πωτη φορα με πεταν εξω απο θεμα να συνεχισω με βιντεακια; η να βγω τελειωσ;
Printable View
πωτη φορα με πεταν εξω απο θεμα να συνεχισω με βιντεακια; η να βγω τελειωσ;
μπαρουφεσ εγραφα εδω
καλα ασε βγαινω θα τα σβησω κι ολα να μη λεσ οτι σ χαλαω το θεμα
ειμαι με τα φεγγαρια μου κανονικα θα επρεπε να ανοιξω θεμα και να σε καλεσω να συμετεχεισ σαν σταρ μεμπερ για το θεμα μου αλλα δε γινεται αυτο
οποτε ειπα τα δικα μου στο θεμα σου
θα επρεπε δλαδη μετα απο καποια μυνηματα να μπορω εγω να καλω ποιοσ θα μιλησει στο θεμα μου πρωτοσ και μετα ολοι οι αλλοι
αυτο ο κηπ μπορει να ξερει αν γινεται
Για το τελευταίο, ναι ακριβώς αυτό εννοώ! Μπορεί να θεωρείς ότι οι άλλοι φεύγουν και σε παρατάνε, άρα είσαι ανίκανη για σχέση και όλα αυτά τα παιχνίδια του μυαλού. Και όταν γράφω "σχέσεις" εννοώ και φιλικές. Δεν ξέρω αν νιώθεις εντάξει στις σχέσεις σου με τους φίλους σου. Απλά γενικά αν νιώθεις πως φταις εσύ για κάτι -που δεν ξέρεις καν τί είναι αυτό, ούτε αν όντως φταις- ΛΟΓΙΚΑ θα το νιώθεις σε όλους τους τομείς της ζωής σου, π.χ αν κάνεις λάθη στην δουλειά, αν είπες κάτι σε μια φίλη που δεν έπρεπε κτλ. Δεν ξέρω αν ισχύει στην δική σου περίπτωση. Απλά το γενικεύω.
Σ' ένα χωρισμό δεν φταίνε πάντα και οι 2. Αν κάποιος μπαίνει σε μια σχέση χωρίς να είναι πραγματικά ερωτευμένος είναι φυσικό και επόμενο κάποια στιγμή να βαρεθεί. Τι ακριβώς να σου χρεώσει? Τι να σου πει? Ξέρεις απλά ήθελα να περνάω την ώρα μου και δεν ήμουν πραγματικά ερωτευμένος απ' την αρχή; Απ' την άλλη πες ότι ήταν ερωτευμένος και Ο,ΤΙ σου έλεγε το εννοούσε. Εσύ είπες πως ήσουν εντάξει μαζί του, άρα δεν έκανες κάτι!! Απλά βαρέθηκε, ξενέρωσε, όπως θες πες το. Αν σου συνέβαινε και σένα, θα του χρέωνες κάτι? Απλά θα του το ξεκαθάριζες. Γι' αυτό σου είπα και πριν πως δεν μπορείς να ελέγχεις με τις πράξεις και την συμπεριφορά σου τα συναισθήματα του άλλου (πράξεις και συμπεριφορά εννοώ να του φέρεσαι με εντάξει και με αγάπη, εννοείται αυτό :ρ). Και γι' αυτό θεωρώ πως απ' την στιγμή που του ζητούσες ΕΝΑ λόγο εδώ και τόσους μήνες (άρα έβλεπε ότι βασανιζόσουν και ήσουν κολλημένη) και ΔΕΝ σου έλεγε, είναι ακόμη ένας λόγος για να πειστείς πως έφταιγε. Απλά δεν ξέρει τι να σου πει, να κατηγορήσει τον εαυτό του? Πες πως βρήκε άλλη και δεν στο είπε για να μην σε πληγώσει. Βλέπει πως πληγώθηκες διπλά με το να φύγει ξαφνικά και επιμένει να σε γράφει. Άρα????! Εδώ ποιος φταίει??? Θα σου χρεώσεις και την απιστία του? Ή το ότι ήταν μαζί σου σωματικά και πνευματικά αλλού? Γιατί για μένα αυτό είναι απαράδεκτο, σημαίνει πως δεν τον έλκυες. Και γι' αυτό δεν φταις εσύ, είσασταν ΗΔΗ μαζί, ας μην σε διάλεγε αν δεν του έκανες.
Απ' όπου κι' αν το πιάσεις εκεί θα καταλήξεις, κυρίως επειδή ως ενοχική ψάχνεις και ξαναψάχνεις τί έκανες ενώ στην ουσία ήσουν εντάξει -και το ξέρεις καταβάθος-. Απλά θέλεις να βασανίζεις το μυαλό σου.
