To θεμα ειναι πως το ξεπερναμε εμεις εν κατακλειδι.
Εγω εφυγα κ προσπαθω οσο μπορω να μην κοιταξω καθολου πισω.
Printable View
To θεμα ειναι πως το ξεπερναμε εμεις εν κατακλειδι.
Εγω εφυγα κ προσπαθω οσο μπορω να μην κοιταξω καθολου πισω.
Με υπομονή και όπως είπες όσο μπορείς να μη κοιτάζεις πίσω. Αν σε βοηθάει, να σκέφτεσαι ότι δε σου άξιζε αυτό το πράγμα. Δε θα σε βοηθήσει προφανώς, αλλά απλά το λέω.
To θεμα ειναι πως το ξεπερναμε εμεις εν κατακλειδι.
Εγω εφυγα κ προσπαθω οσο μπορω να μην κοιταξω καθολου πισω.
Oχι,βοηθαει,γιατι σιγουρα δεν μου αξιζε κατι τετοιο.
Κ σε κανενα απο τα παιδια που γραφουμε σ αυτο το νημα κ εχω διαβασει την ιστορια του δεν αξιζε.
Αυτοί οι άνθρωποι έχουν πολύ κακή εικόνα για τον εαυτό τους, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι έχουν χαμηλή αυτοεκτίμηση. Ο άνθρωπος αυτός,λοιπόν, θεωρεί ότι όποια γυναίκα τον κοιτάξει είναι "σκάρτη", αφού κοίταξε τον "σκάρτο". Θεωρεί ότι είναι απελπισμένη και ότι για να γουστάρει αυτόν, η ίδια δεν αξίζει τίποτα. Αυτό που θέλουν είναι να τους "φτύνεις" διαρκώς, τους αρέσει. Δεν θέλω να λέω σχόλια κακεντρεχή γι΄αυτόν. Είναι πράγματι άρρωστος, το έλεγε και ο ίδιος: "Είμαι διαταραγμένος". Επιπλέον είναι άτομα "παρτάκηδες", δεν τους νοιάζει εσύ τι νιώθεις ή τι προβλήματα έχεις, το μόνο που τους νοιάζει είναι να παίρνουν απο σένα ενδιαφέρον και αγάπη. Και όταν τα πάρουν αισθάνονται "θεοί' και σου τη λένε κιόλας. Λένε πράγματα στη συνέχεια για να σε μειώσουν και να νιώθεις ότι είσαι ένα τίποτα. Τους εγκαταλείπεις στο "απόγειο της δόξας τους" γιατί σε έχουν νευριάσει. Περνά λίγος καιρός, αρχίζουν να χάνουν δυνάμεις, τους λείπουν τα καλά σου λόγια με τα οποία τους στήριζες και άντε πάλι. Πόσες φορές απείλησε ότι θα αυτοκτονήσει; Έχω χάσει τον λογαριασμό, αφού πλέον δεν τον πίστευα. Όλοι οι άλλοι θα αυτοκτονήσουν, αυτός είμαι σίγουρη, ποτέ.
Το ξεπερνάμε, όπως όλες τις άλλες σχέσεις της ζωής μας. Βέβαια είναι λίγο πιο επίπονο( δεν ξέρω βέβαια το γιατί).Απασχολούμε το μυαλό μας με διάφορα πράγματα και κόβεις κάθε επαφή, φεισμπουκ, φραγη στο τηλέφωνο και διάφορα άλλα. Δεν βγαίνει αλλιώς. Εγω που γύριζα τόσες και τόσες φορές, κάθε φορά πληγωνόμουν και περισσότερο...Περίγελος είχα γίνει...
Γιατι νομιζεις galarina οτι τους αρεσει να τους φτυνεις?
galarina επειδή έθιξες το θέμα με την αυτοκτονία και στην δική μου περίπτωση υπήρξαν απόπειρες, πίστευε τον,έχουν και αυτοί μέσα τους τόση θλίψη που πολλοί το επιχειρούν και αυτο είναι το χειρότερο που μπορείς να βιώσεις με οριακό...
Δεν ρώτησες εμένα αλλα παίρνω την πρωτοβουλία να απαντήσω. Μάλλον για να καταφέρουν να στηρίξουν μέσα τους, οτι εμείς είμαστε οι κακοί
Τι να πω...
