Printable View
Ναι, γιατί σου λένε δεν έχουν κάτι οργανικό και παραπονιούνται. Τι να πούνε και άλλοι άνθρωποι που αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα υγείας; Και μας θεωρούν αχάριστες.
Αν συμβεί κάτι (κούφια η ώρα) μετά θα λένε πόσο καλά που ήμασταν και δεν το καταλαβαίναμε (εμένα έτσι με αντιμετωπίζουν)
:eek: Η ζωή είναι πολύτιμη. Μη χάνετε άδικα το χρόνο σας...
Ούτε ένα βουνό χρυσάφι, δεν μπορεί να αγοράσει ένα χαμένο δευτερόλεπτο... (μου άρεσε και ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας)
Συμφωνω μαζι σας κοριτσια μου...εμενα δοξα τω θεω δεν εχει αρχισει ακομα να νευριαζει με την κατασταση μου αλλα κ γω τον στηριξα πριν 1,5 χρονο με δικη του φοβια που απεκτησα μεσω μονοπυρηνωσης. Βασικα εγω προτεινω να γινουνε σκληρες κ οτι νιωθουμε να μη μας τρομαζει αλλα να μας πεισμωνει κ να λεμε " τι μονο αυτο μπορεις να κανεις σημερα?? Πφφφ" :-)
Εσείς το χατε ξαναπαθει στο παρελθόν; Εγω εδω και 4 μήνες εχω το κολλημα με τις ταχυκαρδιες. Αλλα θυμαμαι οτι ειχα δυσπνοια και αισθημα παλμων και μικροτερη στο σχολειο και ξαφνικα εξαφανιστηκαν
Εγω θυμαμαι μικρη αρκετα μες το αυτοκινητο να μου κοβεται ο αερας κ προσπαθουσα παντα να ειμαι κοντα στο παραθυρο...σα δυσπνοια ενιωθα. Μετα τελειως αναπαντεχα το ξεπερασα!! Αργοτερα στα 22 μου επαθα την πρωτη μου κριση πανικου κ ανακαλυψα οτι ειχα αυχεναλγια. Επιστρεφοντας απο φοιτητρια ξαναπαθα μια αρρωστοφοβια οπου καθε μερα παλευα με το τερας των πανικων! Τοτε με επισκεφθηκαν κ για πρωτη φορα οι εκτακτες συστολες. Τοτε η σρρωστοφοβια μου διηρκησε κανα 6μηνακι αλλα το παλευα κ του ξεφυγα...αρχισα να περνω πολυ ωραια!! Και τωρα με επισκεφθηκε απο τον Αυγουστο στις διακοπες μου.
Εμένα μετά τις διακοπές (όλως τυχαίως). Ήταν και αγχωτικό καλοκαίρι λόγω της κατάστασης της χώρας. Μετά κάθε μέρα φοβόμουν ότι έχω και κάτι διαφορετικό. Ώσπου ξέσπασαν οι ταχυπαλμίες και μετά βρήκα μόνιμη ασχολία
Αστα να πανε zugaki θα αρχισω να πιστευω οτι οντως μας ψεκαζουνε!! :-P θα το ξεπερασουμε...που θα παει!!!
Πάντως γενικά ξέρετε αν υπάρχουν φυσικοί τρόποι αντιμετώπισης της φλεβοκομβικής ταχυπαλμίας;
Εμενα παντως ο μπαμπας μου με κοροιδευει συνεχεια και με παρακαλαει νανπαθω καμια φοβια με τα ματια (επειδη ειναι οφθαλμιατρος τουκαχιστον λεει να μας βγαινει τσαμπα, αφου θα με εξεταζει αυτος).Του χα πει παντως καποια στιγμη ασχετο να μου γραψει μαγνητικη (πριν με ποιασει η φοβια με την καρδια) αλλα μου λεει δεν μπορω...Μαλλον ψεματα το ελεγε γιατι νομιζω οι οφθαλμιατροι μπορουν να γραψουν...Η μαμα μου ειναι διπλα μου και με καταλαβαινει γιατι και αυτη μικρη παθαινε πανικους και ειδε αρρωστοφοβια (οταν εε πεθανει ο παππους μου)...Ε και μετα αρρωστησε πραγματικα και της περασαν οι ψοβιες αφου ειδε να αντιμετωπισει κατι αληθινο...
