Printable View
ετσι ακριβως μαριαννα.Quote:
Originally Posted by Marianna30
οι ανανεωσεις και οι βελτιωσεις αφορουν σεξουαλικες σχεσεις που λειτουργουν. σαφως δεν εφησυχαζεις και βελτιωνεσαι παντα, για εσενα πρωτα απ ολα και μετα για τον συντροφο. αλλα νεκρες η ασυμβατες σεξουαλικες σχεσεις, δεν ανασταινονται.
Ο έρωτας, το σεξ που ξεκινάει δυναμικά και με πάθος και συνδέεται και μ' άλλα στοιχεία (όπως επικοινωνία, εκτίμηση μπλα μπλα) καθώς περνάει ο καιρός γίνεται καλύτερο και πιο ποιοτικό. Όταν διαπιστώνεις στην πορεία ότι τον σύντροφό σου τον γουστάρεις πραγματικα και δεν είναι απλά ο καθρέφτης των δικών σου προσδοκιών και επιθυμιών, τα αισθήματα βαθαίνουν και η έλξη γίνεται πιο ουσιαστική. Το σεξ στην αρχή αρχή είναι πάθος ακατέργαστο, με το πέρασμα των μηνών μπορεί να γίνει πάθος πραγματικό και εκεί η σεξουαλική ζωή του ερωτευμένου ζευγαριού βρίσκεται στο απόγειο της.
Η ρουτίνα έρχεται πολύ αργότερα σε μια τέτοια σχέση και εκεί είναι αλλουνού παπα ευαγγέλιο...
Ίσως κάπως ατυχές αυτό που είπα περί σύγκρισης. Αναφέρομαι κυρίως στην ακούσια σύγκριση με παλαιότερες δικές μου ερωτικές εμπειρίες. Ασφαλώς και ποτέ δεν μπορεί να ξέρει κανείς τί συμβαίνει σε σχέσεις άλλων, τί κρύβεται κάτω από την κορυφή του παγόβουνου. Εδώ με τα δικά μας και δυσκολευόμαστε να βγάλουμε άκρη.
Κι αυτό πιστεύω είναι λάθος και δεν πρέπει να γίνεται.....Quote:
Originally Posted by Marianna30
Quote:
Originally Posted by Marianna30
αυτο δεν ξερω αν ειναι λαθος. εγω το βρισκω ανθρωπινο. το κανω κι εγω παντως.Quote:
Originally Posted by Ntoubroutza
Ntoubroutza θεωρώ πως κάποιες εμπειρίες μας περνάνε στο υποσυνείδητο :) Κατα κάποιο τρόπο, σε πολλές πτυχες τις ζωής μας διαμορφωνουμε σταθερές. Τί είναι όμορφο, άσχημο, καλό, ευχάριστο, σέξυ, αποκρουστικό, γλυκό, εναλλακτικό, ποθητό. Όλα αυτά προϋποθέτουν ένα μέτρο που διαμορφώνεται βάσει κοινωνικών επιδράσεων και προσωπικών εμπειριών, και διαμορφώνουν τα λεγόμενα "γούστα" του ανθρώπου, τα οποία ασφαλώς δεν είναι παγιωμένα. Μπορεί και να αλλάζουν. Ας μην ξεκινήσουμε με Φρόυντ όμως :)
Αυτές οι αναλύσεις μου με έχουν καταστρέψει φίλοι μου :)
Όλοι το έχουμε κάνει,δεν είπα ότι δε το έκανα κι εγώ.Απλά θεωρώ όπως σου είπα ότι είναι λάθος γι αυτό και πιο πάνω σου μίλησα για απωθημένα..!!!Δεν θα ήταν άδικο,προς τη σχέση μου (να μιλήσω για μένα) να έχω στο μυαλό μου μια κοπέλα,που κάναμε τέλειο σεξ σε μία παραλία,επειδή ήταν όλο το βράδυ τέλειο?Οκ ήταν καλύτερο το σεξ,αλλά δεν είναι σωστό να το έχω σαν μέτρο συγκρισης γιατί πολυ απλά βοηθούσε η όλη κατάσταση.Τη δεύτερη φορά μπορεί να ήταν το χειρότερο (λέμε τωρα)...Αυτο δε σημαίνει ότι αν με τη συγκεκριμένη είμασταν σε σχέση,θα είχαμε συνεχως τις ίδιες επιδόσεις ...Δε το ξέρεις αυτό βέβαια.Με λίγα λόγια,θεωρώ σωστό να βάζεις μέτρο σύγκρισης το σέξ που κάνεις με το άτομο που ήδη είσαι και κάθε φορά να προσθαθείς να το κάνεις καλύτερο για να ξεφεύγεις από τη ρουτίνα και να μη το κάνεις απο ανάγκη αλλά επειδή πραγματικά το γουστάρεις πολύ.....Quote:
Originally Posted by Remedy
χααχχααχ....Δεν είσαι η μόνη που από την υπερ-αναλυση έχασε τον μπουσουλα...!!!Είμαστε πολλοί... ;)Quote:
Originally Posted by Marianna30
Η υπερβολική ανάλυση στις σχέσεις είναι ένα άλλοθι για να μη δούμε το προφανές, συνήθως επειδή δεν είμαστε ακόμη έτοιμοι να το αποδεχτούμε. Όταν αρχίζουν τα διλήμματα, να μείνω ή να φύγω, ουσιαστικά η σχέση έχει ήδη τελειώσει. Άσχετα αν κάποιοι παραμένουν.
Όταν τελειώνει κάτι οριστικά, παύει και η οποιαδήποτε διάθεση ανάλυσης.