Το καλύτερο είναι να μην κοιτάξεις πίσω ποτέ ξανά, να μην κάνεις ποτέ ξανά καμιά γλυκιά και ρομαντική σκέψη για το άτομο αυτό, γυναίκα οριακή ή άντρα οριακό. Γιατί αν κάνεις και παρασυρθείς, άσε καλύτερα. Βέβαια στην δική μου περίπτωση δεν είναι σίγουρο ότι θα ενδώσει. Μπορεί να ψάχνει για νέα περιπέτεια και "θύμα". Ήμουν και άτυχη γιατί πιο σύνηθες είναι να πέσεις σε γυναίκα οριακή παρά σε άντρα. Αυτή η διαταραχή νομίζω ότι υπάρχει πολύ εκτός από τις γυναίκες και στους καλλιτέχνες. Ο συγκεκριμένος είναι "καλλιτέχνης". θα τον έλεγα "χειροτέχνη" με καλπάζουσα φαντασία. Διατείνεται ότι είναι και "ποιητής" και "συγγραφέας". Φυσικά, έχω δει έργα χειροτεχνίας και έχω διαβάσει αυτά που γράφει. Όσον αφορά στη χειροτεχνία τα έργα του ήταν πολύ καλά. Όσον αφορά στη συγγραφή άστα και βράστα. Όλη η διαταραχή στο χαρτί αποτυπωμένη. Καταθλιπτικά όσα έγραφε και κουραστικά. Του είχα πει ότι γράφει "βλακείες". Τον ανέβαζα πολύ στη ζωγραφική. Η ίδια ασχολούμαι και ξέρω αρκετά πράγματα. Νομίζω ότι περισσότερο γι΄αυτό καθόμουν, μιλούσα μαζί του για καλλιτεχνικά, για τη ζωγραφική, πώς να γίνει καλύτερος κ.α. όμοια. Δύσκολο να βρεις κάποιον με κοινά ενδιαφέροντα, αυτό με τραβούσε και συνέχιζα...Σας κούρασα, όλο γι αυτόν μιλάω.
Μεγάλο θέμα αυτό. Αν μπορείς εξήγησε το λίγο γιατί δε μπορώ να καταλάβω πώς γίνεται κάποιος να έχει κακή εικόνα για τον εαυτό του και παράλληλα υψηλή αυτοπεποίθηση. Αυτό που έβλεπα εγώ ήταν κάτι σαν "τι σου αρέσει σε εμένα αφου είμαι αυτό και είμαι εκείνο και άχρηστη κλπ κλπ" και μετά "άμα θέλω εγώ έχω και όποιον θέλω" και άλλα όμορφα...Quote:
Originally Posted by galarina
Να θυμάσαι πάντα ότι περνάνε απο την απαξίωση στην εξιδανίκευση σε δευτερόλεπτα. αυτό γίνεται συνέχεια. επιπλεον αλλάζουν συνεχώς γνώμη. ο φίλος μου σε κάποια κρίση αυτογνωσίας έλεγε ότι μόνον το 5% του μυαλού του την ημέρα λειτουργεί λογικά. το υπόλοιπο 95% βρίσκεται όπως χαρακτηριστικά είπε "σε θολούρα". αυτό μου έκανε μεγάλη εντύπωση όταν το άκουσα και μάλιστα απο τον ίδιο. την επόμενη μέρα άν του έλεγα αυτό που μου είπε δεν θα το παραδεχόταν και ίσως θα προσποιούνταν ότι δεν θυμάται, ίσως και να μην το θυμόταν πράγματι. Βρίσκονται σε διαρκή "θολούρα". το πιστεύω γιατί το έβλεπα. τώρα όσον αφορά στην αυτοπεποίθηση, ο δικός μου τουλάχιστον μόλις έπαιρνε λίγη δύναμη απο τα καλά μου λόγια και την στήριξη μου, ένιωθε θεός και εγώ ήμουν η "σκάρτη". ήθελε διαρκώς στήριξη. δεν μπορούσε να προσδιορίσει τον εαυτό του. πάντοτε ετεροπροσδιοριζόταν. επιζητούσε τον καλό λόγο. όταν συγκέντρωνε θετική ενέργεια απογειωνόταν συναισθηματικά.όμως αυτό δεν κρατούσε πολύ.
Εκτιμάται ότι το 30% των οριακών θα επιχειρήσουν κάποια στιγμή στην ζωή τους απόπειρα αυτοκτονίας. Το ποσοστό δεν είναι αμελητέο.Quote:
Originally Posted by ksefyga
Tι συμπτωση,τετοια κοινα ειχα κ εγω.Quote:
Originally Posted by galarina
Αλλα αυτου του τυπου τα ενδιαφεροντα ειναι πολυ λιγα μπροστα σ αυτο το προβλημα!