Printable View
Οχι που δεν θα ερχόμουν και σήμερα επίσκεψη!
Αν εξαιρέσουμε το πιάσιμο στο σβέρκο (αγαπαω τα 4 μαξιλάρια μου) και τα νεύρα (ενα απο τα τιμήματα του να είμαι γυναίκα), όλα καλά σήμερα.
Βαριέμαι βέβαια οικτρά στη δουλειά αλλά όλο και κάτι κάνω για να περάσει η ώρα.
Εχω ξαναπεί οτι μου λείπει ο μεσημεριανός ύπνος ε;
Θέλω να κάνω παραλαθαλάσιες διακοπές για ενα μήνα, τουλάχιστον! Δεν με βλέπω... άντε κανενα τριήμερο :(
Ιν λαβ και όλα είναι ομορφότερα :)
και το τριημερακι μια χαρα ειναι!!!Quote:
Originally Posted by Blue9791
(αλλοι δεν εχουν την δυνατοτητα ουτε για μονοημερη αποδραση)
και το οτι εισαι ιν λαβ ακομα πιο υπεροχο!!!
(αλλοι ειναι "μπουκαλες" :P)
Καλημέρες!
Καλό και το τριημεράκι και ακόμα καλυτερο το ιν λαβ, δεν παραπονιέμαι :)
Το χάνουμε το μπανάκι την Κυριακή αλλά και πάλι δεν πειράζει, όλο και κάτι θα βρούμε να κάνουμε!
Λεω να ψηφίσω κατα το απογευματάκι και μετά για καφέ.
Ωραία μέρα η σημερινή (όπως και όλες οι υπόλοιπες, άλλο που εμείς τις κάνουμε δύσκολες). Γεμάτη μέρα! Με τη ζέστη της, τον αέρα της, το τρέξιμό της, κομπλέ!
Επιμένω και θα το λέω μέχρι να γίνω βαρετή, πρέπει να κανονίσουμε καφε εμείς εδω του φόρουμ. Να ανταλλάξουμε απόψεις, νευρώσεις, συνταγογραφησεις, τέτοια.
Και οι αγοραφοβικοί να μην αγχωθούν. Ερχομαι και τους παίρνω απο οπου είναι. Και ντιλίβερι κάνουμε (εντος Αττικής αν είναι εύκολο).
Κέφια το μαγαζί σήμερα! Φτου φτου φτου!
Φτου! (να μάθεις να μην επιτρέπεις τις ροχάλες στο θρεντ σου!)
Κι εσύ τέσσερα μαξιλάρια? Μ'έφαγες, εγώ στα τρία ξέμεινα. Από διακοπές, εσύ και κάτι εκατομμύρια άλλες το ίδιο, σου λέω ξεπατικωσούρα παιδί μου.
Τι κάνεις στη δουλειά για να περνάει η ώρα? Εκτός των κλασικών, διάβασμα, στρίφωμα, καρίκωμα, βελονάκι, τσόντες στο ίντερνετ, τώρα και φωτογραφία! Ποιος μας πιάνει λέμε!
Σε πληροφορώ οτι έχω ήδη πάρει 32 μάστερ σε όλα όσα ανέφερες και πάω για το 31ο στο κοπανέλι.Quote:
Originally Posted by RainAndWind
Κυρίως ενισχύω την κινηματογραφική μου παιδεία.
Το youtube το τερμάτισα. 2 φορές.
Επίσης κάνω θράυση. Χθές μου έκανε πρόταση γάμου (λευκού, για τα χαρτιά) ενας Αλγερινός 5 χρόνια μικρότερός μου και ωραίο παλικάρι. Με θέλει λέει αλλά δεν θέλω να με δεσμεύσει με γάμο αληθινόνε. Μόνο μουσαντένιο. Εχω και τα τυχερά μου!!
Έξαλλη η "έτσι". Και τι να του πώ του ανθρώπου; Δε μ'αφήνει η κυρά; Θα φάει το Κοράνι του απο το σόκ. Του'πα κι εγω οτι δε μ'αφήνει ο αρρεβωνιάρης μου... δεν παίζουνε με τον λιθοβολισμό.
Να'δινε και καμια καμήλα να το συζητήσω. 2 ψωροχιλιάρικα δίνει. Για ενα κομμάτι ψωμί να ξεπουληθώ;
Εδω που λες... με τις ταινιες μου και τους μετανάστες μου, ψιλοπερνάει η ώρα.