Περγαμόντο αυτοί οι άνθρωποι που φεύγουν από τη ζωή σου χωρίς ούτε μια κουβέντα (κυρίως άντρες) αρνούνται να αναλάβουν την ευθύνη που τους αναλογεί (δεν ήθελε να δώσει εξηγήσεις για το χωρισμό). Γι αυτό το κάνουν. Απλά θέλουν να πατήσουν το RESET μια ώρα νωρίτερα. Φυσικό είναι να αισθάνεσαι ενοχές. Αλλά δεν είναι φυσικό να το κάνεις αυτό ένα χρόνο αργότερα. Ούτε είναι φυσικό να έχεις απορρίψει 4-5 αγόρια επειδή ακόμη σκέφτεσαι το τι πήγε λάθος. Ξέρεις γιατί; Επειδή ο μόνος τρόπος να σταματήσεις να τα σκέφτεσαι αυτά θα είναι από μια καινούρια, στοργική σχέση με πολλά ενδιαφέροντα κλπ.
Επίσης σε κάθε τι που συμβαίνει στη ζωή σου αντί να το βάζεις κάτω να σκέφτεσαι "θα μπορούσε να είναι και χειρότερα". Και πραγματικά θα μπορούσε να είναι χειρότερα. Απλά ίσως δεν έχεις παραδείγματα είτε από γνωστούς είτε από φίλους και γι αυτό δεν το γνωρίζεις. Κι όμως. Αν διαβάσεις τη βιβλιογραφία ή στο web άρθρα ψυχολογίας θα δεις ότι άλλοι άντρες έχουν παρατήσει τις γυναίκες τους μέρες πριν το γάμο χωρίς να πουν κουβέντα διαγράφοντας όποιον κοινό φίλο. Και τι θα συνέβαινε αν αυτός ο άνθρωπος ήταν 35 χρονών και είχατε αποφασίσει να παντρευτείτε και τελευταία στιγμή σου έκανε το ίδιο; Σταμάτα να σκέφτεσαι τι πήγε λάθος, δε νομίζω ότι φταις σε κάτι και δεν τρέφω κάποια συμπάθεια σε σένα για να το πω. Από τη στιγμή που δεν είπε κουβέντα αυτός έχει την ευθύνη. Εάν είχες εσύ ευθύνη θα καθόταν να συζητήσει τι έκανες που ίσως τον πείραξε. Απλά δες το σαν μάθημα στη ζωή σου. Αν θες με τον επόμενο που θα προσπαθήσεις να εμπιστευτείς μπορείς αντί να του αναφέρεις το περιστατικό να τον ρωτήσεις αν θα διέλυε ποτέ κάποια σχέση χωρίς να πει κουβέντα στη σύντροφό του; κι αν σου πει γιατί ρωτάς πες ότι συνέβη σε κάποια φίλη σου και πες του μετά "τι άνθρωποι υπάρχουν" και τέτοια για να καταλάβεις το ποιόν του από αυτά που θα πει μετά.
Σκέψου επίσης ότι άλλοι άνθρωποι είναι τόσο κακοί που προσποιούνται κάποια ασθένεια (συνήθως στους γονείς τους) για να σε κάνουν να αισθανθείς κι άσχημα όταν πας να τους ρωτήσεις γιατί φέρονται τόσο διαφορετικά τελευταία. Δυστυχώς μερικοί άνθρωποι είναι τόοοοοσο κακοί. Στο τελευταίο που ανέφερα το έχω διαβάσει και σε βιβλία αλλά έχω και προσωπική εμπειρία από κοπέλα (για να δεις ότι το φύλο δεν είναι αποκλειστικά το αντρικό που ευθύνεται). Διαπίστωσα ότι μου έλεγε ψέματα (ιατρικό πρόβλημα) γιατί απλά δεν ήθελε να μου πει στα ίσα ότι ήθελε να με χωρίσει για έναν άλλον που μιλούσε στο fb συνέχεια (και υποτίθεται τον είχα βάλει και στην παρέα μας γιατί ήταν μόνος του και δεν ήξερε κανέναν) δε λέω έχω γνωρίσει και καταπληκτικές κοπέλες που ακόμη και χρόνια μετά μου έρχεται να κλάψω όταν σκέφτομαι πόσο ειλικρινείς ήταν κι ότι ο λόγος του χωρισμού ήταν άλλος απο διαφωνίες.
