστε και ενίοτε τους χρησιμοποιούμε για να τονώνουμε την αυτοπεποίθησή μας. Αν μάλιστα η αυτοπεποίθηση δεν είναι το δυνατό μας σημείο, τους θέλουμε γύρω μας για να παίρνουμε τη δόση μας.