Δεν αποκλείεται να έχεις δίκιο marian_m. Νομίζω πολλοί έχουμε την τάση (και ευκολία) να αποφεύγουμε να αποδεχτούμε και αντιμετωπίσουμε ένα πρόβλημα ή να το αποδώσουμε σε κάποιον άλλο, μεταθέτοντας την ευθύνη. Σε κανέναν νομίζω δεν είναι ευχάριστο να αναλαμβάνει την ευθύνη αποφάσεων, ειδικά όταν εμπλέκουν άλλους και καθορίζουν το μέλλον. Είναι πολύ ανθρώπινο θα έλεγα. Πιθανότατα να συμβαίνει αυτό και στην περίπτωσή μου. Δεν αποκλείω δε και ότι και εγώ "συνήθισα" ή ακόμα και "βολεύτηκα" σε αυτή την κατάσταση για λόγους συναισθηματικής και οικονομικής ασφάλειας. Είμαι πολύ αυστηρός κριτής του εαυτού μου. Προσπαθώ να αποκαλύψω, με τις αναλύσεις αυτές, την αιτία αυτού που μου συμβαίνει, και να βρω τρόπους διεξόδου. Είναι συναισθηματικά, ψυχολογικά, και πνευματικά εξουθενωτικό. Ακριβώς διότι σκέφτομαι πολύ.
Όλοι λίγο-πολύ το κάνουμε και καλά κάνουμε, φτάνει κάποια στιγμή να καταλήγουμε κάπου και να παίρνουμε την απόφαση και όχι απλά να αναλωνόμαστε σ' αυτή την ανάλυση. Μέσα από αυτή τη διαδικασία γνωρίζουμε τον εαυτό μας, τι θέλουμε και τι δε θέλουμε, τι μας κάνει καλό και τι όχι, έτσι εξελισσόμαστε και προχωράμε παρακάτω.Quote:
Originally Posted by Marianna30
Όπως επίσης, όλοι κάποια στιγμή θα συνηθίσουμε, θα βολευτούμε, θα ξεκουραστούμε, άλλος λιγότερο άλλος περισσότερο, γιατί το έχουμε κι αυτό ανάγκη. Το πρόβλημα ξεκινάει όταν αυτό το βόλεμα γίνεται τρόπος ζωής και μάλιστα, μιας ζωής που δεν μας αρέσει και δεν μας ταιριάζει πλέον.
marian_m ναι, υπήρξε στιγμή που ένιωσα ότι πήρα την απόφαση που λες. Ενιωσα μεγάλη πίεση με την απόσταση, τη δουλειά μου, τα προβλήματα της σχέσης μου, το χρόνο και την ενέργεια που ήθελαν όλα αυτά, και του το είπα πριν τα Χριστούγεννα. Αυτός έπαθε μεγάλο σοκ, μου είπε ότι θα μου δώσει χρόνο ώστε να μην πάρω μια βιαστική απόφαση. Επίσης μου είπε σε άλλη στιγμή, ότι αν χωρίσουμε θα έχει σοβαρό συναισθηματικό πρόβλημα. Ασφαλώς θα μου πεις δεν είμαι εγώ υπεύθυνη για το πώς χειρίζεται την ζωή της μια άλλη ύπαρξη. Αλλά με επηρέασε οπωσδήποτε και αυτό. Τελικώς δεν επέμεινα στην αρχική μου απόφαση, και βρίσκομαι ακόμη εδώ, να αναρωτιέμαι ποιό είναι το σημείο εκείνο όπου η προσπάθεια είναι ατελέσφορη, ο έρωτας ανύπαρκτος, η σχέση συνήθεια και εξάρτηση, και όλο αυτό ένα χάσιμο χρόνου και για τους δύο.Quote:
Originally Posted by marian_m
marianna30 εγω προσωπικα οταν αντιμετωπιζω ενα δυσκολο θεμα το οποιο εχω προσπαθησει εδω κ καιρο να λυσω χωρις αποτελεσμα ειτε προκειται περι ερωτικου η αλλου ειδους θεμα
κ παλι ειμαι τοσο μπερδεμενος οπως εσυ απλα σταματαω να το αναλυω κ αφηνω την κατασταση να κυλισει .... κανω υπομονη οσο αντεχω -αν κ συ εχεις δικαιολογημενα φτασει στα ορια σουυ - περιμενε 1 2 βδομαδες 1μηνα δες πως θα εξελιχθει το θεμα ..... μην αναρωτιεσαι συνεχως αν εφτασες στο σημειο 0 θα φανει !
wstyron σε ευχαριστώ για το μήνυμά σου. Συγγνώμη για την αργοπορία στην απάντηση αλλά υπήρχε κάποιο πρόβλημα και δεν μπορούσα να υποβάλω απάντηση στο thread. Ναι, όλες αυτές οι αναλύσεις με έχουν καταρρακώσει και είμαι πράγματι στα όρια μου, αν δεν τα εχω ξεπεράσει κιόλας. Βάσει λογικής, η κατάσταση είναι μάλλον σαφής. Θα αφήσω λίγο το χρόνο να κυλήσει όπως είπες, περισσότερο για να κατασταλάξει μέσα μου αυτή η συνειδητοποίηση.Quote:
Originally Posted by wstyron
Επίσης θα ήθελα να σας ευχαριστήσω όλους για τη διάθεση να διαβάσετε αυτό που με απασχολεί και για τις απαντήσεις σας. Μου ήταν πολύ χρήσιμη αυτή η κουβέντα. Η συνέχεια για μένα θα είναι μάλλον δύσκολη, αλλά αναγκαία. :)
Να είστε όλοι καλά.