Αρα μην το βάζεις κάτω. Προχώρα σε παρακαλώ στην επόμενη σχέση που θα σε κάνει ξανά ευτυχισμένη και θα σε κάνει να ξεχάσεις τέτοιους ανθρωπους. Και μην ξεχάσεις να ψυχολογείς τους ανθρώπους καλύτερα (αυτή ίσως είναι η μόνη ενοχή αλλά και πάλι όχι ενοχή αλλά άγνοια θα έλεγα). Ας σου γίνει το πάθημα μάθημα. Κι αν θες σκέψου και το Men are from Mars, Women are from Venus. Περιγράφει πώς να αντιμετωπίζουμε τέτοιους άντρες που την κάνουν χωρίς λέξη (ευτυχώς μειοψηφία). Αν θες ξέρω κι άλλα βιβλία για σχέσεις κι έτσι σχετικά και με την περίπτωση βασικά δεν ξέρω αν είναι σύμφωνα με τους κανονες να πω ποια είναι.
Σε τιποτα δεν έφταιγες πιστεψε με! Δεν δειχνεις για ασχημος χαρακτηρας (πχ αγενής, να βρίζεις, πρίχτης, να απατας). Η εξελιξη αυτη ήταν αποκλειστικά δική του επιλογη.
Δυστυχώς δεν μπορείς να ξερεις από πριν αν ο αλλος σε γουσταρει πραγματικά. Τα φιλια/ χάδια/ αγκαλιες με δικη του πρωτοβουλια, το συνεχες ενδιαφερον (πχ μηνυματα/τηλέφωνα διαρκως), το να θελει να μενει όλο και περισσότερο χρονο μαζι σου και λόγια (εστω ως υπονοουμενα) για το πως θελει το αυριο του μαζι σου ειναι καλες αποδειξεις ότι ενδιαφερεται πραγματικα.
Δυστυχώς τετοιες ερωτησεις ένας που ειναι μαλακας ή/και καλός υποκριτής θα σου απαντησει δεόντως. Αρα αυτό δεν συνιστάται! Όμως, αποδείξεις σαν κι αυτες που εισηγούμε πιο πάνω κι απο το υφος του προσωπου του, απ αυτα μπορείς να καταλαβεις αν ενδιαφερεται και αρα εστω λιγακι να τον εμπιστευτεις!
Όντως υπάρχουν και χειρότερα. Όπως επεξηγω πιο πάνω αυτος ηταν ενας καπως πιο ήπιος τροπος χωρισμού. Λάθος επιλογες καλύτερα να τις τελιώνουμε νωρίς ασχέτως ποιος φταιει!
Η κοπέλα άνοιξε το θεμα επειδή πραγματικά τον γουσταρε. Οι σχεσεις όμως δεν γινονται με το ζόρι! Δεν μπορουμε να εξαναγκάσουμε κανένα!!
Βρε κοπέλα μου (πρωτότυπο κ το nick σου) είδα το θέμα σου κ τρελάθηκα........!
Σόρυ που θα μιλήσω χύμα, σίγουρα δεν θα είσαι κ η 1η που θα με αντιπαθήσει για αυτό, αλλά ας είναι...... Λοιπόν έχεις ανοίξει 1 θέμα, από το οποίο λίγο- πολύ έχει παρελάσει σχεδόν όλο το forum κ ο καθένας με το δικό του τρόπο κ το δικό του στυλ γραφής προσπαθεί επίμονα (παιδιά χαρά στην υπομονή σας κ respect για την καλή σας πρόθεση να βοηθήσετε......!) να σε κάνει να καταλάβεις τα εξής 5 αυτονόητα απλά πραγματάκια (δεν τα είδα όλα, αλλά από 1 ματιά προσπαθώ να συνοψίσω):
1. Ο τύπος απλά ήθελε να φύγει/ δεν γούσταρε πλέον/ μπορεί να παίζει κ άλλη/ μπορεί να έκανε το παιχνίδι του κ τέλος, μπορεί τα πάντα κ αυτό δε σημαίνει ότι φταις εσύ.