Έχει λυσσάξει και ο αφεντικός μου..."παρτονε είναι καλο παιδί, βασίλισσα θα σ'εχει, μη κοιτάς εδω που δεν έχει μία, είναι νεος θα δουλέψει και στ'αλγέρι έχει περιουσία!".
Δράμα ζω.
Βλέπω και σειρές. House MD fanatic!
Το διάβασμα έχω αφήσει πίσω αλλά έτσι κάνω...το αφήνω λίγο και μετά με ξαναπιάνει η μονομανία της ανάγνωσης.
Καπως έτσι λοιπον περνάει η ώρα, άλλες φορές γρήγορα και άλλες βασανιστικά αργά!
αχαχαα, πέθανα!
Quote:
Originally Posted by RainAndWind
Έπρεπε να είσαι απο μια μεριά αυτά που λέω να τα βλέπεις...
Για σήμερα έχω να πώ οτι ακόμα και οι μύγες έχουν κάτι καλύτερο να κάνουν απο το να μπουν εδω για να τις χτυπήσω.
Μέχρι οι μύγες είναι busy.
Γεια μας!
Δεν δουλευα σήμερα και ήταν φασινα day. Και pet day. Μπάνια, ψώνια, ανεφοδιασμοί κλπ.
Τόσος ιδρώτας, ούτε στο γυμναστήριο!
Έχω χάσει τη φόρμα μου στον μεσημεριανο ύπνο όμως... Παλιά σάπιζα το μεσημέρι και δεν μπορούσα να ξυπνήσω με τίποτα.
Τώρα κοιμάμαι λίγο και ελαφριά. Βλακεία μεγάλη.
Αν κάτι έκανα πάντα καλά ήταν να κοιμάμαι.
Παω να κάνω και μια περιποιημένη μακαρονάδα με κόκκινη σάλτσα (θα αυτοσχεδιάσω πάλι!).
Καλο μας σουκου :)
Καλημέρα μας και καλή μας εβδομάδα!
Κλέψανε το μαγαζί (το ταμείο δλδ) και εκεί που δεν είχαμε δουλειά στα κανονικά μας, τώρα απογίναμε.
Άσε που δεν έχω να δωσω ρεστα!
Ενιγουει, δεν είναι δικό μου πρόβλημα αυτό.
Καλό το σουκου, με δουλιτσες μεν και χωρίς μπανάκι αλλά και με αρκετό και καλό ύπνο, χαλάρωση και αγαπούλες.
Άντε να στρώνουμε σιγά σιγά τις ζωές μας γιατι αρκετά το καθυστερήσαμε!
Έχει και ωραίο καιρό σήμερις... αεράκι!
Και το χαι λαιτ της ημερας...παστιτσιο :)
Φορτωμένη σήμερα.
Διαβάζω τα νήματα στο Αγχος/Φοβίες. Και δεν ανοίγω νέο νήμα γιατι ενδεχομένως η άποψή μου να αφορά εμένα και μόνο.
Οκ, έχουμε τα θέματά μας όλοι. Αλλος λιγότερο, άλλος περισσότερο.
Οκ, όλοι οι -φοβικοί, αγχώδεις τραβάμε ζόρια τρελά.
Οκ, να δείξουμε κατανόηση ο ένας στον άλλον και να αλληλοστηριχτούμε και όλα τα συνανθρωπικά. Μέσα είμαι 100%.
Και στο σημείο αυτό να τονίσω οτι κανενός ο πόνος δεν είναι υποδεέστερος και όσα θα πω ισχύουν πρωτίστως για μένα. Καμία διάθεση κριτική και απαξιωτική.
Ναι, πονάμε και ναι παλεύουμε. Τί όμως;
Έναν αόρατο αλλά πολυ πραγματικό παρ'ολα αυτά εχθρό.
Δον Κιχώτες.
Και ναι συμφωνώ οτι η συμφορά για τον καθένα είναι συμφορά μεγίστη και υποκειμενική.
Αλλά να σου πω και κάτι άλλο;
Ένα νήμα διάβασα εδω μέσα που με συγκλόνισε πραγματικά γιατι εκεί, ναι, την βρήκε κακό την κοπελιά.
Δεν θυμάμαι τον τίτλο αλλά είναι η κοπελιά που είδε τον μπαμπά της να πεθαινει, που νοσηλεύτηκε στο Αιγινίτειο, που έχασε διδυμα σε προχωρημένη εγκυμοσύνη και που έχει σκληρυνση κατά πλάκας.