Παντως κοριτσια μου οντως μπορει να μας ψεκαζουν δεν εξηγηται διαφορετικα...καταρχας τα πιο παλια χρονια σιγα μην παθαιναν τετοια πραγματα οπως εμεις τωρα...
Δεν νομιζω να υπαρχουν φυσικοι τροποι αντιμετωπισης της ταχυκαρδιας...Τουλαχιστον εγω ακομα δεν εχω καταφερει να ανακαλυψω κατι...Το μονο που γινεται ειναι η αποβολη του αγχους πραγμα για εμενα τουλαχιστον ακατορθωτο...
Κοριτσια μου συγγνωμη για το πως γραφω αλλα ειμαι απο κινητο και μου σπαει τα νευρα και καμια φορα μου ξεφευγουν γραμματα κτλπ...
Παλια δουλευαν πι ανθρωποι με κρυα με ζεστες με...με ...με... κ κανενας τους δε νομιζω να καθοταν να ασχοληθει με τετοια χαζα οπως εμεις... Μονο οσοι το χουν παθει μπορουν να μας καταλαβουν!! Οι υπολοιποι απλως μας κοροιδευουν γτ θεωρουν οτι εχουμε μονο χαζο μυαλο κ επισης οτι δε νιωθουμε τπτ!! Εμενα ο πατερας μου λεει οτι ανηκω στην ειδικοτητα του...κτηνιατρος γαρ! Χαχα
Εδώ οι παππούδες μας ή άνθρωποι που έχουν πραγματικα προβήματα με την καρδιά και δεν αισθάνονται τίποτα.
Κτηνιατρος ειναι ο μπαμπας σου?Αχ τελεια λατρευω τα ζωα...Εχω και δυο δικα μου σκυλια (τι ενα βεβαια ειναι στο χωριο) και ασχολουμαι με αδεσποτα κτλπ...
Παντως παιδια η αληθεια ειναι πως αν χτυπα ξυλο αρρωστησεις πραγματικα αποκτας μια δυναμη που ουτε εσυ ο ιδιος πιστευες ποτε πως θα ειχες...Σας λεω ας πουμε η μαμα μου που μικρη ειχε και αυτη φοβιες μετα που επαθε σκληρυνση δεν φοβαται τιποτα...Προς θεου δε λεω να αρρωστησουμε για να βαλουμε μυαλο, απλα αν ειχαμε πραγματικα κατι δεν θα καναμε ετσι σιγουρα...
Παντως οντως παλια δεν ασχολουνταν με τετοιες βλακειες... ηταν νομιζω σαν γενιες πιο σκληροι απο εμας (οι παππουδες ας πουμε και οι γιαγιαδες μας)...Ενταξει ειχαν ζησει και πιο δυσκολα και ειχαν σκληραγωγηθει...
Πώς εκείνοι δεν αποκτούσαν ψυχολογικά προβλήματα με τόσες δυσκολίες που αντιμετώπιζαν; Και εμείς με το παραμικρό άγχος (ίσως και γελοίο πολλές φορές) παραδινόμαστε και μας χτυπούν σωματικά όλα αυτά; Και εγώ το έχω απορία.
Μήπως είμαστε και λίγο κακομαθημένες; Δε ξέρω...
Και κακομαθημενες σιγουρα αλλα εγω πιστευω οτι εχει στηθει και μια ολοκληρη βιομηχανια γυρω απο το αγχος...Απο φαρμακευτικες εταιριες με ψυχοφαρμακα, απο τη μοδα της ψυχοθεραπειας, απο ταινιες που δειχνουν ανθρωπους με καταθλιψη κτλπ απο τα παντα...Δεν λεω πως δεν υπαρχουν ψυχοκες διαταραχες και δεν τις υποτιμω, και επουδενι δεν θελω να παρεξηγηθουν τα λεγομενα μου,απλα θεωρω οτι και ολο αυτο εχει γινει λιγο μοδα και κλισε...Ολο ακουμε ο συγχρονος τροπος ζωης φερνει αγχος κτλπ και καπως σαν να ανθυποβαλουμε τον εαυτο μας κατα εναν τροπο ωστε να αγχωθουμε και εμεις και μετα παθαινουμε οτι παθαινουμε...