Originally Posted by
Aris83
Μα πως είναι δυνατόν να με κρατά σε απόσταση όταν μου λέει πως της αρέσω, ότι σκέφτηκε στην αρχή της γνωριμίας μας να κάνει κάτι μαζί μου, όταν κάθε φορά που αδιαφορώ στέλνει, όταν μου λέει να συνεχίσω ελεύθερα να της λέω γλυκόλογα; Της έχω πει ότι πρέπει να ξεκολλήσω μαζί της γιατί βασανίζομαι αλλά αυτή μόνο "πράσινο φως" μου δίνει με τη συμπεριφορά της! Από τη μια σέβομαι τη σχέση της και δεν κάνω τίποτα παραπάνω και από την άλλη κάθομαι και σκέφτομαι όλα αυτά και αναρωτιέμαι τι γίνεται! Μπέρδεμα...
Στη δική σου περίπτωση τώρα, όταν λες σιωπή και αδιαφορία εννοείς προφανώς μετά την εξομολόγηση σου. Χωρίς να γνωρίζω τα αισθήματα της θεωρώ ότι το είδος της "σχέσης" σας σε συνδυασμό με το ηλικιακό και τον γάμο της ήταν τροχοπέδη. Ακόμα δλδ και να ένιωθε κάτι για σένα, δύσκολα να εκφραζόταν ή να έπαιρνε οποιαδήποτε πρωτοβουλία. Ίσως κι εσύ, σαν και μένα, να άργησες να εκφράσεις τα συναισθήματα σου. Ποιος ξέρει;
Όσο κι αν το εύχομαι πάντως ειλικρινά, άσχετα αν δεν σε γνωρίζω, πιστεύω ότι δεν ξεμπέρδεψες όπως δεν ξεμπέρδεψα κι εγώ. Αν ξεμπέρδευες δεν θα ήσουν εδώ μέσα και ούτε θα σπαταλούσες τον χρόνο σου συζητώντας το. Το καταλαβαίνω γιατί κι εγώ τα ίδια με σένα περνάω. Κι εγώ ήμουν χάλια το καλοκαίρι, όχι στον ίδιο βαθμό βέβαια, αλλά ήμουν χάλια. Η διακοπή κάθε είδους επικοινωνίας με έκανε να βρω τον εαυτό μου και να νιώσω καλύτερα. Όπως και να έχει, εύχομαι σύντομα όλα αυτά να τα θυμάσαι και να γελάς!