Το οτι η κοπέλα αυτή γράφει οτι τώρα παίρνει το τελευταίο τέτερτο του αντικαταθλιπτικού της ξέρεις τί μου λεει;
"Δε μας γ***** που έχεις το θράσσος να κλαίγεσαι;"
Οι άνθρωποι που περιμένουν μοσχεύματα;
Οι άνθρωποι με χρόνιες και θανατηφόρες νόσους;
Οι άνθρωποι με βαρεία ψυχικά νοσήματα;
Αυτοί πώς την παλεύουν;
Την παλεύουν γιατι δεν έχουν την πολυτέλεια να μην κρατηθούν ζωντανοί.
Μμμ, υπάρχει ακόμη και στον καθημερινό ηρωισμό μεγαλείο, είναι λάθος να σου αφαιρείς τις δικές σου μικρές νίκες και να τις απαξιώνεις. Το ένστικτο της επιβίωσης είναι πολύ ισχυρό, αλλά μην ξεχνάς πως άτομα πέφτουν στην απελπισία όχι πάντα από τραγικά γεγονότα, μπορεί να υπάρχουν πολλές παραλλαγές, τα ανθρώπινα πλάσματα δε λειτουργούν μονοδιάστατα, πχ εσύ μπορεί να είχες πολλά και μικρά περιστατικά τραυματικά, που όμως να ήρθαν και με τα χρόνια να έφεραν στο τώρα σου ένα αθροιστικό φορτίο που να νιώθεις ανίκανη να το σηκώσεις προσωρινά. Ακόμη και η διαβρωτική δύναμη της ρουτίνας είναι αρκετά ισχυρή ώστε να σου αφαιρέσει τη χαρά της ζωής και χίλια άλλα πράγματα.
Οπότε γκρίνιαξε αν το θέλεις, το δικαιούσαι, αρκεί να έχει ένα τέλος η μουρμούρα, να μην είναι αιώνια, γιατί τότε είναι μάλλον δικαιολογία για τη μη ζωή. Γκρίνιαξε μιριμίρισε και μετά προχώρα να αλλάξεις αυτά που γουστάρεις και μπορείς. Ό,τι δεν μπορείς, αποδέξου. Αυτός είναι ένας καλός κανόνας για μένα, δεν ξέρω αν σε άλλα άτομα θα λειτουργεί, το συζητάμε πάντως, αυτό δεν είναι καλό?
Χρυσός ο κανόνας "οτι μπορείς να αλλάξεις, άλλαξέ το και ότι δεν μπορείς αποδέξου το".
Είναι που είμαστε και πολυδιάστατοι... Ξέρεις, είναι και ένας τρόπος να "κρατηθώ". Αν μπορεί αυτός που περιμένει να του αλλάξουν καρδιά να ζεί και να γουστάρει, τότε μπορώ και εγώ.
Δεν είναι στη φύση μου η γκρίνια. Ήταν η ώρα μου όμως :)
Δεν απαξιώνω τις νίκες μου. Ίσα ίσα που τις γιορτάζω. Και ακριβώς επειδή τις γιορτάζω, όπως όλοι οφείλουμε, και επειδή ψάχνω στη μέρα μου τη χαρά ακόμα και αν δεν υπάρχει, χρησιμοποιώ τη γκρίνια για να ξορκίσω τη γκρίνια :)
Έχεις δίκιο που λες οτι την δικαιούμαι. Όλοι μας έχουμε δικαίωμα στην κλαψα.
Έχουμε όμως και υποχρέωση ιερή να αρπάζουμε τη ζωή απο τα μαλλιά μπορούμε δε μπορούμε.
Αυτό ήταν το point μου τελικα :)
Ο γάτος μου σήμερα πήδηξε επιτόπου στον αέρα και έκανε μια πλήρη περιστροφή γύρω απο τον εαυτό του (στον αέρα πάντα).
Θα τον γράψω μπαλέτο.