2. Δε δίνουν όλοι εξηγήσεις, μπορεί υπήρχε κάτι από αυτά που σηκώνουν εξήγηση, μπορεί κ όχι, κ όχι, δεν αντιλαμβάνονται όλοι το γεγονός ότι άμα έχεις κάτι με κάποιον (σχέση ή φιλία) αυτό δεν το έχεις μόνος σου, αλλά με κάποιον άλλο κ σε αυτόν τον άλλο οφείλεις αν είσαι στοιχειωδώς αξιοπρεπής κ κάποιες εξηγήσεις γιατί αυτός ο άλλος τις δικαιούται (δυστυχώς υπάρχουν κ παρτάκηδες ξέρεις). Εκτός κ αν έχεις να κάνεις με ανώριμο άνθρωπο κ άνθρωπο που δεν είναι ικανός να διαχειριστεί συμπεριφορικά κάποιες πληροφορίες (πχ φοβάσαι πως θα έχεις υστερίες κ τέτοια, αλλά βέβαια μέχρι πρέπει κ ο άλλος να σου έχει δώσει κ τις κατάλληλες λαβές κ δικαιώματα για να πιστέψεις κάτι τέτοιο) ή εάν πρόκειται για λόγο που δεν έχει νόημα να συζητηθεί είτε γιατί ο άλλος δεν θα το παραδεκτεί είτε γιατί απλά δεν έχει νόημα από τη στιγμή που κατέληξες στο συμπέρασμά σου (πχ "μωρό μου σόρυ αλλά έχω βρει καλύτερο αγόρι" το λες σε κάποιον, το ότι "φεύγω γιατί είσαι τσιγούνης/ παρτάκιας κλπ κλπ" δεν το λες απαραίτητα, λες μια μπούρδα ή κ τίποτα κ φεύγεις).
3. Δεν μπορείς να υποχρεώσεις κάποιον να κάνει κάτι. Δεν έχουν όλοι τα ίδια μπέσα, το παλικάρι ως εκεί μπορούσε, ως εκεί έδωσε.
4.Ξεκόλλα κ προχώρα.
5.Το ότι σε κυνήγησε δε σημαίνει πως ήσουν κ η γυναίκα της ζωής του. Ξέρεις πόσοι μπορούν να σε κυνηγήσουν μέχρι τελικής πτώσης έστω κ για 1 κρεβάτωμα?
Κ εσύ έχεις κολλήσει το μυαλό σου σε 1 κυκεώνα σκέψεων τύπου " κ αν έφταιγα εγώ- κ αν είχε άλλη- γιατί να μην μου πει το λόγο που έφυγε κ τρέχα γύρευε........". ΠΟΙΟ ΑΠΟ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ 5 ΗΛΙΟΥ ΦΑΕΙΝΟΤΕΡΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑΚΙΑ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΕΙΣ, Η' ΜΑΛΛΟΝ ΔΕΝ ΘΕΣ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙΣ (γιατί δεν μου φαίνεσαι κ για περίπτωση διανοητικής υστέρησης......). Κ μη μου πεις ότι μια γυναίκα που έχει πατήσει τα 30 δεν έχει συνειδητοποιήσει ακόμα πως δεν ισχύει αληθινά ό,τι δηλώνει ο καθένας για τον εαυτό του (το τί είναι ο καθένας κ το τί δεν είναι θα στο δείξουν οι πράξεις κ όχι τα λόγια του, τυχαίο πχ, ξέρεις κανέναν που να μην έχει δηλώσει για τον εαυτό του "ειλικρινής κ ότι του αρέσει η ειλικρίνεια"....? ε, δες μετά πόσοι από αυτούς αντέχουν να λένε κ να ακούνε αλήθειες.......) ή δεν έχει καταλάβει ακόμα πως δεν μπορεί να περιμένει από τους άλλους να συμπεριφέρονται όπως θα συμπεριφερόταν η ίδια υπό τις ανάλογες συνθήκες ή εν πάσει περιπτώσει κατά τρόπο που γενικά να θεωρείται έντιμος κ ορθός......
ΥΓ: Σόρυ που δεν τα λέω με το γάντι. Επίσης να προσθέσω κ κάτι άλλο στο δίλημμά σου "δειλία ή σε έχει γραμμένη": Δε συνεπάγεται ότι αποκλείεται να συντρέχουν ταυτόχρονα αυτά τα 2, το 1 δεν αναιρεί οπωσδήποτε το άλλο.
Να σου πω πως πραγματικά πιστεύω πως όλοι θα με αφήσουν μόνη μου, με τις φιλίες δεν το έχω τόσο έντονα όσο με τους άνδρες αλλά και εκεί το έχω.... Προσπαθώ να το καταπολεμήσω αλλά όταν γνωρίζω κάποιον που μου αρέσει αρκετά και δείχνει και αυτός ενδιαφέρον, σκέφτομαι ''πόσο θα μείνει και αυτός μαζί μου;;;''
Μπορούσε να πει απο την αρχή οτι θέλει χαλαρά πράγματα μαζί μου-σκέτο σεξ, για να ήξερα και εγω που βρίσκομαι.. Δεν είναι κακό, μου το έχουν πει και άλλοι που είναι ξεκάθαροι εξ'αρχής! Μα ούτε εγω λέω οτι ήταν ερωτευμένος μαζί μου αλλά ήταν ενθουσιασμός που του ξεφούσκωσε!
