Εγω ο Ανδρεας η αλλος;
Printable View
Εγω ο Ανδρεας η αλλος;
Και εγω εχω ζησει παρομοιες καταστασεις. Αν γυριζα στο σχολειο θα αντιμετωπιζα οποιον μου εκανε μπουλιινγκ βριζοντας πολυ χυδαια τη μανα του. Οχι με θυμο αλλα με χλευη. Αυτο θελουν για να στρωσουν τα καλα παιδακια. Μετα μιλαει το ξυλο.
Άρα έτσι εξηγούνται όλα (ή σε σημαντικό βαθμό) για το πως είσαι εδώ σήμερα.Quote:
Originally Posted by Ορέστης
Τα απωθημενα και οι τραυματικές εμπειρίες δεν φεύγουν εύκολα. Όμως το να συμπεριφερθείς σήμερα σε όλους αυτούς που θελουν να σου κάνουν σήμερα μπούλιγκ με τον τρόπο που λες ότι θα συμπεριφερόσουν αν σου δινόταν η ευκαιρία να βρεθείς στο τότε, σε εφοδιάζει με θετικές εμπειρίες, σε κάνει πιο δυνατό χαρακτηρα και εξασθενίζει τις τραυματικές εμπειρίες - απωθημένα του τότε από τη σκέψη σου. Πράξη - πράξη - πράξη ώστε να υπάρξει εξοικείωση με τη συμπεριφορά που επιθυμείς να έχεις. Αυτή είναι η θεραπεία!
Εσυ ο ανδρεασ γυμναστικη παιδια
Ότι έχω δοκιμάσει απέτυχεQuote:
Originally Posted by elis
...Είμαι χαμένη υπόθεση
To eχω ήδη αποδεχθεί
Καλή τύχη σε όσους προσπαθούν, σας εύχομαι το καλύτερο
Κριμα κορίτσι που δεν είσαι γειτονιά θα κάναμε καλή παρέα!
Εστάλη από Redmi 4X στο E-Psychology.gr Mobile App
Κοριτσι με στεναχωρεισ θα πρεπει να περιμενεισ δυο τρια χρονια μεχρι τα κολπα να τα μαθουν ολοι το μονο που μπορω να σου πω παρε συμπληρωμα μαζι με τα φαρμακα κ προσπαθησε να περπατασ βιταμινεσ κυριωσ οτι θελεισ κανε μου αυτη τη χαρη κ θα δεισ
Για να καταλαβεισ οταν μπηκα εγω στο νοσοκομειο τουσ ειπα θελει διατροφη κ χαμομηλι κ αυτοι το κανουν με βιταμινεσ κ μυοχαλαρωτικα αλλα θελει κανενα χρονο να φυγει δεν ξερω ακριβωσ πωσ το κανουν βρεσ ενα καλο γιατρο να σου πει σιγα μη μου λεγε πωσ το κανουν
Μαζι με τα φαρμακα για το οργανικο κομματι το τι λεσ ψυχοθεραπεια σπουδεσ κλπ
Δηλαδη διατροφη ισον βιταμινεσ κ χαμομηλι ισον μυοχαλαρωτικα
να είστε προσεκτικοί όταν παίρνετε βιταμίνες και φάρμακα
Καλημέρα σας, ο αδερφός μου από πέρυσι (Β γυμνασίου) απέκτησε -μάλλον- κοινωνική φοβία. Όντας αδύναμος μαθητής αγχωνόταν υπερβολικά όταν του έλεγαν να πει μάθημα και το γεγονός που πιστεύω χειροτέρεψε την κατάσταση ήταν ότι έμεινε μετεξεταστέος στην πρώτη. Παρά το γεγονός ότι πέρασε την τάξη, στην δευτέρα πολλοί καθηγητές του έλεγαν πως θα τον αφήσουν "για να μάθει". Έτσι κάθε πρωί σηκωνόταν με εμετούς και πήγαινε στο σχολείο με τα χίλια ζόρια, μέχρι που μια μέρα ενώ ήταν στην τάξη κάποιοι συμμαθητές του παρατήρησαν ότι του ερχόταν αναγούλα και γέλασαν. Αυτό ευτυχώς έγινε προς το τέλος της χρονιάς οπότε είχε αρκετές απουσίες και δεν κινδύνευε. Πέρασε την τάξη μετά βασάνων και δακρύων και φέτος πιστεύαμε ότι θα το είχε ξεπεράσει. Δυστυχώς όχι. Ξεκίνησε στην αρχή να κάνει κάποιες απουσίες, μετά για ένα διάστημα πήγαινε κι από τα Χριστούγεννα και μετά σταμάτησε εντελώς. Άρχισε να τον παρακολουθεί μια απαράδεκτη κατά την γνώμη μου ψυχίατρος και στη συνέχεια εδώ και περίπου ενάμιση μήνα άλλαξε και πήγε σε μια ψυχολόγο ειδικευμένη σε θέματα άγχους. Εκείνη είπε ότι έχει κατάθλιψη γιατί έχει χάσει την ταυτότητά του ως μαθητής και ότι η αυτοεκτίμησή του είναι στο μηδέν. Πλέον δε βγαίνει από το σπίτι σχεδόν καθόλου και η μόνη του ασχολία είναι τα ηλεκτρονικά. Μέσω αυτών επικοινωνεί και με τους συμμαθητές του αφού παίζουν μαζί. Ωστόσο, όταν τους συναντήσει από κοντά αγχώνεται μάλλον μην τον κρίνουν που δεν πηγαίνει σχολείο, νιώθει μειονεκτικά και του έρχεται αναγούλα. Οι γονείς μου έχουν τρέξει όσο δε πάει προκειμένου να περάσει την τάξη με την βοήθεια του Υπουργείου Παιδείας και ίσως του δωθεί η ευκαιρία να επιστρέψει στο σχολείο και να κάνει μόνος του μάθημα σε τάξη. Ο ίδιος λέει πως θέλει να πάει γιατί έχει βαρεθεί στο σπίτι, αλλά όταν του είπαμε ότι μάλλον έχει εγκριθεί το αίτημα τον έπιασε πανικός. Ανησυχώ πάρα πολύ για εκεινόν, φοβάμαι ότι δε θα μπορέσει να ανταπεξέλθει και θα το κυνηγάει αυτό το πρόβλημα μια ζωή. Διαβάζω στο φόρουμ ότι πολλοί από εσάς δεν το έχετε ξεπεράσει ούτε και με φάρμακα ακόμα και απελπίζομαι. Η ψυχολόγος είναι πολύ καλή αλλά και πάλι δε βλέπω να τον έχει βοηθήσει ιδιαίτερα μέχρι στιγμής. Χρειάζομαι λίγη ελπίδα, μια επιβεβαίωση ότι θα πάνε όλα καλά, γιατί αν συνεχίσει αυτή η κατάσταση θα πέσω κι εγώ σε κατάθλιψη...
Πρεπει να βρει ανθρωπουσ να τον αποδεχτουν κ θα του φυγει το ειχα κι εγω ενα διαστημα αλλα εφυγε πρεπει να αποκτησει αμυνεσ στην κριτικη
Γυμναστικη να δυναμωσει σωματικα γιογκα αυτα βοηθανε σιγουρα
Το σχολειο δεν ειναι το παν αλλα η δουλεια ειναι οποτε κατι πρεπει να κανει