Γειά σας κ απο μένα ομοπαθούντες :)
Απο καιρό λέω να γράψω στην ενότητα αλλά ολο κάτι τυχαίνει κ δεν το κάνω, σήμερα το πρωί έκατσε... Για να μην μακρυγορώ, κ εγώ έχω κρίσεις πανικού αγοραφοβίες κ σχεδόν zero life τα τελευταία 8 χρόνια. Οκ, έχω κάνει μερικά βήματα κατάφερα να πηγαίνω σε κάποιες δουλειές που προέκυψαν αυτά τα χρόνια αλλά με τρομερές δυσκολίες, μιας κ μένω σε χωριό κ έπρεπε να οδηγώ μέχρι την πόλη για να πηγαίνω στην δουλειά. Anyways, τώρα δεν υπάρχει δουλειά κ προσπαθώ να κάνω την ζωή μου καλύτερη όπως έχει στο χωριό. Μάλιστα 3 φορές την εβδομάδα πηγαίνω για περπάτημα-τρέξιμο στο γήπεδο μαζί με μια φίλη για να τονώσω την αυτοπεποίθηση μου να boostarw την αυτοπεποίηθηση μου κλπ κλπ. Το δυστυχές είναι οτι προχθές δοκίμασα να πάω θάλασσα με τον θείο μου που "ξέρει" για μένα σε μια διαδρομή σχεδόν 1 ώρας κ κάτι κ κόλωσα 10 λεπτά πριν φτάσουμε στον προορισμό κ τον ανάγκασα να γυρίσουμε. Γμτ...μια ήττα ακόμη στην ψυχολογία μου...Τεσπα...φιλοδοξώ να το ξανακάνω το βήμα αρχές του επόμενου μήνα μαζί με άλλα τρια ξαδέρφια μου που κ αυτά ξέρουν και τον εναν απο τους 3 τον εμπιστεύομαι στο τιμόνι κ γενικά είναι ψύχραιμος, πιστεύω οτι αν φρικάρω θα με κοντρολάρει.
Σήμερα ο ήλιος εξακολουθεί να καίει, γήπεδο δεν πάω σήμερις λόγω περιοδίτιδας κ το πρόγραμμα έχει πρόβες θεατρικού (συμμετέχω στα σκηνικά σε μια θεατρική παράσταση που θα ανέβει στο χωριό την επόμενη εβδομάδα) λίγο μπιρίμπα λίγο κάψιμο στο ιντερνετ κ το βράδυ μάχη μέχρις αισχάτων με τα βρωμοκούνουπα.
Σας νιώθω όλους, κ ξέρω πως οταν ενας συμπάσχων περιγράφει κάτι μόνο εμείς μπορούμε να τον καταλάβουμε, για αυτό λοιπόν σας ευχαριστώ που είστε εδώ κ ανταλλάσετε απόψεις, μου δίνει μια αίσθηση του "ανήκειν".Να είστε όλοι καλά κ να έχετε μια όμορφη ημέρα ο,τι κ να κάνετε :)
p.s.--->be cool stay cool ;)
Θεωρουσα τον εαυτο μου άτρωτο από τις κρίσεις πανικού, πίστευα ότι μπορούσα να διαχειριστώ πολυ καλά τις καταστάσεις και τις δυσκολίες, μέχρι που πέρσι το καλοκαίρι είδα τι εστί βερύκοκο.
Τις ξεπέρασα ευτυχώς αλλά γευτηκα πως είναι, μια γεύση άγνωστη για μένα μέχρι τώρα.
Τρόμαξα πραγματικα. Τρόμαξα με τον τρόπο που έρχονται, απροειδοποιητα. Θυμάμαι την τελευταία μου, έβγαινα από το μπάνιο, πηγαινα προς το σαλονι, ειδα τις κουτες στοιβαγμένες, θα πουλουσα το σπιτάκι μου σε λίγες μέρες..Και το ένιωσα να ρχεται.
Του αντιστάθηκα με όση δύναμη είχα, του είπα όχι οχι ..και έβαλε την ουρά κάτω από τα σκελια.
Προσπάθησε κι άλλες φορές έκτοτε να ξανάρθει, κυρίως στον χώρο της δουλειάς μου, με έβρισκε μόνη , δεν με ενοχλουν συχνά, έχω χώρο εδω για πολλές σκέψεις..δεν τα κατάφερε, όχι καλά πάντως.Έμεινε στα μισα του δρόμου, να με επηρεάζει, να με ρίχνει, όμως μέχρι εκει..
Νιώθω ότι δεν είναι για όλους τοσο ευκολο..Εγώ είχα καλες βασεις που μου έδωσαν καποια όπλα..
Μ' αρέσει ο τρόπος που γράφεις blue.
Eίμαι λιγο εκτος αλλά σε διαβάζω..και σίγουρα κι αλλοι που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη από μένα.
Καλη σας μέρα παιδια