Τότε λες οτι έφταιγε επειδή όπως φάνηκε δεν ήταν ξεκάθαρος μαζί μου, εε;;;
Μπορεί να τον ''τράβαγα'' μόνο σωματικά και με κανέναν άλλον τρόπο... Ίσως να μην είμαι και κάτι καλό και αξιόλογο, όμως...
ΜΑΖΟΧΑ.....
Δεν είπα οτι αισθάνομαι ενα χρόνο αργότερα τις ενοχές αλλά μέσα σε αυτόν τον χρόνο.... Και δεν τους απόρριψα.. Είπα οτι γνώρισα,βγήκαμε μερικές φορές και ο καθένας μας ήθελε διαφορατικά πράγματα ή γινόταν κάτι που ξενέρωνε ο ένας-είτε εγω είτε ο άνδρας-, δλδ. εχω δώσει ευκαιρίες για να προχωρήσω στην ζωή μου αλλά δεν εδεσε το γλυκό, που λέμε...
Αν σου πω οτι το σκέφτομαι και αυτό, θα με πιστέψεις;;; Ότι μπορεί να έμενα έγκυος και να εξαφανιζόταν; Ή οτι να τα είχε παράλληλα και με άλλες;; Ή δεν ξέρω και εγω τι άλλο;;; Αλλά βλέπω τα αρνητικά και οχι τα θετικά-όπου θετικά είναι οτι μου έδωσε την ελευθερία μου για να βρω τον κατάλληλο για μένα και οτι τελείωσε νωρίς με χωρίς μεγάλα δράματα-.
Ακόμα και κάτι να του έκανα, θα καθόταν να το συζητήσει μαζί μου ΜΟΝΟ αν τον ενδιέφερνα πραγματικά και ήθελε να ήταν μαζί μου...
Προσπαθώ να προχωρήσω στην ζωή μου, απλά δεν έχει συμβεί κάτι καλό... Και προτιμώ την μοναξιά απο το να είμαι συμβιβασμένη μόνο και μόνο για να λέω οτι έχω δεσμό...
ioannis2, πως ξέρεις οτι θα έβαζα τα κλάμματα αν μου έλεγε να χωρίσουμε;; Δεν είμαι κοπέλα που θα κλάψει και θα παρακαλέσει, αλλά θα ρωτήσει να μάθει τι συνέβει, τι έγινε, αν έκανα λάθος να πω συγνώμη-δεν κλαίω μπροστά σε άλλους, σε αυτό εχω τεράστιο εγωισμό.
Δλδ. πιστεύεις οτι ήταν ανασφαλής και με είχε σαν καβάτζα μέχρι και αν βρεί αυτήν που πραγματικά ήθελε;;... Καβάτζα το κάνουν πολλοί αλλά δεν νομίζω να είναι ανασφαλείς όλοι τους, αλλά εγωιστές και καλοπερασάκιδες..
Τέλος γράφεις πως ''δεν δειχνεις για ασχημος χαρακτηρας (πχ αγενής, να βρίζεις, πρίχτης, να απατας).'' αυτό είναι το μεγάλο πρόβλημα επειδή μερικοί την καλοσύνη την βλέπουν σαν να είναι ο άλλος δεδομένος τύπου ''σιγά μωρέ, είναι καλό κοριτσάκι/καλό παιδί και ξέρω οτι με θέλει τρελά άρα δεν θα με κερατώσει, ε ας βρω τον/την επόμενο/η ώστε να κυνηγήσω και να κατακτήσω ξανά απο την αρχή..''
ΥΓ. ''Δυστυχώς δεν μπορείς να ξερεις από πριν αν ο αλλος σε γουσταρει πραγματικά. Τα φιλια/ χάδια/ αγκαλιες με δικη του πρωτοβουλια, το συνεχες ενδιαφερον (πχ μηνυματα/τηλέφωνα διαρκως), το να θελει να μενει όλο και περισσότερο χρονο μαζι σου και λόγια (εστω ως υπονοουμενα) για το πως θελει το αυριο του μαζι σου ειναι καλες αποδειξεις ότι ενδιαφερεται πραγματικα.'' εκτός απο σχέδια για το αύριο, τα υπόλοιπα τα έκανε.... Άρα με γούσταρε πραγματικά;;;;;